Introduction and purpose: For many years dental fillings have been made of an amalgam of silver and mercury. In the oral cavity of patients with amalgam fillings, discoloration of the oral mucosa may be observed as a result of the penetration of the released silver and mercury particles into tissues. The research shows that mercury is constantly released in small amounts from amalgam fillings and can penetrate also into the jaw bone. In the moist environment of the oral cavity amalgams are subject to corrosion and in the presence of other metals may also cause the formation of a galvanic cell. The aim of this work was to determine silver concentration in the area of tissues discoloration (also known as amalgam tattoos), in the human skulls from the Second World War period. Material and methods: The research was conducted on 86 skulls from the Second World War period. Discoloration was observed in 8 skulls with preserved amalgam-filled teeth. Bone samples were scraped and also taken with a trephine at a depth of 6 mm. Results: We observed a similar penetration of silver into the bones of mandibles and maxillae, with no statistically significant differences. Conclusions: Amalgams are not the sole source of mercury (Hg) and silver (Ag), however further studies and thorough analysis of their influence are required. The observed penetration of silver ions into bone suggests that the amount of metals in the oral cavity, both as amalgams and dentures, should be as low as possible.
PL
Wstęp i cel pracy: Przez lata wypełnienia stomatologiczne były wykonywane z amalgamatu srebra i rtęci. W jamie ustnej pacjentów z wypełnieniami amalgamatowymi można zaobserwować przebarwienia śluzówki jamy ustnej, jako efekt penetracji uwalnianych do tkanek cząstek srebra i rtęci. Badania wykazują, że rtęć - w małych ilościach - jest stale uwalniana z wypełnień stomatologicznych. W wilgotnym środowisku jamy ustnej amalgamat ulega korozji biologicznej i w obecności innych metali może tworzyć ogniwo galwaniczne. Celem pracy było oznaczenie zawartości srebra w obszarze przebarwień tkanek, zwanych tatuażem amalgamatowym, w czaszkach ludzkich pochodzących z okresu II Wojny Światowej. Materiał i metody: Badaniu poddano 86 czaszek pochodzących z okresu II Wojny Światowej. W ośmiu z nich zaobserwowano przebarwienia pochodzące od zachowanych wypełnień amalgamatowych. Próbki kości szczęki i żuchwy zostały pobrane przy użyciu trepana z głębokości 6 mm. Wyniki: Zaobserwowano podobną penetrację srebra do kości szczęki i żuchwy-bez różnic istotnych statystycznie. Wnioski: Amalgamaty nie są jedynym źródłem rtęci i srebra, jednakże potrzebne są dalsze badania nad ich wpływem na organizm. Obserwowana penetracja jonów srebra do kości sugeruje, że ilość metali w jamie ustnej, zarówno w amalgamatach, jak i protezach dentystycznych, powinna być jak najmniejsza.
W pracy analizowano wpływ nawożenia popiołami z biomasy, wapnem i gipsem na cechy jakościowe ziarna, mąki i ciasta pszenicy jarej odmiany Żura. Doświadczenie zrealizowano w roku 2016 we wsi Noskowo (54º38’N, 16º82’S), zlokalizowanej w powiecie sławieńskim w województwie zachodniopomorskim. W badaniach porównywano trzy czynniki: popiół z drewna i popiół ze słomy (I. czynnik), 2 rodzaje dodatku do popiołu: wapno lub gips (II. czynnik), 4 dawki mieszaniny popiołu z wapnem lub gipsem: 2, 4, 6 t ·ha-1 (III. czynnik). Stosując nawożenie popiołem ze słomy uzyskano wyższą wartość MTZ ziarna pszenicy jarej Żura. Dawki popiołów z biomasy oraz zastosowane wapno nazwie handlowej PROFITKALK lub gips SulfoPROFIT nie miały wpływu na wielkość tego parametru. Zróżnicowane nawożenie popiołami w połączeniu ze zwiększającą się dawką nawozu wapniowego lub gipsowego nie modyfikowało parametrów ziarna badanej pszenicy jarej: gęstość ziarna w stanie zsypnym, liczby opadania, zawartości białka i skrobi, ilości glutenu oraz wskaźnika sedymentacji Zeleny’ego. Stosując nawożenie popiołem z biomasy z drzewa lub ze słomy podczas uprawy pszenicy Żura uzyskano zróżnicowanie czasu stałości ciasta, i rozmiękczenie ciasta po 10 i 12 minutach. Czas stałości ciasta, i rozmiękczenie ciasta po 10 i 12 minutach z ciasta otrzymywanego z pszenicy Żura nie były istotnie determinowane wielkością dawki popiołów z biomasy oraz zastosowanym nawozem wapniowym lub nawozem gipsowym, wyjątek stanowił parametr rozmiękczenie ciasta z mąki po 12 minutach. Zastosowane w badaniach nawożenie umożliwiło uzyskanie ziarna pszenicy jarej Żura o odpowiednich parametrach jakościowych.
