Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

In vitro study on the use of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) extracts from to limit the development of phytopathogenic fungi

Gleń-Karolczyk K., Witkowicz R., Boligłowa E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 3

132--138

EN

The aim of the study was to search for alternatives to chemical fungicides currently used in plants protection against Botrytis cinerea, Rhizoctonia solani, Phoma exiqua var. exiqua, Sclerotinia sclerotiorum, Fusarium poae. Various concentrations of aqueous extracts of Chenopodium quinoa Willd leaves, stems and inflorescences were tested in the laboratory conditions. Antifungal activity of the extracts was evaluated based on surface growth and sporulation intensity of the test fungi. The applied concentrations of aqueous extracts (25.0, 10.0, 1.0 and 0.1 mm3·cm−3) significantly modified the examined parameters of particular fungi. The strongest fungistatic activity was noted for 25.0 mm3·cm−3 concentration of C. quinoa stems and inflorescences extracts with respect to B. cinerea. They limited this fungus linear growth by 42.9% and 53.3%, and sporulation by 53.6% and 67.85%, respectively. In turn, a very intense inhibition (53.5-88.3%) in S. sclerotiorum colony growth on the media with higher concentrations of all analyzed types of extracts was accompanied by stimulation of sporulation. The lowest concentration of the leaves extract in 43.1% inhibited the growth of mycelium and in 52.1% sporulation of P. exiqua var. exiqua. Unfortunately, most of the analyzed concentrations to a very little degree inhibited the surface growth of R. solani and F. poae hyphae.

PL

Celem pracy było znalezienie alternatywnych dla chemicznych środków grzybobójczych stosowanych obecnie w ochronie roślin przed Botrytis cinerea, Rhizoctonia solani, Phoma exiqua var. exiqua, Sclerotinia sclerotiorum, Fusarium poae. W warunkach laboratoryjnych testowano różne stężenia wodnych wyciągów z liści, łodyg i kwiatostanów Chenopodium quinoa Willd. Aktywność przeciwgrzybową wyciągów oceniano na podstawie rozrostu powierzchniowego i intensywności zarodnikowania grzybów testowych. Zastosowane stężenia wodnych wyciągów (25,0; 10,0; 1,0 i 0,1 mm3·cm-3) istotnie modyfikowały badane parametry poszczególnych grzybów. Najsilniejszym działaniem fungistatycznym odznaczały się 25,0 mm3·cm-3 stężenia wyciąwów z łodyg i kwiatostanów C. quinoa w odniesieniu do B. cinerea. Ograniczały one odpowiednio o 42,9 i 53,3% rozrost liniowy oraz sporulację w 53,6 i 67,85% tego grzyba. Z kolei na podłożach z wyższymi stężeniami wszystkich analizowanych rodzajów wyciagów obserwowano intensywne hamowanie (53,5-88,3%) rozrostu kolonii S.sclerotiorum, któremu towarzyszyła stymulacja zarodnikowania. Najniższa koncentracja wyciągu z liści w 43,1% hamowała rozrost mycelium oraz w 52,1% sporulację P. exiqua var. exiqua. Niestety, większość analizowanych stężeń w bardzo małym stopniu hamowała powierzchniowy rozrost strzępek R. solani oraz F. poae.

2

The impact of agronomic factors on the content of selected microelements in naked oat (Avena sativa var. nuda) grain

Witkowicz R., Antonkiewicz J., Pisulewska E., Bogocz D.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2015

|

Vol. 22, nr 2

239--250

EN

The components crucial for fulfilling plant nutrient needs are, beside macroelements, also microelements. Microelement content in plant raw materials is often modified by various agronomic measures, therefore it does not always meet the requirements for this element. The research was conducted to determine the effect of agronomic factors on the content of zinc, copper, iron, cobalt and manganese in oat grain. Three field experiments were set up acc. to fractional factorial designs (25–1 and 34–1) in two localities (Wierzbica and Prusy) in 2003. Akt cv. revealed a lower content of zinc, copper, iron and manganese in comparison with STH 7000 and STH 4770 strains. Microelement concentrations in oat grain were determined by the selection of oat cultivar/strain and growth regulator dose. Zinc content in oat grain fulfilled the requirements for plants designed for human consumption and animal feeds. Optimal iron content but deficient contents of manganese, copper and cobalt were registered in oat grain treated as fodder.

