Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Visual-Simulation-Based Personalized Garment Block Design Method for Physically Disabled People with Scoliosis (PDPS)

Hong Y., Bruniaux P., Zeng X., Liu K., Curteza A., Chen Y.

Autex Research Journal

|

2018

|

Vol. 18, no. 1

35--45

EN

This research presented a novel method using 3D simulation methods to design customized garments for physically disabled people with scoliosis (PDPS). The proposed method is based on the virtual human model created from 3D scanning, permitting to simulate the consumer’s morphological shape with atypical physical deformations. Next, customized 2D and 3D virtual garment prototyping tools will be used to create products through interactions. The proposed 3D garment design method is based on the concept of knowledge-based design, using the design knowledge and process already applied to normal body shapes successfully. The characters of the PDPS and the relationship between human body and garment are considered in the prototyping process. As a visualized collaborative design process, the communication between designer and consumer is ensured, permitting to adapt the finished product to disabled people afflicted with severe scoliosis.

2

Collaborative 3D-To-2D Tight-Fitting Garment Pattern Design Process for Scoliotic People

Hong Y., Zeng X., Bruniaux P., Liu K., Chen Y., Zhang X.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2017

|

Vol. 25, no. 5 (125)

113--118

EN

This paper presents a virtual design process for a tight-fitting garment pattern for adapter consumer garments, aimed at consumers with scoliosis. The design process proposed is based on a virtual human model created using a 3D scanner, allowing simulation of the morphological shape of an individual with atypical physical deformations. Customized 2D and 3D virtual garment prototyping tools are used in combination to create products through interactions between the consumer, designer and pattern maker. After following an interactive sequence: Scanning – Design – Display – Evaluation – Adjustment, a final design solution acceptable to both the designer and consumer can be obtained. Through this process, traditional 2D garment design knowledge, especially design rules influenced by the fabric information, is fully utilized to support the design process proposed. Using the knowledge based collaborative design process, design satisfaction can be largely improved.

PL

W artykule przedstawiono wirtualny proces projektowania wzoru odzieży dla osób ze skoliozą. Zaproponowany projekt jest oparty na wirtualnym modelu ciała człowieka stworzonym przy użyciu skanera 3D, umożliwiającego symulację morfologicznego kształtu ciała osoby o nietypowych deformacjach fizycznych. Po wykonaniu sekwencji interaktywnej: skanowanie – projekt – wyświetlacz – ocena – dostosowanie, można uzyskać ostateczne rozwiązanie projektowe akceptowalne zarówno dla projektanta, jak i dla konsumentów. W tym procesie tradycyjna wiedza z zakresu zasad projektowania odzieży 2D jest w pełni wykorzystywana w celu wspierania zaproponowanego procesu projektowania. Korzystając z kombinacji obu systemów 2D i 3D można w znacznym stopniu poprawić jakość otrzymanego projektu. Udane rozwiązania projektowe można zintegrować z bazą wiedzy o projektowaniu mody, aby tworzyć nowe zasady projektowania i rozszerzać profesjonalną wiedzę dotyczącą projektowania.

3

3D Garment Modelling – Conception of Its Structure in 3D

Cichocka A., Bruniaux P., Frydrych I.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2016

|

Vol. 24, no. 4 (118)

121--128

EN

This work presents the results of our approach in the field of modelling and numerical simulation of a garment in a 3D virtual environment. In our study we take into account the strategic point of approach where the numerical avatar model integrates the garment model by association without difficulty. On the other hand the flattening of 2D and 3D garment patterns need to be associative, accurate and impose the existing fabric deformation linked with a garment drape. The results mentioned in our previous paper showed that the adaptive mannequin morphotype model follows the human body morphology from the scanner, although large deformations were imposed to the initial human body during the creation process presented. This model is dedicated to the ready-to-wear garment sectors except for garments very close-fitting to the body (ease allowance value = 0 or negative) such as corsetry, because in this particular case it is necessary to consider the evolution of the chest for women. Moreover the concept of design offered is of sufficient interest to follow the results of the measurement. With this adaptive mannequin morphotype model, we will describe the study on the development of garment models in a 3D environment.

PL

W pracy przedstawiono wyniki naszych rozważań związanych z projektowaniem, modelowaniem i symulacją numeryczną odzieży w 3D przestrzeni wirtualnej. Strategicznym dla tych badań jest sposób integracji modelu ciała człowieka i modelu odzieży, które winny współdziałać w sposób bezkolizyjny. Jednocześnie poziom „współpracy” obu modeli winien być zapewniony tak, aby proces tworzenia i modelowania form odzieży związany z działaniami na płaszczyźnie jak i w trójwymiarze gwarantował ich spójność, dokładność, a także uwzględniał „zachowanie się materiału” w noszonej odzieży. Wyniki badań, prezentowane we wcześniejszej publikacji, związane z projektowaniem naszego parametrycznego manekina pokazują iż model manekina parametrycznego, mimo zaimplementowanych w procesie projektowania znacznych przekształceń, pozostaje zgodny z pierwotnym modelem ciała człowieka uzyskanym w wyniku skanowania. Proponowana koncepcja projektowania odzieży z w/w manekinem parametrycznym wydaje się właściwą dla sektora odzieży oferowanej przez sieci handlowe, za wyjątkiem odzieży bardzo dopasowanej (luzy odzieżowe równe zero lub ujemne) jak wyroby gorseciarskie, ponieważ w tym szczególnym przypadku należałoby uwzględnić również różnorodność kobiecego biustu. Co więcej, stwarza ona również kolejną, potencjalną możliwość wykorzystania wyników kampanii pomiarowych populacji.

