Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The study area is located in the northern part of the Tatra Mts. The 3D geological model of the nummulitic Eocene is based on geological surface data, cross-sections as well as digital elevation model. Model contains six lithological units: nummulitic limestones, detritic limestones, dolomitic sandstones, grey conglomerates, red conglomerates and also comprise two vertical faults. Geological model allows to create solids, surfaces and various horizontal and vertical sections. Based on these it was possible to estimate spatial distribution and thickness variations of modeling units and verify position of geological contacts. An analysis of the model defined fault’s displacement parameters and confirmed synsedimentary origin of faults.
EN
On the basis of field studies of mesoscopic structures, and analysis of radar and aerial photos together with seismic data, the structure and structural evolution of a part of the Silesian nappe was established. In the study area the Silesian nappe comprises two tectonic units: the Central Carpathian Depression and the Fore-Dukla thrust sheet, separated by a fault. The Central Carpathian Depression is built of several mapscale slices. The slices comprise map-scale NE-verging anticlines, with additional synclines to the south-east. The slices are separated by steeply dipping forelimb-thrusts, which connect together at a depth of ca. 6-7 km into a single sole thrust and form a leading imbricate fan. To the west of the Rabe-Baligród fault zone the fault between the Central Carpathian Depression and the Fore-Dukla thrust sheet is a typical thrust. Eastwards from this fault zone it becomes a steeply NE-dipping normal fault. The Silesian nappe is cut by map-scale oblique and transverse, mainly strike-slip faults - some of them are tear faults. Longitudinal strike-slip faults indicate dextral movement along the pre-existing thrusts. The structural evolution of the Silesian nappe comprises here eight pre-, syn- and post-orogenic stages beginning with the formation of clastic veins, followed by folding, thrusting, strike-slip faulting and terminating with normal faulting.
EN
Kink folds and kink bands are common structures which occur in metamorphic and sedimentary rocks. They have a specific geometry. Kink folds originate under layer — parallel compression. To nucleate those structures, several conditions are necessary such as: multilayered material, high overburned pressure conditions and presence of initial perturbation. Different sedimentary and tectonic structures form initial perturbations, e.g, solemarks, fractures and faults. Knowing the locking angle of kink fold it is possible to determine the orientation of the maximum stress axis and the friction angle between the layers using a butterfly diagram.
EN
The paper is focused on the analysis of fractures and faults in slightly deformed Werfenian quartzitic sandstones, which in the Polish part of the Tatra Mts. begin the sedimentary succession of the autochthonous cover overlying directly the crystalline core. Investigations including geometric and genetic analysis of fractures and faults have enabled to reconstruct the evolution of the palaeostress field in relation to the generally accepted stages of structural evolution of the Tatra Mts. The oldest fractures are represented by the S system of shear fractures, which originated due to SSW-NNE compression in almost horizontal or slightly N-tilted beds. The F1 fault set could have also originated in this stage as a result of slip along the bedding planes or along planes sub-parallel to bedding. This stage took place after the Early Turonian and before the Coniacian. The formation of main zones of strike-slip faults, including the Ornak dislocation zone, could have taken place in the terminal part of this stage or directly after it. The following stage was linked with rotational uplift of the Tatra Mts., taking place since the Late Miocene. As a result of SSW–NNE extension, the L set of fractures appeared in the gradually uplifted Werfenian rocks. Additionally, the F2 set of normal faults originated along with the simultaneous opening of some S fractures and reactivation of the F1 fault set. The last stage of evolution (Pleistocene? - present day) included the formation of landslides, causing rotation of bed complexes together with the fractures. Some F1 faults could have been reactivated at that time.
