Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Kinetics of vinyl acetate biodegradation by Pseudomonas fluorescens PCM 2123

Gąszczak A., Bartelmus G., Greń I., Janecki D.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2018

|

Vol. 25, nr 3

487--502

EN

The microbial degradation of vinyl acetate (VA) by Pseudomonas fluorescens PCM 2123 strain was studied in both batch and continuous modes. The purpose of the experiments was to determine the kinetic model of the cell growth and biodegradation rate of vinyl acetate (VA), which was the sole carbon and energy source for tested microorganisms. The experiments, carried out in a batch reactor for several initial concentrations of growth substrate in the liquid phase ranging from 18.6 to 373 gsubstrate·m−3 (gs·m−3) made it possible to choose the kinetic model and to estimate its constants. The Haldane inhibitory model with the values of constants: μm = 0.1202 h−1, KS = 17.195 gs·m−3, Ki = 166.88 gs·m−3 predicted the experimental data with the best accuracy. To set the parameters of maintenance metabolism it was necessary to carry out a series of continuous cultures at different dilution rates (0.05 to 0.072 h−1) and concentrations of VA in the liquid supplied to the chemostat ranging from 30.9 to 123.6 gs·m−3. The obtained data-base enabled to determine the coefficient for maintenance metabolism (me = 0.0251 gsubstrate· gcell dry weight−1·h−1 (gs·gcdw−1·h−1)) as well as the maximal and observed values of yield coefficients, YxsM = 0.463 gcdw·gs−1 and (Yxs)obs = 0.411 gcdw·gs−1, respectively. The developed kinetics was verified by comparison of the computed and obtained in batch experiments profiles of changes in biomass and growth substrate concentrations.

2

Kinetics of cometabolic biodegradation of 4-chlorophenol and phenol by stenotrophomonas maltophilia KB2

Gąszczak A., Bartelmus G., Rotkegel A., Greń I., Janecki D.

Chemical and Process Engineering

|

2018

|

Vol. 39, nr 4

395–-410

EN

The cometabolic biodegradation of 4-Chlorophenol (4-CP) by the Stenotrophomonas maltophilia KB2 strain in the presence of phenol (P) was studied. In order to determine the kinetics of biodegradation of both substrates, present alone and in cometabolic systems, a series of tests was carried out in a batch reactor changing, in a wide range, the initial concentration of both substrates. The growth of the tested strain on phenol alone was described by Haldane kinetic model (mm = 0:9 1/h, Ksg = 48:97 gg/m3, KIg = 256:12 gg/m3, Yxg = 0:5715). The rate of 4-CP transformation by resting cells of KB2 strain was also described by Haldane equation and the estimated parameters of the model were: kc = 0:229 gc=gxh, Ksc = 0:696 gc=m3, KIc = 43:82 gc=m3. Cometabolic degradation of 4-CP in the presence of phenol was investigated for a wide range of initial 4-CP and phenol concentrations (22–66 gc/m3 and 67–280 gg/m3 respectively). The experimental database was exploited to verify the two kinetic models: CIModel taking only the competitive inhibition into consideration and a more universal CNIModel considering both competitive and non-competitive inhibition. CNIModel approximated experimental data better than CIModel.

3

Kometaboliczna biodegradacja 4-chlorofenolu przez szczep Stenotrophomonas maltophilia KB2

Szczyrba E., Szczotka A., Bartelmus G., Gąszczak A., Greń I., Kolarczyk H.

Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk

|

2016

|

nr 20

137--154

PL

W pracy badano biodegradację 4-chlorofenolu przez szczep Stenotrophomonas maltophilia KB2 w układzie kometabolicznym z fenolem jako substratem wzrostowym. Eksperymenty prowadzono w reaktorze okresowym, w temperaturze 30°C, przy pH środowiska 7 i natlenieniu rzędu 5–7 mgtlenu•l-3. Zmieniając w szerokim zakresie początkowe stężenia fenolu (50 do 300 g•m-3) i 4-chlorofenolu (25 do 100 g•m-3) analizowano wpływ zmian stężeń obu substratów na szybkość ich transformacji i wzrost biomasy. Oszacowano również wartości współczynnika wydajności transformacyjnej substratu wzrostowego (W) oraz współczynnika f, wskazującego, jaka część równoważników redukcyjnych z utlenienia fenolu została użyta do transformacji 4-chlorofenolu.

