Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Polimery syntetyczne - ratunek czy zagrożenie dla malowideł ściennych - badania zwilżalności warstw malarskich

Jarek E., Białek-Kostecka D., Forczek-Sajdak A., Kaszowska Z., Walczak M.

Materiały Ceramiczne

2017

T. 69, nr 4

374--379

Woda znacząco wpływa na stan zachowania malowideł ściennych. Wiedza o zmianach zwilżalności malowideł pod wpływem stosowanych zabiegów konserwatorskich może istotnie przyczynić się do ich ochrony i zachowania. Destrukcyjny wpływ syntetycznych polimerów na warstwę malarską w technice wapiennej (fresk) jest dobrze udokumentowany w literaturze. Zmiany zachodzące pod wpływem utrwalania w charakterystycznych dla Polski oraz Europy północnej technikach malarskich (klejowa, kazeina wapienna) nie zostały do tej pory zbadane i opisane. Celem niniejszej pracy było zbadanie zmian zwilżalności powierzchni warstw malarskich pod wpływem preparatów utrwalających. Wykorzystano uproszczone modele malowideł ściennych, utrwalone wybranymi polimerami syntetycznymi, stosowanymi w polskiej praktyce konserwatorskiej (polialkohol winylu - Mowiol 4-88, polioctany winylu - Winacet DP 50 i Winacet Ret 5 oraz pochodne akrylowe - Primal AC 33 i Paraloid B-72). Dodatkowo wykonano zdjęcia morfologii powierzchni za pomocą elektronowego mikroskopu skaningowego (SEM-EDX). Wartości kątów zwilżania na warstwach polimerów i warstwach malarskich ze spoiwem organicznym (kazeiny wapiennej i klejowej) zawierają się w tym samym zakresie, co może sugerować, iż ich aplikacja nie powinna zmieniać zwilżalności warstw. Jednak preparat Mowiol 4-88 zwiększa hydrofilowość obu warstw i ułatwia wnikanie wody w warstwę. Niezależnie od techniki malarskiej stosowanie polimerów akrylowych (preparaty Primal AC 33 i Paraloid B-72) powoduje tworzenie się w warstwie malarskiej nieprzepuszczalnej bariery dla wody. Nasze badania ujawniły również różnice zwilżalności i przepuszczalności pomiędzy poszczególnymi technikami malarskimi, co jest wskazówką, iż utrwalając, należy uwzględniać technikę wykonania malowidła.

Water has a valid impact on the condition of wall paintings. Knowledge about changes in wettability of a paint layer, influenced by conservation treatments, can significantly contribute to their protection and preservation. The destructive influence of synthetic polymers on the fresco technique is well documented in the literature. Changes occurring after consolidation in typical Polish and Northern European painting techniques (glue, lime casein) have not been investigated and described so far. The aim of this work was to observe the variation of the surface wettability of the consolidated paint layer. Models of wall paintings were used, fixed by selected synthetic polymers, used in the polish conservation practice (polyvinyl alcohol - Mowiol 4-88, polyvinyl acetate - Winacet DP 50 and Winacet Ret 5, and acrylic derivatives - Primal AC 33 and Paraloid B-72). Surface morphology images were taken using the SEM-EDX electron scanning microscope. The contact angles on the polymer layers and the organic binder layers (lime casein and glue technique) are in the same range, suggesting that their application should not alter the wettability of the layers. However, Mowiol 4-88 increases the hydrophilicity of both layers and facilitates the penetration of water into the layer. Regardless of the painting technique, the use of acrylic polymers (Primal AC 33 and Paraloid B-72) produces an impermeable water barrier in the paint layer. Our research also revealed differences in the wettability and permeability of various painting techniques, indicating that the painting technique should be taken into account during conservation work.

X-ray techniques in the investigation of a Gothic sculpture : the risen Christ

Mikołajska A., Walczak M., Kaszowska Z., Urbańczyk-Zawadzka M.

Nukleonika

2012

Vol. 57, No. 4

627-631

For over a century, X-ray radiation has played an important role in the area of the conservation and restoration of cultural heritage objects. X-ray techniques are amongst the most fundamental and helpful methods used in the investigation of art works. This paper reviews the application of traditional radiography, X-ray dual source computed tomography (DSCT) and scanning electron microscopy combined with energy dispersed X-ray spectroscopy (SEM-EDX) to the investigation of a wooden, Gothic sculpture, The risen Christ. Thanks to the properties of X-ray radiation (different absorption by various materials) first two methods allow the assessment of the preservation state and the observation of the internal structure of an object in 3-D. While SEM-EDX analysis permits the elemental analysis of the polychrome layers. As a result 2-D and 3-D images, permitting the full volume inspection of an object, were taken in a totally non-destructive way. The morphological and physical information about the inner structure of the investigated wooden sculpture was obtained, revealing changes related to previous restorations, as well as ageing effects. Employing the SEM-EDX, painting materials (pigments and filers), were identified. Gained data is essential for restorers to understand the whole structure of the studied object and to decide which further investigation and restoration steps have to be undertaken.