Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Lopushna oil field has been discovered in Mesozoic-Paleogene strata of the platform basement under the Ukrainian Outer (Flysch) Carpathians. Oils from two main accumulations, occurring in the Upper Cretaceous sandstone and Upper Jurassic limestone reservoirs, have been analysed in order to identify their origin and relation to the known petroleum systems in the region of the Outer Carpathians and the basement of the Carpathian Foredeep. Results of geochemical investigations of oils, including biomarker and isotopic data, show a good correlation with oils, accumulated in the Carpathian flysch strata. Oils are low-sulphur and did not undergo significant degradation. They were generated from Type II or II/III kerogen, deposited in anoxic environments in clastic sediments. Generation occurred at the peak of “oil window”, probably in the temperature range of 122 to 126oC. The presence of oleanane indicates the Cretaceous or younger source rocks. Good correlation on biomarker and isotopic data with the organic matter dispersed in Oligocene Menilite Beds, occurring at the top of the Carpathian flysch succession, allowed authors to identify them as source rocks for oils of the Lopushna field, which thus can be regarded as an oil family of the Outer Carpathians. The migration distance for both Lopushna oils and oils accumulated in the Carpathian flysch strata was similar. A number of sub-vertical dislocations, on which the subsided flysch strata occur at the same depth level with the Jurassic and Cretaceous rocks of the platform, can be assumed as possible migration pathways from the mature source rocks of the Oligocene Menilite Beds of Boryslav-Pokuttya, Skyba or Krosno units to the Lopushna type traps, which suggests the possibility of existence of other hydrocarbon accumulations of this type. The Lopushna field so far is unique containing this type of oil found in the basement of the Ukrainian Carpathian Foredeep.
EN
The 340 to 1102 m thick multi-facies sequence was deposited during the Silurian at the Volhyno-Podillya margin of the East European Platform. The open shelf facies bordered from the west by a barrier formed by reefs, bioherms, crinoids, or by banks of detrital sediments (at the boundary of the lagoon and the open sea). Lagoonal deposits are represented by thin intercalations of sedimentary dolomites, sometimes with intercalations of organogenic limestones, marls, argillites, gypsum and anhydrite. Within the open shelf and slope facies, marls, lumpy clayey limestones and argillites are prevailing. A zone of reefal buildups has a rather complicated and insufficiently investigated structure. The exclusively terrigenous deposits of the submerged part of the continental slope form the entire Silurian sequence in the central part of the L’viv Depression and in the Carpathian Foredeep. Open porosity of the Silurian argillites vary from 0.6 to 2.4% and they are almost impermeable (less than 0.001 μm2•10–3). Volume weight ranges between 2.64 and 2.8 g/cm3. Natural radioactivity of rocks varies from 9 to 18 mcR/hr, apparent electric resistance is 20–154 Ohmm, interval time of longitudinal waves spreading is 126–365 μcs/m. TOC content, determined in 21 samples using the thermal analysis, varies from 0.75 to 2.38%. The composition of volatiles of fluid inclusions and closed pores of argillites shows the predominance of methane (up to 100 vol. %). In deeper horizons, carbon dioxide, nitrogen and ethane (a few percent) appear.
PL
Zróżnicowane facjalnie utwory syluru, miąższości od 340 do 1102 m, były deponowane na wołyńsko-podolskiej krawędzi platformy wschodnioeuropejskiej. Bariera budowana przez rafy, biohermy i ławice materiału detrytycznego graniczyła na zachodzie z facjami otwartego szelfu. Na wschód od tej bariery, w lagunie, tworzyły się osady dolomitowe z przeławiceniami organogenicznych wapieni, margli, iłowców, gipsu i anhydrytu. Osady szelfu i skłonu są reprezentowane głównie przez margle i ilaste wapienie gruzełkowe oraz argility. Strefa bariery rafowej ma dość skomplikowaną i jeszcze niedostatecznie rozpoznaną budowę. Osady terygeniczne występują tylko w zanurzonym odcinku skłonu kontynentalnego w centralnej części depresji lwowskiej oraz w podłożu zapadliska przedkarpackiego. Efektywna porowatość argilitów sylurskich wynosi od 0,6 do 2,4% i są one prawie nieprzepuszczalne (mniej niż 0,001 μm2ּ10–3). Gęstość objętościowa waha się pomiędzy 2,64 i 2,8 g/cm3. Promieniotwórczość naturalna skał sięga od 9 do 18 mcR/h, a pozorna oporność właściwa wynosi 20–154 Ohmm, czas interwałowy rozchodzenia się fal podłużnych – 126–365 μcs/m. Zawartość TOC, określona w 21 próbkach z wykorzystaniem analizy termicznej, waha się od 0,75 do 2,38%. Skład substancji lotnych z inkluzji fluidalnych i zamkniętych porów w argilitach wykazuje dominację metanu (do 100% obj.). W głębszych horyzontach pojawiają się dwutlenek węgla, azot i etan (kilka procent).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.