PL

Składnikami niezbędnymi do pokrycia potrzeb pokarmowych roślin, obok makroskładników, są również mikroelementy. Zawartość mikroelementów w surowcach roślinach jest często modyfikowana różnymi zabiegami agrotechnicznymi, dlatego też nie zawsze odpowiada zapotrzebowaniu na ten składnik. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu czynników agrotechnicznych na zawartość cynku, miedzi, żelaza, kobaltu i manganu w ziarnie owsa. Trzy eksperymenty polowe założono według planów frakcyjnych (25–1 i 34–1) w dwóch miejscowościach (Wierzbica i Prusy) w 2003 r. Odmiana Akt cechowała się niższą zawartością cynku, miedzi, żelaza i manganu w porównaniu do rodów STH 7000 i STH 4770. Zawartość mikropierwiastków w ziarnie owsa była determinowana doborem odmiany/rodu owsa oraz dawką regulatora wzrostu. Zawartość cynku w ziarnie owsa spełniała wymogi stawiane roślinom przeznaczonym na cele konsumpcyjne i paszowe. Stwierdzono optymalną zawartość żelaza, a niedoborową manganu, miedzi i kobaltu w ziarnie owsa traktowanego jako pasza.

3

Effect of Sowing Density on the Yield and Chemical Composition of Oat Grains

Pisulewska E., Poradowski R., Witkowicz R.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2011

|

Vol. 18, nr 5-6

793-800

EN

The research were aimed at determining the effect of sowing density on the yield and chemical composition of grain of two common oat forms. Two-factorial field experiment was set up on brown alluvial soils in 1999–2001 in southern Poland. The first experimental factor included 2 forms of oat: husked oat (cv. Dukat) and naked oats (2 genotypes POB-W-481, POB-W-492 and cv. Akt ). The second factor included two levels of sowing density: 450 grains per 1 m2 and 550 grains per 1 m2. The analyzed forms differed significantly in their grain yields. The husked cv. Dukat (average yield for 3 years 3.62 Mg ha–1) in all years of the experiment yielded 16.7–30 % higher when compared with cv. Akt (average yield for 3 years 2.97 Mg ha–1) and the naked genotypes (average yield for 3 years POB-W-481 3.02 Mg ha–1, POB-W-492 2.99 Mg ha–1). Higher sowing density favorably increased the number of panicles formed per area unit (450 grains per m2 – 319, 550 grains per m2 – 333 panicles per m2) and therefore gave higher grain yields (450 grains per m2 – 3.09 Mg h–1, 550 grains per m2 – 3.21 Mg ha–1). The compared cultivars differed considerably in their content of K, P, Ca and Mg. The naked forms had higher concentrations of K, P and Ca but lower of Mg. The analyzed sowing quantities did not affect significantly the content of macroelements in oat grain. However, in the first year of the trial significantly higher P and Mg contents were noted at lower sowing density.

PL

Celem badań było określenie wpływu gęstości siewu na plon oraz skład chemiczny ziarna dwóch form owsa siewnego. Dwuczynnikowe doświadczenia polowe zakładano na madach rzecznych brunatnych w latach 1999-2001 w Polsce Południowej. Pierwszym czynnikiem badawczym były dwie formy owsa: oplewiona (odmiana Dukat) oraz nieoplewiona (2 rody POB-W-481, POB-W-492 i odmiana Akt). Czynnikiem drugim była zróżnicowana gęstość siewu: 450 ziaren na 1 m2 i 550 ziaren na 1 m2. Badane formy różniły się istotnie plonami ziarna. Oplewiona odmiana Dukat (średni plon z 3 lat 3,62 Mg ha-1) we wszystkich latach prowadzenia doświadczeń plonowała wyżej o 16,7 - 30 % w porównaniu z odmianą Akt (średni plon z 3 lat 2,97 Mg ha-1) i rodami nieoplewionymi (średni plon z 3 lat POB-W-481 3,02 Mg ha-1, POB-W-492 2,99 Mg ha-1). Większa gęstość siewu korzystnie wpłynęła na podniesienie liczby wiech wykształconych na jednostce powierzchni (450 ziaren na 1 m2 - 319, 550 ziaren na 1 m2 - 333 wiechy na 1 m2) a tym samym na wyższe plony ziarna (450 ziaren na 1 m2 - 3,09 Mg h-1, 550 ziaren na 1 m2 - 3,21 Mg ha-1). Porównywane odmiany różniły się istotnie zawartością K, P, Ca i Mg. Formy nieoplewione miały wyższą zawartość K, P i Ca, ale niższą Mg. Badana gęstość siewu nie wpłynęła istotnie na zawartość makroskładników w ziarnie, chociaż w 1 roku badań stwierdzono istotnie większą zawartość P i Mg przy niższej ilości wysiewu.