EN

The cometabolic biodegradation of 4-chlorophenol by Stenotrophomonas maltophilia KB2 strain in the presence of phenol as the sole carbon and energy source was studied. The experiments were carried out in a batch bioreactor. The tests were conducted at 30°C, pH 7 and oxygenation maintained at the level of 5–7 mg•l-3. The effect of changes in initial concentration of both substrates on the rate of biomass growth and substrates transformation were analyzed. The initial concentration of phenol was changed within the range of 50–300 g•m-3 and 4-chlorophenol within the range of 25–100 g•m-3. The values of growth substrate transformation yield (W) and the f coefficient, indicating the fraction of reductant from phenol oxidation used to transform 4-chlorophenol, were also estimated.

4

Investigation of functional diversity and activated sludge condition using Biolog® system

Michalska J., Wojcieszyńska D., Greń I.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2016

|

Vol. 9, no. 1

119--126

EN

Activated sludge method dominates among the currently used biological wastewater treatment systems. The dynamic development of this technology implies need for research, most of which are carried out in laboratory conditions. Biolog system seems to be an effective tool that allows a quick assessment of microbial activity of activated sludge. The aim of this study was to verify Biolog® EcoPlates’ usage for comparing the functional and metabolic diversity of activated and excess sludge microbial communities, collected from WWTP “Klimzowiec” in Chorzów with the excess sludge subjected to the purification process, and then long-term adaptation in laboratory conditions. Changes in the functional diversity of activated sludge during the adaptation in the lab-scale were verified. It was found that the acclimatization process plays a crucial role in sludge adaptation to the laboratory environment. In addition, it has been shown that subjecting the excess sludge to purification may lead to changes in functional diversity of this community.

PL

Wśród współcześnie stosowanych systemów biologicznego oczyszczania ścieków dominuje metoda osadu czynnego. Dynamiczny rozwój tej technologii implikuje konieczność prowadzenia badań naukowych, które w większości wykonywane są w warunkach laboratoryjnych. System BIOLOG wydaje się być skutecznym narzędziem, pozwalającym na szybką ocenę stanu aktywności mikroorganizmów osadu czynnego. Przedmiotem badań było zastosowanie płytek Biolog® EcoPlate do porównania funkcjonalnej różnorodności i aktywności metabolicznej zespołów mikroorganizmów, występujących w osadzie nadmiernym i osadzie czynnym, pobranym z Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie oraz w osadzie nadmiernym, poddanym procesowi oczyszczania, a następnie 7-tygodniowej adaptacji w warunkach laboratoryjnych. Sprawdzono także zmiany różnorodności funkcjonalnej mikroorganizmów osadu czynnego pobranego z oczyszczalni ścieków podczas hodowli w warunkach laboratoryjnych. Stwierdzono, iż proces aklimatyzacji odgrywa ważną rolę w adaptowaniu osadu czynnego do warunków laboratoryjnych. Wykazano również, że poddanie osadu nadmiernego procesowi oczyszczania może prowadzić do zmian różnorodności funkcjonalnej tego środowiska.

5

Mikrobiologiczne przemiany ksenobiotyków

Greń I.

Chemik

|

2012

|

Vol. 66, nr 8

835-842

PL

W wyniku działalności człowieka, do środowiska codziennie dostają się duże ilości różnych pod względem chemicznym ksenobiotyków. Właściwości fizykochemiczne tych związków przyczyniają się do akumulacji w środowisku, a ich toksyczność stanowi niebezpieczeństwo dla wszystkich żywych organizmów. W walkę z ksenobiotykami zostały zaangażowane mikroorganizmy, które na drodze procesów biodegradacji, mineralizacji lub transformacji przyczyniają się do zmniejszenia stężenia ksenobiotyków w środowisku naturalnym.