EN
The effect of ash from biomass, lime and gypsum fertilization on quality of grain, flour and dough of spring wheat variety Żura was analysed. The experiment was conducted in 2016 in the village Noskowo (54º38’N, 16º82’S), located in the district of Sławno in the West Pomeranian Voivodeship. The study compared three factors: wood ash and straw ash (I. factor), 2 types of ash additive: lime or gypsum (factor II), as well as 4 doses of ash mixture with lime or gypsum: 2, 4, 6 t Ha-1 (factor III). After application of straw ash, a higher MTZ value of spring wheat grain was obtained. The doses of biomass ash and the lime (the trade name PROFITKALK or SulfoPROFIT gypsum) did not affect the value of this parameter. Differentiated ash fertilization in combination with increasing doses of calcium or gypsum fertilizer did not modify the seed parameters of spring wheat: density of the grain in the test weight, falling number, protein and starch content, gluten content and Zeleny test. By applying ash from biomass obtained from wood or straw the dough stability time was varied, and the dough softening occurred after 10 and 12 minutes. Dough stability and softening after 10 and 12 minutes of dough obtained from wheat Żura were not significantly affected by the dose of ash from biomass and the applied calcium fertilizer with or gypsum fertilizer. The softening of flour dough after 12 minutes constituted an exception. The application of fertilization in the studies enabled to obtain the appropriate quality parameters of Żura spring wheat .
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Materiały przeznaczone do wypełnień zębów w środowisku jamy ustnej narażone są na wiele niekorzystnych czynników, takich jak zmiany temperatury i pH, wilgoć oraz siły nacisku generowane w trakcie żucia. Celem pracy była ocena sorpcji wody przez wybrane materiały kompozytowe. We wszystkich badanych materiałach po tygodniu przechowywania w środowisku wodnym stwierdzono zwiększenie wartości DTS. Sorpcja wody może mieć negatywny wpływ na wytrzymałość materiałów.
EN
Four polymer-matrix composite materials were formed as pellets (diam. 3 mm, length 6 mm), polymerized under radiation for 40 s, stored in H₂O at 37°C for 24 h or 1 week and then studied for diametral tensile strength by compressing. An increase (by about 20%) in the strength of the composites during storage in H₂O was observed.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Dokonano oceny siły wiązania pomiędzy tworzywem akrylowym, a stopem chromowo-kobaltowym w zależności od sposobu kondycjonowania powierzchni stopu. Najwyższe wartości naprężenia stycznego zarejestrowano po zastosowaniu systemu trybochemicznego Rocatec.
EN
Seventy samples of a Cr-Co alloy were sand-blasted with Al₂O₃ (grain size 50, 110 or 250 µm), optionally silanized, covered with molten acrylic resin under in-situ polymerization condidtions, and then studied for bond strength under shearing. The silanization of the alloy surface resulted in a significant increase in strength of the bond.
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Materiały dentystyczne umieszczano w wodzie w temp. 37°C na 24 h lub na 1 miesiąc w celu zbadania zmian mechanicznych spowodowanych ściskaniem testowanych próbek. Nastąpiło powiększenie wymiaru ściskanych polimerów o 18–25% i zmniejszenie o 21–25% próbek cementów szkłojonomerowych po 1 miesiącu.
EN
Dental materials were placed in water at 37°C for 24 h and for 1 mo. to study the changes in mech. strength of the test pieces. An increase in the diam. tensile strength of the polymer-matrix composites (by 18–25%) and a decrease in the strength of glass ionomer cements (by 21–25%) were obsd. after 1 mo. of exposition.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Materiałom do wykonywania protez ruchomych stawia się coraz wyższe wymagania. Celem pracy było określenie sorpcji wody w wybranych żywicach acetalowych. Wszystkie badane materiały cechowały się sorpcją wody, która największa była w pierwszej dobie, a później ulegała stabilizacji.
