Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Gwieździsty poli(tlenek propylenu) jako materiał czuły na promieniowanie rentgenowskie

Swinarew A. S., Łężniak M., Gabor J., Flak T., Kubik K., Okła H., Bielicka A., Kwaśniewska A., Guia A., Swinarew B.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2018

|

T. 24, Nr 1 (181)

69--85

PL

Aparatura wykorzystywana w teleradioterapii oraz obrazowaniu, wraz z postępem technologicznym, staje się coraz bardziej precyzyjna, jednak niezależnie od stopnia zaawansowania aparatury pomiarowej, przed napromieniowaniem obszarów nowotworowych pacjenta dokonuje się szeregu symulacji rozkładu dawki promieniowania. Nowe generacje dozymetrów żelowych pozwalają na coraz dokładniejszą ocenę zaabsorbowanych dawek oraz przestrzennego rozkładu promieniowania, co jest bardzo ważnym etapem w radioterapii, gdyż pozwala na efektywniejsze naświetlenie obszarów nowotworowych promieniowaniem jonizującym, minimalizując jednocześnie obszar naświetlania zdrowych tkanek. Celem pracy było otrzymanie poli(tlenku propylenu) jako dozymetru żelowego, jego charakterystyka pod kątem procesów sieciowania oraz degradacji i analiza jakościowa powstałych produktów reakcji chemicznych wywołanych promieniowaniem jonizującym. Do badań wykorzystano gwiaździsty poli(tlenek propylenu) przed oraz po napromieniowaniu. Próbką referencyjną był poli(tlenek propylenu) nie poddany ekspozycji na żaden rodzaj promieniowania w tym promieniowania rentgenowskiego. W celu określenia stopnia usieciowania, degradacji polimeru wykorzystano technikę chromatografii żelowej, na podstawie której określono średnie masy cząsteczkowe. Do jakościowej analizy produktów wytworzonych w skutek napromieniowania wykorzystano technikę FTIR/ATR. Określenie grup funkcyjnych badanego polimeru pozwoliło na ocenę zmian chemicznych jakie wystąpiły poprzez napromieniowanie.

EN

Equipment used in teleradiotherapy and imaging along with technological progress becomes more and more precise, however, irrespective of the degree of advancement of the measuring apparatus, before the radiation of the tumor areas of the patient, a series of simulations of the radiation dose distribution is performed. New generations of gel dosimeters allow more accurate assessment of dose absorbed, and the spatial distribution of radiation, which is a very important stage in radiotherapy because it allows effective exposure of the tumor areas with ionizing radiation while minimizing the irradiation of healthy tissue area. The aim of the study was to obtain polypropylene oxide as a gel dosimeter and to characterize crosslinking and degradation processes, qualitative analysis of chemical reaction products generated by ionizing radiation. The study used a poly (propylene oxide) before and after irradiation. The reference sample was poly (propylene), not exposed to any type of radiation, including X-rays. To determine the degree of crosslinking, degradation of the polymer in the technique of gel permeation chromatography was used, based on which the average molecular weights were determined. FTIR / ATR technique was used for the qualitative analysis of irradiated products. Determination of the functional groups of the examined polymer allowed the assessment of the chemical changes that had occurred by irradiation.

2

Wpływ dodatków organicznych na właściwości fizykochemiczne polimerowych past termoprzewodzących do zastosowania w elektronice

Swinarew A. S., Galeja M., Mika B., Gabor J., Łężniak M., Kubik K., Flak T., Swinarew B.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2017

|

T. 23, Nr 6 (180)

594--602

PL

Dynamiczny rozwój technologii opartych na układach cyfrowych wprowadził elektroniczne układy do niemal każdej dyscypliny ludzkiego życia. Rosnące zapotrzebowanie na miniaturyzację, nowe funkcje oraz wzrost wydajności urządzeń doprowadził do wzrostu ilości wydzielanego ciepła. Zaawansowane systemy zarządzania energią układów elektronicznych oraz wykorzystanie możliwie najlepszych materiałów odprowadzających ciepło może nie przynieść wymiernych efektów, tak długo jak powierzchnia styku pomiędzy tymi dwoma elementami nie będzie idealna. Uzyskanie takiego efektu wiąże się bardzo często z ograniczeniami technologicznymi, jak i chęcią zachowania modyfikowalnego charakteru urządzenia, dlatego też najlepszym sposobem na wyeliminowanie pustych przestrzeni między radiatorem, a układem generującym ciepło jest zastosowanie odpowiedniego plastomeru termoprzewodzącego. Wykorzystanie tej metody daje możliwość indywidualnego doboru chłodzenia w zależności od potrzeb, jak i umożliwia samodzielny montaż podzespołów bez konieczności posiadania wyspecjalizowanych narzędzi. Termoprzewodzące plastomery nie są jednak rozwiązaniem idealnym, ponieważ wraz z upływem czasu tracą swoją zdolność do transferu cieplnego, co wymusza okresową wymianę spoiwa. Niniejsza praca ma na celu określenie wpływu dodatków na parametry fizykochemiczne plastomerów termoprzewodzących wykorzystywanych aktualnie w przemyśle elektronicznym.

