Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dynamic difficulty adjustment of the computer player in computer games

Lach E., Lach J., Suchanek W.

Studia Informatica

|

2017

|

Vol. 38, nr 1B

19--30

EN

In computer games, dynamic difficulty adjustment (DDA) tries to ensure that the challenge level offered by the game matches the skill of the human player. In this paper simple and fast methods for adjusting a difficulty level of a computer opponent are presented. An empirical investigation of the methods when playing FPS (First Person Shooter) game is conducted. Performance of the methods is analyzed for different values of method's parameters, different game's scenes and players with various difficulty levels.

PL

Dynamiczne dostosowywanie poziomów w grach komputerowych polega na dopasowaniu trudności gry do umiejętności gracza. Bieżący artykuł przedstawia dwie metody, które pozwalają w prosty i szybki sposób dostroić komputerowego przeciwnika do poziomu gracza. Zachowanie metod jest analizowane w trakcie gry typu FPS dla różnych graczy, zróżnicowanych scen i różnych wartości parametrów metod.

2

Synteza hydrotermalna zaawansowanych technologicznie materiałów ceramicznych. Cz. 3. Hydrotermalna preparatyka cienkich warstw tlenkowych

Suchanek W.

Materiały Ceramiczne

|

2005

|

R. 57, nr 3

108-115

PL

W dwóch poprzednich częściach dyskutowano generalne cechy metod hydrotermalnych używanych do produkcji materiałów ceramicznych a także specyficzne zalety hydrotermalnej syntezy proszków ceramicznych. Ten artykuł opisuje szereg przykładów ilustrujących wady i zalety technologii hydrotermalnej zastosowanej do nanoszenia jedno i wielowarstwowych cienkich warstw materiałów tlenkowych, takich jak BaTiO3, SrTiO3, (Ba,Sr)TiO3, tytanian-cyrkonian ołowiu (PZT), oraz KNbO3. Warstwy te mogą być polikrystaliczne lub epitaksjalne o mikrostrukturach kontrolowanych w szerokim zakresie oraz kontrolowanych stopniach zorientowania krystalograficznego, i zostały zsyntezowane przez autora zarówno w autoklawach zamkniętych, jak i w specjalnie w tym celu skonstruowanym systemie przepływowym do nanoszenia wielowarstwowych cienkich warstw metodą hydrotermalno-elektrochemiczną. Wszystkie opisane warstwy można nanosić z roztworów wodnych w niskich temperaturach nie przekraczających zwykle 200 stopni C pod ciśnieniem pary nasyconej. Zagadnienia związane z ich syntezą i właściwościami bardzo dobrze ilustrują główne zalety metod hydrotermalnych, do których należą: niskie zużycie energii, niskie koszty aparatury, niska szkodliwość dla środowiska, a co za tym idzie niskie koszty całkowite, a także ulepszone właściwości samych warstw spowodowane znacznie zredukowanymi problemami interdyfuzji, reakcji z podłożem, rozwarstwiania i pękania. W niektórych przypadkach, jak np. KNbO3, tylko niskotemperaturowa technologia hydrotermalna umożliwia syntezę niezdefektowanych warstw. Opisane hydrotermalne metody nanoszenia jedno i wielowarstwowych warstw ceramicznych rokują nadzieje na przyszłe zastosowania w technologii układów scalonych.

EN

Advantages and disadvantage of the hydrothermal synthesis of ceramic materials in general and hydrothermal synthesis of ceramic powders in particular, were discussed in detail in Parts I and II. This article describes merits of the hydrothermal synthesis of ceramic thin films, based upon examples of single- and multi-lay-ered films of BaTiO3, SrTiO3, (Ba,Sr)TiO3, lead zirconate titanate (PZT), and KNbO3, which were deposited by the author either in closed autoclaves or in a solution flow system for hydrothermal-electrochemical synthesis of multilayered thin films, at temperatures usually not exceeding 200 Celsius degrees. The synthesized films can be polycrystalline or epitaxial and their microstructures and crystallographic orientations can be controlled in wide ranges. The merits of the hydrothermal synthesis of thin films are: Iow energy consumption, Iow equipment costs and Iow environmental strain, which result in Iow total costs. In addition, the films have better stoichiometry and reduced problems of interdiffusion/reaction with the substrate, peeling off and cracking. In some cases the Iow temperature hydrothermal synthesis is the only way to deposit defectfree films, as demonstrated using KNbO3 as an example. The hydrothermal technique and its hybrids have a potential to be integrated with advanced electronic device technology.

3

Synteza hydrotermalna zaawansowanych technologicznie materiałów ceramicznych. Cz. 2. Synteza hydrotermalna proszków oraz włókien ceramicznych

Suchanek W.

