Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Adaptacja hydroponicznego systemu ogrodów wertykalnych do warunków Polskich

Mojski J., Kalaji H., Swoczyna T., Milecka M., Widelska E.

Inżynieria Ekologiczna

|

2018

|

Vol. 19, nr 1

96--105

PL

Tereny zielone w miastach stopniowo kurczą się z powodu rozwoju cywilizacyjnego. Tak zwane „ogrody wertykalne” mogą stać się alternatywą dla płaskich obszarów trawników lub klombów w gęsto zabudowanych obszarach, zapewniając poprawę jakości powietrza, korzyści dla lokalnego mikroklimatu, wartości estetycznych oraz ludzkiego zdrowia i dobrego samopoczucia. Stworzenie nowej konstrukcji pionowego ogrodu na ścianie istniejącego budynku wymaga szczególnej uwagi: pionowa konstrukcja ogrodu powinna być stabilna, solidna, lekka i łatwa w montażu. W naszej pracy przedstawiamy konstrukcję do ogrodu pionowego przystosowaną do upraw hydroponicznych ozdobnych roślin zielnych. Budowa została zbudowana na ścianach południowych i północnych na budynku uniwersytetu w Lublinie. W ciągu trzech kolejnych lat monitorowano konstrukcję ogrodu wertykalnego, systemu dostarczania składników odżywczych oraz rośliny. Wyniki wykazały, że zastosowana konstrukcja i system hydroponiczny działały dobrze i były odporne na warunki klimatyczne przez cały rok.

EN

Green areas in cities are gradually shrinking due to the civilization development. So-called ‘vertical gardens’ may become an alternative for flat areas of lawns or flower beds in densely built-up areas, providing air quality improvement, benefits for local microclimate and aesthetic value for human health and well-being. The establishment of a new construction for the vertical garden on a wall of an existing building needs a specific approach: the vertical garden construction should be stable, robust, lightweight and easy to assembly. In our work, we present the construction for vertical garden adjusted to hydroponic cultivation of ornamental herbaceous plants. The construction was established on both the southern and northern walls on a building in university in Lublin, Poland. During three consecutive years, the construction of a vertical garden, the hydroponic water-and-nutrient supplying system and the plants were monitored. The results showed that the applied construction and hydroponic system worked well and was resistant to climatic conditions throughout the year.

2

Transformation of Franciscans monastic gardens in Kazimierz Dolny

Widelska E., Milecka M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 5-A

343--364

EN

1628 saw the arrival of Franciscans who built a monastery, and created gardens on the remaining part of the land which was given to them. The once historical garden layout underwent strong changes, both on the functional and compositional level. It was mainly the result of the January Uprising which brought about the dissolution of the monastery and changes in the function of the whole complex. In 1928 Franciscans came back to Kazimierz, however, they did not reconstruct the gardens. The reason for this decision might be seen in the shift in the monastery activities, which now had to adapt to the needs of the new society. 20th-century Franciscans started to add new functions to the existing space, according to the current needs. In consequence, there are now only fragments left of the garden composition which still existed in the 19th century.

PL

W 1628 r. sprowadzono do Kazimierza franciszkanów, którzy wznieśli klasztor, a resztę ofiarowanego im terenu zagospodarowali ogrodami. Współcześnie historyczny układ klasztornych ogrodów uległ znacznym przekształceniom, zarówno pod względem sposobu użytkowania, jak i kompozycji. Stało się to w dużej mierze w wyniku kasaty klasztoru po powstaniu styczniowym oraz w konsekwencji tego zmian przeznaczenia zespołu. Franciszkanie w 1928 r. powrócili do Kazimierza, nie odtworzyli jednak ogrodów w dawnej formie. Powodów tego można upatrywać w zmianie działalności zakonu, wynikającej z konieczności dostosowania się do potrzeb współczesnego społeczeństwa. XX-wieczni kazimierscy franciszkanie zaczęli lokować w dostępnej im przestrzeni nowe funkcje, zgodnie z aktualnymi potrzebami. W konsekwencji tego z istniejącej jeszcze w XIX w. kompozycji ogrodowej zachowały się do dziś jedynie jej fragmenty.

