Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Fate of metalloid fungicide in water, soil and plant in Egypt
EN
Heavy metals are among the most troublesome elements in the environment. Their adverse impact on human health is besides several harmful phenomena worldwide. Nowadays we deal with heavy metals in a normal everyday life in industrial products and agro-chemicals, e.g. fertilizers and pesticides. These metal s readily find their way to surface waters and, hence, to the food chain. The present study aimed at tracing up the fate of the heavy metal content in water, soil and potato crop if the fungicide Mancopper is used for field and pot experiments. The fungicide was employed in Qatta Village in Giza Govemorate, Egypt. The experiments were carried out for over four successive seasons and mean levels of the metals of interest, namely Fe, Zn, Mn, Cd and Pb, were determined. The levels of the metals in the surface layer of soil irrigated with the Nile water and ground water were arranged in the following ascending orders Fe > Zn > Mn > Pb > Cu > Cd and Fe > Mn > Zn = Cu > Pb > Cd, respectively. The parts of plants (potatoes) grown on irrigated soil can be arranged in the following ascending order: root > leaf> steam > tuber if their metal content is taken into account. Irrespective of the virtual least metal content in the edible part (tuber), the levels recorded for copper and lead exceeded their permissible values. Careful pot experiments under controlled conditions were compared with field experiments under conditions of fungicide treatment, particularly in respect of high content of copper. It was also concluded that in spite of its relatively law concentration in the fungicide, lead revealed considerably high concentration in soil and plant parts. This illustrates active patterns of metal accumulation in soil and its uptake by plants. It was eventually recommended that further efforts should be made to cope with the deteriorating situation of such strategic crop by limiting heavy metal application and minimizing their contents in the soil so as to regain the level of permissible values.
PL
Metale ciężkie należą do jednych z najbardziej uciążliwych zanieczyszczeń środowiska. Jednocześnie są szkodliwe dla zdrowia człowieka. Pierwiastki te występują w wielu przemysłowych produktach, np. w nawozach sztucznych i pestycydach. Łatwo przenikają do wód powierzchniowych i, w konsekwencji, do łańcucha pokarmowego. Celem badań było określenie zawartości metali ciężkich w wodzie, glebie i uprawianych ziemniakach po zastosowaniu środka grzybobójczego Mancopper w testach polowych i laboratoryjnych (testy doniczkowe). Fungicydu o nazwie Mancopper używano w okręgu Giza w Egipcie. Eksperyment prowadzono przez cztery sezony uprawne, określając w tym czasie średni poziom takich pierwiastków jak: Fe, Zn, Mn, Cd i Pb. Stwierdzono, że poziom metali ciężkich w warstwie gleby nawadnianej wodą z Nilu malał następująco: Fe > Zn > Mn > Pb > Cu > Cd. Z kolei stężenie tych pierwiastków w glebie nawadnianej wodą podziemną malało zgodnie z szeregiem: Fe > Mn > Zn = Cu > Pb > Cd. Zawartość metali ciężkich w częściach roślin wyhodowanych na nawadnianej glebie obniżała się w następujący sposób: korzeń> liść> łodyga> bulwa. Stwierdzono, że dopuszczalne stężenia miedzi i ołowiu w jadalnych częściach ziemniaków (w bulwach) zostały przekroczone. Okazało się również, iż mimo małego stężenia ołowiu w środku grzybobójczym, zawartość tego pierwiastka w glebie była znaczna. Obserwacje te świadczą o migracji metali w glebie i ich akumulacji w roślinach.
