Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zestalanie zużytych płuczek wiertniczych – próba półprzemysłowa

Steliga T., Uliasz M., Jakubowicz P., Szajna A.

Nafta-Gaz

|

2018

|

R. 74, nr 11

821--827

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych zestalania płuczek bentonitowych i beziłowych polimerowych pod kątem dobru rodzaju i optymalnej ilości środka wiążącego oraz badania otrzymanego zestalonego półproduktu. Przy zestalaniu płuczki ważny jest dobór środków wiążących, których zadaniem jest takie przekształcenie suspensji płuczki wiertniczej w ciało stałe o odpowiedniej wytrzymałości mechanicznej, aby w jak największym stopniu ograniczyć wymywanie się z niego substancji niebezpiecznych występujących w postaci związków rozpuszczalnych. W wyniku tych badań wytypowano zestaw środków stanowiących kompozycję na bazie cementu portlandzkiego CEM I 32,5 lub spoiwa hydraulicznego – Silment CQ-25 w ilości 20÷35% zawierającą 4÷5% szkła wodnego sodowego. O wyborze tych środków zdecydowały ich właściwości chemiczne i wpływ na właściwości mechaniczne ciała stałego powstałego po zestaleniu płuczki otworowej. W celu weryfikacji opracowanej technologii zestalania zużytych płuczek wiertniczych przeprowadzono próbę w skali półprzemysłowej. Zestalony półprodukt poddano badaniom pod kątem wytrzymałości na ściskanie – po 7 dniach wytrzymałość wynosiła 0,9 MPa, a po 14 dniach – 1,9 MPa. Przeprowadzone badania wymywalności substancji szkodliwych w odcieku z półproduktu wykazały następujące wartości oznaczeń: stałe związki rozpuszczone (TDS) – 58 424 mg/kg s.m., chlorki Cl− – 21 300 mg/kg s.m., siarczany – 1984 mg/kg s.m., ogólny węgiel organiczny (DOC) – 3200 mg O2/kg s.m., zawartość metali ciężkich – na niskim poziomie. Spośród wykonanych oznaczeń jedynie zawartość węgla organicznego (DOC) przekroczyła graniczne wartości wymywania (Dz.U. z 2015 r., poz. 1277, załącznik nr 5), co mogło być spowodowane obecnością polimerów organicznych zawartych w składach zestalonych płuczek oraz zanieczyszczających je substancji ropopochodnych. Ponadto wykonano badania toksykologiczne odcieku z zestalonego półproduktu z wykorzystaniem wytypowanych testów toksykologicznych. Toksyczność wyrażona w jednostkach toksyczności (TU) w wytypowanych do badań testach wynosiła: Microtox – 4,3; Daphtoxkit (48 h) – 9,9; Spirodela – 9,5. Odciek z półproduktu można zaliczyć do niskotoksycz- nych (II klasa toksyczności, TU < 10). Prezentowana technologia została objęta ochroną patentową nr P.418959 pt.: Sposób zestalania zużytych wodnodyspersyjnych płuczek wiertniczych typu bentonitowego i polimerowego.

EN

The article presents results of laboratory tests of solidification of bentonite and non-clay polymeric muds to select a type and an optimum amount of a bonding agent and to examine the obtained solidified semi-finished product. When solidifying the fluid, it is important to select binding agents, the task of which is to convert the suspension of the drilling fluid into a solid body of sufficient mechanical strength in order to minimize the leaching of hazardous substances in the form of soluble compounds. As a result of these tests, a set of agents constituting a composition based on Portland cement CEM I 32.5 or hydraulic binder – CQ-25 Silment in the amount of 20÷35% containing 4÷5% sodium water glass was selected. The choice of these agents was determined by their chemical properties and their effect on the mechanical properties of the solid produced after the solidification of the borehole fluid. In order to verify the developed technology of solidification of used drilling fluids, a semi-industrial test was carried out. The semiproduct of solidification was tested for compressive strength – after 7 days it was 0.9 MPa, whereas after 14 days – 1.9 MPa. The test of leaching of harmful substances in the leachate from the semi-finished product, showed the following values of determinations: solid dissolved compounds (TDS) – 58 424 mg/kg d. m., Cl-chlorides – 21 300 mg/kg d. m., sulphates – 1984 mg/kg d. m., total organic carbon (DOC) – 3200 mg O2/kg d. m., heavy metal content, which was at a low level. Of the performed determinations, only organic carbon content (DOC) exceeded the leaching limit values (Journal of Laws of 2015, item 1277, Appendix no. 5), which may have been caused by the presence of organic polymers contained in solidified fluids and petroleum substances contaminating them. In addition, toxicological studies of leachate from the solidified semi-finished product were performed using selected toxicological tests. The toxicity expressed in TU units of the tests selected for the research was as follows: Microtox – 4.3; Daphtoxkit (48 h) – 9.9; Spirodela – 9.5. Leachate from the semi-finished product may be classified as low toxic (toxicity class II TU < 10). The presented technology has been granted patent protection No. P. 418959 under the title The method of solidification of used water dispersion bentonite and polymeric drilling fluids, which was awarded with a gold medal at the international exhibition of inventions in Geneva.

