Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Procedura odcięcia dostawy wody lub zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego, wbrew pozorom, nie jest oczywista. Mimo, iż je stosowanie nie stwarza przedsiębiorstwom wodociągowo-kanalizacyjnym większych problemów, w typowych i powtarzalnych przypadkach, to jednak na tle specyficznych stanów faktycznych popełnianie są błędy. Przyczyn tych błędów należy upatrywać w braku powiązania regulacji ustawy branżowej (ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków) z przepisami ogólnymi. Celem niniejszego artykułu nie jest opisanie samej procedury, lecz wskazanie tych elementów, które w praktyce rodzą wątpliwości.
PL
Wszyscy doskonale znamy brzmienie legalnej definicji przyłącza kanalizacyjnego oraz przyłącza wodociągowego. Przyłączem kanalizacyjnym jest „odcinek przewodu łączący wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej” (tak: art.; pkt 5 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków - dalej także jako „u.z.z.w.”). Przyłączem wodociągowym jest natomiast „odcinek przewodu łączący sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym” (art. 2 pkt 6 u.z.z.w.).
PL
Świadomość zarządzających przedsiębiorstwami przesyłowymi, w tym zarządzających przedsiębiorstwami wodociągowo-kanalizacyjnymi, na temat służebności przesyłu z każdym rokiem jest coraz większa. Obecnie, każdy czytający ten artykuł wie, że realizacja inwestycji w postaci urządzenia przesyłowego, nie ogranicza się tylko do uzyskania prawa do jego wybudowania na danej nieruchomości, ale pociąga za sobą konieczność uzyskania tytułu prawnego do tej nieruchomości w przyszłości. Zaniechanie w względzie otwiera właścicielowi nieruchomości nie tylko drogę do domagania się wynagrodzenia na przyszłość za dalszą lokalizację na jego gruncie urządzeń, ale także uprawnia go do otrzymania wynagrodzenia za korzystanie z jego gruntu w przeszłości, tj. od czasu wybudowania tego urządzenia do czasu uzyskania definitywnego ustalenia prawa przedsiębiorstwa do nieruchomości.
PL
Zagospodarowanie osadów ściekowych wytworzonych w oczyszczalni ścieków komunalnych z uwagi na wymogi wynikające ustawy o odpadach jest problematyczne. Po pierwsze, przedsiębiorstwo, jako wytwórca odpadów, może przekazać osad podmiotowi legitymującemu się odpowiednim zezwoleniem administracyjnoprawnym, tj. co do zasady decyzją na przetwarzanie tej frakcji odpadów. Po drugie, z założenia, pozbycie się osadu generuje po stronie przedsiębiorstwa koszty, gdyż podmiot prowadzący odzysk nie wykorzystuje komercyjnie odebranego osadu do prowadzenia dalszej działalności wytwórczej, a ponosi jedynie wydatki z nim związane. Nawet jednak, gdy prowadzący odzysk wykorzystywał osad do osiągnięcia korzyści ekonomicznych, jak np. rolnik stosujący osad na swoim polu, to ze względu na posiadany przez osad status odpadu, nie jest on skłonny płacić za niego jak za inne produkty służące mu do prowadzenia działalności zarobkowej, przykładowo, rzeczony rolnik kupuje przecież nawóz.
PL
Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne eksploatujące oczyszczalnię ścieków odpowiedzialne jest za prawidłową gospodarkę wodno-ściekową, w tym za jej prowadzenie w sposób zapewniający ochronę środowiska naturalnego. Zasadnicze ramy tego obowiązku wyznacza posiadane przez to przedsiębiorstwo pozwolenie wodnoprawne, które określa warunki wprowadzania oczyszczonych ścieków do wód lub do ziemi. Wprowadzenie ścieków z naruszeniem warunków pozwolenia skutkuje natomiast możliwością nałożenia na eksploatującego oczyszczalnię ścieków kar administracyjnych.
PL
Pomimo, że upłynął już ponad rok od wejścia w życie „nowej” ustawy o odpadach (ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.), to ciągle wiele kontrowersji związanych jest z określeniem prawidłowego sposobu pozbywania się przez oczyszczalnie ścieków (a właściwie wytwórców odpadów) komunalnych osadów ściekowych. Problematyka ta warta jest szczególnej uwagi, bowiem stopień skanalizowania aglomeracji, miast i miasteczek jest coraz wyższy. Co więcej, stopień ten w związku z wymaganiami Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalnych będzie musiał docelowo osiągnąć, i to już na koniec 2015 r., niemalże 100-procentowe podłączenie do zbiorczych systemów kanalizacji nieruchomości, na których powstają ścieki. Ponadto, ciągle powstają nowe oczyszczalnie ścieków, a istniejące są modernizowane, co przekłada się na większą efektywność oczyszczania ścieków. W tym kontekście oczywiste jest, że z roku na rok coraz większa będzie ilość komunalnych osadów ściekowych wytwarzanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne eksploatujące oczyszczalnie ścieków, a tym samym skala problemu ich zagospodarowania.
PL
Nowa ustawa o odpadach — ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. (DzU. z 2013 r. poz. 21) — znacząco zmodyfikowała dotychczasowy system gospodarowania odpadami. Wprowadzone zmiany dotyczą także zasad, na których jest prawnie dopuszczalny odzysk komunalnych osadów ścieków polegający na ich zastosowaniu w rolnictwie. Mimo iż w tym przypadku nowa regulacja nie ma charakteru rewolucyjnego, to jednak kilka jej aspektów rodzi zasadnicze pytania, na które odpowiedzi będą mieć wpływ na praktykę działania przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych i innych eksploatatorów oczyszczalni ścieków. Autor niniejszego artykułu stawia sobie za cel nie tyle udzielenie jednoznacznej odpowiedzi na istotne, jego zdaniem, pytania dotyczące nowej regulacji, raczej na wskazanie możliwych pod względem prawnym rozwiązań, z jednoczesnym uwzględnieniem potrzeb praktyki. Zdaniem autora właściwe opisanie wprowadzonych zmian w zakresie stosowania komunalnych osadów ściekowych wymaga choćby pobieżnego przedstawienia całościowej regulacji odzysku tej frakcji odpadów, czemu też zostanie poświęcona pierwsza część niniejszego artykułu.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.