Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Residential architecture of Warsaw in the interwar period on the example of the implementation of the Construction and Housing Cooperatives, the Military Housing Fund and the Warsaw Housing Cooperative, established in the vicinity of Pole Mokotowskie

Wagner Anna Agata

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

2021

T. 66, z. 2

85--92

The residential housing built in the interwar period in the area of Pole Mokotowskie is representative of the overall residential construction of that period in Poland. Its shape was influenced by social, political, economic and technological issues, as well as the time of their creation in line with the current stylistic trends. Among the residential properties of Housing Cooperatives (Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa) where the apartments were owned by the members of the cooperative, built mainly in the 1920s for the upper class of civil servants or representatives of liberal professions with well-established patterns of living with servants, layouts of peripheral-block buildings with large residential premises prevail. Over the years, there has been a tendency to rationalize and introduce functional zoning, new technological and material solutions, and change the formal architectural language moving from traditional to modern forms. The Military Housing Fund (Fundusz Kwaterunku Wojskowego) approached the task of mass housing construction for officers very rationally - it was supposed to be cheap, durable, easy to maintain and hygienic. Social differences depending on the rank were clearly noticeable in the size, standard of equipment and finishing of residential properties. Mostly, it was high-class architecture, characterized primarily by rational design, and in external forms, a durable veneer material on the facades, gray cement bricks, which are not only resistant to external conditions, but also allow for interesting artistic effects. The estate of the Warsaw Housin Cooperative Rakowiec (Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa Rakowiec) (originally intended for worker housing) is an example of the implementation of modernist assumptions of mass housing, promoted by the International Congresses of Modern Architecture (CIAM), whose active members were the authors of the project - Helena and Szymon Syrkus. The resulting colony of houses for workers can be described as a function of social, technical and spatial-artistic factors. At the same time, social issues were on a par with the essential, especially for Szymon Syrkus, technical and technological factors were supposed to fulfill the slogan: to build better, cheaper, faster

Architektura mieszkaniowa Warszawy w okresie międzywojnia na przykładzie realizacji Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowych, Funduszu Kwaterunku Wojskowego i Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, powstałych w rejonie Pola Mokotowskiego

Wagner Anna Agata

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

2021

T. 66, z. 2

70--84

Zabudowa mieszkaniowa powstała w okresie międzywojennym w rejonie Pola Mokotowskiego jest reprezentatywna dla ogółu budownictwa mieszkaniowego tego okresu w Polsce. Wpływ na jej kształtowanie miały kwestie społeczne, polityczne, gospodarcze, technologiczne, a także czas ich powstania współgrający z aktualnymi nurtami stylistycznymi. W domach Spółdzielni Budowlano Mieszkaniowych (gdzie mieszkania stanowiły własność członków spółdzielni), realizowanych przede wszystkim w latach 20. dla dobrze sytuowanej warstwy urzędników państwowych, czy przedstawicieli wolnych zawodów o utrwalonych wzorcach mieszkania ze służbą, przeważają układy zabudowy obrzeżno-blokowej z dużymi lokalami mieszkalnymi. Na przestrzeni lat widać dążność do racjonalizacji i funkcjonalnego strefowania układów przestrzennych, wprowadzanie nowych rozwiązań technologiczno-materiałowych i zmiany formalnego języka architektonicznego, który przechodzi od form tradycyjnych ku nowoczesnym. Fundusz Kwaterunku Wojskowego podszedł do zadania masowego budownictwa mieszkalnego dla kadr oficerskich bardzo racjonalnie - miało być tanie, trwałe, łatwe w konserwacji oraz higieniczne. Różnice społeczne w zależności od rangi były wyraźnie zauważalne w metrażu, standardzie wyposażenia i wykończenia realizowanych dla FKW domów mieszkalnych. W większości była to wysokiej klasy architektura, którą charakteryzował przede wszystkim racjonalizm w projektowaniu, a w formach zewnętrznych, trwały materiał licówki na elewacjach - szara cegła cementowa, nie tylko odporna na warunki zewnętrzne, ale i dająca ciekawe efekty plastyczne. Osiedle Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej na Rakowcu (z założenia przeznaczonej na lokatorskie mieszkania robotnicze) jest przykładem wdrażania modernistycznych założeń masowego mieszkalnictwa, propagowanych przez Międzynarodowe Kongresy Architektury Nowoczesnej (CIAM), których czynnymi członkami byli autorzy projektu - Helena i Szymon Syrkusowie. Powstałą kolonię domów dla robotników określić można jako funkcję czynników socjalnych, technicznych i przestrzenno-plastycznych. Przy czym kwestie społeczne były równorzędne z istotnymi, zwłaszcza dla Szymona Syrkusa, czynnikami techniczno-technologicznymi, mającymi prowadzić do celu jakim było hasło: budować lepiej, taniej, prędzej.