EN

As the result of human activity large amount of chemically different xenobiotics enter the environment every day. Physical and chemical properties of these compounds contribute to their accumulation in the environment, and their toxicity is dangerous for all living organisms. That's why microorganisms have been engaged for fight with xenobiotics through performing their biodegradation, mineralization or transformation. In this way microorganisms contribute to decrease the amount of xenobiotics in environment.

6

Toxicity of 4-chlorophenol under cometabolic conditionsdepending on the bacterial cell wall structure?

Greń I., Hupert-Kocurek K., Osiecka M., Guzik U., Wojcieszyńska D.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2012

|

Vol. 5, no. 3

101-108

EN

4-chlorophenol belongs to the group of xenobiotics that exhibits their toxicity independently of the environment and kind of organism. This monochlorophenol is found to be very hazardous to various organisms, and still new attempts are made to find the cheapest and the safest way to remove it from the polluted environments. Biological methods using the degradation potential of natural habitants of temporary polluted niches are preferentially used. Since not each organism is able to survive in the presence of even low 4-chlorophenol concentration level the influence of additional source of carbon and energy on its toxicity to bacteria was verified. In this research phenol, benzoate, 4-hydroxybenzoate,3,4-dihydroxybenzoate and glucose were used as the nutritious substrates for Gram-negative Stenotrophomonasmaltophilia KB2 and Gram-positive Planococcus sp. S5 strain. It was found that phenol, benzoate and glucose lowered the toxicity of 4-chlorophenol to Stenotrophomonas maltophilia KB2 strain while benzoic acids with one or two hydroxyl groups as well as glucose diminished toxic effects of this chlorophenol on the cells of Gram-positive strain Planococcus sp. S5.

PL

4-Chlorofenol jest przedstawicielem grupy ksenobiotyków, które wykazują swoja toksyczność niezależnie od warunków i rodzaju organizmu. Ponieważ ten izomer monochlorofenoli okazuje się być bardzo niebezpieczny dla różnych organizmów, nieustannie podejmowane są próby poszukiwania tanich i bezpiecznych jednocześnie sposób ów jego usuwania ze środowiska. Szczególnym zainteresowaniem cieszą się metody wykorzystujące potencjał degradacyjny typowych mieszkańców, zasiedlających zanieczyszczone tereny. Jednak nie każdy (mikro)organizm jest w stanie przeżyć w obecności nawet bardzo niskich, lecz toksycznych stężeń 4-chlorofenolu. Dlatego przedmiotem badań była ocena poziomu toksyczności 4-chlorofenolu w obecności dodatkowego źródła węgla i energii. W badaniach wykorzystano naturalną zdolność szczepów środowiskowych: gram ujemnego Stenotrophomonas maltophilia KB2 oraz gram dodatniego Planococcus sp. S5 do rozkładu fenolu, benzoesanu, kwasu4-hydroksybenzoesowego oraz kwasu protokatechowego i wzrostu w obecności tych związków aromatycznych. Wykazano, że fenol, benzoesan oraz glukoza (wykorzystana w badaniach jako kontrolny substrat wzrostowy) obniżały toksyczność 4-chlorofenoludla szczepu Stenotrophomonas maltophilia KB2, natomiast kwas benzoesowy i jego badane hydroksylowe pochodne,jak również glukoza, zmniejszały toksyczny efekt 4-chlorofenolu na szczep Planococcus sp. S5.

7

Diversity of mixed microorganism population after screening in the presence of selected VOCs

Greń I., Gąszczak A., Bartelmus G., Łabużek S.