4

3D Digital Methods of Clothing Creation for Disabled People

Bruniaux P., Cichocka A., Frydrych I.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2016

|

Vol. 24, no. 5 (119)

125--131

EN

The goal of the study is to expand the new 3D garment creation method which has been developed by our team to cover other morphological targets. This creation process, applied until now to typical human body, shapes can be also used in the case of the atypical posture of the human being. The purpose of this study was to obtain 2D patterns of disabled people, especially for people afflicted with severe scoliosis. In our paper we introduced the pathology of this disease as well as the strong influence of this disability on the garment creation process. We present the method which has been used to capture the 3D shape of the body. Two methods of 3D pattern making are proposed. The first method, using virtual try-on, is an empirical method which uses the knowledge and know-how of pattern makers. The second method is a more rigorous one that shows the feasibility of creating a tailored garment directly on a 3D body shape. This method takes into account the 3D evolution of the body as well as the comfort and well-being of the customer, managed by the values of 3D ease allowance. Finally the result shows that the two methods can be used in different garment industries.

PL

Celem artykułu było podjęcie próby zaproponowania i rozwinięcia nowej numerycznej metody tworzenia odzieży w przestrzeni trójwymiarowej, opracowanej przez nasz zespół, dla niestandardowych, atypowych sylwetek. W pracy zaprezentowano koncepcję o możliwości wykorzystania tradycyjnego procesu tworzenia form odzieży (metoda bazująca na wzorcowej, proporcjonalnej sylwetce) dla przypadku nietypowej sylwetki użytkownika. Podjęte rozważania miały na celu uzyskanie dwuwymiarowych wzorców form odzieży dla osób niepełnosprawnych, w tym przypadku osób cierpiących na ciężką skoliozę. W artykule zaprezentowano wybrane zagadnienia związane z patologią choroby, jak również ich silny wpływ na proces tworzenia odzieży. Przedstawiono także metodę, którą wykorzystano do generowania trójwymiarowego wirtualnego manekina osoby dotkniętej w/w chorobą. Zaproponowano dwie metody uzyskiwania form odzieżowych w przestrzeni 3D. W pierwszej metodzie, wykorzystano narzędzie wirtualnej przymiarki (system CAD), która jako metoda empiryczna, bazuje na wiedzy i doświadczeniu konstruktora form odzieżowych. Druga przedstawiona metoda jest bardziej dokładna w porównaniu do pierwszej, która prezentuje możliwości stworzenia poprawnie dopasowanej odzieży, bezpośrednio na sylwetce 3D. Metoda ta bierze pod uwagę nieregularność budowy sylwetki ludzkiej, jak również komfort i dobre samopoczucie użytkownika, zależne od wartości dodatku konfekcyjnego – luzu. Wyniki pracy prezentują potencjał oraz możliwość wykorzystania proponowanych rozwiązań zarówno w produkcji odzieży masowej jak i masowej indywidualizacji.

5

3D Garment Modelling - Creation of a Virtual Mannequin of the Human Body

Cichocka A, Bruniaux P, Frydrych I

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2014

|

Vol. 22, no. 6 (108)

123--131

EN

This work presents the modelling and numerical simulation of mannequins as well as clothes in a 3D virtual environment. The paper explains garment modelling, with the objective of defining the development of a 3D body model that is useful and based on the demand of the garment industry. For this purpose a development strategy should be defined. Many scientists are working on the creative process for virtual garment development to create a garment directly on a 3D model of the human body, also called “ virtual tailoring”.The first strategic issue in this context that we present is that the model must necessarily incorporate the ease garment model associatively. These parameters define the priority concepts that are the draping and proper fit of the garment. The second point is that the transition between the 3D and 2D patterns, known as flattening 3D patterns, must be associative, precise and must take into account the real deformation of the fabric.

