Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Methods of modern aircraft aeroelastic analyses in the institute of aviation

Chajec W.

Journal of KONES

|

2018

|

Vol. 25, No. 4

33--42

EN

The aeroelastic phenomena analysis methods used in the Institute of Aviation for aircraft, excluding helicopters, are presented in the article. In industrial practice, a typical approach to those analyses is a linear approach and flutter computation in the frequency domain based on normal modes, including rigid body modes and control system modes. They are determined by means of the finite element method (FEM) model of structure or a result of ground vibration test (GVT). In the GVT case, relatively great vibration amplitudes are applied for a good examination of a not truly linear structure. Instead or apart from the measure of generalized masses, a very theoretical model is used for mode shapes cross orthogonality inspection and improvement. The computed or measured normal mode sets are the basis for flutter analysis by means of several tools and methods, like MSC.Nastran and ZONA commercial software as well as our own low-cost software named JG2 for the flutter analysis of low speed aeroplanes and for a preliminary analyses of other aircraft. The differences between the methods lie in determining normal mode set, unsteady aerodynamic model, flutter equation formulation, time of analysis, costs, etc. Examples with results comparison obtained by means of distinguished methods are presented. Some works in the field of aeroelastic analysis with nonlinear unsteady aerodynamic in the time domain using Tau-code and ANSYS Fluent software were also performed. Aeroelastic properties of deformed structures, like a sailplane with deflected wings, can be also analysed. The simplest way of this analysis is the semi-linear approach in which the deflections modify the aircraft geometry for normal modes determination.

2

Obliczenia flatteru prostokątnego płata ze sterem za pomocą MSC NASTRAN, ZONA ZAERO i ANSYS/Fluent - porównanie z wynikami badań w tunelu aerodynamicznym

Chajec W., Dziubiński A.

Prace Instytutu Lotnictwa

|

2016

|

Nr 2 (243)

53--72

PL

Do oceny właściwości aeroelastycznych obiektów latających powszechnie wykorzystywane są analizy obliczeniowe w dziedzinie częstości. W niniejszej pracy do sprawdzenia wiarygodności takich obliczeń wykorzystano wyniki badań prostego obiektu (skrzydła ze sterem) przeprowadzonych przed kilku laty w tunelu Instytutu Lotnictwa. W tym celu zbudowano model obliczeniowy badanego obiektu w systemie MSC Nastran. Spośród wielu wyników, do obecnych porównań wybrano najciekawszą konfigurację, dla której w tunelu występował flatter przy prędkości 17,7 m/s, natomiast w obliczeniach w systemie MSC Nastran flatteru nie wykryto. Dla tych danych za pomocą MSC Nastran wykonano metodą PK obliczenia flatteru z wykorzystaniem modeli aerodynamicznych Doublet Lattice i pasowego. Obliczenia flatteru wykonano także za pomocą dwu wersji programu ZAERO firmy ZONA: z marca 2005 r. i z sierpnia 2011 r. We wszystkich przypadkach, do uzyskania w obliczeniach zmierzonej prędkości krytycznej flatteru była konieczna korekta modelu aerodynamicznego. Zastosowano korektę sił aerodynamicznych za pomocą współczynników WTFACT oraz poprzez zmianę zadanego do obliczeń podziału skrzydło/ster. Ten drugi sposób okazał się bardziej skuteczny. Do uzyskania zgodności wyników obliczeń z eksperymentem najmniejszej korekty wymagało zastosowanie nowego programu ZAERO, nieco większej – MSC Nastranu a największej – starszej wersji programu ZAERO. Dla porównania podano także wyniki analiz flatteru tego samego obiektu i tej samej jego reprezentacji modalnej, wykonane w dziedzinie czasu za pomocą systemu ANSYS/Fluent.

EN

A computational analysis in time domain are commonly used for the aeroelastic properties evaluation. In this paper, the credibility of this analysis is proven, based on wind tunnel flutter tests of a simple object – a wing with control surface - provided a few years ago. For this purpose the MSC Nastran computational model was prepared. In order to make the comparison and to obtain a more detailed analysis in time domain, the most interesting test object configuration was selected. For this configuration, on one hand, in the wind tunnel flutter occurs at 17,7 m/s, but on the other hand, by the MSC Nastran typical aerodynamic flutter computation no flutter was detected. For this model the flutter computation using MSC Nastran with PK method and Doublet Lattice a well as strip aerodynamic models, and two versions: March 2005 and August 2011 of the ZAERO software of ZONA Technologies, Inc. were provided. In each case, an aerodynamic model correction for the consistency with test results was necessary. The correction by WTFACT factors or by, for computation done, wing/control surface dividing line change was used. The second idea turned out to be more effective. In order to get good consistency, the new ZAERO software needs the smallest correction of dividing line localization, MSC Nastran needs a middle correction and the old ZAERO software needs the greatest correction. However, in the case of using in MSC Nastran the strip aerodynamic theory, the good consistency appeared. For comparison, there are also presented flutter analyses in time domain concerning the same object, and the same its modal representation, but using ANSYS/Fluent system.

3

Przegląd metod obliczeniowej analizy flatteru na przykładzie samolotu I-23

Chajec W.

