Analizowano przydatność metod mikroskopii fluorescencyjnej oraz oznaczania ATP do oceny aktywności przeciwdrobnoustrojowej bioaktywnych polimerów. Stwierdzono iż stosowanie jednocześnie obu metod daje pełną informację na temat adhezji do powierzchni polimerów i żywotności komórek bakterii. Porównanie mniej czaso- i pracochłonnej metody oznaczania ATP z metodą hodowlaną wskazuje, iż dają one porównywalne wyniki dotyczące żywotności komórek. Zależności między zawartością ATP a liczbą bakterii na polimerze oznaczoną metodą hodowlaną można opisać, z wysokim stopniem korelacji, funkcją wykładniczą lub liniową. Odpowiednie przygotowanie powierzchni próbek bioaktywnych polimerów (zawierających nośniki dla biocydów), umożliwiające uzyskanie gładkiej ich powierzchni, zmniejsza błąd powtarzalności obu testowanych metod. W przypadku polimeru kontrolnego (bez dodatków) błąd powtarzalności był niewielki (rzędu kilku %), w przypadku zaś polimerów z nośnikami błąd zwiększa się do poziomu kilkudziesięciu % (47 % i 73 %). Ocena żywotności i adhezji sześciu gatunków bakterii na bioaktywnych polimerach wykazała statystycznie istotne różnice w działaniu ograniczającym adhezję i żywotność: na polimerze z miedzią bakterii E. coli oraz na polimerze ze srebrem bakterii S. aureus. B. cepacia okazała się bakterią silnie przylegającą do polimerów bioaktywnych, ale jej żywotność skutecznie ograniczała obecność srebra w polimerze.
EN
The usefulness of fluorescence microscopy and ATP determination methods for the assessment of the antimicrobial activity of bioactive polymers was analyzed. It was found that the simultaneous use of both methods gives full information about the adhesion to the polymer surface and cells viability. The comparison of less time-consuming and labor-intensive ATP assay with culture method shows that these methods give comparable cell viability results. The dependence of ATP content on the number of bacteria on the polymer determined by the culture method can be described, with a high degree of correlation, with exponential or linear function. The appropriate way to prepare the surfaces of bioactive polymer samples (containing biocide carriers), in order to make them smooth, reduces non-repeatability of both tested methods. For the control polymer (without additives) the repeatability error was low: 1 % for fluorescence microscopy and 3 % for ATP assay; the use of polymers with carriers increases this error to the level of 47 % and 73 %, respectively. Evaluation of the viability and adhesion of six bacteria on the bioactive polymers showed a statistically significant differences in the reduction of E. coli viability and adhesion on the polymer with copper and of S. aureus viability and adhesion on the polymer with silver. The bacterium B. cepacia proved to be highly adhesive to bioactive polymers, but her viability was effectively inhibited by the presence of silver in the polymer.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In the present work we have studied some of the indicators of oxidative damage of the digestive gland tissue of two populations of mussels Mytilus galloprovincialis: native mussels cultured in an aquaculture farm and contaminated mussels collected from the polluted marine area of the French Mediterranean coast located nearby Tamaris and La Seyne-sur-mer - small towns in close proximity to Toulon. Activities of antioxidant enzymes catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx) were analyzed, as well as the amounts of glutathione (GSH) and malonyldialdehyde (MDA). Glutathione is the most abundant low molecular cellular antioxidant, while malonyldialdehyde is the main product of lipid peroxidation. Additionally, the activity of lactate dehydrogenase-LDH, a marker of cell membrane damage, was determined. We have found an elevated activity of CAT and GPx in mussels from the contaminated areas -161.76 and 45.36 U mg^-1 protein, respectively vs. 98.68 and 29.84 U mg^-1 protein in the control mussels. The contaminated mussels also showed an elevated content of MDA -9.32 nmol mg-1 protein) vs. 7.57 nmol mg-1 protein in the control glands. The concentration of heavy metals (Fe, Mn, Zn, Cu, Ni, Pb, Cd) in the digestive gland, except lead, was significantly higher in mussels from the polluted area. Contrarily, the level of GSH in contaminated mussels was about two-fold lower than that in the control mussels -2.85 μmol GSH mg^-1 protein vs. 5.81 μmol GSH mg^-1 protein. At the same time, no significant differences in LDH activity were observed between the two mussel populations.
