Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Czy tak samo oceniamy to, co widzimy? Analiza porównawcza zdjęć stawu skokowego przez techników elektroradiologii i studentów kierunku elektroradiologia

Żelechowicz M., Nowak P., Tomaszewska P., Wyczółkowska E., Pasieka E., Chwieśko J.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2018

Vol. 7, nr 3

149--154

Wprowadzenie: Co łączy ze sobą światowe sławy: piłkarza Roberta Lewandowskiego, kolarkę górską Maję Włoszczowską, tenisistkę Urszulę Radwańską, skoczka narciarskiego Kamila Stocha i lekkoatletkę Anitę Włodarczyk? Cała wyżej wymieniona grupa sportowców ma na swoim koncie urazy stawu skokowego, bo urazy tej okolicy dotykają przede wszystkim ludzi aktywnych fizycznie. Cel: Celem pracy była weryfikacja prawidłowości wykonywania zdjęć rentgenowskich stawu skokowego oraz analiza danych zawartych w skierowaniach przez dwie grupy badaczy: techników elektroradiologii i studentów kierunku elektroradiologia. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano skierowania i zdjęcia rentgenowskie stawu skokowego wykonane 105 pacjentom w dwóch projekcjach: przednio-tylnej (AP) i bocznej (LAT) w Zakładzie Radiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Ocena została dokonana przez trzech techników elektroradiologii oraz trzech studentów kierunku elektroradiologia. Analizie poddano również wiek i płeć pacjentów oraz rozpoznania. Dane poddano analizie statystycznej przy użyciu programu Statistica 13.1 oraz MS Excel 2010. Wyniki: Spośród 105 radiogramów objętych analizą 58 (55,24%) wykonano kobietom. Wśród radiogramów wykonanych w projekcji bocznej brak było określenia strony badanej pacjenta w 47 (44,76%) przypadkach. W sposób istotny statystycznie różniły się od siebie oceny zakresu (p = 0,01) i poprawności pozycjonowania (p = 0 ,01) radiogramów w ykonanych w projekcji A P. Istnieje istotny statystycznie związek pomiędzy zastosowaniem u pacjenta opatrunku gipsowego a oceną przez techników poprawności projekcji przednio-tylnej stawu skokowego (p = 0,01). W grupie studentów wykazano związek pomiędzy opatrunkiem gipsowym a oceną zakresu radiogramów w projekcji bocznej (p = 0,04) oraz zgodnością projekcji bocznej (p = 0,01). Wnioski: 1. Wykazano różnice w ocenie radiogramów pod kątem zakresu oraz pozycjonowania pomiędzy grupą techników elektroradiologii i studentów. 2. Studenci rzadziej akceptowali zakres w ocenianych zdjęciach szczególnie w projekcji przednio-tylnej. 3. Technicy częściej akceptowali poprawność projekcji przednio-tylnej u pacjentów z opatrunkiem gipsowym.

Introduction: What units the most famous sportsmen in the world? They were all subjected to ankle joint injuries, because this trauma is common among physically active people. Purpose: The main goal of this study was the analysis data in referrals and verification of the correctness of making ankle x-rays, performed by 2 groups of researchers: radiographers and radiography students. Materials and methods: Referrals a nd a nkle x-rays i n 2 projections: anterior-posterior (AP) and lateral (LAT) were retrospectively analysed. Radiograms of 105 patients from Radiology Department in Uniwersytecki Szpital Kliniczny in Białystok were used. Evaluation was performed by 3 radiographers and 3 radiology students. Age and sex of the patients and diagnosis were analysed too. Data were statistically analysed with Statistica 13.1 and MS Excel 2010. Results: 58 from 105 analysed x-rays (55,24%) were made among women. The anatomical side was not indicated on lateral radiographs in 47 cases (44,76%). Statistically significant differences were shown in evaluations of anatomical coverage assessment ( p = 0,01) and correctness of positioning ( p = 0,01) in AP x-rays. A statistically significant association between having a plaster cast and evaluation of correctness making anterior- posterior projection on ankle x-ray was observed (p = 0,01). In students group statistically significant association between having a plaster cast and evaluation of anatomical coverage assessment in lateral x-rays (p = 0,04) and compatibility of lateral projection with the guidelines (p = 0,01) was observed. Conclusions: 1. Statistically significant differences in the assessment of radiographs with regard to anatomical coverage and positioning between a group of radiology technicians and students were shown. 2. Students less frequently accepted range in evaluated images, especially in the anterior-posterior projection. 3. Technicians more often accepted the correctness of anterior- posterior projections in patients with a plaster cast.