Proceedings of ECOpole

|

2010

|

Vol. 4, No. 1

55--60

EN

Biological methods of productive gases treatment from Volatile Organic Compounds are based on the catalytic activities of degradative enzymes from environmental microorganisms. That is why screening for microorganisms able to degrade xenobiotics is performed. In order to isolate microorganisms able do degrade selected VOCs (vinyl acetate and styrene), soil sampling was performed in the area of Synthos S.A. in Oswiecim (Poland) (formerly Chemical Company “Dwory” S.A.) in August 2006. Two independent localizations were chosen for the collection of samples, and they were the outlet of gases arising during polymerisation of polyvinyl acetate and polystyrene. Different selection media were applied. They consisted of mineral salts solution, buffer components, and selective factor. As the selective factor increasing concentrations (50÷4000 mg/dm3) of vinyl acetate or constant concentration of styrene (100 mg/dm3) were applied. There was no increase of styrene concentration due to the significant drop in the amount of mixed population of microorganisms after application of that selective factor. Isolation, determination of microorganisms’ amount on the grounds of colony morphology and results of the Gram staining of cells, were carried out after introduction of vinyl acetate in the concentrations of 1500, 2000, 2500, 3000 and 3500 mg/dm3, and at the end of 6 weeks adaptation to styrene. Presence of selected VOCs caused significant changes in the amount and composition of mixed population of microorganisms. Both, vinyl acetate and styrene, resulted in the decrease of the initial number of populations. The ratio of Gram-negative to Gram-positive cells was changing in the presence of selected VOCs. In the beginning Gram-negative bacteria predominated. Increasing concentrations of vinyl acetate brought about gradual decrease in the number of Gram-positive bacteria, and finally after application of 3000 mg/dm3 of vinyl acetate mixed populations consisted of only Gram-negative bacteria. Different chemical structure of styrene probably caused almost complete decay of Gram-negative bacteria in the presence of that selective factor. Differences in the structure of the bacterial cell envelopes are most likely the reason of increased survivability of Gram-positive bacteria, mainly filiform cells of Actinomycetes.

PL

Biologiczne metody oczyszczania gazów poprodukcyjnych z lotnych związków organicznych wykorzystują zdolności katalityczne enzymów degradacyjnych szczepów środowiskowych. W tym celu poszukuje się w środowisku mikroorganizmów zdolnych do rozkładu różnych substancji o charakterze ksenobiotycznym. W celu pozyskania szczepów zdolnych do rozkładu wybranych lotnych związków organicznych (VOC), to jest octanu winylu i/lub styrenu, pobrano próbki glebowe w sierpniu 2006 roku na terenie firmy Synthos S.A. w Oświęcimiu (dawniej Dwory S.A.) z dwóch niezależnych stanowisk, będących miejscami wylotu różnych rodzajów zanieczyszczeń poprodukcyjnych w procesie syntezy polioctanu winylu oraz polistyrenu. Zastosowano różne podłoża selekcyjne, w których obok roztworu soli mineralnych i składników buforujących jako czynnik selekcyjny wykorzystano albo wzrastające stężenia octanu winylu (50÷4000 mg/dm3), albo stałe stężenie styrenu (100 mg/dm3). Nie zwiększano wprowadzonej dawki styrenu, gdyż od pierwszego tygodnia adaptacji zaobserwowano drastyczne zmniejszanie liczebności mieszanej populacji po zastosowaniu tego czynnika selekcyjnego. Izolację szczepów, określanie ich liczebności na podstawie różnic morfologicznych kolonii wyrosłych na podłożu z agarem odżywczym oraz komórek barwionych metodą Grama wykonano po zastosowaniu dawek 1500, 2000, 2500, 3000 i 3500 mg/dm3 octanu winylu oraz po 6 tygodniach prowadzenia adaptacji do obecności styrenu. Obecność wybranych lotnych związków organicznych spowodowała znaczne zmiany w liczebności i składzie mieszanych populacji mikroorganizmów. Obydwa związki przyczyniły się do spadku wyjściowej liczebności populacji. Różnice w działaniu obu związków ujawniły się w zmianie stosunku bakterii Gram-dodatnich do Gram-ujemnych badanych populacji, który w momencie rozpoczęcia hodowli adaptacyjnych był przesunięty w kierunku szczepów Gram-ujemnych. Wzrastające stężenia octanu winylu przyczyniły się do zmniejszenia liczebności szczepów Gram-dodatnich aż do całkowitego ich zaniku po zastosowaniu dawki 3000 mg/dm3 octanu winylu. Zupełnie odmienna struktura chemiczna styrenu spowodowała praktycznie całkowity zanik szczepów Gram-ujemnych. Odmienna budowa kompleksu ścianowo-błonowego bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych jest prawdopodobnie przyczyną zwiększonej przeżywalności szczepów Gram-dodatnich, wśród których przeważały nitkowate formy mikroorganizmów należących do promieniowców.

