Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Badania nad wykorzystaniem biomasy skrobiowej jako źródła węgla w procesie fermentacji D-mleczanowej

Michalczyk Alicja, Cieniecka-Rosłonkiewicz Anna, Garbaczewska Sylwia, Morytz Bolesław, Białek Arkadiusz

Przemysł Chemiczny

|

2020

|

T. 99, nr 1

99--102

PL

Sprawdzono możliwości wykorzystania enzymatycznego hydrolizatu skrobi z mąki pszennej jako źródła węgla w procesie fermentacji D-mleczanowej przez szczep Sporolactobacillus laevolacticus DSM 442. Biokonwersję glukozy zawartej w biomasie skrobiowej do D-LA (kwasu D-mlekowego) przeprowadzono w procesie równoczesnego scukrzania i fermentacji (SSF). Zastosowano również metodę SHF (separate hydrolysis and fermentation) w celu porównania wydajności obu procesów. Biosyntezę D-LA prowadzono w bioreaktorze Bio Flo 320 w trybie okresowym. Efekty procesu fermentacji wyrażono ilością wytworzonego D-LA oraz sumaryczną zawartością cukrów (glukozy i maltozy) w medium pofermentacyjnym, oznaczonych metodą HPLC i za pomocą testów enzymatycznych. Wyniki przeprowadzonych doświadczeń wskazują na przydatność mąki pszennej w procesie biosyntezy D-LA. Zastosowanie metody SSF pozwala również na skrócenie całkowitego czasu przebiegu procesu o 24 h w porównaniu z metodą SHF, a maksymalne ilości D-LA uzyskane obiema metodami są zbliżone i wynoszą 89,2 g/L (SHF) i 102,3 g/L (SSF).

EN

Wheat flour starch was bioconverted to D-lactic acid (D-LA) by simultaneous saccharification and fermentation (SSF) and sep. by hydrolysis and fermentation (SHF). Processes were carried out in a batch bioreactor in the presence of Sporolactobacillus laevolacticus DSM 442 strain for 120 h at 37°C and 41°C, at 150 rpm and 0.5 vvm N2 flow. The content of D-LA and sugars (glucose and maltose) in the fermentation medium were detd. by HPLC and enzyme assays. In the SSF method, the process time was 24 h shorter compared to SHF, and the max. amts. of D-LA obtained by both methods were similar (102.3 and 89.2 g/L, resp.).

2

Doświadczenia w wykorzystaniu zdezintegrowanego osadu nadmiernego jako źródła węgla organicznego w procesach biologicznego usuwania ze ścieków związków biogennych

Żubrowska-Sudoł M., Walczak J.

Instal

|

2014

|

nr 4

52--56

PL

Celem badań była ocena możliwości wykorzystania zdezintegrowanych osadów nadmiernych do wspomagania biologicznego usuwania ze ścieków związków azotu i fosforu. Eksperyment polegał na analizie efektywności usuwania zanieczyszczeń w sekwencyjnym reaktorze porcjowym pracującym przy braku (S1) i z dozowaniem osadów poddanych uprzednio procesowi hydrodynamicznej dezintegracji przy trzech poziomach gęstości energii (S2-4). Wykazano, że gęstość energii (ƐL) jest jednym z istotnych parametrów determinujących właściwości zdezintegrowanych osadów, jako źródła węgla organicznego do wspomagania usuwania ze ścieków związków biogennych.

EN

The goal of the study was to evaluate the possibility of use of disintegrated excess sludge to enhance biological nutrient removal from wastewater. Effectiveness of contaminants removal in sequencing batch reactor without (S1) and with applying sludge subjected previously to hydrodynamic disintegration at three energy density (ƐL) levels (S2-4) was analysed. It was shown that ƐL is one of the significant parameters responsible for the characteristics of disintegrated sludge applied as a carbon source for combined biological nutrient removal.

3

Przegląd literatury dotyczący wykorzystania zdezintegrowanych osadów nadmiernych/recyrkulowanych do wspomagania usuwania ze ścieków związków biogennych

Żubrowska-Sudoł M., Walczak J.

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2014

|

Nr 3

112--116

PL

W artykule przedstawiono główne zagadnienia podejmowane w pracach badawczych nad możliwością zastosowania związków organicznych pozyskanych w procesie dezintegracji osadów nadmiernych/recyrkulowanych, jako dodatkowego źródła węgla organicznego dla zwiększenia efektywności usuwania ze ścieków związków biogennych. Z przeprowadzonego przeglądu literatury wynika, że dezintegracja osadu nadmiernego/recyr-kulowanego jest alternatywnym rozwiązaniem w stosunku do zastosowania komercyjnych zewnętrznych źródeł węgla organicznego (takich jak metanol, etanol, kwas octowy). O ile jednak dosyć dobrze rozpoznanym wydaje się możliwość zastosowania zdezintegrowanych osadów do wspomagania usuwania ze ścieków związków azotu, o tyle nadal zbyt mało prac prowadzi się w obszarze zintegrowanego biologicznego usuwania N i P.