4

Effect of Agronomic Factors on Protein Yield and Content of Nitrogen in Grain of Naked Oat (Avena sativa)

Witkowicz R., Antonkiewicz J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2010

|

Vol. 17, nr 6

699-708

EN

Mineral fertilization, particularly with nitrogen is a factor visibly modifying the quantity and quality of oat grain yield. The range of changes in protein yield and the element contents depend not only on the level of mineral fertilization but also on the genotype and growth regulators. Because of high dependence of agronomic measures efficiency on the genotype, it is necessary to investigate this interaction. Field experiments were conducted in Wierzbica on typical brown soil, where protein yield ranged from 75 to 88 g o m-2, whereas in the experiment conducted in Prusy on degraded chernozem, protein yield fell within the range of 540 to 740 kg o ha-1. The field experiment conducted in Wierzbica demonstrated that protein yield in naked oat was stimulated by the genotype and phosphorus-potassium fertilization and apparently limited by the application of Moddus growth regulator. Under conditions of a better site in Prusy only genotype statistically significant effect was registered, with persisting influence of the other factors. An apparent difference was noticed in the efficiency of nitrogen fertilization effect on the protein yield, because under site conditions in Prusy the increase in yield by 0.3 of standard deviation unit was demonstrated in comparison with very slight growth in its yield in Wierzbica. Because protein yield is the resultant of grain yield and its nitrogen content, a less significant effect of the tested factor on its content was observed. The main factor which statistically significantly determined nitrogen content was the choice of oat cultivar/strain. Both in Wierzbica and Prusy both oat strains (STH 4770 and STH 7000) contained bigger nitrogen quantities than Akt cv. The other tested agronomic factors caused changes in nitrogen content but they were not statistically significant.

PL

Nawożenie mineralne, zwłaszcza azotem jest czynnikiem modyfikującym w wyraźny sposób ilość i jakość ziarna owsa. Zakres zmian w plonie białka oraz zawartości składników uzależniony jest nie tylko od poziomu nawożenia mineralnego, ale również genotypu i regulatorów wzrostu. Z uwagi na dużą zależność skuteczności zabiegów agrotechnicznych od genotypu zachodzi konieczność badania tej interakcji. Doświadczenia polowe przeprowadzano w Wierzbicy na glebie brunatnej typowej właściwej i uzyskany plon białka wahał się od 75 do 88 g o m-2. Natomiast w eksperymencie przeprowadzonym w Prusach, na czarnoziemie zdegradowanym, plon białka zawierał się w zakresie od 540 do 740 kg o ha-1. Z przeprowadzonych doświadczeń polowych w Wierzbicy wynika, że plon białka owsa nagoziarnistego był stymulowany przez genotyp oraz nawożenie fosforowo-potasowe i wyraźnie ograniczany przez zastosowanie regulatora wzrostu Moddus. W Prusach stwierdzono statystycznie istotny wpływ tylko genotypu, przy zachowaniu tendencji wpływu pozostałych badanych czynników. Zaobserwowano wyraźną różnicę w skuteczności oddziaływania nawożenia azotem na plon białka, bowiem w warunkach siedliskowych Prus wykazano zwiększenie jego plonu aż o 0,3 jednostki odchylenia standardowego przy bardzo niewielkim zwiększeniu jego plonu w Wierzbicy.