Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Doświadczenia Wielkopolskiego projektu InMoST dotyczącego transferu wiedzy na temat metod wytwarzania oprogramowania

Nawrocka E., Nawrocki J., Bogacki B.

Prace Naukowe Instytutu Informatyki Stosowanej Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

2007

63--74

Małe i średnie firmy wytwarzające oprogramowanie borykają się z problemami, których źródłem jest brak dostępu do najnowszej wiedzy z zakresu inżynierii oprogramowania. Siedzenie postępów nauki i ciągle rozwijanie wiedzy to domena jednostek naukowo-badawczych oraz pracowników naukowych wyższych uczelni. Z jednej strony istnieją więc instytucje dysponujące najnowszą wiedzą, z drugiej firmy nie posiadające własnych działów badawczo-rozwojowych, które chętnie by z niej skorzystały. Trudność polega na doprowadzeniu do transferu wiedzy pomiędzy uczelniami a przemysłem. Prezentowany artykuł opisuje doświadczenia zgromadzone w ramach projektu InMoST realizowanego w latach 2005-2007 w Instytucie Informatyki Politechniki Poznańskiej, będącego próbą utworzenia sieci współpracy w zakresie innowacyjnych metod wytwarzania oprogramowania pomiędzy instytutem a wielkopolskimi przedsiębiorstwami informatycznymi. W artykule przedstawiono cel, zakres i organizację projektu InMoST, badanie dojrzałości procesów w firmach wraz z uzyskanymi wynikami, seminaria i szkolenia jako formę transferu wiedzy oraz bibliotekę artykułów i związane z nią doświadczenia.

Small and medium software companies in Poland cannot afford their own research and development departments. They need knowledge transfer from academic institutions. To support such a transfer in the area of the Wielkopolska region a project has been launched called InMoST (innovative Methods and Software Techniques). The aim of the project is to create a framework for knowledge transfer between local companies and the Institute of Computing Science at the Poznan University of Technology. In the paper scope and organization of the InMoST project is presented, a process maturity survey (which is a part of the project) is discussed, and knowledge transfer "tools" (trainings, seminars and library of papers) are described.

The autocatalytic model of photopolymerization of dimethacrylates

Andrzejewska E., Bogacki B., Andrzejewski M.

Polimery

2001

T. 46, nr 7-8

549-551

The aim of the work was to analyze photopolymerization kinetics of a series of homologous alkylene dimethacrylates according to the autocatalytic model. The model parameters k, m and n (where k is the rate constant at temperature T, p is fractional conversion after time t, m is the autocatalytic exponent, and n is the reaction order exponent) were determined for the polymerization of six monomers under argon at six temperatures (40, 50, 60, 70, 80, and 90"C). The investigation of a series of dimethacrylates differing only in the number of -CH2- groups in the spacer group allowed the effect of the length of the monomer molecule on these parameters to be studied. The experimental method was based on differential scanning calorimetry (DSC). The parameters k, m and n were calculated from a best fit between model prediction and data points of the experimental curves polymerization rate versus conversion degree. Statistical analysis showed a very good fit of the model to the experimental data. It was found that k values increase with the number of -CH2- groups in the monomer molecule and with the polymerization temperature. The values of m and n show a tendency to decrease with increasing temperature. The values of the parameters for all the monomers lie in the range of 0.031-0.054 s'[ (k), 0.44-0.70 (m) and 1.44-1.75 (n).

Przeprowadzono analizę przebiegu fotopolimeryzacji homologicznej serii sześciu dimetakrylanów alkilenowych na podstawie modelu autokatalitycznego Rp = kp'" (1 - p)", gdzie R(, oznacza względną szybkość polimeryzacji, k jest stałą szybkości w temperaturze T, p stanowi względną konwersję po czasie f, ni to wykładnik opisujący wpływ autokatalizy, a u opisuje rząd reakcji względem stężenia monomeru. Parametry modelu: k, m oraz n wyznaczono w odniesieniu do każdego z sześciu monomerów w warunkach sześciu wartości temperatury polimeryzacji (w przedziale 40-90"C) prowadzonej w argonie. Wybór serii dimetakryłanów różniących się jedynie liczbą grup -CH2- w łańcuchu alkilenowym umożliwił określenie wpływu długości łańcucha monomeru na badane parametry. Przebieg fotopolimeryzacji śledzono metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej. Analiza statystyczna wykazała bardzo dobre dopasowanie parametrów modelu do danych doświadczalnych. Stwierdzono, że wartości stałej szybkości k rosną wraz z liczbą grup -CH2- w cząsteczce monomeru oraz ze wzrostem temperatury polimeryzacji, natomiast wykładniki m i n wykazują tendencję spadkową z podwyższaniem tej temperatury. Wartości badanych parametrów dotyczące wszystkich monomerów mieszczą się w przedziałach: 0,031-0,054 s"1 (k), 0,44-0,70 (m) oraz 1,44-1,75 (u).