2

Kinetics of Gases Emission from Surface Layers of Sand Moulds

Zych J., Mocek J., Kaźnica N.

Archives of Foundry Engineering

|

2018

|

Vol. 18, iss. 1

222--226

EN

Gas emission from casting moulds, cores and coatings applied for sand and permanent moulds is one of the fundamental reasons of casting defects occurrence. In the previous studies, gas emission was measured in two ways: normalized, in which the evolving gas volume was measured during heating of the moulding sand sample in a sealed flask, or by measuring the amount of gas from sand core (sample) which is produced during the pouring of liquid metal. After the pouring process the sand mould is heated very unequally, the most heated areas are layers adjacent to the liquid metal. The emission of gas is significantly larger from the surface layer than from the remaining ones. New, original method of measuring kinetics of gas emission from very thin layers of sand moulds heated by liquid metal developed by the authors is presented in the hereby paper. Description of this new method and the investigation results of kinetics of gas emission from moulding sand with furan and alkyd resin are shown. Liquid grey cast iron and Al-Si alloy were used as a heat source in the sand moulds. Comparison of the kinetics of gas emission of these two kinds of moulding sands filled with two different alloys was made. The momentary metal temperature in sand mould was assigned to the kinetics of gas emission, what creates a full view of the possibility of formation of casting defects of the gaseous origin. Moulding sand with alkyd resin is characterized by larger gas emission; however gases are emitted slower than in the case of moulding sands with furan resin. This new investigation method has a high repeatability and is the only one which gives a full view of phenomenon’s in the surface layer which determines quality of the casings. The obtained results are presented on several graphs and analyzed in detail. They have a great application value and can be used in the production of iron as well as light metal alloy castings.

3

Zestalanie urobku jako metoda zagospodarowania odpadów wiertniczych

Uliasz M., Steliga T., Kremieniewski M.

Prace Naukowe Instytutu Nafty i Gazu

|

2016

|

nr 209 wyd. konferencyjne

677--679

PL

W publikacji zaprezentowano wyniki badań nad doborem środków wiążących oraz efektywnością ich działania w procesie zestalania urobku. Wytypowane środki wiążące miały na celu zestalenie urobku wiertniczego w taki sposób, aby uzyskany produkt posiadał cechy ciała stałego o odpowiednich parametrach mechanicznych. Efektem prac było otrzymanie z urobku produktu stałego o cechach pozwalających na deponowanie go na składowiskach bez negatywnego oddziaływania na środowisko naturalne lub wykorzystanie jako np. podsadzka drogowa.

EN

The publication presents the results of research on the selection of binding agents and effectiveness of their actions in the process of solidification of excavated materials. The selected binders were to solidify excavated materials in such a way that the obtained product had the characteristics of a solid of appropriate mechanical properties. The outcome was to receive the excavated solid product with features that allow to deposit it in landfills without a negative impact on the environment or use, as eg. road foundation.

4

Określenie efektywności zestalania urobku w aspekcie zagospodarowania odpadów wiertniczych

Uliasz M., Kremieniewski M.

Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie

|

2012

|

nr 9

12-19

PL

Podczas wiercenia otworów powstają tzw. odpady wiertnicze w postaci zużytej płuczki i wynoszonego przez nią urobku, charakteryzujące się zróżnicowaną szkodliwością zależną od rodzaju środków użytych do sporządzania płuczki i odzwierciedlające przewiercony profil litologiczny. Przepisy ustawy o odpadach wydobywczych [10] nakładają na zakłady prowadzące prace poszukiwawcze i wydobywcze obowiązek przestrzegania zasad gospodarki odpadami pod kątem ograniczania ich szkodliwego oddziaływania na środowisko przy pomocy odpowiednich metod ich odzysku i unieszkodliwiania. W związku z tym, podjęto laboratoryjne próby zestalania odpadów wiertniczych wytwarzanych w postaci urobku. W artykule przedstawiono wyniki badań doboru środków wiążących i efektywności ich działania w procesie zestalania urobku. Zaproponowane środki wiążące, które równocześnie powinny ograniczać szkodliwy wpływ odpadów na środowisko, mogą stanowić alternatywę do obecnie stosowanych w warunkach przemysłowych.

