Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2013

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ocena wytrzymałości połączenia ceramiki dwukrzemowo-litowej z materiałem kompozytowym

Łapińska B., Szynkowska M. I., Sokołowski J., Bciong K., Łukomska-Szymańska M.

Inżynieria Materiałowa

2013

Vol. 34, nr 6

737--740

Długotrwały sukces kliniczny stosowania pełnoceramicznych uzupełnień protetycznych, wykonanych z wysokowytrzymałej ceramiki szklanej na bazie dwukrzemianu litu, zależy od możliwości uzyskania trwałego ich połączenia z tkankami zęba za pomocą cementów. Odporność mechaniczną ceramika ta zawdzięcza obecności dużej ilości kryształów dwukrzemianu litu zatopionych w szklistej masie krzemionki oraz ich zwartej strukturze. Metodami standardowo polecanymi do przygotowania powierzchni ceramiki do adhezyjnego łączenia z materiałami kompozytowymi są obróbka strumieniowo- ścierna, trawienie kwasem fluorowodorowym oraz silanizacja. Podaje się, że trawienie ceramiki dwukrzemowo-litowej kwasem fluorowodorowym nie pozwala na uzyskanie zadowalającego wzoru retencyjnego na jej powierzchni. Inni autorzy podają, że struktura krystaliczna tej ceramiki sama w sobie stanowi o jej retencyjności. Dlatego część autorów badań i klinicystów skłania się ku tradycyjnemu cementowaniu uzupełnień wykonanych z tej ceramiki. Jednakże problem ich wewnątrzustnej naprawy za pomocą materiałów kompozytowych pozostaje nadal nierozwiązany. Celem pracy była ocena wytrzymałości połączenia materiału kompozytowego z ceramiką dwukrzemowo-litową w zależności od sposobu przygotowania jej powierzchni. Badaniu poddano próbki ceramiki dwukrzemowo- litowej wykonane metodą tłoczenia, szlifowane na mokro papierami ściernymi o gradacji 600, które poddano obróbce strumieniowo-ściernej zapomocą systemu Rocatec® oraz korundu szlachetnego o grubości ziaren 50 μm lub trawieniu kwasem fluorowodorowym. Po silanizacji powierzchni ceramiki próbki łączono z materiałem kompozytowym za pomocą systemu wiążącego. Wytrzymałość połączenia oceniano w próbie ścinania w urządzeniu do badań wytrzymałościowych Zwick-Roell Z020 przy prędkości przesuwu belki poprzecznej 2 mm/min. Obróbka strumieniowo-ścierna za pomocą systemu Rocatec®, jak również trawienie kwasem HF powierzchni ceramiki pozwoliły uzyskać porównywalną, największą wytrzymałość jej połączenia z materiałem kompozytowym.

Longterm clinical success of using all-ceramic fixed dentures made of high strength lithium disilicate glass ceramic depends on achieving durable bonding with tooth structure by means of cements. High crystal concentration and compact structure of lithium disilicate resolve in high mechanical resistance of this ceramic. Standard procedures of ceramic surface pretreatment include sandblasting, etching with hydrofluoric acid and silanization. It is stated that etching of lithium disilicate ceramic produce poor and insufficient retentive pattern on its surface. Other researchers prove that crystalline structure of this ceramic defines its good retentive features. Therefore some authors as well as dental practitioners tends to bond fixed dentures made of that kind of ceramic by means of traditional cements. However, matter of its intraoral repair still remains unsettled. Aim of this study was to evaluate shear bond strength between feldspathic ceramic and resin composite due to different ceramic surface conditioning methods. Specimens of lithium disilicate press ceramic, polished, were treated with airborne particle abrasion with the Rocatec® system or 50 μm aluminum oxide and/or etched with 9% hydrofluoric acid. After silanization of ceramic surface, specimens were bonded with resin composite by means of bonding system. Shear bond strength was tested in universal testing machine Zwick-Roell Z020 at a crosshead speed 2.0 mm/min. Using Rocatec® system as well as HF acid etching led to achieve almost equal, highest results of shear bond strength of ceramic to resin material.