Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wytrzymałość trójskładnikowych cementów z dodatkiem proszku marmurowego i naturalnej pucolany

Messaoudene I., Jauberthie R., Rechache A., Bounechada A.

Cement Wapno Beton

|

2015

|

R. 20/82, nr 1

32--37

PL

Korzyści związane z dodatkiem wapienia lub naturalnej pucolany do cementu portlandzkiego, zastępujące część tego cementu, są dobrze znane. Jednak oba te dodatki mineralne zmieniają w sposób niekorzystny pewne właściwości cementu. Dodatek wapienia powoduje zwiększenie wczesnej wytrzymałości i zmniejszenie wytrzymałości po twardnieniu zaprawy przez 28 dni. Natomiast pucolana odwrotnie zmniejsza wytrzymałość wczesną a zwiększa po dłuższym okresie dojrzewania zaprawy. W pracy przygotowano i zbadano właściwości zapraw z dwuskładnikowych cementów, w których pucolana zastępowała część cementu oraz z trójskładnikowych, w której część dodatku pucolany zastępowano proszkiem marmurowym. Wyniki pomiarów wytrzymałości wykazały, że zaprawa z cementu zawierającego 10% pucolany i 10% proszku marmurowego ma największą wytrzymałość tak wczesną jak i po 28 dniach oraz 90 dniach twardnienia. Wytrzymałość na ściskanie wynosiła około 63 MPa, a na zginanie około 9 MPa, po 90 dniach twardnienia. Stosowanie cementów trójskładnikowych pozwala więc na usunięcie niekorzystnych właściwości cementów dwuskładnikowych, tylko z dodatkiem wapienia lub pucolany, i przynosi równocześnie korzyści ekonomiczne oraz w zakresie ochrony środowiska, zmniejszając zużycie klinkieru.

EN

The benefits of limestone filler and natural pozzolana as partial replacement of Portland cement are well established. However, both supplementary materials have certain shortfalls. Limestone addition causes only an increase of early strength and decrease the strength of mortars after longer curing. This effect is contrary to pozzolana which reduce the early strength and is improving later ones. In the paper the mortars from binary and ternary cements were produced in which Portland cement was replaced by natural pozzolana and marble powder. Results of strength measurements have shown that mortar from cement with the addition of 10% of pozzolana and 10% of marble powder addition has the highest early strength as well as after 28 and 90 days of hardening. The compressive strength was about 63 MPa and flexural strength was about 9 MPa after 90 days. The use of ternary cements is permitting to overcome the disadvantage of binary cements, only with limestone or pozzolana addition, and simultaneously provides the economic and environmental advantages, by reducing Portland clinker production.

2

Odporność na korozję siarczanową wysokowartościowego fibrobetonu z dodatkiem żużla

Boutiba A., Chaid R., Molez L., Jauberthie R.

Cement Wapno Beton

|

2015

|

R. 20/82, nr 5

295--303

PL

W wodach gruntowych, a także w ściekach i wodach morskich występują często różne roztwory związków siarczanowych. Roztwory te są agresywne w stosunku do betonu i reagują z hydratami zaczynu cementowego, co może powodować ekspansję, a nawet utratę właściwości wiążących fazy C-S-H. W pracy przedstawiono badania dwóch betonów wysokowartościowych z dodatkiem stalowych włókien, z cementu portlandzkiego oraz ze spoiwa, w którym 15% cementu zastąpiono żużlem wielkopiecowym. W oparciu o badania wytrzymałości na zginanie i ściskanie, podciągania kapilarnego, porowatości i absorbcji wody stwierdzono, że próbki tych betonów są odporne na działanie nasyconego roztworu gipsu w wodzie. Po 24 miesiącach działania roztworu gipsu stwierdzono jednak początek pewnych zmian mikrostruktury, oznaczającej początek procesu korozyjnego betonu, nie zawierającego żużla wielkopiecowego.

EN

A variety of soluted sulphates are often found in groundwater, wastewater or seawater. These sulphate solutions are aggressive for concrete and react with cement paste hydrates, which can cause expansion and even loss of the binding properties of C-S-H phase. Two high performance concretes reinforced with steel fibres, produced of Portland cement or of binder in which 15% of cement was replaced by blastfurnace granulated slag, were used in this work. On the basis of flexural and compressive strength, as well as capillary suction, porosity and water absorption measurement of concrete samples cured in saturated gypsum solution it was found that they are resistant in this condition. After 24 months of gypsum solution attack some changes of microstructure were found, which are the beginning of corrosion of concrete without slag.

