Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
In analysis of translatory oscillatory systems the basis is a simple linear oscillator, whose mathematical treatment is well known. However, an important issue in many practical applications is the friction. This is specifically so for Iow intensity random kinematic excitation in form of acceleration, as is often the case in ground transportation. In the contribution two approaches to friction modelling are described and compared — the signum function approach and the physically correct stick-slip approach, together with the commonly used harmonic balance method of Den Hartog. The differences are highlighted, indicating that the physically correct stick-slip approach describes the reality better than the computationally simpler signum approach. These effects are dependent on the relation between the dry friction force value and isolated body driving force, described by Den Hartog's factor K. It will be shown, that depending on the K factor value it is possible to decide which simulation method furnishes better prediction of vibration mitigation properties of an oscillatory system with friction. Moreover, the stick-slip model is of a generic nature and can be widely used for systems modelling. Its application circumvents deeper knowledge of advanced methods of non-linear analysis and enables better exploitation of the commercial simulation software.
PL
W analizie układów oscylacyjnych ruchu drgającego do podstawowych układów należy prosty oscylator liniowy, którego model matematyczny jest dobrze znany. Jednakże istotną kwestią w wielu zastosowaniach praktycznych jest tarcie. Jest to ściśle związane z wymuszeniem kinematycznym o niskim nasileniu w postaci przyspieszeń, co jest częstym przypadkiem w transporcie lądowym. W artykule opisano i porównano dwa podejścia do modelowania tarcia - podejście z funkcją signum oraz podejście z fizycznie zmodyfikowanym efektem drgań ciernych łącznie z powszechnie stosowaną metodą kompensacji harmonicznej Den Hartoga. Główne różnice pokazują, że podejście z fizycznie zmodyfikowanym efektem drgań ciernych opisuje rzeczywistość lepiej niż obliczeniowo prostsze podejście z funkcją signum. Efekty te są zależne od relacji pomiędzy wartością siły tarcia suchego a siłą napędzającą przyłożoną do izolowanego ciała, opisaną przez Den Hartoga jako współczynnik K. Pokazano, że w zależności od wartości współczynnika K można podjąć decyzję co do tego, która z metod symulacji zapewnia lepszą predykcję złagodzonych warunków drgań układu oscylatora z tarciem. Poza tym model drgań ciernych ma typową naturę i może być szeroko używany w modelowaniu układów. Jego stosowanie pozwala pominąć głęboką wiedzę zaawansowanych metod analizy nieliniowej oraz pozwala na lepsze wykorzystanie komercyjnego oprogramowania symulacyjnego.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.