8

Badania aktywności dioksygenaz katecholowych w obecności jonów wybranych metali ciężkich w aspekcie bioremediacji środowisk zanieczyszczonych związkami aromatycznymi

Guzik U., Wojcieszyńska D., Greń I., Hupert-Kocurek K.

Ochrona Środowiska

|

2010

|

Vol. 32, nr 1

9-13

PL

Szczepy bakterii Stenotrophomonas maltophilia KB2 oraz Pseudomonas putida N6 odznaczają się zwiększoną zdolnością do degradacji związków aromatycznych. W badaniach stwierdzono całkowity rozkład fenolu (3 mmol/dm3) w ciągu pięciu godzin przez oba badane szczepy. U szczepu KB2 po indukcji fenolem wykazano obecność 2,3-dio-ksygenazy katecholowej odpowiedzialnej za meta-rozszczepienie związków aromatycznych, natomiast u szczepu Pseudomonas putida N6 wykazano obecność 1,2-dioksygenazy katecholowej, charakterystycznej dla szlaku orto rozszczepienia pierścienia aromatycznego. W wyniku badań nad wrażliwością tych enzymów na obecność jonów metali wykazano, że jony Zn2+ aktywowały 2,3-dioksygenazę katecholową szczepu KB2. Wszystkie pozostałe jony były inhibitorami tego enzymu. Spośród przebadanych jonów metali najsilniejszym inhibitorem obu wyizolowanych dioksygenaz okazał się jon Cu2+, natomiast w mniejszym stopniu aktywność 1,2-dioksygenazy katecholowej szczepu N6 hamowały Cd2+ i Zn2+. Wzrost aktywności tego enzymu zaobserwowano w obecności Co2+. Pozostałe jony metali nie wpłynęły znacząco na aktywność 1,2-dioksygenazy katecholowej szczepu N6. Stwierdzona w badaniach częściowa aktywność obu badanych dioksygenaz po zastosowaniu soli metali sugeruje możliwość wykorzystania szczepów bakterii Stenotrophomonas maltophilia KB2 oraz Pseudomonas putida N6 do oczyszczania środowisk skażonych związkami aromatycznymi.

EN

The strains of Stenotrophomonas maltophilia KB2 and Pseudomonas putida N6 are characterized by an enhanced capacity for degrading aromatic compounds: within five hours of incubation both the strains were found to provide a complete degradation of phenol (3 mmol/dm3). Upon induction with phenol, catechol 2,3-dioxygenase, an enzyme responsible for the meta-cleavage of aromatic compounds, was detected in the Stenotrophomonas maltophilia KB2 strain, whereas in the Pseudomonas putida N6 strain the presence was revealed of catechol 1,2-dioxygenase, an enzyme characteristic of the pathway for the orthofission of the aromatic ring. Tests on the sensitivity of the enzymes to metal ions have demonstrated that Zn2+ ions activated catechol 2,3-dioxygenase in the KB2 strain. The other metal ions were found to be inhibitors of this enzyme. Among the metal ions tested, the Cu2+ ion was the strongest inhibitor of the two isolated dioxynases. Slightly weaker was the inhibition of catechol 1,2-dioxygenase induced by Cd2+ and Zn2+ ions in the N6 strain. The activity of this enzyme increased in the presence of Co2+ ions. The other ions had no significant influence on the activity of the catechol 1,2-dioxygenase isolated from the N6 strain. The partial activity of both dioxygenases observed upon the application of metal salts suggests that both the strains, Stenotrophomonas maltophilia KB2 and Pseudomonas putida N6, may contribute much to the remediation of an environment polluted with aromatic compounds.

