Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ocena wybranych elementów realizacji dyrektywy ściekowej ze szczególnym uwzględnieniem województwa małopolskiego

Hajduga G., Generowicz A.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Technika, Informatyka, Inżynieria Bezpieczeństwa

|

2018

|

T. 6

153--170

PL

Polska, w momencie przystąpienia do Unii Europejskiej, zobowiązała się do spełnienia wymagań, stawianych w Dyrektywie z dnia 21 maja 1991 r. (91/271/ EWG) dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych. Dyrektywa zakładała podjęcie wspólnych działań mających poprawić jakość wód w UE tak, aby ich zanieczyszczenia w jednym z państw członkowskich nie wpływały na pogorszenie jakości wód w pozostałych państwach. Polska do końca 2015 r. miała osiągnąć odpowiedni poziom oczyszczania ścieków oraz rozbudować system ich zbierania w taki sposób, aby niemal każdy mieszkaniec miał do niego dostęp lub wyposażył się w ekologiczną oczyszczalnię ścieków. W artykule przeanalizowano stopień realizacji wymogów dyrektywy na dzień 31.12.2014 r., kiedy wiadomo było, iż Polska ich nie spełni. Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych (KPOŚK), zakładał, że wdrażanie dyrektywy 91/271/EWG odbywać się będzie zgodnie z art. 5.4, ze względu na zaliczenie całego obszaru Polski do tzw. obszaru wrażliwego, tj. wymagającego ograniczenia zrzutów związków azotu i fosforu (zapewnienie 75% redukcji) oraz zanieczyszczeń biodegradowalnych. Alternatywą mógł być art. 5.2, który wymagał zapewnienia oczyszczania ścieków z podwyższonym standardem usuwania biogenów w aglomeracjach powyżej 10 000 RLM (Równoważna Liczba Mieszkańców). Dlatego też analiza warunków wdrażania tej dyrektywy stanowić będzie cel niniejszego opracowania. Koszty rozbudowy infrastruktury wodno-ściekowej, są bardzo duże i często znacząco przekraczają możliwości budżetowe gmin. Dzięki przystąpieniu do UE Polska uzyskała możliwość otrzymania dofinansowania. Z tego względu, poszczególne Przedsiębiorstwa Wodociągowo-Kanalizacyjne mogły się starać o dofinansowanie na tego typu projekty w ramach Europejskich Funduszy Rozwoju Regionalnego (EFRR) oraz Funduszy Spójności (FS) i organizowanych w ich ramach programów operacyjnych np. EFRR Infrastruktura i Środowisko. W artykule, przedstawiono zestawienie największych inwestycji, które korzystały ze środków UE. Województwo małopolskie może stanowić dobry przykład wdrażania dyrektywy. W momencie przystąpienia Polski do UE prawie 48% jego mieszkańców korzystało z sięci kanalizacyjnej, co plasowało je na 14 miejscu w stosunku do innych województw. W ciągu 10 lat wprowadzania wymogów Dyrektywy, wielkość ta wzrosła do 59,8% czyli o około 500 tys. mieszkańców i jest ona niższa o około 9% w stosunku do całego kraju (68,7%).

EN

Poland, at the time of accession to the European Union, undertook to meet the requirements set out in the Directive of 21 May 1991 (91/271 / EEC) concerning urban wastewater treatment. The directive assumed joint actions aimed at improving the quality of water in the EU, so that their pollution in one of the Member States would not affect the deterioration of water quality in other countries. Until the end of 2015, Poland was to achieve an appropriate level of wastewater treatment and to expand the collection system in such a way that almost every inhabitant would have access to it or equipped itself with an ecological wastewater treatment plant. The article analyses the degree of implementation of the directive requirements as at December 31, 2014, when it was known that Poland would not meet them. The National Program for Municipal Sewage Treatment (KPOŚK), assumed that the implementation of Directive 91/271 / EEC will take place in accordance with art. 5.4, due to the inclusion of the entire area of Poland in the so-called sensitive area, i.e. requiring the restriction of nitrogen and phosphorus compound discharges (ensuring a 75% reduction) and biodegradable contaminants. An alternative could be art. 5.2, which required providing wastewater treatment with an increased standard of biogen removal in agglomerations above 10,000 PE. Therefore, the analysis of the conditions for the implementation of this directive will be the aim of this study. The costs of developing the water and sewage infrastructure are very large and often significantly exceed the budget possibilities of municipalities. Thanks to joining the EU, Poland obtained the possibility of receiving co-financing. For this reason, individual Water and Sewage Enterprises could apply for co-financing for this type of projects under the European Regional Development Funds (EFRR) and Cohesion Funds (FS) and operational programs organized within them, eg Infrastructure and Environment. The article presents a list of the largest investments that have benefited from EU funds. The Lesser Poland Voivodeship may be a good example of the implementation of the Directive. At the time of Poland's accession to the EU, almost 48% of its residents used the sewage system, which placed them in the 14th place compared to other voivodships. Within 10 years of introducing the requirements of the Directive, this amount increased to 59.8%, ie by about 500,000. inhabitants and it is lower by about 9% in relation to the whole country (68.7%).

2

Analysis of failure of the water network for a small communities in the years 2007-2012

Hajduga G., Bajer J.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Technika, Informatyka, Inżynieria Bezpieczeństwa

|

2018

|

T. 6

171--184

EN

Water losses and failure of a water supply network is one of the main problems of each Municipal Water District not only in Poland but in the whole world. Water losses, have not only economic consequences, but also ecological. The analysis made and shown in the article concerns of water losses and failure of water supply network operated by The Municipal Water Supply and Sewage Disposal Company in Brzesko in 2007-2012.

PL

Straty wody oraz awaryjność sieci wodociągowej należą do głównych problemów eksploatacyjnych Systemów Zbiorowego Zaopatrzenia w Wodę dla każdego przedsiębiorstwa nie tylko w Polsce, ale i w innych krajach Świata. W pracy dokonano analizy strat wody oraz awaryjności sieci wodociągowej eksploatowanej przez Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji (RPWiK) w Brzesku na przestrzeni latach 2007-2012.

3

Ocena niezawodności pompowni wodociągowej o zadanej strukturze technicznej

Hajduga G.

Rynek Instalacyjny

|

2016

|

Nr 9

86--90

PL

Dla pompowni wodociągowej (PoW) o zadanej strukturze technicznej oraz znanych wartościach parametrów niezawodności budujących ją elementów (agregatów pompowych, zasuw, klap zwrotnych) przeanalizowano wartości systemowych wskaźników niezawodności, określone za pomocą znanych oraz zmodyfikowanych metod obliczeniowych. Uwzględniają one nie tylko stopień rezerwy agregatów pompowych i sposób połączenia odpowiednich elementów pompowni (struktury technicznej), ale także powstający niedobór dostarczanej odbiorcom wody w przypadku awarii poszczególnych pomp. Dokonana ocena oraz porównanie wyników z zastosowanych metod umożliwiły również zaproponowanie modernizacji analizowanej PoW poprzez ingerencję w jej schemat techniczny. Ich efektem były korzystne zmiany w odniesieniu do niezawodności tego obiektu.

EN

For water pumping station with known technical structure and values of reliability parameters of their elements (pump units or valves), values of whole system reliability parameters has been analysed and calculated by using known and modified methods. They are including not only the level of provision for pump units but also connections between elements such as pipes and valves (technical structure) and calculate the water scarcity which can occur in case of system failure. The assessment and comparison of the obtained results allowed to identify the weakest elements of the system and to propose modernized version of analysed system by changes in original technical structure. They resulted in favorable changes with regard to the reliability of the object.