Prace Instytutu Lotnictwa

|

2011

|

Nr 11 (220)

20--34

PL

Praca zawiera porównanie wykonywanych różnymi metodami, obliczeniowych analiz flatteru czteromiejscowego tłokowego samolotu kompozytowego I-23 w pierwotnej konfiguracji, dla której wykonano badania rezonansowe. Podstawą dopuszczenia samolotu PZL I-23 do badań w locie były obliczenia flatteru wykonane na podstawie wyników pomiarów rezonansowych przeprowadzonych jesienią 1998 r. Niemal dziesięć lat później samolot I-23 został wybrany przez uczestników europejskiego projektu CESAR 2.5 jako jeden z obiektów odniesienia służących do porównania różnych metod obliczeń aeroelastycznych. Celem projektu CESAR było opracowanie efektywnych metod analiz i badań do projektowania, rozwoju i certyfikacji samolotów lekkich. Dane oraz wyniki badań i obliczeń aeroelastycznych samolotu I-23 zostały udostępnione krajowym i zagranicznym partnerom, którzy na tej podstawie wykonywali własne analizy różnymi metodami. Stało się to okazją do podsumowania udziału Instytutu w zadaniu 2.5 projektu CESAR oraz przedstawienia wykorzystywanych metod, ich porównań i wniosków.

EN

The flutter calculation results of the origin version (as during GVT) of the PZL I-23 four-seat, piston composite aircraft are presented. The flutter computations were made by several methods, for comparison. Before flight flutter tests the flutter calculation based on GVT results was made (1998). In 2008 the I-23 aircraft was selected in the CESAR European project, Task 2.5. as a demonstrator for comparison of several methods of computational aeroelastic simulation. The goal of CESAR project was a cost effective analysis methods of the small aircraft for design, development and certification. The data and results of GVT and flutter calculations were done for CESAR partners. Based on these, they made their own analysis using several methods. It was an occasion to make a summary of the participation of the Institute of Aviation in the CESAR, Task 2.5, presentation of used methods, comparison of results and conclusions.

4

Obliczenia numeryczne zjawiska magnetokalorycznego dla związku Mn[0,98]Ti[0,02]As w oparciu o model Beana-Rodbella

Chajec W.

Czasopismo Techniczne. Nauki Podstawowe

|

2011

|

R. 108, z. 1-NP

49-58

PL

Celem artykułu jest numeryczna analiza efektu magnetokalorycznego (MCE) dla związku Mn[0,98]Ti[0,02]As. Powodem zainteresowania się tym związkiem jest zachodzenie w nim przejścia fazowego I rodzaju w pobliżu temperatury pokojowej. Drugim powodem jest duża wartość maksymalnej zmiany entropii wynoszącą 33,9 J/(kg[.]K) przy zmianie pola magnetycznego B = 3 T. Ta eksperymentalna wartość została wyliczona na podstawie relacji Maxwella. Teoretyczna zmiana entropii została wyliczona na podstawie modelu Beana-Rodbella i uzyskano bardzo dobrą zgodność pomiędzy obydwoma opisami.

EN

The aim of this paper is numerical analysis of magnetocaloric effect (MCE) for Mn[0,98]Ti[0,02]As compound. The source of interest in this compound indicates from first order magnetic phase transition near room temperature. The second reason is big value of maximal entropy change, it is equal 33.9 J/(kg[.]K) while magnetic field jump is B = 3 T. This experimental value was calculated using Maxwells formula. Theoretical entropy change was calculated based on Bean-Rodbell's model and was obtained very good agreement between both point of view.

5

Wspomnienie o śp. Władysławie Chajecu (1918-2007)

Chajec W.

Wiek Nafty : zeszyty naukowo-historyczne

|

2008

|

R. 18, nr 1

35-38

6

Efekt fotowoltaiczny występujący w politiofenach

Chajec W., Gondek E., Sanetra J., Zagórska M., Armatys P.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2003

|

Vol. 52, nr 25

477-480

PL

W pracy przedstawiono badania struktur diod fotowoltaicznych opartych na polipirolu i politiofenie, które to polimery występowały jako materiały aktywne. Diody fotoluminescencyjne wykonano zmieniając kolejność ułożenia warstw polipirol/politiofen, politiofen/polipirol oraz wykonując mieszaninę z tych polimerów. Struktura diody była wykonana w sposób warstwowy ITO/polipirol/politiofen/Ca/Al . Wykonano badania absorpcji, charakterystyk prądowo-napięciowych bez oświetlenia i z oświetleniem. Z wykonanychpomiarów wynika, że układ polipirol/politiofen wykazuje największą wydajność efektu fotowoltaicznego.

EN

In this paper investigations of photovoltaic cells based on polytiophene and polypyrole which were active materials, are presented. We prepared photovoltaic cells changing sequence of poltiophene and polypyrole layers and mixed them. The ceels, were prepared a layer on layer: ITO-polymer-Ca-Al. We mode current-voltage characteristics and measered photocurrent in these samples. From our measurements indicates that polypyrole-politiophene system shows the best efficiency in fotovoltaic effect.

7

Efekt fotowoltaiczny dla polimerów opartych na karbazolu

Sanetra J., Gondek E., Chajec W., Kassiba A., Armatys P., Nizioł J.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2003

|

Vol. 52, nr 25

473-476

PL

Fotofizyka fotodiod jest oparta na zjawisku fotoidukowaniu ładunku w polimerze typu donorowego (poli 3-oktylo tiofen) i przeniesieniu go do nanocząsteczki SiC (wielkości 20-30 nm). Zaprezentowano przykładową strukturę dla diod fhotowoltaicznych i ich potencjalne zastosowania w konwersji energii słonecznej. Pokazano prosty model zachodzącego zjawiska. Obecnie nasze laboratorium osiągnęło wydajność 1,5% konwersji mocy światła padającego.

EN

The photophysics of such photoactive devices is based on the photo-induced charge transfer from donortype semiconducting conjugated polymer to acceptor-type nanoparticles SiC. Examples of photovoltaic architectures are presented and their potentia interrestrial solar energy conversion discussed. Recent progress in the realization of improved photovoltaic elements with 1,5% power conversion is reported.