9

Porównanie efektywności degradacji octanu winylu przez dwa szczepy bakterii z rodzaju Pseudomonas

Gąszczak A., Greń I., Bartelmus G.

Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk

|

2008

|

nr 11

71-86

PL

W pracy przedstawiono badania mikrobiologicznego rozkładu octanu winylu z udziałem dwóch różnych szczepów bakterii: Pseudomonas fluorescens z Polskiej Kolekcji Mikroorganizmów oraz wyizolowanego z gleby szczepu EC3_2001, zidentyfikowanego jako Pseudomonas putida. Eksperyment)' prowadzono w bioreaktorze okresowym dla różnych początkowych stężeń octanu winylu, który dla badanych mikroorganizmów był jedynym źródłem węgla i energii. Zbadano wpływ wysokich stężeń substratu na wzrost biomasy i procent degradacji badanego związku w ciągu 24 i 72 godzin.

EN

The research into microbiological decomposition of vinyl acetate by two different bacterial strains : Pseudomonas fluorescens PCM 2123 from the Polish Collection of Microorganisms and identified as Pseudomonas putida EC3 2001 strain isolated from soil was presented in the work.The experiments were conducted in a batch bioreactor for different initial concentrations of vinyl acetate which was the only source of carbon and energy for the tested microorganisms.The influence of high concentrations of the substrate on the growth of biomass and the efficiency of vinyl acetate degradation process within 24 and 72 hours was verified.

10

New pathway of dichlorophenols degradation by Pseudomonas sp. strain US1 in aerobic conditions

Wojcieszyńska D., Greń I., Guzik U.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2008

|

Vol. 15, nr 7

703-710

EN

Pseudomonas sp. strain USI was able to degrade 2,4-, 2,5- and 3,4-dichlorophenol. The metabolic pathways of isomers of dichlorophenols proceeded differently. 4-Chlorophenol and subsequently catechol appeared as intermediates of 2,4-dichlorophenol and 3,4-dichlorophenol degradation. Catechol was the only one observed intermediate of 2,5-dichlorophenol degradation. These results indicate that the pathway of dichlorophenols degradation proceeded by the gradual dechlorination at the ortho position of 2,4-dichlorophenol and at the meta position of 3,4-dichlorophenol, and subsequently at the para position. Intradiol aromatic ring cleavage took place only after removal of all chlorine substituents from the aromatic ring and the introduction of a hydroxyl group at the ortho position.

PL

W badaniach podjęto próbę określenia zdolności szczepu Pseudomonas sp. US1 do degradacji dichlorofenoli. Stwierdzono, iż: badany szczep degraduje 2,4-, 2,5- oraz 3,4-dichlorofenol, jednak metaboliczne szlaki degradacji tych izomerów chlorofenoli przebiegają odmiennie. 4-Chlorofenol oraz katechol występowały jako intermediaty podczas degradacji 2,4- i 3,4-dichlorofenolu. Z kolei podczas degradacji 2,5-dichlorofenolu obserwowano obecność tylko katecholu. Uzyskane wyniki wskazują, iż: szlak degradacji dichlorofenoli przez szczep USI zachodzi poprzez stopniowe dechlorynacje w pozycji orto 2,4-dichlorofenolu i w pozycji meta 3,4-dichlorofenolu, a następnie w pozycji para. Intradiolowe rozszczepienie pierścienia aromatycznego chlorofenoli przez szczep US2 zachodzi tylko po usunięciu wszystkich chlorowych podstawników z pierścienia aromatycznego i po wprowadzeniu do niego grupy hydroksylowej w pozycji orto.