EN

During drilling works, the so-called drilling-related waste is generated in the form of used drilling fluid and win-nings carried by this fluid. This waste is characterised by different levels of harmfulness, depending on the drilling fluid ingredients and reflecting the drilled lithological profile. The provisions of the Act on exploratory waste [10] oblige the plants involved in exploration and mining works to comply with the waste management rules in order to limit its negative environmental impact by means of correct recovery and processing methods. Due to the above, attempts to solidify drilling-related waste generated as mining output have been made in laboratories. The paper presents the results of the tests connected with selecting binding agents and their effectiveness in the process of output solidification. The suggested binding agents which, simultaneously, should limit the harmful environmental impact of waste may be an alternative to the agents currently used in industrial conditions.

5

Wpływ rodzaju masy na właściwości absorpcyjne papierów powlekanych

Werner A., Stanisławska A.

Przegląd Papierniczy

|

2005

|

R. 61, nr 2

99-102

PL

Stwierdzono, że tworząca się - w procesie powlekania - struktura powłoki jest uzależniona od rodzaj papieru podłożowego. Jest to bezpośrednim następstwem wpływu surowców włóknistych na zjawiska migracji składników mieszanki powlekającej. W toku badań zostało ustalone, że niższą chłonność wykazywały papiery powlekane na podłożu z włókien drewna iglastego. Ponadto stwierdzono, że - bez względu na zastosowane podłoże - zwiększenie grubości powłoki powodowało zmniejszenie chłonności i szybkości penetracji wody. Dłuższy czas suszenia sprzyja zatem jednorodnemu rozkładowi środków wiążących na grubości i na powierzchni powłoki. Efektem tego jest mniejsza podatność powłoki na wodę. Wnikliwa analiza krzywych penetracji sugeruje istnienie różnych etapów penetracji, co świadczy o zmieniającej się kinetyce wnikania wody w papiery powlekane. Kontrolowanie tych właściwości umożliwia poprawę jakości papierów powlekanych z punktu widzenia ich przydatności do zadrukowania.

EN

It was shown that the coating structure, formed during the coating process, is affected by base paper type. This is a direct outcome of the effect of fibrous raw materials on migration of coating color components. During the investigation it was found that coatings applied on soft wood base paper exhibited lower absorption than those applied on hard wood base paper. Moreover, it was shown that - regardless of base paper type - increasing the coating thickness resulted in decreased water absorption and lower water penetration rate. Thus, longer drying time promotes uniform binder distributions along the Z-direction in the dry coating as well as on its surface (X-Y plane). This results in lower coating affinity for water. Thorough analysis of penetration curves revealed few different phases of water penetration, which indicates changing kinetics of water penetration into a coated papers. Controlling these properties should enable to produce coated papers of excellent printing properties.

6

Zastosowanie chemikaliów w procesie wytwarzania papieru w świetle dokumentu BREF

Żubrzak M.

Przegląd Papierniczy

|

2004

|

R. 60, nr 12

698-702

7

Silanowe środki wiążące. Cz. IX. Epoksyfunkcyjne karbosilany

Maciejewski H., Dąbek I., Marciniec B.

Polimery

|

2004

|

T. 49, nr 10

677-683

PL

Epoksyfunkcyjne karbosilany stanowią kolejną grupę silanowych środków wiążących, które dzięki swojej budowie, a tym samym właściwościom, znajdują zastosowanie jako czynniki sieciujące, promotory adhezji oraz modyfikatory napełniaczy i powierzchni mineralnych. Przedstawiono metody syntezy, właściwości i charakterystykę, a także główne kierunki zastosowań epoksylunkcyjnych karbosilanów, w szczególności 3-glicydoksypropylotrialkoksysilanów i beta-(3,4-epoksycykloheksylo)etylotrialkoksysilanów. Pierwsze z tych związków są wykorzystywane przede wszystkim w roli silanowych środków wiążących, natomiast drugie jako modyfikatory polimerów. Opracowana przez autorów technologia syntezy 3-glicydoksypropylotrietoksysilanu, oparta na katalitycznym procesie hydrosililowania eteru allilowo-glicydylowego, stanowi podstawę produkcji tego silanu w P.I.W. Unisil w Tarnowie.