Concentration of two groups of metals were estimated in waters of lakes in Zaborski Landscape .Park using atomic absorption spectroscopy. First group consists of alkaline metal s (Na, K, Ca and Mg), the second one of heavy metals (Zn, Mn, Fe, Cu, Pb and Cd). The metal s were determined in the following lakes: Kosobudno, Dybrzk, Łąckie, Głuche Duże, Głuche Małe, Śluza and Laska. First three lakes are situated in the north-western subglacial channel, while Głuche Duże and Głuche Małe - in the northern subglacial channel. Śluza and Laska belong to the group of flat lakes. The concentrations of sodium and potassium in the group of subglacial channel lakes: Kosobudno, Dybrzk, Łąckie, were approx. 6 mg/dm3 and 1.64 mg/dm3, respectively, while concentrations of magnesium and calcium - approx. 4 mg/dm3 and 42 mg/dm3. Higher concentration of calcium was found in Śluza and Laska lakes (approx. 47 mg/dm3) and Głuche Duże and Głuche Małe (approx. 50 mg/dm3). Generally the concentrations of alkaline metals in the group of flat lakes (Laska, Śluza) were intermediate between both groups of subglacial channel lakes. Larger differences were observed in the case of heavy metals. The concentrations of zinc and lead were 88 μg/dm3 and 7.5 μg/dm3, respectively in Kosobudno lake. In other lakes the measured amounts were in the following range Zn < 20 μg/dm3 and Pb 1.0-2.2 μg/dm3. The concentrations of manganese were the highest in Łąckie (152 μg/dm3) and Laska (104 μg/dm3) lakes and the lowest in Głuche Duże lake (44 μg/dm3). The concentrations of other heavy metals in the lakes were: iron 39-82 μg/dm3, copper 2-7.9 μg/dm3, and cadmium < 1 μg/dm3.
PL
Określono stężenie metali w wodach wybranych jezior w Zaborskim Parku Krajobrazowym, stosując spektrometrię absorpcji atomowej. Pierwsza grupa metali zawierała metale alkaliczne (Na, K, Ca i Mg), druga metale ciężkie (Zn, Mn, Fe, Cu, Pb i Cd). Stężenie metali określone było w następujących jeziorach: Kosobudno, Dybrzk, Łąckie, Głuche Duże, Głuche Małe, Śluza i Laska. Pierwsze trzy jeziora położone są w rynnie subglacjalnej o przebiegu północno-zachodnim, natomiast jeziora Głuche Duże i Głuche Małe znajdują się w rynnie o przebiegu południkowym. Jeziora Śluza i Laska w odróżnieniu od jezior rynnowych należą do grupy jezior płytkich i płaskich. Stężenie sodu i potasu w pierwszej grupie jezior rynnowych: Kosobudno, Dybrzk, Łąckie wynosiło odpowiednio ok. 6 mg/dm3) i 1,64 mg/dm3), natomiast stężenie magnezu i wapnia wynosiło ok. 4 mg/dm3) i 42 mg/dm3). Większe stężenia wapnia występowały w jeziorach Śłuza i Laska (ok. 47 mg/dm3)) oraz Głuche Duże i Głuche Małe (ok. 50 mg/dm3). Stężenia metali alkalicznych w grupie jezior płaskich (Śluza i Laska) były zawarte między pierwszą i drugą grupą jezior rynnowych. Większe różnice w stężeniach obserwowano w przypadku metali ciężkich. Największe stężenia cynku i ołowiu występowały w jeziorze Kosobudno i wynosiły odpowiednio 88 mg/dm3 i 7,5 mg/dm3. W innych jeziorach zawartość cynku i ołowiu mieściła się w zakresach: cynku < 20 μg/dm3 i 2,2-1,0 μg/dm3 ołowiu. Stężenie manganu było największe w jeziorach Łąckie 152 μg/dm3 i Laska 104 μg/dm3 i najmniejsze w jeziorze Głuche Duże 44 μg/dm3. Stężenia innych metali ciężkich mieściły się w następujących zakresach: żelazo 39-82 μg/dm3, miedź 2-7,9 μg/dm3, kadm < 1 μg/dm3.