PL

Prezentowana praca przedstawia zagadnienia modelowania oraz numerycznej symulacji wirtualnych manekinów, jak i odzieży w przestrzeni trójwymiarowej. Zaprezentowane prace skupiają się na aspekcie modelowania odzieży związanego z morfologią użytkownika. Celem pracy było zaprojektowanie wirtualnego manekina w 3D, który by uwzględniał oraz odpowiadał na oczekiwania przemysłu odzieżowego, jednocześnie precyzując właściwą strategię projektowania odzieży w 3D. Proces wirtualnego projektowania odzieży w wyniku którego powstaje odzież z bezpośrednim wykorzystaniem trójwymiarowego manekina ciała człowieka, stanowi przedmiot badań wielu naukowców i nazywany jest mianem „wirtualnego krawiectwa”. Pierwszą, zaproponowaną przez nas, strategiczną kwestią w tym kontekście, było połączenie: modelu luzów odzieżowych i modelu wirtualnego manekina, tworzących integralną całość, a także ujęcie kluczowych parametrów obejmujących zagadnienia układności odzieży oraz jej właściwego dopasowania do użytkownika. Kolejnym istotnym punktem w naszych rozważaniach, było przekształcenie uzyskanych, przestrzennych form odzieży do form odzieży odwzorowanych na płaszczyźnie, jako płaskie szablony odzieżowe, czytelne dla przemysłu, które spełniają jednocześnie kryteria: asocjatywności z modelem wirtualnym manekina, precyzji uzyskanych kształtów form odzieży, oraz uwzględniają rzeczywistą deformację materiałów.

6

Modelling the Stress - strain Curve of Textile Products. Part 2, Simulation of Real Stress - strain Curves

Serwatka A., Bruniaux P., Frydrych I.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2007

|

Vol. 15, no. 3 (62)

60--62

EN

This paper presents the second part of our study describing the modelling of the yarn stretching phenomena recently published in F&T in EE [1]. The continuation of this app-roach involves the identification of unknown parameters in the model, as well as proper stress-strain curve division, in order to avoid problems of identification. In order to avoid the effects of parametric compensation, which has been very often observed, when the number of model parameters becomes significant we use a new strategy of identification. The division of the model into submodels contributes to the correct operation of the identification, because we use a method which partially identifies with submodels which have a small number of parameters. The parameters of the proposed model were identified using MATLAB software. Various types of yarns were tested according to whether their origin was natural and man-made. Finally, the superposition of the practical and simulated curves was carried out, with the aim of verifying the correctness of the proposed model. The results show that the model was adapted perfectly in almost all types of the yarns used.

PL

Pierwsza część tej pracy [1] dotyczyła omówienia nowego modelu, opracowanego w GEMTEX, Francja, wyróżniającego się podziałem krzywej rozciągania na trzy strefy. Kontynuacja tej pracy obejmuje identyfikację nieznanych parametrów modelu oraz prawidłowego podziału krzywych rozciągania celem uniknięcia problemów z identyfikacją. Dla zapobieżenia powstawaniu efektu kompensacji parametrów, często obserwowanemu jeżeli liczba parametrów modelu jest zmienna, zastosowano nową strukturę identyfikacji. Podział modelu na podmodele przyczynia się do prawidłowego postępowania przy identyfikacji, gdyż identyfikuje się modele o prostszej strukturze i mniejszej liczbie parametrów. Identyfikację przeprowadzono za pomocą programu komputerowego MATLAB. Testowano przędze wytworzone z włókien o różnym pochodzeniu, a co za tym idzie różnej charakterystyce. Jako surowce wykorzystano włókna pochodzenia naturalnego (bawełnę) oraz włókna chemiczne z polimeru naturalnego (Tencel) i syntetycznego (poliester). Stwierdzono dużą zgodność pomiędzy krzywymi wykonanymi doświadczalnie i za pomocą symulacji.

7

New Approach to Modeling the Stress - Strain Curve of Linear Textile Products. Part 1, Theoretical Considerations

Serwatka A., Bruniaux P., Frydrych I.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2006

|

Vol. 14, no. 1 (55)

30--35

EN

The first part of this paper presents a modelling of the stretching phenomena of linear textile products, specifically yarns. The stretching phenomena are described by a model of the yarn stress-strain curve which was developed by a team from the GEMTEX laboratory. This analysis of the yarn stress-strain curve is an attempt to interpret this curve in the form of a set of various models. This differentiation is due to the change of the yarn’s state at the time of its stretching. The model differs very clearly from the other models presented in literature. In order to compare our research with that described in literature, the sensitivity of the parameters of various models was studied. Dividing the model into sub-models is crucial, because this enables the identification of vector parameter as a whole, by assembling parameters of sub-models. The second part of this approach to modelling the stress-strain curve is concerned with modelling the stress-strain curves of real natural and synthetic yarns.

PL

Pierwsza część tego opracowania poświęcona jest modelowaniu krzywej naprężenie-odkształcenie dla liniowych produktach włókienniczych. Model, opracowany w GEMTEX (Francja) odróżnia się od dotychczas proponowanych modeli, podziałem krzywej na trzy strefy. W artykule przedstawiono analizę porównawczą proponowanego przez autorów modelu z modelami dotychczasowymi przedstawiając m. in. przebiegi odzwierciedlające charakter i intensywność oddziaływania poszczególnych parametrów równań. Podział modelu na submodele jest istotny, ponieważ pozwala na identyfikację parametrów całego układu poprzez prezentację parametrów submodeli. W części drugiej artykułu omówione będzie modelowanie krzywych naprężenie-odkształcenie dla rzeczywistych liniowych produktów włókienniczych.