Materiały Ceramiczne

|

2005

|

R. 57, nr 2

58-68

PL

Wady i zalety technologii hydrotermalnej zastosowanej do produkcji proszków i włókien ceramicznych są tu dyskutowane i poparte szeregiem przykładów pochodzących z prac autora. Głównymi zaletami proszków syntezowanych hydrotermalnie są znakomita kontrola wielkości krystalitów oraz ich morfologii, a także niski stopień zaglomerowania, co doskonale widać na przykładach proszków i whiskersów hydroksyapatytu, proszków tytanianu-cyrkonianu ołowiu (PZT) oraz alpha-AI2O3. Właściwości te można kontrolować w bardzo szerokim zakresie za pomocą parametrów termodynamicznych, takich jak temperatura syntezy, stężenie prekursorów i dodatków, a także parametrów nietermodynamicznych (kinetycznych), jak na przykład szybkość mieszania roztworu. Wielkości otrzymanych proszków tych samych materiałów potrafią różnić się nawet o kilka rzędów wielkości (10 nm - 50 mm), przy czym krystality mogą posiadać wiele różnorodnych form: izometrycznych, sześcianów, bipiramid lub włókien (whiskersów). Precyzyjną kontrolę składu chemicznego można doprowadzić do perfekcji stosując technikę hydrotermalną lub jej hybrydy, tak jak w przypadku mechanochemicznej-hydrotermalnej syntezy szeregu nanometrycznych proszków hydroksyapatytu z dodatkami jonów węglanowych sodu i magnezu oraz ich kombinacji. Pionierskie prace autora pokazały także, że syntezę hydrotermalną można z powodzeniem zastosować do materiałów nietlenkowych, takich jak nanorurki węglowe, co poza znaczeniem technologicznym, ma także ważne implikacje geologiczne. W następnej Części III dyskutowane będą szczegółowo zalety i wady hydrotermalnej syntezy cienkich warstw ceramicznych w oparciu o przykłady BaTiO3, SrTiO3, (Ba,Sr)TiO3, PZT, oraz KNbO3.

EN

Merits of the hydrothermal synthesis of ceramic powders and fibers are discussed in this article and supported with several examples. Major advantages of the hydrothermal synthesis of ceramic powders are excellent morphology and size control in addition to Iow aggregation level, which is demonstrated using hydroxyapatite powders and whiskers, lead zirconate titanate (PZT) and alpha-AI2O3 powders. These features can be controlled in a wide range using thermodynamic synthesis parameters, such as reaction temperature and concentrations of the reactants, in addition to non-thermodynamic (kinetic) parameters, such as stirring speed. The synthesized ceramic powders encompass a wide range of sizes (10 nm - 50 mm) and morphologies (equiaxed, cubic, short fiber, etc). Their chemical composition can be easily controlled using the hydrothermal technique or its hybrids, such as the mechanochemical-hydrothermal method, which was applied to prepare a variety of nanosized hydroxyapatite powders with different ionic substitutes. The hydrothermal technique can be also used to synthesize non-oxide materials, such as the multiwalled carbon nanotubes, which by the way has important geological implications. In the next Part III, merits of the hydrothermal synthesis of ceramic thin films will be discussed in detail based upon examples of BaTiO3, SrTiO3, (Ba,Sr)TiO3, PZT, and KNbO3.

4

Synteza hydrotermalna zaawansowanych technologicznie materiałów ceramicznych. Część 1. Wprowadzenie do syntezy hydrotermalnej

Suchanek W.

Materiały Ceramiczne

|

2005

|

R. 57, nr 1

32-37

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z hydrotermalną syntezą zaawansowanych technologicznie materiałów ceramicznych. Jest ona definiowana jako proces, który wykorzystuje reakcje chemiczne zachodzące w roztworach wodnych w podwyższonych temperaturach i pod ciśnieniem wyższym niż normalne w celu krystalizacji materiałów ceramicznych bezpośrednio z tych roztworów. Zrozumienie procesów fizykochemicznych zachodzących w roztworach wodnych w połączeniu z odpowiednią kontrolą parametrów termodynamicznych i kinetycznych umożliwia syntezę materiałów ceramicznych o odpowiednich właściwościach. W artykule opisana jest krótko historia technik hydrotermalnych, podane są definicje i zakresy tego typu syntezy, a także dyskutowane są wady i zalety metod hydrotermalnych. Wspomniana jest także metoda planowania eksperymentów hydrotermalnych w zakresach wyznaczonych uprzednimi obliczeniami termodynamicznymi. Artykuł podaje cały szereg kombinacji metod hydrotermalnych z innymi popularnymi technikami syntezy materiałów, a także opisuje aktualne zastosowania techniki hydrotermalnej w przemyśle. W kolejnych częściach II i III dyskutowane będą szczegółowo zalety i wady hydrotermalnej syntezy proszków, włókien i cienkich warstw ceramicznych w oparciu o przykłady materiałów takich jak hydroksyapatyt, tytanian-cyrkonian ołowiu, alpha-AI2O3, nanorurki węglowe, BaTiO3, SrTiO3, (Ba,Sr)TiO3 oraz KNbO3.

EN

Hydrothermal synthesis is a technology for crystallizing materials directly from aqueous solutions at elevated temperatures and pressures. The objective of this article is to introduce the field of hydrothermal materials synthesis and show how understanding physico-chemical processes ocurring in aqueous medium in addition to controlling thermodynamic and kinetic variables can be used for engineering hydrothermal crystallization processes. The paper describes hydrothermal synthesis by providing history, process definitions, technological merits and comments on its current implementation in industry. Thermodynamic modeling is described as an engineering tool to predict equilibrium phase assemblages and use it for development of hydrothermal technology for materials synthesis. Hybride technologies of the hydrothermal method are also briefly discussed. In the following Parts II and III, merits of the hydrothermal synthesis of ceramic powders, fibers, and thin films will be discussed in more detail, based upon examples of such materials as hydroxyapatite, lead zirconate titanate, alpha-AI2O3, multiwalled carbon nanotubes, BaTiO3, SrTiO3, (Ba,Sr)TiO3, and KNbO3.