Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 2018

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Przekonania osób rozwiedzionych o szansach powodzenia powtórnego małżeństwa i rodziny zrekonstruowanej

Kołodziej-Zaleska A., Przybyła-Basista H.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

2018

z. 123

235--254

Adaptacja dorosłych i dzieci do życia w rodzinie zrekonstruowanej może być związana z przekonaniami na temat tworzenia bliskich związków po rozwodzie, oceną szans na powodzenie powtórnego małżeństwa i rodziny zrekonstruowanej (Higginbotham, and Adler-Baeder, 2008). Celem artykułu jest analiza różnic w przekonaniach na temat powtórnego małżeństwa w grupie osób rozwiedzionych: które weszły w nowe bliskie związki po rozwodzie oraz tych, które pozostały samotne po rozwodzie. Porównane zostały też grupy osób posiadających i nieposiadających dzieci z nowych związków zawartych po rozwodzie. Grupę badaną stanowiło 157 osób po rozwodzie. Prawie 50% osób badanych (n = 78) po rozwodzie nie związało się z nikim; 32,1% (n = 51) pozostawało w nowym bliskim związku, a prawie jedna piąta (n = 29; 18,2%) zawarła powtórne małżeństwa. 28 osób badanych (17,6%) posiadało dzieci również z nowego związku. W badaniach wykorzystany został Inwentarz Przekonań na temat Powtórnego Małżeństwa (IPPM) w polskiej adaptacji Kołodziej i Przybyły-Basisty (2014) oraz dane socjodemograficzne. Wykorzystano testy istotności różnic międzygrupowych. Wyniki badań wskazują, że istnieją statystycznie istotne różnice pomiędzy wyróżnionymi grupami. Osoby pozostające w nowych związkach po rozwodzie są m. in. w mniejszym stopniu przekonane, iż sukces rodziny zrekonstruowanej jest czymś krótkotrwałym (p = 0,02), a rodzina zrekonstruowana czymś gorszym (p = 0,003) w porównaniu z osobami samotnymi po rozwodzie. Z kolei rodzice posiadający dzieci zarówno z poprzedniego, jak i nowego związku są m.in. w większym stopniu przekonani, iż przeszłość związaną z poprzednim małżeństwem należy zostawić za sobą (p = 0,001). Otrzymane wyniki poddano dyskusji.

Adaptation of adults and children to living in a stepfamily may be related to beliefs about creation of close relationships after divorce, assessment of the chances for success in remarriage and stepfamily (Higginbotham, and Adler-Baeder, 2008). The aim of this study was to analyze differences in beliefs about remarriage among divorced persons, who: established new close relationships after divorce, and remained alone after divorce. A comparison of persons, who have children from remarriage with those who do not, will also be made. The sample consisted of 157 divorced persons. About one half (n = 78) did not establish new relationships after divorce; 32.1% (n = 51) were involved in new close relationships, and approximately one fifth (n = 29; 18.2%) got remarried. 28 persons (17.6%) had children from the new relationships. In this study the Polish adaption by Kołodziej-Zaleska and PrzybyłaBasista (2014) of the IPPM – Remarriage Belief Inventory and the demograpic data were used. The difference significance tests between the groups were conducted. The obtained results show that there exist statistically significant differences between the investigated groups. Those persons who established new relationships after divorce are less convinced that a successful stepfamily is something short-term (p = .02) and a stepfamily as such is something worse (p = .003), if compared with the divorced persons living alone. On the other hand parents who had children from both previous and current relationship were more convinced that the previous marriage should be left behind (p = .001). These research results were discussed.

Fascynacja dzieci Internetem a rodzicielski monitoring ich aktywności online

Przybyła-Basista H., Kołodziej-Zaleska A.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

2018

z. 123

443--460

Dane z wielu krajów dowodzą, że w ostatnich latach znacząco wzrósł odsetek dzieci i nastolatków które korzystają z Internetu nawet codziennie. Wpływ nowoczesnych technologii na rozwój dzieci rodzi wiele nadziei, ale też obaw i dylematów stawiając przed rodzicami nowe wyzwania. Celem niniejszego wystąpienia jest przegląd wybranych koncepcji teoretycznych i wyników badań własnych nad kontrolowaniem przez rodziców aktywności internetowej dzieci. W badaniach poszukiwano odpowiedzi na dwa podstawowe pytania: (1) czy istnieją statystycznie istotne różnice w zakresie monitoringu aktywności internetowej pomiędzy rodzicami dzieci rzadko oraz często korzystających z Internetu oraz (2) która ze zmiennych: poczucie bliskości w rodzinie oraz postawy rodziców wobec Internetu ma większy wpływ na poziom monitoringu aktywności internetowej dzieci (w grupie rodziców dzieci stosunkowo rzadko oraz codziennie korzystających z Internetu). W badaniach uczestniczyło 161 rodziców (20 ojców i 141 matek) dzieci w wieku od 7 do 12 lat. Wyniki badań wskazały, że rodzice, których dzieci korzystają z komputera rzadziej, silniej monitorują aktywność internetową dzieci oraz bardziej orientują się w celach, do jakich dzieci wykorzystują Internet, w porównaniu z rodzicami, których dzieci codzienne surfują w sieci. Ponadto, w grupie rodziców dzieci rzadko korzystających z Internetu najistotniejszym predyktorem monitoringu było poczucie bliskości w rodzinie, zaś w grupie rodziców dzieci często korzystających z Internetu najsilniejszymi predyktorami monitoringu były: percepcja korzyści z Internetu oraz percepcja Internetu jako zagrożenia (poczucie bliskości w rodzinie nie miało tu istotnego znaczenia).

Recent data from many countries indicate that the percentage of children and teenagers using the Internet even on a daily basis has grown significantly. Influence of new technologies on children’s development raises a lot of hope but also causes parental concerns resulting in new challenges. The purpose of the presentation is to give an overview of selected theoretical concepts and own research results on parental controls over children’s Internet use. The answers were sought to two fundamental questions: (1) Are there any statistically significant differences in the control of children’s Internet use among parents whose children use it rarely (first group of parents) and those who use it frequently (second group of parents)? (2) Which of the two variables: the sense of family closeness or the parental attitude towards the Internet have stronger effect on the parental monitoring of children’s Internet use (in the groups of children using the Internet rarely vs. those who used it daily)? The participants were 161 parents (20 fathers and 141 mothers) of children aged 7-12 years. The results have shown that the first group controls the children’s Internet use more strongly than the second group and is aware of what their children use it for. The most essential predictors of the parental monitoring were: sense of family closeness (the first group) vs. parents’ Internet perception as a source of benefit and parents’ Internet perception as a threat or risk (the second group); the sense of family closeness was insignificant in the secod group.