2
Content available remote Risk assessment of sewage reuse on the sandy soil of the Abu-Rawash desert, Egypt
EN
The arid and semi-arid countries suffer from the shortage of water resources as a result of insufficient rainfall to support agricultural activities. At present, 96.4% of Egyptian land areas are almost without any cultivation. Meanwhile, treated sewage water has been used for many decades as a source for irrigation in many countries. Recent studies consider treated sewage as a source of non-potable purposes rather thana source of environmental threat. In Egypt, sewage application in land takes place on sandy soil that suffers from an inherent lack of organic matter as well as micro- and macronutrients. One of such applications has been practised on sandy soil of Abu-Rawash Sewage Farm. The area of 105 hectares has been planned to expand to only 210 hectares. The farm re-ceives, presently, from 4000 to 5000 m3 of primarily treated sewage water per day. On the farm there are mainly citrus trees and some experimental fields of hardwood trees, flower plants and small experimental area intended to be used for sludge. Generally, the level of metals in sewage water is within low concentrations of mg/dm3, yet they still have the possibility of retaining them in variable concentrated forms. This takes place when metals are the constituents of the food chain and are absorbed by plants or retained by animals. The present subject is the fate of metals in the sandy soil of an Egyptian sewage farm that has been irrigated by primarily treated sewage water since 1944. The increasing demand for the sewage water being treated in such a way raises the question of what is the impact of sewage application on the sandy soil. What is the fate of heavy metals in soil at its variable depths, which, therefore, will affect the growing plant. What are the changes that take place in the case of such sandy soil of the desert.
PL
Kraje o suchym i pustynnym klimacie odczuwają deficyt wody spowodowany skąpymi opadami deszczu, które są konieczne w uprawie roli. Obecnie aż 96,4% obszaru Egiptu nie jest nie jest wcale uprawianych. W tym samym cza-sie oczyszczone ścieki przez wiele dziesięcioleci są używane w wielu krajach do nawadniania gleby. Zgodnie z najnowszymi badaniami oczyszczone ścieki uważa raczej za źródło wody nie nadającej się do picia. Niż za zagrożenie dla środowiska. W Egipcie ścieki stosuje się do nawadniania piaszczystej gleby pozbawionej substancji organicznych, a także makro- i mikroelementów. Jednym z przykładów takiego postępowania jest farma Abu-Rawash. Jej obszar 105 ha ma zostać powiększony do 210 ha. Na farmę tę dostarcza się obecnie od 4000 do 5000 m3 wstępnie oczyszczonych ścieków w ciągu jednego dnia. Hoduje się na niej głównie cytrusy i eksperymentalnie drzewa liściaste i kwiaty. Stężenie metali w ściekach jest niewielkie, a rośliny mogą je gromadzić w różnych stężonych formach. Tak dzieje się, gdy metale są w łańcuchu pokarmowym i pobierają je rośliny i zwierzęta. Przedmiotem tego artykułu jest los metali w piaszczystej glebie egipskiej farmy nawadnianej wstępnie oczyszczonymi ściekami od 1944 r. Wzrastające zapotrzebowanie na wodę ze ścieków używaną w ten sposób rodzi pytanie o jej wpływ na piaszczystą glebę. Chcemy znać los metali ciężkich w glebie w zależności od jej głębokości, co z kolei wpływa na rosnące rośliny. Chcemy wiedzieć, jakie zmiany zachodzą w tak nawadnianej glebie pustynnej.
EN
The present investigation was carried out to study the effect of increasing rates of either water hyacinth compost or the mixture of sewage sludge and water hyacinth on the growth, yield and heavy metals content of corn and sesame plants. A field investigation was carried out using sandy soil mixed with 0, 5 and 10% compost of water hyacinth and/or combination of sewage sludge at 3 rates, namely 4, 6 and 8% with 5% water hyacinth. The results obtained indicated that application of water hyacinth (Eichhornia crassipes) compost enhanced the dry matter accumulation in seed yield and stimulated the uptake of micronutrient elements. Such water hyacinth compost showed also a superior effect on the soil if compared with the compost of water hyacinth mixed with sewage sludge.
PL
Badano wpływ wzrastających dawek albo kompostu z wodnych hiacyntów, albo mieszaniny osadu ściekowego z wodnym hiacyntem na wzrost, plon i zawartość metali ciężkich w roślinach kukurydzy i sezamu. Do badań terenowych użyto piaszczystej gleby zmieszanej z 0,5 i 10%-owym kompostem z wodnego hiacynta i/lub kombinację osadu ściekowego w trzech dawkach 4,6 i 8%-owych z 5%-ową zawartością hiacynta. Otrzymane wyniki świadczą, że kompost z wodnego hiacynta (Eichhornia crassipes) stymuluje powstawanie suchej masy nasion i pobieranie mikroelementów. Kompost z hiacyntów wpływa też lepiej na glebę w porównaniu z mieszaniną takiego kompostu z osadem ściekowym.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.