EN

This paper describes main issues in the research studies on application of organic substrates obtained from disintegration of excess/return activated sludge as an additional source of organic carbon for improving the efficiency of nutrient removal from wastewater. The literature review indicates that disintegration of excess/return activated sludge is an alternative strategy to dosing commercial external carbon sources (such as methanol, ethanol, acetic acid). While possibility to use disintegrated sludge to enhance nitrogen removal appears to be quite well recognized, there is still too little work carried out in the field of the integrated biological removal of N and P.

4

Effect of different carbon sources on amylolytic activity of Bacillus spp. isolated from natural environment

Grata K., Nabrdalik M., Latała A.

Proceedings of ECOpole

|

2008

|

Vol. 2, No. 2

321--324

EN

Studies on the amylolytic activity were carried out with used ten Bacillus strains (Bacillus pumilus, B. cereus, B. mycoides and B. subtilis), isolated from soil samples and water of Turawa Lake. The amylase activity was estimated on the basis of the reduction in blue colour intensity resulting from enzymatic hydrolysis of starch, depending on the carbon sources and they concentration. The cultures were maintained at 30ºC with the following substrates as carbon sources: potato starch, corn starch, and maltose. The results obtained showed, that among an analysed strains the most active appeared B. mycoides G3 and B. subtilis G2. They preferred the maltose as the source of the carbon. Moreover, in comparison with all examination strainsed led, B. subtilis G2 showed the amylolytic activity on all testing medium.

PL

Celem badań była ocena aktywności amylolitycznej 10 szczepów Bacillus spp. (B. pumilus, B. cereus, B. mycoides i B. subtilis) wyizolowanych z gleby i jeziora Turawa. Na podstawie stopnia zmniejszenia się zabarwienia z jodem oznaczono ilość rozłożonej skrobi, w zaleŜności od źródła węgla i jego koncentracji. Hodowle prowadzono w temperaturze 30ºC z zastosowaniem następujących źródeł węgla: skrobia ziemniaczana, skrobia kukurydziana, maltoza. Uzyskane wyniki badań wykazały, iż spośród badanych szczepów Bacillus spp. najbardziej aktywnymi okazały się B. mycoides G3 i B. subtilis G2, które preferowały maltozę jako źródło węgla. Ponadto, w porównaniu do wszystkich szczepów, Bacillus subtilis G2 wykazał największą aktywność na wszystkich testowanych podłożach.

5

Characteristics of Bacterial Cellulose Obtained from Acetobacter Xylinum Culture for Application in Papermaking

Surma-Ślusarska B., Presler S., Danielewicz D.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2008

|

Vol. 16, no. 4 (69)

108--111

EN

In this paper, a method of cultivation and characteristics of obtained bacterial cellulose is presented. It was stated that the greatest increase in the weight of bacterial cellulose takes place after 7 - 8 days of breeding Acetobacter xylinum at a temperature of 30 °C, using a Herstin-Schramm nutrient medium. The highest degree of polymerisation exists in bacterial cellulose synthesied with glucose and mannitol average degree of polymerisation (approx 1700), and xylose (approx. 1050), as a carbon source. In the photograph showing the structure of cellulose (taken under an AFM microscope), one can clearly see long, smooth and oriented fibrils and fibril bundles which have a width varying from 70 to 200 nm. Bacterial cellulose exhibits considerable thermal stability. The quick drop of a sample weight leading to its decomposition begins at a temperature of approx. 300 °C, and the maximum of this transformation occurs at 350 - 370 °C.

PL

W niniejszym artykule przedstawiono sposób hodowli bakterii Acetobacter Xylinum oraz charakterystykę uzyskanej celulozy bakteryjnej, z punktu widzenia przydatności zastosowanej metodyki i właściwości celulozy bakteryjnej do wytwarzania kompozytów papierniczych. Stwierdzono, że największy przyrost masy celulozy bakteryjnej następuje po 7-8 dniach hodowli Acetobacter Xylinum w 30 °C, z zastosowaniem pożywki Herstina-Schramma. Najwyższym średnim stopniem polimeryzacji posiada celuloza bakteryjna, w której użyto glukozy i mannitolu (ok. 1700) jako źródło węgla , a następnie ksylozy (ok. 1050). Na zdjęciu wykonanym w mikroskopie AFM obrazującym strukturę celulozy widoczne są wyraźnie długie, gładkie ukierunkowane fibryle/wiązki fibryli o szerokości od 70 do 200 nm. Celuloza bakteryjna przejawia znaczną stabilność termiczną. Szybki spadek masy prowadzący do jej degradacji rozpoczyna się w temp. ok. 300 °C, a maksimum tej przemiany występuje w zakresie 350-370 °C.