11

Wpływ trwałych zanieczyszczeń organicznych (TZO) na zdrowie człowieka i środowisko

Wiechetek A., Greń I., Guzik U.

Chemik

|

2008

|

Vol. 61, nr 11

623-626

PL

Trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO) to grupa związków organicznych, uwolnionych do środowiska na skutek działalności antropogenicznej, które charakteryzują się wysoką opornością na degradację. Wykazują one szereg wspólnych właściwości: trwałość, możliwość transportu atmosferycznego na duże odległości oraz zdolność do biokumulacji w tkankach ludzi oraz zwierząt, w związku z czym stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia organizmów żywych. W niniejszym artykule opisano cechy TZO i ich wpływ na zdrowie człowieka i środowisko. Przedstawiono ustalenia Konwencji Sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych oraz udział Polski w Konwencji. Ze względu na liczne i obszerne doniesienia literaturowe, krótko scharakteryzowano wybrane TZO: dioksyny, polichlorowane bifenyle oraz DDT.

EN

Persistent organic pollutants (POPs) are organic compounds, released into the environment through a variety of human activities. Due to their resistance to (bio)degradation, they have been observed to persist in the environment, to be capable of long-range transport, to bioaccumulate in human and animal tissue and to have potential hazardous impacts on the health of living organisms. The properties of POPs and their influence of human health and environment have been described. The obligations and implementation of Stockholm Convention on POPs and the Poland participation have been presented. Furthermore, the short characteristics of dioxins, polychlorinated biphenyls and DDT have been described.

12

Influence of additional carbon sources on chlorophenols degradation by strain Pseudomonas sp.

Wojcieszyńska D., Guzik U., Greń I.

Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska

|

2008

|

Vol. 9

69-80

EN

The influence of additional, readily metabolised, carbon sources on the degradation of dichlorophenols (2,4-dichlorophenol, 2,5-dichlorophenol and 3,4-dichlorophenol) and pentachlorophenol, by a strain Pseudomonas sp., was examined in a mineral salts medium. The presence of glucose and yeast extract brought about the increase of dichlorophenols degradation rate in comparison with the bacterial cultures without an additional carbon source. Different results were obtained when the degradation of pentachlorophenol in the presence of additional carbon sources was examined. The addition of yeast extract didn't change degradation rate of pentachlorophenol by a strain Pseudomonas sp. compared to the bacterial cultures without an additional carbon source. The presence of glucose or sodium citrate inhibited the pentachlorophenol decomposition. The addition of any supplementary carbon source to the bacterial culture with any tested chlorophenol caused the increase of the viability of a strain Pseudomonas sp. cells.

PL

Szczep Pseudomonas sp. wykazywał zdolność do rozkładu wybranych chlorofenoli, jednak nie obserwowano wzrostu hodowli bakteryjnej w trakcie prowadzenia badań. W podjętych badaniach sprawdzono wpływ obecności dodatkowego źródła węgla na proces degradacji dichlorofenoli i pentachlorofenolu przez szczep Pseudomonas sp. Wykazano wzrost szybkości degradacji dichlorofenoli w obecności glukozy lub ekstraktu drożdżowego w porównaniu z hodowlami bez dodatkowego źródła węgla. Odmienne wyniki uzyskano w badaniach nad szybkością degradacji PCP w obecności dodatkowego źródła węgla. Dodanie ekstraktu drożdżowego nie zmieniło szybkości degradacji pentachlorofenolu w porównaniu z hodowlą bez dodatkowego żródła węgla. Obecność glukozy lub cytrynianu sodu do pożywki hamowało rozkład pentachlorofenolu.