Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Kompozyty

1 2005

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Kompozyty z polimerów biostabilnych i bioresorbowalnych modyfikowane bioaktywną ceramiką

Rosół P., Chłopek J., Schweder C.

Kompozyty

2005

R. 5, nr 4

25-30

Celem pracy była analiza właściwości mechanicznych i biologicznych w warunkach in vitro materiałów przeznaczonych na implanty przenoszące obciążenia mechaniczne. Na osnowy kompozytów wybrano polimery o różnym zachowaniu biologicznym: biostabilny - polisulfon (PSU) oraz bioresorbowalny kopolimer poli(laktydo-ko-glikolid) (PGLA). Próbki polimerowe modyfikowano bioaktywnymi cząstkami hydroksyapatytu (HA) otrzymanego z kości zwierzęcych. Zachowanie biologiczne badanych materiałów oceniono na podstawie obserwacji SEM próbek inkubowanych w warunkach zbliżonych do panujących w ludzkim organizmie przez 30 dni. Jednocześnie prowadzono badania zmian przewodnictwa wody destylowanej, zmian pH płynu Ringera i zmian masy próbek polimerowych i kompozytowych w czasie zanurzenia ich w roztworze Ringera. Trwałość mechaniczną określono poprzez badania pełzania w warunkach in vitro. Próbki poddano działaniu wybranych obciążeń z zakresu 2,5:50 MPa i obserwowano czasy ich zniszczenia. Dodatek cząstek hydroksyapatytu do PSU i PGLA spowodował zmniejszenie trwałości kompozytów w stosunku do materiałów wyjściowych. Badane kompozyty wykazują natomiast korzystne zachowanie biologiczne, co potwierdzają obserwacje powierzchni próbek inkubowanych w sztucznym środowisku biologicznym. Bioaktywne cząstki na ich powierzchni mogą działać jak kotwy dla tkanki kostnej, będącej w kontakcie z tym materiałem, co zapewnia dobrą fiksacje implantów wytworzonych z kompozytów PSU/HA i PGLA/HA z żywą tkanką. W przypadku PGLA, który jest materiałem bioresorbowalnym, trudno przewidzieć jego zachowanie w długim okresie czasu na podstawie przeprowadzonych krótkich testów. Dlatego niezbędne jest wykonanie dla tego materiału prób w rzeczywistym czasie potrzebnym do realizacji wybranej funkcji biologicznej.

Polymer matrix composites are widely applied in medicine. Implants made of these materials have mechanical properties similar to natural tissues, show good biological compatibility, and also can be formed into various shapes. Seen the fact that such composite implants are subject to both biological environments and increased stresses within the real body, extended loads may seriously deteriorate their mechanical properties. In addition, it is the nature of these matrix polymers that their strength decreases with time. Investigations presented in this study show the influence, of conditions of simulating human body on the mechanical properties of biostable (polysulfone - PSU) and bioresorbable (poly(lactide-ko-glicolide) - PGLA) polymers and its composites reinforced with hydroxyapatite (HA). The, biological properties of polymers and polymer composites was examined in the SBF during 30 days. The pH of solutions and the mass measurements were performed on a weekly basis (Figs 2 and 3). After the 30 days the microstructure was examined using scanning electron microscope (SEM) Jeol JSM-5400 (Figs 5 and 6). The implants' durability examination was performed by comparison of the results of creep tests in in vitro environments. The so called creep curves were obtained as the result of loading samples with various mechanical stresses (Fig. 4). Their analyses allowed to predict the behaviour of the examined composites under the conditions close to natural (i.e. extended action of mechanical stresses aided by aggressive environment of body fluids). The introduction of HA to polymer matrix decreased mechanical properties but significantly enhanced bioactivity. Since PGLA is a biosorbable material, and it is difficult to predict its long term behaviour on the basis of short-term tests, the long-term creep tests seem to be necessary.