Określenie punktu padania promienia centralnego jako narzędzie kontroli jakości radiografii klatki piersiowej

Pasieka E., Żelechowicz M.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2017

Vol. 6, nr 2

69--73

Umiejętne posługiwanie się punktem padania promienia centralnego (PC) jest jednym z głównych wyznaczników prawidłowego pozycjonowania pacjenta do radiografii. Podczas wykonywania zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej w projekcji tylno-przedniej PC pada w linii pośrodkowej tylnej badanego pacjenta, na wysokości dolnych kątów łopatek, co odpowiada siódmemu kręgowi piersiowemu. Celem pracy jest określenie punktu padania promienia centralnego poprzez wykreślenie przekątnych radiogramu klatki piersiowej. Materiał i metoda: Dokonano retrospektywnej oceny punktu padania promienia centralnego na 160 radiogramach klatki piersiowej w projekcji tylno-przedniej. Zdjęcia rentgenowskie wykonano w technice cyfrowej w Zakładzie Radiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Radiogramy do analizy wybrano losowo spośród wykonanych w okresie 1.01.2015-30.06.2015 przy użyciu aparatu rentgenowskiego Axiom Aristos FX Plus Siemens. Ustalenie punktu padania PC przeprowadzono, dokonując wykreślenia przekątnych radiogramu na stacji opisowej do radiografii ogólnej. Wyniki: Najczęściej jako punkt padania promienia centralnego zidentyfikowano trzon 8 kręgu piersiowego (n = 61; 38%). W przypadku 23% radiogramów identyfikacja trzonu kręgowego była niemożliwa, ze względu na niski kontrast i brak uwidocznienia szczegółów. Średnia wartość wskaźnika masy ciała (BMI) pacjentów, którym wykonano radiogramy o niskim kontraście, była zdecydowanie wyższa niż w grupie, gdzie interpretacja była możliwa (34,2 vs. 24,4). Wnioski: Określenie miejsca przecięcia przekątnych wydaje się być właściwym narzędziem do oceny jakości radiogramów klatki piersiowej. Technika ta może być wykorzystana w analizie zdjęć odrzuconych. Ograniczeniem zastosowania jest niski kontrast radiogramów wykonanych pacjentom z wysokim BMI.

Using the point of central beam incidence during X-ray imaging is an element of radiographer’s good clinical practice. When positioning the patient for a chest X-ray in the posterior-anterior projection, central beam incidence is in the posterior midline, at the lower angles of the shoulder-blades, which corresponds to the 7th thoracic vertebra. The aim is to identify the point of central beam incidence during chest X-ray imaging by marking the diagonals. Materials and methods: The point of central beam incidence was assessed on 160 chest radiographs in the posterior-anterior projection. Digital X-ray images were taken at the Department of Radiology, Medical University Hospital in Bialystok. Radiographs were randomly selected for analysis among those taken in the period from January 1 to June 30, 2015. The point of central beam incidence was determined by marking the diagonals of the radiograph on the monitor displays. The place of diagonals intersection was identified by vertebral body in the thoracic spine. Results: The most common point of central beam incidence was at the 8th thoracic vertebra (n = 61; 38%). In 23% of radiographs, identification of the vertebral body was impossible due to low contrast and lack of visible details. Mean BMI of patients whose radiographs had low contrast was higher than in the group where interpretation was possible (34,2 vs. 24,4). Conclusions: Identifying the point of diagonals intersection seems to be an appropriate tool for assessing radiograph quality. It can be used to analyze rejected images. A limitation of using this method is low-contrast radiographs in patients with high BMIs.