Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Spółka TERMALL z siedzibą w Bełchatowie powstała w 1991 r. Od 1994 r. funkcjonuje jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Obecnie TERMALL Sp. z o.o. Rozruch Moc Ekologia ma ugruntowaną pozycję na rynku usług dla energetyki i ochrony środowiska. Specjalizuje się w zarządzaniu projektami inwestycyjnymi i modernizacyjnymi, przeprowadzaniem kompleksowych rozruchów obiektów, prowadzeniem eksploatacji wraz ze szkoleniem załóg Inwestora. Nasi specjaliści posiadają wszelskie kwalifikacje wymagane przepisami prawa.
PL
Scharakteryzowano wybrane metody wydzielania zanieczyszczeń chloro-organicznych ze ścieków, takie jak desorpcja gazem obojętnym lub parą wodną, ekstrakcja rozpuszczalnikami, adsorpcja na węglu aktywnym czy wymiana jonowa. Mogą być one etapem wstępnym do odzysku, albo przy braku jego opłacalności, do termokatalitycznego lub termicznego utleniania tych zatężonych już zanieczyszczeń. Przedmiotem badań katalitycznego utleniania organicznych związków chloru były m.in. tetrachlorometan, 1,1,1-trichloroetan, 1,1,2,2-tetrachloroetan i chlorohydryna propylenowa. W badaniach zastosowano katalizatory ziarniste - platynowy i palladowy, a także katalizator monolityczny - platynowo-rodowy. Wykazano, że utlenienie badanych chloropochodnych zachodziło całkowicie z udziałem katalizatorów w temperaturze 325÷550 stopni C, przy czym łatwiej utleniały się z ich udziałem związki tlenowe niż bez tlenowe, zaś najtrudniej TChE. Katalizatory ziarniste (KP-910 i Pd) okazały się aktywniejsze od katalizatora monolitycznego (Pt-Rh), przy czym nie stwierdzono dezaktywacji katalizatorów. Zastosowanie katalizatorów pozwoliło na utrzymanie zawartości PCDD/Fs w gazach odlotowych znacznie poniżej wartości dopuszczalnej w krajach Unii Europejskiej (0,1ngTEQ/m3). Dane literaturowe oraz wyniki badań własnych świadczą o możliwości prawie trzykrotnego obniżenia temperatury unieszkodliwiania odpadowych organicznych związków chloru w procesie katalitycznym, w porównaniu do obecnie stosowanego spalania wysokotemperaturowego (1300÷1350 stopni C).
EN
A characteristics is given of the following methods for the separation of chloroorganic pollutants from wastewater: desorption with inert gas or water vapour, extraction with solvents, adsorption onto active carbon, and ion exchange. The processes can be used as prior steps either to the recovery of valuable substances or, if their recovery is not cost-effective, to the thermocatalytic or thermal oxidation of the pollutants already concentrated. The organic chlorine compounds chosen for the thermo-catalytic oxidation investigated within the scope of the present study included tetrachloromethane, 1,1,1-trichloroethane, 1,1,2,2-tetrachloroethane and propylene chlorohydrin. Experiments were carried out using platinum- or palladium-based granular catalysts, as well as a monolithic platinum-rhodium catalyst. The findings of the study can be itemized as follows: (1) In the presence of the catalysts tested, complete oxidation was achieved over the temperature range of 325-550 oC; (2) oxygen compounds were easier oxidable than non-oxygen compounds, and TChE displayed the lowest oxidability; (3) the activity of the granular catalysts (KP-910 and Pd) was higher than that of the monolithic (Pt-Rd) catalyst, and (4) none of the catalysts tested was deactivated. The application of the catalysts enabled the PCDD/Fs content of the reaction gases to be maintained below the admissible value established for the EU Member States (0.1 ngTEQ/m3). The data reported in the literature, as well as the authors' own results, indicate that the temperature at which the chloroorganic wastes undergo catalytic oxidation can be reduced nearly threefold as compared to the temperature presently applied (1300 to 1350 oC).
PL
Przeprowadzono badania procesu przesiąkania wody w warunkach nieustalonych przez warstwy ziarniste o różnej granulacji i różnej zawartości początkowej wilgoci. Wykazano, że proces ten może być podzielony na dwa etapy. W czasie pierwszego z nich zachodzi saturacja warstwy porowatej, a przebieg tego zjawiska ma charakter liniowy. Zaproponowany opis matematyczny pozwalający wyznaczyć prędkość wsiąkania w warstwę nieza-wierającą wilgoci. Przebieg drugiego etapu opisano za pomocą zależności potęgowej wprowadzając pojęcie współczynnika oporów przepływu, korzystając przy tym z zasad opisujących przebieg zjawisk grawitacyjnego wypływu cieczy ze zbiornika
EN
Investigations concerning the non-steady water percolation into granular beds were performed. Two process stages were distinguished. In the first one rising saturation of the bed occurred and it can be described using linear equations. The applied procedure aHowed one to determine the percolation velocity in beds during a dry state. The second process stage was described using the approach typical for gravitational flow from a tank. A concept of flow resistance coefficient was introduced.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.