EN

Dynamical development of digital circuits based technology introduced electronics to almost every discipline of human life. Growing demand for miniaturization, new functions and increasing performance lead to increased amount of heat generated. Advanced power management systems for electronic circuits and possible best heat dissipation materials may not produce measurable results as long as the contact surface between the two elements is not ideal. Obtaining two perfectly flat surfaces is often associated with technological constraints and the desire to maintain the modular nature of the device, therefore the best way to eliminate the void between the heat sink and the heat generating system is to use a suitable thermoplastic plastomer. The usage of thermal compound gives possibility of individual cooling selection depended (based) on the needs and also allow user to assembly components without need for specialized tools. Thermoconductive plastomers are not ideal, as they lose their heat transfer capacity over time, which forces the binder to be replaced periodically. This work aims at determining the influence of additives on the physicochemical parameters of thermoplastic plastomers currently used in the electronics industry.

3

Nowy polimerowy materiał bakteriostatyczny modyfikowany pochodną rodaminy B (RTF)

Swinarew A. S., Flak T., Rozwadowska B., Okła H., Gabor J., Łężniak M., Kubik K., Swinarew B., Boryczka S.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 7

1508--1510

PL

4-Difenyloaminobenzaldehyd poddano reakcji z 1,3-indendionem w mieszaninie EtOH/H₂SO₄, w temperaturze wrzenia w celu przygotowania pochodnej rodaminowej, wykorzystanej później jako modyfikator właściwości bakteriostatycznych otrzymywanego na skalę przemysłową poliwęglanu. Zmodyfikowany polimer wykazywał właściwości antybakteryjne w odniesieniu do Escherichia coli.

EN

p-Ph2CC6H4CHO was condensed with 1,3-indendione in EtOH/H₂SO₄ under boiling to prep. a rodamine derivative used then as a bacteriostatic modifier of a com. polycarbonate. The modified polymer showed antibacterial activity against Escherichia coli.

4

Cytotoksyczność poliwęglanu napełnianego haloizytem, montmorylonitem i pochodną rodaminy B

Skubis A., Sikora B., Kubik K., Flak T., Mazurek U., Okła H., Swinarew A.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 10

2136--2139

PL

Przedmiotem badań były nowoczesne materiały polimerowe domieszkowane haloizytem, montmorylonitem oraz pochodną rodaminy B. W celu oceny ich biokompatybilności oraz wskazania materiału mającego potencjalne możliwości zastosowania w medycynie regeneracyjnej przeprowadzono testy cytotoksyczności w warunkach in vitro.

EN

Com. polycarbonate was filled with halloysite, montmorillonite and a rhodamine B (0.3% by mass) and processed to plates used then for studying cytotoxicity by using 3-(4,5-dimethyl-2-thiazolyl)-2,5-diphenyl-2H-tetra-sodium bromide assay. The filled polycarbonate showed low cytotoxicity except for addn. of rhodamine B.

5

Wykonanie projektu spersonalizowanego stabilizatora palca przy użyciu techniki druku FDM 3D

Reszke M., Środulska M., Okła H., Gabor J., Łężniak M., Flak T., Swinarew B., Żołnierczyk Z., Swinarew A. S.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2016

|

T. 22, Nr 6 (174)

563--569

PL

Celem prowadzonych badań było stworzenie w pełni spersonalizowanej ortezy wybranego palca kończyny górnej człowieka. Obecnie na rynku istnieje wiele odmian ortez palca kończyny górnej wykorzystywanych nie tylko przy złamaniach, ale również w przypadku innych urazów. Jednakże żadna z nich nie jest w pełni dopasowana do konkretnego palca ręki ani personalizowana osobniczo. Stosowane jak dotąd ortezy wykonywane są wg typoszeregu. W poniższym artykule przedstawiono próbę stworzenia spersonalizowanego osobniczo modelu stabilizatora palca. Realizacja projektu zakłada działanie kilkuetapowe. Pierwszy etap zakładał dokonanie odpowiedniego wymiarowania. Następnie zaprojektowano i wykonano cyfrowy model. Orteza została wykonana z materiału bakteriostatycznego z wykorzystaniem drukarki 3D działającej w technice FDM ze względu na najlepsze właściwości mechaniczne przy zachowaniu wystarczającej precyzji odwzorowania. Jako najodpowiedniejszy materiał do wykonania detalu został wytypowany i zsyntezowany poliwęglan modyfikowany tlenkiem krzemu ze względu na odpowiednie właściwości wytrzymałościowe i bakteriostatyczne. Artykuł ma charakter rozwojowy i może w przyszłości posłużyć jako baza do projektowania innych modeli stabilizatorów palca w zależności od rodzaju urazu. Może posłużyć również jako baza naukowa do opracowania nowych wielkoskalowych typoszeregów lepiej dopasowanych do stabilizacji palca kończyny górnej.

EN

The aim of presented study was to create a fully customized orthotics that can be used for the upper limb selected finger stabilization. Currently on the market there are many varieties of finger orthoses used not only in case of fractures, but also for other injuries. However, none of them is fully adapted to the particular hand or finger and personalized person to person. Commercially used orthotics so far are made according to the series. The following article presents an attempt to create a customized model of finger stabilizer. Implementation of the project consisted several stages. The first stage envisaged making an appropriate dimensioning. Then designed and created a digital model of the orthosis. The brace was made of a bacteriostatic material by the use of FDM 3D printer due to the best mechanical properties while maintaining sufficient precision mapping. As the most suitable material for making the detail has been selected and synthesized polycarbonate modified with nano silicon oxide particles due to the suitable resistance and bacteriostatic. The article can be developed in the future and can be used as a basis for designing other models of finger stabilizers depending on the type of injury. It can also serve as a scientific base for the development of new large-scale commercial series of better suited orthotics to stabilize the toe of the upper limb.