EN
Four com. acetal resins were studied for H2O sorption at 37°C for 24 h to 3 months by detn. of mass increase. The sorption intensity was highest during the first 24 h of the contact of the resin with H2O. Some differences in the sorption capacity were observed.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W rehabilitacji układu stomatognatycznego dysponujemy szeroką gamą materiałów polimerowych, w tym akrylowych. Częste uszkodzenia płyt protez mogą jednak świadczyć o zbyt małej wytrzymałości mechanicznej tworzyw akrylowych, z których są wykonywane. W pracy omówiono próbę modyfikacji materiału protetycznego Vertex R.S hydrofobizowanym bentonitem/montmorylonitem, w celu poprawy wytrzymałości protezy. Hydrofobizowany bentonit rozpraszano w metakrylanie metylu (MMA) przez sonifikację, a następnie przeprowadzano polimeryzację metodą roztworowo-strąceniową. Przebadano właściwości mechaniczne i optyczne polimerowych kompozytów stomatologicznych zawierających zmodyfikowany montmorylonit.
EN
A wide range of polymer materials may be used in the rehabilitation of the stomathognatic system. However, frequent damage of denture plates indicates rather low mechanical strength of acrylic materials. In this article we describe an attempt to modify a prosthetic material Vertex R.S. with hydrophobized bentonite/montmorilonite in order to improve the mechanical strength of the denture. Hydrophobized bentonite was dispersed in methyl methacrylate (MMA) by sonification, and then polymerized by solution - precipitation method. Mechanical and optical properties of the polymer composites containing the modified montmorillonite were evaluated.
Współczesna protetyka stomatologiczna dysponuje szeroką gamą materiałów, które mogą być wykorzystane w rehabilitacji układu stomatognatycznego. Częste uszkodzenia płyt protez mogą jednak świadczyć o zbyt małej wytrzymałości mechanicznej tworzywa akrylowego, z którego są wykonane. W pracy omówiono próbę modyfikacji tego tworzywa krzemianem warstwowym (bentonitem), w celu poprawy wytrzymałości protezy.
EN
Modern dental prosthetics is provided with a wide range of materials that may be used for the purpose of stomathognatic system rehabilitation. Frequent damages of prosthesis base structures may however, indicate that acrylic material used to construct the prosthesis bases proves insufficient mechanical strength and resistance characteristics. The article discusses the results of experiments on modification the acrylic material with laminar silicate (bentonitee), aiming at prosthesis structure strength improvement.
Wykonanie dobrej protezy jest uzależnione od prawidłowości postępowania w części klinicznej i laboratoryjnej podczas jej wykonywania. Współczesna protetyka stomatologiczna dysponuje szeroką gamą materiałów, które mogą być wykorzystane w rehabilitacji układu stomatognatycznego. Jednak częste uszkodzenia płyt protez mogą świadczyć o zbyt małej wytrzymałości mechanicznej tworzywa akrylowego, z którego są wykonywane. W pracy omówiono rodzaje uszkodzeń, ich przyczyny oraz możliwości wzmocnienia akrylu.
EN
Successful construction of a good prosthesis depends on appriopriateness of clinical and laboratory procedures while working on the prosthesis. From a wide range of materials available for the purpose of modern dentistry prosthetic many materials can be used in the course of rehabilitation stomathognatic system. However, frequent damages of prosthesis plates may prove insufficient mechanical strength of acrylic material used for prosthesis construction. The article depicts the types of damages, the damage causes and possible solutions of acrylic material strength improvement.
Umocowanie częściowej protezy ruchomej na podłożu stanowi istotny problem kliniczny. Z jednej strony są do dyspozycji proste i łatwo dostępne uzupełnienia protetyczne o zakotwiczeniu klamrowym, ale dla wielu pacjentów okazują się one niezadowalające z powodów estetycznych. Z drugiej strony mamy możliwość wykonania ruchomej protezy częściowej połączonej z uzębieniem własnym pacjenta za pomocą elementów protez stałych. Protezy tego typu określane są w piśmiennictwie jako protezy kombinowane. W pracy autorzy omawiają elementy utrzymujące protezy częściowe na podłożu, opisują ich wady i zalety.
EN
Fixing a partial removable denture prosthesis on the basal seat is a specific clinical problem. On one hand, there are numerous simple and easily accessible prosthetic restorations based on retainer anchorage, however many patients find those elements unaesthetic. On the other hand, it is possible to make a partial removable dental prosthesis combined with patient's own dentition by means of fixed dental prosthesis elements. In publications the latter types of prosthesis are identified as combined dental prosthesis. In this article the Authors provide the characteristics of elements retaining partial dental prosthesis on the basal seat and the description of the elements' advantages and disadvantages.
