Międzynarodowe Ogrody Wystawowe zorganizowano na wyspie Elba w dzielnicy Wilhelmsburg, należącej do Hamburga. Elba jest największą, najmłodszą oraz najbardziej międzynarodową (największa liczba imigrantów z różnych zakątków świata) częścią miasta, w której najwięcej osób w skali miasta pobiera świadczenia społeczne. Miejsce oraz specyfika Ogrodów Wystawowych przemawiały za tym, aby stały się one strategicznym instrumentem ekonomicznego, ekologicznego oraz społecznego rozwoju tego obszaru.
Jednym z wyznaczników pracy architekta krajobrazu jest kategoria własności, która odnosi się do obiektu pracy zawodowej. Wyróżnia on trzy główne obszary działania zawodowego: przestrzeń prywatną, prywatno-publiczną oraz publiczną. Kategorie te mogą być inaczej wyrażone, bardziej rozdrobnione, jednak zasada jest podobna.
Całe przedsięwzięcie zajmuje 64 ha. Głównym celem modernizacji wybranych obszarów jest podniesienie ich wartości i przekształcenie ich w spójną strukturę terenów zieleni miasta. Dzięki zmianom zintegrowano dwie części miasta znajdujące się na dwóch przeciwległych brzegach rzeki, a także przywrócono miastu rzekę i połączono interesy dwóch grup użytkowników: turystów i mieszkańców oraz dwie odmienne perspektywy czasowe: współczesną i historyczną.
Przedmiotem przedsięwzięcia są duże przestrzenie: Jeśli chce się projektować parki oraz duże przestrzenie publiczne, wtedy natknie się na temat Ogrodów Wystawowych. Zostają nieliczne duże parki oraz zielone systemy, które są planowane w Niemczech bez użycia tego narzędzia planistycznego. W niemieckich miastach za ich pomocą zaprojektowano i zrealizowano w sumie 2607 ha[1] (3651 boisk do piłki nożnej) tylko w ramach Ogrodów Wystawowych na poziomie regionalnym, gdzie średnio pojedynczy obszar to 81,47 ha. Na terenie Niemiec założenia te mają one obecnie status rozpoznawalnej marki. Również częściowo na terenie Holandii są rozpoznawalne i popularne[2]. To zupełnie odmienny model niż Chelsea Flower Show w Wielkiej Brytanii, Festival de Jardins Ponte de Lima w Portugali czy Festival International des Jardins Chourment sur La Loire we Francji albo Jardins de Métis w Kanadzie. Wymienione przedsięwzięcia to cykliczne wystawy tymczasowe o charakterze trandsetterskim, które są jak odbywające się zawsze w tym samym miejscu pokazy mody w dziedzinie projektowania ogrodów i architektury krajobrazu.
Zülpich z unikalnym średniowiecznym centrum, z zabytkowymi murami i rzymskimi termami, które do tej pory nie były przeznaczone do użytku publicznego oraz zbiornikiem powykopaliskowym na obrzeżach, dzięki modernizacji i nowemu zagospodarowaniu nadało nową wartość przestrzeniom publicznym. Powstał Park w Fosie, Park nad Jeziorem oraz zmodernizowano plac Zamkowy i rynek. Zabytkowe centrum miasta oraz Park w Fosie zintegrowano z nowo zaprojektowanym Parkiem nad Jeziorem poprzez łączącą oba założenia aleję obsadzoną grabami.
Pytanie, „kim jestem zawodowo?” w świetle uwarunkowań prawych oraz możliwości, jakie te zapisy dają, jest podstawowym zagadnieniem dla każdej profesji, zwłaszcza zawodu pretendującego do statusu zawodu zaufania publicznego. Oczywiście można wiele, bo dużo zależy od determinacji, uporu oraz doświadczenia i kompetencji zawodowych, jednak sporo działań jesteśmy w stanie uprościć. Przyjrzyjmy się prawnym sposobom regulacji pracy oraz statusu zawodowego niemieckich architektów krajobrazu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.