Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienie możliwych kierunków ewolucji konceptów kreacji warunków postrzegania architektury. W artykule postawiono pytanie o kierunki zmian postrzegania środowiska mieszkaniowego przyszłości w kontekście zmniejszającego się udziału architekta w procesie projektowym na rzecz zautomatyzowanych procesów cyfrowych. Studia tego tematu przeprowadzono metodą analityczną jakościową oraz metodą badań bibliograficznych. Do analizy projektów i ich szerokiego kontekstu zastosowany został aparat pojęciowy zapożyczony z psychologii postaci w architekturze. Pozwala on wskazać podobieństwa i różnice w projektowaniu opartym na decyzji projektanta, parametrycznym i generowanym przez sztuczną inteligencję na podstawie figuracji będącej jego rezultatem. Dotychczas w literaturze nie przeprowadzono szczegółowej analizy narzędzi cyfrowych służących wspomaganiu projektowania w kontekście aspektu postrzeżeniowego odbiorcy.
EN
This article presents the issue of possible directions of evolution of the concepts of creation of conditions of perception of architecture. The paper asks the question about the directions of changes in the perception of the residential environment of the future in the context of decreasing participation of the architect in the design process in favor of automated digital processes. The study of this topic was carried out using a qualitative analytical method and a bibliographic research method. A conceptual apparatus borrowed from the psychology of characters in architecture was used to analyze the projects and their broad context. It allows indicating the similarities and differences in design based on the designer’s decision, parametric, and generated by artificial intelligence on the basis of the resulting figuration. So far, no detailed analysis of digital tools for design support has been performed in the literature in the context of the perceptual aspect of the viewer.
The purpose of this paper is to analyze the usefulness and versatility of a design method, called by the authors from the OMA studio The Strategy of the Void, and its application in the broader context of architectural and urban design. The study of this topic was carried out using a qualitative analytical method and a bibliographic research method. In order to analyze the projects and their broad context, conceptual apparatus borrowed from the gestalt psychology in architecture (in particular the works of Arnheim, Rubin and Żórawski) has been applied. It allows us to point out the connections between the formal operations carried out in the The Strategy of the Void and the impact on visual perception assumed by the architects. So far in the literature there has been no detailed analysis of how the graphic tools that Koolhaas used in his OMA projects are related to the gestalt psychology. The conceptual formal functional scheme called by OMA architects the Strategy of the Void is presented in this paper using two projects as examples. At the urban scale, it is discussed on the basis of the 1987 Melun-Sénart new town project, which established a strategy based on connections between strategic voids in the layout. At the architectural scale, the strategy is developed in a 1989 competition project for the Grand National Library of France in Paris.
PL
W artykule przedstawiono analizę przydatności i uniwersalności metody projektowej nazwanej przez autorów z pracowni OMA strategią pustki oraz jej zastosowania w szerszym kontekście projektowania architektonicznego i urbanistycznego. Studia tego tematu przeprowadzono metodą analityczną jakościową oraz metodą badań bibliograficznych. Do analizy projektów i ich szerokiego kontekstu zastosowany został aparat pojęciowy zapożyczony z psychologii postaci w architekturze (w szczególności prac Arnheima, Rubina i Żórawskiego). Pozwala on wskazać powiązania przeprowadzanych w strategii pustki operacji formalnych z założonym przez architektów oddziaływaniem na percepcję wzrokową. Dotychczas w literaturze przedmiotu nie przeprowadzono szczegółowej analizy pod kątem pokrewieństwa narzędzi graficznych, których Koolhaas używał w projektach OMA, z psychologią widzenia. Konceptualny schemat formalno-funkcjonalny nazwany przez architektów OMA strategią pustki przedstawiono w niniejszym artykule na przykładzie dwóch projektów. W skali urbanistycznej omówiona została ona na podstawie projektu nowego miasta Melun-Sénart z 1987 r., w którym ustanowiono strategię opartą na połączeniach pomiędzy strategicznymi pustkami w układzie. W skali architektonicznej strategia rozwijana jest w projekcie konkursowym z 1989 r. na Très Grande Bibliothèque Nationale w Paryżu.
W artykule przeprowadzono porównanie przedstawień przestrzeni dokonanych przez Christophera Alexandra, Rudolfa Arnheima i Yoshinobu Ashiharę. Ich cechą wspólną jest zastosowanie pojęć positive space (przestrzeń pozytywowa) oraz negative space (przestrzeń negatywowa), sformułowanych w oparciu o zjawiska zaczerpnięte z psychologii postaci. Analiza literaturowa nie wskazuje na wykształcenie jednoznacznych definicji tych terminów. Przestrzeń pozytywową i negatywową określa się w odniesieniu do właściwości geometrycznych układu urbanistycznego, jego funkcjonalności, jak również charakterystyki jej postrzegania przez obserwatora, a nawet czynnika intencji twórczej projektanta.
