Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Metallurgy and Foundry Engineering

1 2017

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Optimization of isothermal transformation period for austempered ductile iron

Parhad P., Likhite A., Bhatt J., Peshwe D.

Metallurgy and Foundry Engineering

2017

Vol. 43, no. 4

313--331

The present paper examines and compares the influence of austempering parameters such as temperature and time on the isothermal transformation and microstructural changes of ductile iron. To identify the compositional and structural changes during an isothermal transformation, a very wide austempering period is chosen at a transformation temperature for the precise determination of the process window. XRD, optical, and scanning electron microscopic techniques are exploited to identify and analyze the changes in the austempered structure, at austempering temperatures of 250°C and 400°C. The various structural parameters like austenite volume fraction (Vγ, its carbon content (Cγ), lattice parameter, and the average cell size of the ferrite are ascertained. Electron backscattered diffraction (EBSD) analysis is used to identify the carbide precipitation obtained due to the austempering Stage-II reaction. It is noticed that, at the end of the austempering Stage-II reaction, there is a significant reduction in the volume fraction of stabilized austenite and it’s carbon content, as the microstructure at this stage not only contains ausferrite but also additional precipitated iron carbides. With an increase in austempering time, the austenite and ferrite volume fraction increase until the austenite becomes stabilized with sufficient carbon. The increase in the lattice parameter of the austenite during austempering corresponds to the rise in carbon content within the austenite. A rise in the austempering temperature leads to a reduction in the volume fraction of the ferrite and an increase in the stabilized austenite volume fraction. The optimum isothermal transformation period for austempered ductile iron is established, based on the period during which the maximum content of the austenite volume fraction, its carbon, the lattice parameter, and the average cell size of the ferrite are maintained.

W pracy przedstawiono badania dotyczące wpływu parametrów hartowania izotermicznego takich jak temperatura i czas na izotermiczną transformację i zmiany mikrostrukturalne żeliwa sferoidalnego. W celu określenia zmian strukturalnych i składu chemicznego podczas przemiany izotermalnej został dobrany bardzo szeroki okres hartowania izotermalnego, co pozwoliło na precyzyjne określenie warunków procesu. Zastosowano techniki takie jak dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego (XRD), mikroskopia świetlna i skaningowa mikroskopia elektronowa, aby zidentyfikować i przeanalizować zmiany strukturalne po hartowaniu w temperaturach 250°C i 400°C. Określono różne czynniki strukturalne, takie jak udział objętościowy austenitu (Vγ), zawartość węgla w austenicie (Cγ), stała sieciowa oraz średnia wielkość komórki elementarnej ferrytu. Dyfrakcję elektronów wstecznie rozproszonych (EBSD) zastosowano do zidentyfikowania wydzieleń węglików powstałych wskutek reakcji drugiego etapu podczas hartowania izotermalnego. Nie zauważono, aby z końcem reakcji drugiego etapu hartowania izotermalnego nastąpił widoczny spadek udziału objętościowego ustabilizowanego austenitu i zawartości w nim węgla, ponieważ mikrostruktura na tym etapie nie tylko zawiera ausferryt, lecz również wydzielenia węglików żelaza. Wraz z wydłużeniem czasu hartowania udział objętościowy austenitu i ferrytu wzrasta aż do momentu, kiedy austenit zostanie ustabilizowany odpowiednią ilością węgla. Zwiększenie stałych sieciowych austenitu w trakcie hartowania izotermalnego prowadzi do zmniejszenia udziału objętościowego żelaza i wzrostu udziału ustabilizowanego austenitu. Optymalny okres transformacji izotermalnej hartowanego żelaza sferoidalnego został określony na podstawie okresu, podczas którego maksymalna zawartość udziału objętościowego austenitu, zawartego w nim węgla, stałej sieciowej i średniej wielkości komórki elementarnej ferrytu była utrzymana.