Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Ingarden Krzysztof

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Arata Isozaki - Sfinx, Edyp czy ciągle zmieniejący się Kamo No Chōmei naszych czasów?

Ingarden Krzysztof

Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie

2020

T. 48

121--133

Arata Isozaki - laureat Nagrody Pritzkera w 2019 roku, dziękując za przyznanie nagrody stwierdził, iż jego artystycznym credo jest „Zmiana”. Niniejszy artykuł poświęcony jest dyskusji nad postawami artystycznymi architekta w jego karierze, która charakteryzuje się konsekwentnym dążeniem do rzucania wyzwania światu swoją wyrafinowaną architekturą, kreatywnym duchem i dowcipem.

Arata Isozaki, winner of the Pritzker Prize in 2019, stated in his acceptance speech that “Change” is his artistic credo. This article discusses the architect’s artistic attitudes in a career that is characterized by a consistent desire to challenge the world with his sophisticated architecture, artistic spirit and wit.

From Architecture Without Architects to architecture after architects

Ingarden Krzysztof

Technical Transactions

2019

Vol. 116, iss. 8

19--29

The ideas presented by Bernard Rudofsky in the exhibition and book entitled Architecture Without Architects are being proposed by the author as the starting point of discussion on the condition of the architectural profession. Rudofsky focused the world’s attention on architecture formed by the forces of Nature and as a result of natural development processes. The article raises the question of the future of the architectural profession seen from the perspective of the present time, whilst the technological development, in particular automation and computerization of design and construction processes, has gone so far that it is possible in the near future that man might be replaced by machines, which in turn may lead to a deep change in the architectural profession, or to its eventual complete disappearance.

Autor za punkt wyjścia do dyskusji przyjmuje idee przedstawione przez Bernarda Rudofsky’ego w wystawie i książce zatytułowanej Architecture Without Architects, idee architektury formowanej siłami Natury i w wyniku naturalnych procesów rozwojowych. Następnie stawia pytanie o przyszłość architektury widzianej z perspektywy czasu obecnego, w którym rozwój technologiczny, w szczególności automatyzacja i komputeryzacja procesów projektowania i budowy, zaszedł tak daleko, iż możliwe jest w nieodległej przyszłości zastąpienie człowieka przez maszyny, co w konsekwencji doprowadzić może do zmiany charakteru zawodu architekta lub do jego częściowego zaniku.