The concentrations of alkaline (Na, K, Ca, and Mg) and heavy metals (Zn, Mn, Fe, Co, Pb, and Cd) in waters of lakes with different trophic conditions: Gardliczno, Zmarłe, Nawionek, Czarne, Długie, Piecki, Żabionek, Moczadło, Sosnówek in the Zaborski Landscape Park were determined by the method of atomic absorption spectrometry. In oligotrophic lakes, the concentrations of sodium and potassium were rather law (Na approx. 2.6 mg/dm3 ; K 0.39-0.78 mg/dm3), whereas the concentrations of calcium and magnesium were in the range 1.45-11.5 mg/dm3 and 0.36-0.70 mg/dm3, respectively. In alpha-mesotrophic lakes, the concentration of sodium was 2.1-3.4 mg/dm3 and of potassium - 0.49-0.60 mg/dm3. The contents of calcium and magnesium were slightly higher in alpha-mesotrophic lakes (Ca 1.87-32.1 mg/dm3, Mg 0.38-1.81 mg/dm3) than in oligotrophic ones. The concentrations of heavy metals in oligotrophic lakes were lower. The following amounts of metals were found in oligotrophie lakes: Zn 16.6-32.6 µg/dm3, Mn 0.1-40.8 µg/dm3, Fe 18.7-45.2 µg/dm3, Cu 2.0-5.1 µg/dm3, Pb 5.91-8.1 µg/dm3 and Cd < 1-1.68 µg/dm3. In the waters of alfa-mesotrophic lakes the concentrations of heavy metals were: Zn 31.0-84.0 µg/dm3, Mn 14.7-77.2 µg/dm3, Fe 21.2-160 µg/dm3, Cu 6.1-10.5 µg/dm3, Pb 6.89-19.8 µg/dm3 and Cd < 1-1.94 µg/dm3.
PL
W wodach jezior, położonych na terenie Zaborskiego Parku Krajobrazowego, oznaczano stężenie metali alkalicznych (Na, K, Ca, Mg) oraz metali ciężkich (Zn, Mn, Cu, Pb, Cd) przy użyciu atomowej spektroskopii absorbcyjnej (AAS). Badane jeziora podzielono, pod względem trofii, na: jeziora oligotroficzne (Sosnówek, Moczadło, Długie i Nawionek), jeziora alfa-mezotroficzne (Gardliczno, Czarne, Piecki i Zmarłe) i jezioro mezotroficzne Żabionek. W jeziorach oligotroficznych stężenie sodu i potasu było raczej małe (Na - 2.6 mg/dm3; K 0.39-0.78 mg/dm3). Zakres stężeń wapnia i magnezu był następujący: 1.45-11.5 mg/dm3 oraz 0.36-0.70 mg/dm3. W jeziorach alfa-mezotroficznych zakres stężeń sodu wynosił 2.1-3.4 mg/dm3, a potasu 0.49-0.60 mg/dm3. Stężenie wapnia i magnezu było nieco większe w jeziorach alfa-mezotroficznych (Ca 1.87-32.1 mg/dm3; Mg 0.38-1.81 mg/dm3) w porównaniu z jeziorami oligotroficznymi. Stężenie metali ciężkich w jeziorach oligotroficznych było małe i wynosiło: Zn 16.6-32.6 µg/dm3, Mn 0.1-40.8 µg/dm3, Fe 18.7-45.2 µg/dm3, Cu 2.0-5.1 µg/dm3, Pb 5.91-8.1 µg/dm3 oraz Cd < 1-1.68 µg/dm3. W wodach jezior alfa-mezotroficznych stężenie metali mieściło się w zakresie: Zn 31.0-84.0 µg/dm3, Mn 14.7-77.2 µg/dm3, Fe 21.2-160 µg/dm3, Cu 6.1-10.5 µg/dm3, Pb 6.89-19.8 µg/dm3 i Cd < 1-1.94 µg/dm3
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W referacie przedstawiono metodyką biopomiarów płynności lipidów błonowych metodą spektroskopii elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR). Zastosowano trzy znaczniki spinowe 5-, 12- oraz kwas 16-doksylostearynowy, które lokują się na różnych głębokościach lipidów błonowych. Wykazano istotny statystycznie (odpowiednio: p < 0,01; p < 0,001) wzrost płynności lipidów błonowych w płytkach krwi pochodzących od osób z chorobą niedokrwienną serca w głębszych regionach łańcucha węglowodorowego kwasu stearynowego.
EN
The methodology of biomeasurements of lipid membrane fluidity using electron paramagnetic resonance (EPR) spectroscopy has been shown. Three spin labelled fatty acids: 5-, 12- and 16-doxylstearic acid, which are located at different depths in the lipid membrane have been used. The blood was taken from ischaemic heart disease (IHD) patients. Results showed a significant increase (p < 0,01; p < 0,001 respectively) in lipid membrane fluidity of human blood platelets in deeper regions of hydrocarbon chains of stearic acid.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.