EN

Epoxyfunctional carbosilanes are a group of silane coupling agents, which because of their structures and properties are applied as crosslinking agents, adhesion promoters or modifiers of fillers and mineral surfaces. Methods of syntheses [equation (2) and (3)], properties and characteristics as well as main directions of applications of epoxyfunctional carbosilanes, especially 3-glicydoxypropyltrialkoxysilanes [Formula (I)] and beta-(3,4--epoxycyclohexyl)ethyltrialkoxysilanes [Formula (II)] have been presented. The first ones are used mainly as silane coupling agents while the other ones as modifiers of polymers. Technology, developed by authors, of 3-glicydoxypropyltriethoxysilane synthesis basing on catalytic process of allyl-glicydyl ether hydrosilylation is a base of this silane production at the UNISIL Co., Ltd. in Tarnów, Poland.

8

Chemikalia procesowe i ich udział w kosztach produkcji różnych papierów

Raczyńska Z. [oprac.]

Przegląd Papierniczy

|

2003

|

R. 59, nr 11

657-661

9

p-Nonylphenol/o-cresol/cyclohexanone/formaldehyde resins as modifiers in pressure sensitive compositions

Mustata S., Bicu I.

Polimery

|

2003

|

T. 48, nr 11-12

774-778

EN

The preparation, in basic catalyzed polycondensation, of heat reactive p-NPh/o-CR/CHX/p-FA resins at various molar ratios of monomers has been described. The resins thus obtained were characterized by JH NMR and infrared spectroscopy and were used as crosslinking components in pressure sensitive formulae. The presence of these polymers in PSA's composition of rubber or acrylic type, imparted after curing a high cohesive strength, without affecting significantly the adhesive strength. Such compositions are useful for the laminates working at high temperature.

PL

Przedstawiono syntezę wymienionych w tytule żywic formaldehydowych w wyniku katalizowanej przez NaOFI polikonden-sacji [równanie (1)] oraz sposób otrzymywania na podstawie tych żywic klejów i taśm samoprzylepnych. Zbadano niektóre właściwości (temperaturę mięknienia, barwę - tabela 1) i strukturę (IR, H NMR - rys. 1 i 2) żywic różniących się składem. Metodą termograwimetryczną (tabela 2, rys. 3) określono ich stabilność termiczną. Ponadto przedstawiono właściwości omawianych żywic jako środków wiążących w układach mielony kauczuk naturalny/żywica naftowa/żywica formaldehydowa oraz w celach porównawczych - w kompozycjach z terpolimerem akrylowym (plastyczność wg Wiliama, kohezyjność, przyczepność - tabela 3). Stwierdzono, że badane żywice polepszają właściwości klejące kompozycji (wzrasta wytrzymałość na odrywanie) i nadają się do wykorzystania w laminatach użytkowanych w wysokiej temperaturze.

10

Wybrane technologiczne sposoby poprawiania właściwości wytworów papierniczych. Cz. 1

Malinowska H., Szymański A.

Przegląd Papierniczy

|

1998

|

R. 54, nr 1

35--36, 39

PL

Pierwsza część pracy zawiera charakterystykę środków zaklejających w środowisku obojętnym, m.in. do wytwarzania tzw. papierów trwałych, oraz omawia sposoby optymalnego dozowania tych środków (dyspersyjnych klejów żywicznych, dimerów alkiloketenowych i pochodnych estrów kwasu akrylowego) do masy papierniczej w określonych warunkach.

EN

The first part of the paper contains the characteristics of the sizing agents in a neutral medium, among others for manufacturing the so called durable papers and discusses the optimum methods for dosing the agents (dispersing rosin sizes, alkyl-keten dimers and acrylic ester derivatives) to a paper stuff under set conditions.

11

Wybrane technologiczne sposoby poprawiania właściwości wytworów papierniczych. Cz. 2

Malinowska H., Szymański A.

Przegląd Papierniczy

|

1998

|

R. 54, nr 4

226--228

12

Silanowe środki wiążące. Część VI. Izocyjanianopropylotrialkoksysilany

Maciejewki H., Guliński J., Marciniec B.

