Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Surfactants after their use are discharged into aquatic ecosystems. These compounds may be harmful to fauna and flora in surface waters or can be toxic for microorganisms of the activated sludge or biofilm in WWTP. In order to determine effectiveness of different advanced oxidation processes on the degradation of surfactants, in this study the degradation of anionic surfactants in aqueous solution using photolysis by 254 nm irradiation and by advanced oxidation process in a H2O2/UVC system was investigated. Two representatives of anionic surfactants, linear alkyl benzene sulphonate (LAS-R11-14) and ether carboxylic derivate (EC-R12-14E10) were tested. The influence of pH, initial surfactant concentration and dose of hydrogen peroxide on the degradation was also studied. Results show outstanding effectiveness of the H2O2/UVC system in the removal of surfactant from aqueous solutions.
PL
Surfaktanty, podobnie jak większość tego typu substancji chemicznych, po wykorzystaniu trafi ają do środowiska wodnego. Związki te mogą stwarzać zagrożenie dla fl ory i fauny zasiedlającej wody powierzchniowe, jak również mogą działać toksycznie na mikroorganizmy znajdujące się w osadzie czynnym w oczyszczalniach ścieków. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań degradacji wybranych surfaktantów anionowych w środowisku wodnym przy zastosowaniu promieniowania UVC i zaawansowanego utleniania w układzie H2O2/UVC. Zbadano wpływ następujących parametrów reakcyjnych: odczyn środowiska reakcyjnego, początkowego stężenia obiektów badań i nadtlenku wodoru na szybkość degradacji surfaktantów. Uzyskane w toku prac badawczych wyniki potwierdzają wysoką skuteczność zaawansowanego utleniania w układzie H2O2/UVC w usuwaniu badanych surfaktantów ze środowiska wodnego, które jest procesem znacznie efektywniejszym w porównaniu do procesu fotolizy. Unauthenticated
EN
Ozonation is a heterogeneous process of chemical absorption often controlled by a gas-liquid mass transfer rate. This paper presents the results of kinetics in a reaction between phenylphenol isomers and ozone. The degradation of phenylphenol isomers during ozonation proceeds quite fast. In order to avoid the influence of mass transfer limitati on the kinetics experiments were conducted in a homogenous liquid-liquid system. The second-order rate constantswere determined using classical and competition methods, which are especially recommended for fast reactions. The determined rate constants at pH 2 using the two different methods are almost the same. The increase of pH causes an increase of rate constants for the reaction of phenylphenol isomers with ozone.
PL
W pracy zaprezentowano wyniki badań rozkładu izomerów fenylolofenolu w środowisku wodnym w polu promieniowania UVC i w układzie H2O2/UVC. Szczególną uwagę poświęcono analizie toksyczności roztworów przed i po procesie degradacji. Zanik izomerów fenylofenolu zachodził zarówno przy zastosowaniu promieniowania UVC jak i w układzie H2O2/UVC. Wszystkie roztwory wodne izomerów fenylofenolu wykazywały działanie toksyczne w stosunku do bakterii E. coli. Naświetlanie mieszanin reakcyjnych promieniowaniem UVC nie spowodowało wyeliminowania ich toksyczności. Natomiast pogłębione utlenianie w układzie H2O2/UV przyczyniło się do uzyskania nietoksycznych roztworów poreakcyjnych.
EN
This work presents the experimental results of phenylphenol isomers degradation using UVC radiation and advanced oxidation processes in H2O2/UV system. An important step of this research was the toxicity determination of reaction mixtures before and after degradation processes. The highest PP isomers decay rate was obtained during advanced oxidation in H2O2/UV system. The aqueous solutions of all tested compounds exhibit toxicity against bacteria E. coli. UVC photolysis did not eliminate the toxicity of reaction solutions. While, in case of advanced oxidation in H2O2/UV system the non-toxic solutions were obtained.
PL
Niniejsza praca prezentuje wyniki badań degradacji biocydu o-fenylofenolu środowisku wodnym przy zastosowaniu promieniowania UVC i widzial-go, pogłębionego utleniania w układzie H202/UV i fotosensybilizowanego utleniania. Najlepsze efekty rozkładu obiektu badań uzyskano podczas głębionego utleniania w układzie H202/UV. Wzrost pH roztworu spowodował wzrost szybkości fotolizy i fotosensybilizowanego utleniania i niewielkie spowolnienie degradacji o-fenylofenolu w układzie H202/UV.
EN
The degradation of biocide ortho-phenylphenol in water solution using photolysis, advanced oxidation in the H202/UV system and photosensitized oxidation was studied. The advanced oxidation process in the H2022/UV system was the most effective and quick method of o-phenylphenol removal from aquatic environment. An increase in pH caused the increase of photolysis and photosensitized oxidation rate, while the rate of advanced oxidation of o-phenylphenol decreased slightly.
5
Content available remote Photodegradation of n-butylparaben in natural water from Sulejow reservoir
EN
Removal of n-butylparaben (BP) - a compound which disrupts the endocrine system - from pure water and natural water taken from Sulejow Reservoir was investigated. Target compound degradation was performed using photochemical methods: direct photolysis by UVC irradiation, advanced oxidation in an H2O2/UV system and photosensitized oxidation employing a xenon arc lamp as a solar radiation simulator with two sensitizers. In the course of direct photolysis by UVC light (ë = 254 nm) and degradation in the H2O2/UV system, no or slight influence of the natural water matrix was observed, respectively. In the case of photosensitized oxidation, the decrease of BP concentration was 15% higher in natural water in comparison to pure water.
PL
W pracy przedstawiono badania degradacji n-butyloparabenu, ksenobiotyku zakłócającego pracę gruczołów wydzielania wewnętrznego w roztworach wody destylowanej i w wodzie naturalnej, pochodzącej z Zalewu Sulejowskiego. Reakcję rozkładu prowadzono metodami fotochemicznymi na drodze fotolizy promieniowaniem lampy UVC, bez i w obecności nadtlenku wodoru oraz poprzez fotosensybilizowane utlenianie z użyciem dwóch sensybilizatorów i lampy ksenonowej imitującej promieniowanie słoneczne. Przebieg fotolizy oraz utleniania w układzie H2O2/UV prowadzony w buforowanej wodzie destylowanej i w wodzie naturalnej praktycznie się nie różni. Natomiast proces fotosensybilizowanego utleniania w wodzie naturalnej przebiega ze zwiększoną szybkością, pozwalając uzyskać w tym samym czasie reakcji o około 15% wyższą redukcję zanieczyszczenia.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.