EN
This paper compares the representations of spaces made by Christopher Alexander, Rudolf Arnheim, and Yoshinobu Ashihara. Their common feature is the use of the concepts of "positive space" and "negative space" formulated on the basis of phenomena drawn from Gestalt psychology. The literature analysis does not indicate the development of uniform definitions of these terms. Positive and negative space is defined in relation to the geometric properties of the urban layout, its functionality, as well as the characteristics of its perception by the observer and even the factor of the designer's creative intention.
W artykule opisano znaczenie działań artystycznych, tj. warsztatów, wykładów o tematyce artystycznej i architektonicznej oraz wystaw odbywających się w ramach Warsztatów Plenerowych Studentów Architektury w Chełmnie w latach 2004-2019. Przedstawiono wpływ tych działań na dydaktykę oraz praktykę architektoniczną studentów Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Opolskiej, jak również ich rolę dla aktywizacji oraz integracji społeczności lokalnej Chełmna i promocji tego miasta. Przedstawiono ważność warsztatów w edukacji w zakresie kształtowania wrażliwości, budowania doświadczeń oraz interpretacji kulturowych znaczeń architektury. Ukazano je także jako służące zintegrowaniu społeczności Chełmna poprzez budowanie więzi międzyludzkich, wzmacnianie poczucia tożsamości lokalnej i identyfikacji z miejscem zamieszkania.
EN
The paper describes the importance of artistic activities, namely workshops, lectures on art and architecture, and exhibitions held as part of the Open-Air Workshops for Students of Architecture in Chełmno in the years 2004-2019. It also presents the impact of these activities on the education and practical experience of students at Civil Engineering and Architecture Faculty of the Opole University of Technology, as well as their role in the activation and integration of the local Chełmno community and the promotion of the city. The article presents the educational value of Workshops in terms of shaping sensitivity, building experiences and interpreting cultural meaning of architecture. The Workshops are also shown as serving to integrate the Chełmno community by building interpersonal bonds, strengthening the sense of local identity and identification with the place of residence.
The article discusses the issue of the interpretation of two-dimensional graphic representations in architecture which spatially order and divide the visual field into figure and ground (background) by means of perceptive criteria. The Gestalt theory was used to explain the relationship between graphic representations in architecture and the shaping of the built environment corresponding to the recipient’s perceptive possibilities. The article demonstrates that each two-dimensional representation of an architectural idea can be subjected to an analysis and interpretation in respect of the system of figure-ground fields. The ordering of gestalts in the visual field can also refer to urban and plot development plans, sections, projections and façades. The gestalt-based graphic technique makes it possible to record the relationship of space and material objects in architecture, identify space characteristics as well as clarify functional organisation, circulation, zoning and other characteristics in a building. In the article, the author proposes the classification of representations into four categories, such as: 1) interior space of the building and its material structure: walls and internal space as well as openings in the aforesaid walls, 2) body of the building in the context of surrounding spaces, 3) interior space and space surrounding an architectural structure, as well as 4) programme components. This classification is presented using examples of contemporary buildings.
PL
W artykule omówiono zagadnienie interpretacji dwuwymiarowych przedstawień graficznych w architekturze jako determinowane kryteriami percepcyjnymi, porządkującymi przestrzennie pole wzrokowe na figurę i tło. W oparciu o teorię Gestalt wyjaśniono związek przedstawień graficznych w architekturze z kształtowaniem środowiska zbudowanego odpowiadającego możliwościom percepcyjnym odbiorcy. Wykazano, że każda dwuwymiarowa reprezentacja idei architektonicznej może zostać poddana analizie i interpretacji w kontekście układu pól figura-tło. Porządkowanie gestaltów w polu wzrokowym odnosić się może do planów zagospodarowania miast i działek, przekrojów, rzutów oraz elewacji. Poprzez technikę graficzną opartą na gestaltach możliwe jest rejestrowanie związku przestrzeni i obiektów materialnych w architekturze, określenie charakterystyki przestrzeni, wyjaśnienie organizacji funkcjonalnej, cyrkulacyjnej, strefowania i innych w budynku. W artykule zaproponowano klasyfikację reprezentacji na obrazujące przestrzeń wewnętrzną i strukturę materialną obiektu: 1) przegrody i przestrzeń wewnętrzną oraz otwory w tych przegrodach; 2) bryłę budynku w kontekście otaczających przestrzeni; 3) przestrzeń wewnętrzną i otaczającą obiekt architektury, jak również 4) grupy komponentów funkcjonalnych. Klasyfikację tę przedstawiono na przykładach budynków współczesnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.