Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 2007

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Effect of standardized aggregate size on the parameters of concrete in various water-saturation ststes

Szcześniak M., Burlion N., Fu Shao J.

Studia Geotechnica et Mechanica

2007

Vol. 29, nr 3-4

57-65

The strength of cement-based composites is influenced by several factors. The three chosen for the study are: water saturation of cement matrix, aggregate diameter and volume fraction of particles. It is assumed that in cement-based composites, where water violently reacts with cement powder during hydratation process, different water saturation of composites can be achieved by their dryipg or saturating under moderate conditions, which changes free water content. Particle diameter influences the strength of the composites tested. This is attributed to stress concentration around the particles. In the case of smaller particles, better distribution of stresses is observed and in the case of relatively big particles, serious cracks are locally distributed. As a result, after exceeding a certain value of the parameter Ll/L3 (the minimum sample length to the particle diameter ratio), no further strength loss is observed. On the other hand, at a smaller diameter, strength continues to grow but no exact limit of this growth is identified. The third parameter, Le., the volume fraction of the particles, is fixed macroscopically at 35% and 59%.

Wytrzymałość kompozytów z cementową matrycą zależy od wielu czynników (m.in. termicznych, hydrologicznych i mechanicznych). Spośród głównych z nich do analizy wybrano stopień nasycenia wodą matrycy cementowej, średnicę kruszywa oraz jego zawartość objętościową. Założono, że w kompozytach cementowych, w których woda reaguje z cementem, kolejne stany hydratacji kompozytu osiąga się, susząc go lub nasycając wodą w warunkach umiarkowanych. Znajduje to odzwierciedlenie w zmianie zawartości m.in. wody wolnej w matrycy cementowej. Średnica cząstek kruszywa wpływa na wytrzymałość kompozytu. Jest to związane z koncentracją naprężeń wokół kruszywa i w nim. W przypadku mniejszych cząstek występuje lepsza redystrybucja naprężeń. W przypadku większych cząstek dochodzi do intensyfikacji i lokalizacji uszkodzenia. Po przekroczeniu pewnej wartości parametru Ll/L3, czyli proporcji najmniejszego wymiaru próbki do średnicy kruszywa, nie obserwuje się dalszego zmniejszania wytrzymałości w funkcji średnicy kruszywa. Gdy Ll/L3 maleje, obserwuje się ciągły wzrost wytrzymałości; w pracy nie wyznaczono ograniczenia tego wzrostu. Trzecim analizowanym parametrem jest udział objętości kruszywa, który makroskopowo wynosił 35% i 59%.

Eksperymentalne badanie wpływu stopnia nasycenia wodą i średnicy kruszywa na zachowanie się wybranych kompozytów o matrycy cementowej

Szczęśniak M., Burlion N., Konderla P., Shao J. F.

Prace Naukowe Instytutu Geotechniki i Hydrotechniki Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

2007

Vol. 76, nr 42

607-614

Wysychanie zaczynu cementowego prowadzi do powstawania mikrospękań we wszystkich konstrukcjach betonowych i żelbetowych. Uszkodzenia koncentrują się w strefie kontaktu kruszywa z zaczynem oraz na kierunkach łączących cząstki kruszywa. Przy ustalonej geometrii próbki uszkodzenia te są ściśle związane ze zmianą stopnia nasycenia wodą. Głównym celem pracy jest opis mechanicznych reakcji materiału w różnych stanach naprężenia w trakcie procesu wysychania. Liczba parametrów analizy została ograniczona poprzez użycie jednorodnego szklanego kruszywa sferycznego o jednakowych średnicach w danej serii kompozytu. Ten typ kruszywa pozwala na dokładne wyznaczenie powierzchni kontaktu składników kompozytu. W niniejszej pracy zamieszczono część wyników doświadczalnych dotyczących kompozytów o udziale frakcyjnym kruszywa na poziomie 35% oraz jednakowej średnicy sfer dla każdej z serii materiałów. Badania wytrzymałościowe przeprowadzono w stanach jednoosiowego, hydrostatycznego i trójosiowego ściskania. Dodatkowo obserwowano rozwój skurczu autogenicznego i skurczu związanego z wysychaniem w komorze o kontrolowanej atmosferze.

Desiccation of concrete induces the formation of microcracks leading to mechanical damage of concrete structures. Damage concentrates in the interfacial contact zone (ICZ), like also between aggregate particles. This damage, induced by drying, can be characterized by 'Saturation level degree' variations. The main purpose of this study is concerned with specification of mechanical reactions and basic material constants for studied cement based composite during the desiccation process. In order to reduce number of analyzed factors, it was decided to use as aggregate particles glass spheres. This type of aggregate allows computation of almost exact ICZ. Each series of composite is a mixture of cement paste and 35% of spheres. In this first approach, only one diameter of aggregate particles is placed in one series of composite. Mechanical tests performed were compression tests: uniaxial, hydrostatic and quasi-triaxial. Complementary research on drying and autogenous shrinkage was performed in atmosphere-controlled chamber.