Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Stal samopatynująca to niskostopowa stal konstrukcyjna, której szczególną właściwością jest odporność na korozję w warunkach atmosferycznych bez konieczności stosowania dodatkowych zabezpieczeń (w odpowiednich warunkach stosowania). Właściwość ta została uzyskana poprzez niewielką modyfikację składu chemicznego stali tradycyjnej (przede wszystkim poprzez dodanie składników stopu Cr i Cu).
EN
Galantamine hydrobromide was subjected to oxidative stress degradation using hydrogen peroxide and analyzed as per the chromatographic conditions described in European Pharmacopoeia. The drug showed considerable degradation at ambient temperature resulting in the formation of two degradation products at relative retention times (RRTs) 0.63 and 2.52. The minor degradant at RRT 0.63 was identified as galantamine N-oxide. The principal degradant formed at RRT 2.52 was found to be unknown and has not been reported previously. The unknown impurity was identified by liquid chromatography-tandem mass spectrometry (LC-MS/MS) followed by isolation using semi-preparative high-performance liquid chromatography (HPLC). The isolated impurity was characterized using one-dimensional, two-dimensional nuclear magnetic resonance spectroscopy (1D and 2D NMR) and elemental analysis (EA). The principal degradant was found to be formed due to the generation of bromine and subsequent attack on the aromatic ring via in situ reaction between hydrogen bromide and hydrogen peroxide. The unknown impurity was characterized as (4aS,6R,8aS)-5,6,9,10,11,12-hexahydro-1-bromo-3-methoxy-11-methyl-4aH-[1]benzofuro [3a,3,2-ef] [2] benzazepin-6-ol.
3
Content available remote Epoxy resin/SiC nanocomposites. Synthesis and characterization
EN
The sulicon carbide (SiC) nanofibers were produced by self-propagating high-temperature synthesis (SHS). Silicon and polytetrafluoroethylene (TEFLON™) powdered mixture was used as starting reactants. The raw product was chemically processed to isolate and purify SiC nanofibers, several nm in diameter and a length in a micron range. The nanomaterial was used to reinforce epoxy thermosets. Epoxy resin/SiC nanocomposites were prepared by using either ultrasonication or high shear mixing procedures. The dispersion and flexural properties of the nanocomposites prepared by two methods were evaluated and compared. Ultrasonication, in comparison to shear mixing method, yielded superior nanoscale dispersion according to scanning electron microscopy (SEM). As a result of the improvements in nanoscale dispersion, the corresponding improvements in flexural strength and modulus of produced composites were achieved. The better dispersion of SiC nanofibers and properties were obtained with nanocomposite containing 0.25 Phr (parts per hundred epoxy resin) nanomaterial. Thus, even such a low content of 1-D nanomaterial distinctly improves the properties of a composite.
PL
Otrzymywano nanowłókna węglika krzemu (SiC) na drodze samorozprzestrzeniającej się syntezy wysokotemperaturowej. Reagentem była mieszanina proszków krzemu oraz politetrafluoroetenu (Teflon ™). Otrzymany produkt poddano obróbce chemicznej w celu izolacji i oczyszczenia nanowłókien SiC, mających średnice rzędu kilkunastu-kilkudziesięciu nanometrów i długość kilku mikronów. Otrzymany nanomateriał zastosowano w celu modyfikacji - wzmocnienia termoutwardzalnej żywicy epoksydowej. Syntezowano nanokompozyty, stosując mieszanie ultradźwiekowe bądź wysoko wydajne mieszanie ścinające. Określono i porównano uzyskany stopień dyspersji oraz giętkości otrzymanych nanokompozytów. Badania mikroskopowe (SEM) wykazały, że mieszanie ultradźwiękowe jest znacznie efektywniejsze, jeśli chodzi o uzyskany stopień dyspersji nanowłókien. W wyniku podwyższenia dyspersji w nanoskali uzyskane nanokompozyty wykazały poprawę właściwości wytrzymałościowych. Najwyższy stopień dyspersji i najlepsze właściwości wykazały nanokompozyty zawierające nanowłókna SiC zmieszane z żywicą epoksydową w stosunku 0,25/100. Tak więc nawet tak niski dodatek jednowymiarowego materiału istotnie polepsza właściwości kompozytu.