PL
W niniejszym artykule przeprowadzono analizę spękań i uskoków w słabo zaburzonych tektonicznie piaskowcach kwarcytycznych werfenu. Piaskowce te rozpoczynają profil jednostki autochtonicznej (Tatricum) w Tatrach polskich, która leży bezpooerednio na trzonie krystalicznym. W wyniku przeprowadzonych badań, polegających na analizie geometrycznej i genetycznej spękań i uskoków odtworzono pola paleonaprężeń i etapy ewolucji tych struktur w powiązaniu z ogólnie przyjętymi etapami ewolucji Tatr. Najstarszymi spękaniami są spękania ścięciowe systemu S, które powstały w wyniku kompresji o kierunku SSW-NNE w skałach leżących niemal poziomo lub lekko wychylonych ku północy. W etapie tym mogły powstawać również uskoki zespołu F1 w wyniku pooelizgów wzdłuż powierzchni uławicenia lub bliskich tym powierzchniom. Miało to miejsce po wczesnym turonie, a przed koniakiem. W końcowej fazie tego etapu lub po nim mogło dojść do powstania głównych stref uskoków przesuwczych, łącznie ze strefą dyslokacyjną Ornaku. Kolejny etap ewolucji omawianych struktur związany był z rotacyjnym wypiętrzeniem Tatr, trwającym od późnego miocenu. Sukcesywnie zaczęły powstawać spękania zespołu L w stopniowo wypiętrzających się skałach werfenu, w wyniku działania ekstensji o średnim kierunku SSW-NNE. W tym czasie doszło również do powstania uskoków normalnych systemu F2, z równoczesnym otwieraniem się części ze spękań systemu S oraz odmłodzeniem uskoków zespołu F1. W ostatnim etapie ewolucji (plejstocen? - dziś) powstawały osuwiska konsekwentno-strukturalne, powodujące skręcenia pakietów warstw łącznie z występującymi tu spękaniami. Mogło również dojść do reaktywacji niektórych uskoków zespołu F1.
EN
The development of fault pattern in the Silesian Nappe (Central Carpathian Depression) in the eastern part of Polish Outer Carpathians is outlined, from field observations and interpretation of air photos and radar images. Fault slip analysis and palaeostress reconstruction was applied to determine different systems of strike-slip, reverse and normal faults and the relative age of each system was determined. The results show a consistent evolution of fault systems which occurred as several episodes. Some of these episodes are local but others represent a regional pattern of faulting across the whole Polish Eastern Outer Carpathians. The beginning of fault evolution took place in Late Oligocene to Late Miocene times. The oldest phase is represented by reverse and thrust faults of system R1 with SW-NE compression; a younger phase involves origination of strike-slip faults belonging to system S1 (with the same direction of compression). Reverse (system R2) and strike-slip (system S2) faults were formed locally during a N-S compressional event. Dextral strike-slip faults of system S3 with simultanous opening of a dextral set of fault system S1 originated subsequently. The youngest events are represented by normal faults N1, N2, and N3 systems during NW-SE, and SW-NE to N-S extension.
PL
Badany obszar obejmuje odsłonięcia usytuowane w okolicach miejscowości Baligród w Bieszczadach Zachodnich i obejmuje swym zasięgiem dwie jednostki tektoniczne płaszczowiny śląskiej: strefę przeddukielską (łuska Bystrego) i centralną depresję karpacką. Na obszarze tym występują odsłonięcia skał fliszowych od dolnej kredy, do dolnego miocenu. Dzięki temu możliwe się stało przeanalizowanie występowania ciosu w szerokim interwale stratygraficznym. Szczególną uwagę poświęcono analizie zespołów ciosu poprzecznego (zespoły T, D1 i D2), przydatnych do odtworzenia paleonaprężeń z wczesnych etapów deformacji skał fliszowych. W wyniku przeprowadzonych badań określono orientację naprężenia d1 z ciosu poprzecznego T oraz z dwusiecznej kąta ostrego pomiędzy komplementarnymi zespołami spękań D1 i D2 oraz wielkość kąta ostrego (D1, D2). Według obecnej interpretacji orientacja osi naprężenia glównego d1 wyliczona z zespołów ciosu poprzecznego nie zmieniała się w badanym interwale czasowym. Wielkość kąta ostrego (D1, D2) stopniowo zwiększa się od skał dolnokredowych do skał dolnomioceńskich. Orientacje osi naprężeń d1, określone z ciosu poprzecznego T i dwusiecznej kąta (D1, D2) są do siebie równolegle.