3

Metakaolin jako dodatek pucolanowy modyfikujący właściwości zapraw

Mansour M.S., Abadlia M. T., Jauberthie R., Messaoudene I.

Cement Wapno Beton

|

2012

|

R. 17/79, nr 2

102-108

PL

Przygotowano zaprawy cementowe, w których 10% cementu portlandzkiego zastąpiono metakaolinem. Zbadano właściwości fizyczne zapraw, a mianowicie skurcz i wytrzymałość mechaniczną. Wyniki badań pokazują, że metakaolin zmniejsza szybkość hydratacji cementu, zmniejsza przewodnictwo i pH zawiesiny cementowej i spowalnia wiązanie zaczynu. Te zmiany powodują zmniejszenie lepkości plastycznej, a poprawiają urabialność mieszanki betonu. Wytrzymałość na ściskanie zaprawy z dodatkiem metakaolinu osiąga wartości zbliżone do zaprawy kontrolnej po 28 dniach, jednak wczesna wytrzymałość jest mniejsza. Ponadto dodatek metakaolinitu zwiększa skurcz w porównaniu do zaprawy kontrolnej.

EN

Cement mortars were produced in which 10% of Portland cement was replaced by metakaolin. The physical properties i.e. shrinkage and mechanical strength of the mortar were studied. The results show that the metakaolin slows cement hydration, decreases the conductivity and the pH of cement suspensions and increases the setting time of cement paste. Due to these changes the plastic viscosity and workability of mix concrete are enhanced. The compressive strength of mortar with metakaolin addition is close to the strength of reference mortar after 28 days, but early strength is lower. Moreover, the metakaolin addition is increasing shrinkage in relation to the reference mortar.

4

Formation and stability of C-S-H (I) of various degrees of crystallinity in the Ca(OH)2/CaO-Hi-Sil-H2O system

Baltakys K., Jauberthie R.

Materials Science Poland

|

2009

|

Vol. 27, No. 4/1

1077--1089

EN

The stability and crystal morphology of C-S-H (I) in the CaO/Ca(OH)/2-Hi-Sil-H2O systems and a sequence of formation of the intermediary compound has been examined. Two series of samples, with different ratios of CaO to SiO2were used in the experimental tests. The molar ratio CaO/SiO2 of primary mixtures was 1.0. Hydrothermal synthesis was carried out under the saturated steam pressure at temperatures of 90, 110, 130, 150 and 175 °C; the duration of isothermal curing was 2-72 h. It was determined that an increase of temperature significantly influences the stability, morphology and degree of crystallinity of C-S-H (I). It was found that C-S-H (I) is stable in the ranhe 90-130 °C. The overall morphology of C-S-H varies from the common fibrous type to irregular grains forming a reticular network. The compositions of intermediate products and of final products can be changed by adding calcium containing components (Ca(OH)2, CaO). In the mixtures with Ca(OH)2, an intermediate compound is C-S-H (I) and the final product is xonotlite. Meanwhile, in the mixtures with CaO, the main intermediate compounds are Z phase and C-S-H (I), and the main product is gyrolite.

5

Influence of modification of SiO2 on the formation of calcium silicate hydrate

Baltakys K., Jauberthie R., Siauciunas R., Kaminskas R.

Materials Science Poland

|

2007

|

Vol. 25, No. 3

663--670

EN

Interactions of Ca(OH)2 with various modifications of SiO2: amorphous (Hi-Sil, TSD) or crystalline (quartz) silica were established. The molar ratio of primary mixtures CaO/SiO2 was 0.5. The samples were cured in a vapour chamber (20 oC, 100% humidity) for 7 and 28 days. The products were characterized by X-ray diffraction, thermogravimetry, differential scanning calorimetry, Fourier-transform infrared and scanning electron microscopy analysis. SiO2 modification used had a decisive influence on the processes of formation of calcium silicate hydrates. In the mixture with amorphous SiO2, Ca(OH)2 reacted completely during 7 days of synthesis, while large quantity of Ca(OH)2 remained unreacted even after 28 days when quartz was used. It was found that in the Ca(OH)2-amorphous SiO2-H2O system, after a 28-day exposure, the surface of SiO2 globules was totally covered with well-crystalline C-S-H(I) plates. Moreover, in the samples with quartz, only the gaps between quartz crystals were filled with C-S-H(I).