EN
The influence of the compatibilizers on the morphology and mechanical properties of the blend of polyethylene (PE) and polyamide 6 (PA6) was studied. The waste of PE/PA6 laminate obtained after processing of barrier packaging foils was studied. The waste of PE/PA6 laminate containing 80 wt. % of PE and 20 wt. % of PA6 was processed with two compatibilizers: maleic anhydride functionalized ethylene propylene random copolymer (EPM-g-MA) and carboxyl functionalized polyethylene (PE-COOH). The compatibilizers were added to the waste in the amount of 5 wt. % or 10 wt. %. The compatibilization was performed in a Brabender plasticizer at 220°C and at rotor speed of 50rpm in a two-step mixing procedure. In the first step the blend was melted for 2min. That was followed by the addition of compatibilizer in the second step and the mixing was continued for the next 3min. The mixed melted samples formed thin films by compressive molding. Morphologies were examined using transmission electron microscope TESLA BS 500. The morphology was altered by an addition of compatibilizers and the system became more homogeneous. The dimensions of PA6 domains dispersed in PE matrix decreased dramatically, compared to that of uncompatibilized system. After addition of 5 wt. % or 10 wt. % of a compatibilizer to PE/PA6 blend its mechanical properties improved (twice higher Young's modulus).
PL
W pracy badano wpływ kompatyblizatorów na morfologię i właściwości mechaniczne mieszanin polietylen/poliamid 6 (PE/PA6). Określono właściwości recyklatu uzyskanego z odpadów barierowej folii wielowarstwowej, składającej się z 80 % mas. polietylenu (PE) i 20 % mas. poliamidu 6 (PA6). W celu poprawienia kompatybilności układu zastosowano dwa kompatybilizatory: kopolimer etylen/propylen szczepiony bezwodnikiem maleinowym (EPM-g-MA) lub karboksylowany polietylen (PE-COOH) w ilości 5 % mas. lub 10 % mas. Mieszaniny polimerowe z odpadów folii wielowarstwowej PE/PA6 otrzymywano za pomocą systemu uplastyczniającego Brabender w dwóch etapach w temp. 220°C, z prędkością rotatora wynoszącą 50obr/min. W pierwszym etapie mieszaniny topiono w ciągu 2min, następnie, w drugim etapie, po dodawaniu kompatyblizatora mieszano je jeszcze 3min, po czym prasowano. Strukturę morfologiczną uzyskanych materiałów polimerowych badano używając mikroskopu elektronowego TESLA BS 500. Po dodaniu kompatybilizatorów układ stał się bardziej homogeniczny. Rozmiar domen poliamidu 6 w matrycy polietylenowej kompatybilizowanych mieszanin zmalał znacznie w porównaniu z mieszaniną bez kompatyblizatora (rys. 2 i 4). Mieszaniny PE/PA6 z dodatkiem kompatybilizatora i to zarówno w ilości 5 % mas. i 10 % mas. charakteryzują się lepszymi właściwościami mechanicznymi niż próbka niekompatybilizowana (dwukrotnie wyższy moduł Younga) (rys. 1 i 3).
EN
Summary - Variations in tensile and impact properties of banana fibre reinforced polyester composities caused by the addition of glass fibre have been analysed. Banana fibre in combination with glass is excellent for making cost effective composite materials. The effects of the arrangement of glass and banana fibres in the preparation of composites have also been studied. A volume fraction of 0.11 glass mixed with banana fibre gives a 54.5% increase in the tensile strength and a 196% increase in the impact strength of the composites. The tensile strength increases linearly as the glass content is raised and attains the highest value when the glass volume fraction 0.17 is used and an interleaving arrangement of glass and banana fibres is followed. At lower volume fractions of glass, an intimate mixture of banana fibre and glass shows the highest tensile strength. The impact strength shows the highest value when a glass volume fraction of 0.11 is used.
PL
Zbadano naprężenie zrywające i udarność kompozytów poliestrowych wzmocnionych włóknami bananowymi w zależności od ilości dodatkowo wprowadzanych włókien szklanych (w zakresie od 0,03 do 0,17 ułamka obj.) oraz rodzaju geometrycznego ułożenia włókien szklanych (G) i bananowych (B) w kompozycie (tabela 2, rys. 1). Po wprowadzeniu do kompozytu włókien szklanych w ilości 0,1 ułamka obj., wartość naprężenia zrywającego kompozytu i jego udarność wzrosły odpowiednio o 54,5% i 196%. Ze zwiększaniem zawartości włókien szklanych wartość naprężenia zrywającego kompozytu rośnie liniowo; jej maksimum odpowiada zawartości G 0,17 ułamka obj. i przemiennemu układowi G - B. W obszarze mniejszych zawartości G wartość naprężenia zrywającego była największa w układzie uzyskanym w wyniku dokładnego wymieszania obu rodzajów włókien. Udarność była największa wówczas, gdy G = 0,11 ułamka obj. Strukturę geometryczną układów (przemienną i statystyczną) o różnej zawartości G oraz rozchodzenie się w nich spękań i delaminację zilustrowano szeregiem mikrofotografii SEM (rys. 6a-c; rys. 11a-e).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.