Polimery

|

1998

|

T. 43, nr 2

74-79

PL

Przedstawiono przegląd literatury (głównie patentowej) dotyczący metod syntezy, właściwości fizykochemicznych i za-stosowania propylotrialkoksysilanów z izocyjanianową grupą funkcyjną. Silany te stosuje się jako silanowe środki wiążące, a także jako substraty służące do syntezy nowych silanowych środków wiążących i innych środków pomocniczych. Opisano kilka metod syntezy takich środków. Metoda otrzymywa-nia izocyjanianopropylotrimetoksysilanu z 3-chloropropylotrimetoksysilanu i cyjanianów metali alkalicznych została opracowana przez zespół pracowników Wydziału Chemii UAM oraz Poznańskiego Parku Naukowo-Technologicznego Fundacji UAM w Poznaniu i jest wdrażana do produkcji w Przedsiębiorstwie Innowacyjno-Wdrożeniowym "Unisil" w Tarnowie.

EN

The (mostly patent) literature was reviewed, covering synthesis, physico-chemical properties and applications of propyltrialkoxysilanes con-taining the isocyanate group. The silanes are used as coupling agents and also as starting materials to prepare new coupling and crosslinking agents. Several syntheses were described. A method for making isocyanatopropyltri-methoxysilane from 3-chloropropyltrimethoxysilane and alkali metal cyanates, developed by the Team of the A. Mickiewicz University's Faculty of Chemistry and the Poznan Science and Technology Park of the University Foundation, is being industrially applied at the UNISIL Co., Ltd., Tarnów, Poland.

13

Silanowe środki wiążące. Cz. VIII. Ureidofunkcyjne silany

Maciejewski H., Guliński J., Marciniec B.

Polimery

|

1998

|

T. 43, nr 4

219-225

PL

Ureidofunkcyjne silany stanowią kolejną grupę silanowych środków wiążących, które dzięki swojej budowie, a tym samym właściwościom (połączenie reaktywności grupy aminowej i karbonylowej) znajdują zastosowanie jako czynnik sieciujący, promotor adhezji oraz środek poprawiający charakterystykę napełniaczy w kompozytach. Przedstawiono metody syntezy, właściwości i charakterystykę typowych ureidosilanów. Opracowana przez autorów technologia produkcji tych związków na podstawie wytwarzanych w kraju produktów stanowi podstawę do produkcji w Polsce omawianej grupy silanów.

EN

Ureido-functional silanes represent another group of silane coupling agents that combine the alkoxy, the amine and the carbonyl group reactivities and may serve as adhesion promoters and curing agents. Syntheses, properties and application of the silanes are described. A basic process design package was prepared, based on the domestic-made starting materials.

14

Silanowe środki wiążące. Cz. VII. Alkilotrójpodstawione silany

Urbaniak W., Marciniec B.

Polimery

|

1998

|

T. 43, nr 3

148-155

PL

Przedstawiono przegląd literaturowy dotyczący metod syntezy alkilotrichlorosilanów i alkilotrialkoksysilanów oraz ich zastosowania, głównie w roli środków sprzęgających. W szczególności omówiono metody syntezy trójpodstawionych alkilosilanów metodą katalitycznego hydrosililowania aikenów chloro- i alkoksysilanami. Oparte na tej reakcji technologie opracowane w Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Pozna-niu są obecnie sukcesywnie wdrażane w skali przemysłowej przez Przedsiębiorstwo Innowacyjno-Wdrożeniowe "Unisil" Sp. z o.o. w Tarnowie. Omówiono także wpływ alkilosilanów na adhezję oraz możliwości wykorzystania alkilosilanów zawierających w łańcuchu alkilowym od 2 do 20 atomów węgla jako środków sprzęgających w układach napełniaczpolimer oraz do modyfikacji polimerów. Wskazano inne dziedziny zastosowań alkilotrójpodstawionych silanów, takie jak modyfikacja katalizatorów Zieglera- Natty i wypełnień kolumn w chromatografii cieczowej (HPLC) oraz środki hydrofobujące w budownictwie.

EN

Syntheses and coupling-agent applications of alkyltrichloro- and alkyltriethoxy silanes are reviewed with particular reference to catalyzed hydrosilylation of alkenes with chloro- and alkoxy silanes. The process developed by the team of the A. Mickiewicz University, Poznan, is being commercialized at the UNISIL Innovation Applications Co., Ltd., Tarnów, Poland. The role of alkylsilanes in adhesion and the use of C2 -C20 alkylsilanes as adhesion promoters and coupling agents in filler-polymer and metal- polymer systems are described. Possible application areas are indicated, including polymer modifiers, Ziegler-Natta catalyst modifiers, HPLC column packing modifiers, and hydrophobizers for the building industry.