EN
A tectonic window within the Magura nappe, situated near the village od Świątkowa Wielka in the Western Carpathians, reveals the Grybów unit overthrust in turn on the Dukla nappe. The thrust-sliced folds exposed in the tectonic window make up a classical interthrust contractional duplex. Its origin is related to the presence of a step in the basement beneath the Magura nappe. The Magura nappe is folded and thrust-faulted and cut, together with the Grybów unit by right-lateral strike-slip faults oriented NNW and left-lateral ones, oriented NE and NNE. A part of these faults have been reactivated as dip-slip faults. The differences in the structural directions between the window series and the Magura nappe indicate that folds oriented E-W had originated and have been partly thrust-faulted during the first phase under the influence of the Magura nappe overriding from the south to the north. The first stage was concluded in early Sarmatian time. The second stage involved deceleration of the Magura nappe starting from its front and additional forward movement of the southern part, which changed the direction of its movement to SSW-NNE when it overrode the step in the basement, thus completing the formation of the interthrust contractional duplex. This stage terminated with the formation of the post-thrusting strike-slip faults. During the last stage, at the end of Neogene, the area was subject to post-orogenic uplift and related reactivation of the strike-slip faults as dip-slip ones.
PL
W Karpatach Zachodnich w rejonie Świątkowej Wielkiej występuje małe okno tektoniczne, w którym spod płaszczowiny magurskiej odsłania się jednostka grybowska nasunięta na płaszczowinę dukielską. Występująca w oknie jednostka grybowska składa się z siedmiu łusek o rozmiarach kartometrycznych. Łuski te mają postać obalonych na północ fałdów: w centralnej części okna - synklin, a przy jego brzegach wtórnie sfałdowanych - antyklin. Łuski te tworzą klasyczny, międzynasunięciowy dupleks kontrakcyjny. Przyczyną jego powstania był prawdopodobnie próg w podłożu płaszczowiny magurskiej. Płaszczowina ta po północnej stronie okna składa się z płaskiej synkliny, a od strony południowej - z kilku wewnętrznie sfałdowanych łusek. Duże uskoki przesuwcze - komplementarne: NNW prawoskrętne i NE (z opierzającymi je NNE) lewoskrętne tną zarówno płaszczowinę magurską, jak i okno. Są to uskoki w części odmłodzone jako zrzutowe. Różnice kierunków strukturalnych w obrębie okna oraz między S i N częścią płaszczowiny magurskiej, wskazują, że w pierwszym etapie pod wpływem nasuwającej się z S na N płaszczowiny magurskiej powstały, i częściowo były łuskowane, fałdy o kierunku równoleżnikowym. Drugi etap to wyhamowanie od czoła płaszczowiny magurskiej. Jej część południowa, przekraczając próg w podłożu, zmieniła kierunek nasuwania się na SSW-NNE, formując dupleks międzynasunieiowy. Etap ten kończy się powstaniem ponasunęciowych uskoków przesuwczych. W ostatnim etapie, postorogenicznego wypiętrzenia, część tych uskoków jest odmładzana jako zrzutowe. Na podstawie badań innych autorów (N. Oszczypko, A. Tomaś, 1985; M. Cieszkowski i in., 1992) można uznac, że procesy tektoniczne etapu [pierwszego zakończyły się we wczesnym sarmacie. Po tym okresie nastąpiło dopchnięcie płaszczowiny magurskiej (M. Cieszkowski i in., 1988), co odpowiadałoby etapowi drugiemu. Ze schyłkiem neogenu wiązać należy ( M. Cieszkowski i in., 1992) postorogeniczne wypiętrzenie badanego obszaru.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.