Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Systemy samowiercących mikropali i gwoździ gruntowych są powszechnie wykorzystywane do projektowania i realizacji fundamentów mikropalowych, konstrukcji oporowych, ścian gwoździowanych itp. Na rynku dostępnych jest wiele typów i systemów samowiercących pozornie nie różniących się od siebie i oferujących te same jakościowo rozwiązania. Żeby je świadomie stosować, należy porównać i sprawdzić ich parametry techniczne oraz zgodność z wymagania formalnymi. Proces projektowania, wykonania i kontroli takich konstrukcji określony jest w aktualne zapisach prawnych: w tym przypadku Polskie Norm PN-EN 14199:2015-07 i PN-EN 14490:2010. Normy te mają charakter wykonawczy, jednak – co ważne dla projektantów i jednostek nadzoru – zawierają szczegółowe wymagania, w tym materiałowe, co do stosowania mikropali i gwoździ gruntowych, m.in. wykonywanych w technologii wiercenia z jednoczesną iniekcją (system samowiercący). Szczególnie rygorystycznie opisane są wymogi w zakresie gatunki stali, jaki może stosowany jako zbrojenie mikropali lub gwoździ gruntowych oraz jego parametry mechaniczne. Jednocześnie wprowadzenie do obrotu systemów geotechnicznych, jak innych wyrobów budowlanych, odbywa się na podstawie m.in. Europejskiej Oceny Technicznej i Krajowej Oceny Technicznej. Jednak krajowe oceny techniczne mają charakter produktowy - oznacza to, że Proces certyfikacji dotyczy jedynie spełnienia parametrów technicznych podanych w ocenie technicznej. W procesie oceny technicznej nie jest badana zgodność wyrobu z normami przeznaczenia (np. PN--EN 14199 i PN-EN 14490). Możliwa jest zatem, że wyrób ma ocenę techniczną, ale jednocześnie jest niezgodny z normami projektowymi i wykonawczymi. Należy zatem mieć pełną świadomość jaki zapisy normowe regulują wymogi dla geotechnicznych systemów samowiercących , gdyż odpowiedzialność za zgodność rozwiązania od strony projektowej i materiałowej z uregulowaniami normowymi spoczywa na projektancie, jednostkach nadzoru lub inwestorze.
PL
W projektach kolejowych związanych z modernizacją i rozbudową linii kolejowych zawsze pojawiają się wyzwania geotechniczne, związane najczęściej ze wzmacnianiem, czy rozbudową torów kolejowych lub posadawianiem nowych, stabilizacją osuwisk oraz fundamentowaniem szerokiego wachlarzu konstrukcji: od obiektów mostowych, po ekrany akustyczne i elementy trakcyjne. Zadania ze względu na szczególne uwarunkowania techniczno-logistyczne wymagają podejścia indywidualnego i zastosowania rozwiązań kompleksowych uwzględniających specyficzne wymagania projektów kolejowych. Wśród sprawdzonych rozwiązań, stanowiących alternatywę dla tradycyjnych technologii, których zastosowanie w warunkach budownictwa kolejowego jest mocno ograniczone, są konstrukcje bazujące na technologii samowiercących iniekcyjnych mikropali, czy gwoździ gruntowych. Technologia ta umożliwia szybką realizację prac z zachowaniem ciągłości ruchu na modernizowanych liniach kolejowych i minimalizacją uciążliwości dla użytkowników tras oraz stworzenie mobilnego, samowystarczalnego zaplecza budowy, zorganizowanego w dowolnym miejscu infrastruktury trasowej. Rozwiązania te cechują się nie tylko wysoką niezawodnością i trwałością, ale są też bezobsługowe w całym okresie eksploatacji, co wraz z wysoką wydajnością zapewnia efektywność ekonomiczną budowy.
3
Content available Praktyczne zasady doboru metod stabilizacji osuwisk
PL
Początek tegorocznego lata mógł wyjątkowo zapisać się w świadomości geotechników. Państwowy Instytut Geologiczny przypomniał nam o 10. rocznicy największej katastrofy osuwiskowej w Polsce, która dotkliwie dotknęła południowe rejony kraju. I kiedy już wydawało się, że wydarzenia roku 2010 odchodzą w niepamięć, to Centrum Geozagrożeń w czerwcu 2020 r. wydało ostrzeżenie, że w związku z intensywnymi opadami deszczu można się spodziewać uaktywnienia istniejących i powstania nowych osuwisk, w szczególności na południu Polski.
PL
Problematyka osuwisk i ich stabilizacji jest jednym z najtrudniejszych i największych wyzwań geotechniki. Złożoność zjawiska, przy poważnych potencjalnych konsekwencjach aktywacji, wymaga najwyższych kompetencji od wielodyscyplinarnego zespołu zajmującego się tym zagadnieniem. Jednocześnie ze względu na jego powszechność, skalę zagrożenia i dotkliwość w kontekście społecznym konieczne jest zaangażowanie jednostek samorządowych i specjalistów od planowania przestrzennego, bez których skuteczne rozwiązanie problemu geozagrożeń jest niemożliwe.
PL
W ostatnich dziesięcioleciach kierunek rozwoju miast uległ znacznej zmianie – rozbudowa realizuje się głównie w osi pionowej, przy czym nie dotyczy to już tylko budowy (powszechnych już) wysokich budynków z rozbudowanymi kondygnacjami podziemnymi czy zagospodarowywania nawet niewielkich działek w gęstej zabudowie. Coraz intensywniej również odzyskuje się przestrzeń spod istniejących obiektów lub wykonuje ich wgłębną rozbudowę. Te tendencje wiążą się nierozerwalnie z koniecznością realizacji wykopów o stale rosnącej głębokości i do niedawna nieosiągalnym poziomie złożoności.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.