Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Zin Barbara

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ochrona i ekspozycja miejsc kulturowych niezachowanych rezydencji Radziwiłłów

Zin Barbara

Wiadomości Konserwatorskie

2020

Nr 62

104--114

Prowadzone badania mają przyczynić się do upowszechnienia wiedzy i pobudzenia świadomości społecznej związanej z szeroko pojętą ochroną dziedzictwa kulturowego. Analiza stanu zachowania miejsc kulturowych, w których w przeszłości istniały obiekty rezydencjonalne świadczące o wysokich wartościach historycznych i architektonicznych, ma doprowadzić do wypracowania wspólnego rozumienia i interpretacji ochrony tych miejsc. Próba wytyczenia przez autorkę europejskiego szlaku siedzib radziwiłłowskich przyczyniła się do wyodrębnienia pięciu kategorii pod względem zachowania obiektów. Kategoria obiektów niezachowanych to największy zasób nieistniejących już siedzib rodowych Radziwiłłów. Znalazły się w niej znakomite dzieła architektury rezydencjonalnej, których relikty lub już tylko miejsca historyczne można ocalić od zapomnienia poprzez zbudowanie zbiorowej pamięci. Badania w artykule zostały przedstawione na przykładzie zamku w Goniądzu w Polsce i pałacu w Mańkiewiczach na Białorusi.

This study can contribute to the popularization of knowledge and stimulate public awareness associated with broadly understood protection of cultural heritage. The analysis of the state of preservation of cultural sites where residential buildings signified high historical and architectural value existed in the past is intended to facilitate a common understanding and interpretation of the conservation of these sites. The author made an attempt to delineate a European trail of Radziwiłł family residences led to distinguishing five categories of the preservation of these sites. The category of sites where the residences have not survived is the largest. This category includes outstanding works of residential architecture, whose remains or only their sites can be saved from being forgotten by building collective memory. The research was presented in this paper on the example of Goniądz castle in Poland and a palace that was located in Mańkiewicze, Belarus.

On the European Cultural Heritage Route of Residence of the Radziwiłłs – Castle in Ołyka, Volhynia

Zin Barbara

Technical Transactions

2019

Vol. 116, iss. 6

107--118

The European cultural heritage route of residences once belonging to the Radziwiłł family, located in the territories today belonging to Latvia, Lithuania, Belarus, Ukraine, and Poland, is demarcated by ca. fifty sites exhibiting high artistic and historical values. The ongoing research contributes to determining the value of the preserved historical sites, as well as assessing the risk they face. Development of a protection method at the level of the structure of the building, but also increasing the social and ethnic integration, will contribute to the creation of collective memory and identity of Europeans. The castle in Ołyka [Ukrainian: Olyka], one of the three centres of the Radziwiłł family fee tail, is one of the most distinguished examples of residential architecture in Volhynia. It has not been scientifically documented to date, which could constitute a foundation for the development of the building restoration project. Preserved to our time in a very bad technical condition, it awaits protection of its architectural heritage.

Europejski szlak dziedzictwa kulturowego rezydencji należących do rodu Radziwiłłów na obszarach obecnej Łotwy, Litwy, Białorusi, Ukrainy i Polski wyznacza około pięćdziesięciu obiektów architektonicznych o wysokich walorach artystycznych i historycznych. Prowadzone badania przyczyniają się do określenia wartości zachowanych, jak również stanu zagrożenia cennych zabytków. Wypracowanie metod ochrony na poziomie struktury dzieła, ale też zwiększających integralność społeczną i narodowościową, posłuży tworzeniu zbiorowej pamięci i tożsamości Europejczyków. Zamek w Ołyce, jeden z trzech ośrodków ordynacji radziwiłłowskiej, zaliczany jest do najwybitniejszych dzieł architektury rezydencjonalnej na Wołyniu. Do dziś nie doczekał się dokumentacji naukowej, będącej podstawą do opracowania projektu restauracji obiektu. Zachowany do naszych czasów w bardzo złym stanie technicznym, oczekuje na ochronę architektonicznego dziedzictwa.