3

New opportunities of financing revitalisation of historical garden compositions in the light of their conservation

Milecka M., Widelska E.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 5-A

143--155

EN

The 21st century has brought new opportunities for revitalization projects in Poland (including those related to historical parks and gardens) under the framework of EU subsidies. Greenery compositions, often significantly damaged and with poorly preserved historical structure, have gained a chance to survive and be properly managed. However, the problem is that design and construction works are often conducted in haste, and adapted to the specific requirements of EU projects, often resulting in the unification of adopted solutions and incongruence with historical structures (e.g. "Orlik" sports fields or "Radosna szkoła" playgrounds, where even the colour scheme is imposed by the project), which obviously causes irreparable damage. The authors wish to present the above mentioned problems illustrated with an example of the revalorisation process of a park in Chociw, one of the valuable manor-park complexes in the Łódź Province. They present both positive and negative influence which financial support might have on a venture of this kind.

PL

XXI w. przyniósł Polsce nowe możliwości prac rewitalizacyjnych (także tych związanych z rewaloryzacjami historycznych parków i ogrodów) w ramach dotacji unijnych. Zespoły komponowanej zieleni, często w znaczny sposób zniszczone, o słabo zachowanej historycznej tkance, zyskały tym samym szanse na przetrwanie i właściwe zagospodarowanie. Problemem jednak jest zbyt pospieszne prowadzenie prac zarówno projektowych, jak i budowlanych, dostosowywanie się do określonych wymogów programów unijnych, nierzadko skutkujących unifikacją rozwiązań i niedostosowaniem ich do historyczny struktur (np. zespoły boisk "Orlik" czy place zabaw "Radosna szkoła", gdzie nawet kolorystyka rozwiązań jest narzucana przez program), co w oczywisty sposób powoduje niepowetowane szkody. Autorki pragną przedstawić opisane problemy na przykładzie procesu rewaloryzacji parku w Chociwiu, jednego z cennych założeń dworsko-parkowych województwa łódzkiego, prezentując zarówno pozytywy, jak i negatywy procesu wspomagania finansowego tego typu inwestycji.

4

The garden complex of villa Rosea in Nałęczów - former elite prestige and contemporary functions

Milecka M., Widelska E.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2014

|

R. 111, z. 5-A

163--177

EN

Villa Rosea – previously known as the Villa of Nagórscy – situated at Lipowa Street in Nałęczów, was designed by Adam Nagórski and Michał Górski and built at the end of the 19th century. In its heyday it was at the centre of the vibrant cultural life of Nałęczów. However, during the German occupation as well as due to unlawful confiscation by the communist government it gradually fell into decay. In 2006 the villa was bought by Stanisław and Barbara Burzyńscy, carefully renovated and renamed Villa Rosea. In order to bring back its former splendour and to adapt the building so as to suit its new hotel function, an attempt was made to renew the old garden complex with an area of 1 ha which surrounds the villa. This article is devoted to the question of adapting the plant composition design to the new function of the building while taking into account its historical importance.

PL

Willa Różana – dawna willa Nagórskich – usytuowana przy ulicy Lipowej w Nałęczowie, wybudowana została pod koniec XIX w. według projektu Adama Nagórskiego i Michała Górskiego. W czasach swojej największej świetności znajdowała się w centrum wartko toczącego się życia kulturalnego Nałęczowa. Niestety, w czasie niemieckiej okupacji oraz w wyniku bezprawnych konfiskat z ramienia władzy komunistycznej, uległa znacznej dewastacji. W 2006 r. willa została zakupiona przez Stanisława i Barbarę Burzyńskich i poddana pracom restauratorskim. Wówczas nadano jej nazwę Willa Różana. Aby przywrócić pełen blask temu obiektowi oraz dostosować go do nowych funkcji hotelowo-gastronomicznych, podjęto próbę rewaloryzacji dawnego założenia ogrodowego, towarzyszącego willi, zajmującego powierzchnię 1 ha. Artykuł poświęcony jest prezentacji problemów dostosowania projektowanych kompozycji roślinnych do nowych funkcji obiektu, w kontekście jego historycznych wartości.