13
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
An effective two-stage method for obtaining polyfethylene terephthalate) yarn with antibacterial properties has been developed. The method consists of the incorporation of carboxylic groups into fibres by poly(acrylic acid) grafting polymerisation followed by impregnation of the fibres with an antibiotic which belongs to the cephalosporins with the Biotrakson trade name. The immobilisation of Biotrakson was due to ionic interactions. Drug loading was varied from 0.61 to 4.15% w/w. The modified fibres show effective biocide liberation into water. The release of Biotrakson from the modified PET fibres to water was monitored for 550 hours. Variations of Biotrakson concentration in water were approximated with a square equation. In vitro studies revealed that the drug-loaded fibres were bioactive against Gram-positive and Gram-negative microorganisms (Staphylococcus aureus ATCC 25923, Escherichia coli ATCC 25922, and Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853). The presence of Biotrakson combined with the modified polyester yarn though chemical bonds has been proved by IR investigations.
PL
Opracowano dwustopniową modyfikację przędzy z poli(tereftalanu etylenowego), PET. Metoda polega na wprowadzeniu grup karboksylowych do włókien przez szczepienie na nich poli(kwasu akrylowego), a następnie napawanie ich roztworem antybiotyku z grupy cefalosporyn o nazwie handlowej Biotrakson. Immobilizacja Biotraksonu w modyfikowanych włóknach zachodzi poprzez reakcję jonową. Ilość leku we włóknach wynosiła od 0,61 do 4,15% wag. Modyfikowane włókna wykazywały efektywne uwalnianie się leku do wody w czasie 550 godzin. Zmiany stężenia Biotraksonu w roztworze wodnym było przybliżane równaniami kwadratowymi. W badaniach in vitro stwierdzono, że włókna zawierające lek były aktywne w stosunku do bakterii Gram dodatnich i Gram ujemnych (Staphylococcus aureus ATCC 25923, Escherichia coli ATCC25922 i Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853). Obecność Biotraksonu przyłączonego do modyfikowanej przędzy poliestrowej wiązaniami chemicznymi była badana metodą spekroskopii w podczerwieni (IR).
Wykonanie dobrej protezy jest uzależnione od dobrego materiału podstawowego. Współczesna protetyka stomatologiczna dysponuje szeroką gamą materiałów, które mogą być wykorzystane w rehabilitacji układu stomatognatycznego. Każdy materiał, który będzie miał kontakt ze środowiskiem jamy ustnej, musi być poddany serii badań biologicznych, chemicznych i fizycznych, aby wykluczyć jego szkodliwe działanie na organizm. Duża obecnie różnorodność tworzyw akrylowych skłoniła autorkę do podjęcia próby oceny najczęściej stosowanych w Zakładzie Protetyki Stomatologicznej PAM mas akrylowych. Ocena ta będzie pozwalała na wybranie tworzywa o najlepszych właściwościach fizyko-chemicznych.
EN
The preparation of a good prosthetic denture depends on the use of a good base material. Present-day prosthetic dentistry has at its disposal a wide range of materials, which can be used in the rehabilitation of the stomatognathic system. Every material that will be in contact with the environment of the oral cavity must undergo a series of biological, chemical and physical tests, to exclude its damaging effect to the organism. A wide variety of acrylic materials actually accessible inclined the author to undertake an assessment of acrylic resin materials most often used in the Department of Prosthetic Dentistry of the Pomeranian Medical Academy. This assessment will allow selecting the material, which has the best physical and chemical properties.
An effective two-stage method for obtaining poly(ethylene terphthalate) chirurgical threads with antibacterial properties has been developed. The method consist of the incorporation of carboxylic groups into surgical threads by poly(acrylic acid) grafting polymerization followed by threads impregnation with Dalacin which belongs to lincosamides. There was investigated kinetics of release of the biocid. In vitro and in vivo studies revealed that the drug loaded fibers were bioactive against Gram - positive bacteria (Staphylococcus aureus).
Badania były skierowane na rozwój użytecznych metod modyfikacji jedwabiu poliestrowego w celu zastosowania tego materiału do implantacji. Modyfikacja, przebiegająca w procesie dwuetapowym, pozwala uzyskać jedwab zawierający antybiotyk z grupy linkozamidów. Stwierdzono, że jedwab taki ma właściwości antybakteryjne. Zbadano kinetykę uwalniania biocydu. Wyniki analizowano w oparciu o równania kinetyczne różnych modeli uwalniania. Przeprowadzone badania in vitro pokazały, że modyfikowane włókna wykazują właściwości antybakteryjne w stosunku do Staphylococcus aureus.
EN
Our studies were directed towards development of methods suitable for modification of polyester silk in a way allowing to use it as an implant material. Modification, in a two step process, gave silk loaded with antibiotic from the group of lincosamides and it was found that such silk has antibacterial properties. There was investigated kinetics of release of the biocid. Data were analyzed using kinetic equations corresponding to various models of release. Studies in vitro revealed that the modified fibers had biocidal properties against Staphylococcus aureus.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.