Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Właściwości ceramiki litowo-silikatowej po obróbce jej powierzchni

Łapińska B., Szynkowska M. I., Szczesio A., Domarecka M., Sokołowski J., Łukomska-Szymańska M.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 2

391--395

PL

Przedstawiono wyniki badania struktury powierzchni ceramiki krzemianu litu wzmocnionej tlenkiem cyrkonu oraz zmian składu chemicznego jej powierzchni po zastosowaniu obróbki strumieniowo-ściernej korundem szlachetnym o wielkości ziaren 50 μm, trawienia kwasem fluorowodorowym oraz kombinacji tych metod. Zastosowane metody znacząco wpłynęły na strukturę powierzchni ceramiki oraz wytrzymałość jej połączenia z materiałem kompozytowym. Wydłużenie czasu trawienia nie wpłynęło znacząco na rozwinięcie badanej powierzchni. Największą wytrzymałość połączenia ceramika-kompozyt uzyskano po piaskowaniu i trawieniu jej powierzchni 9-proc. kwasem fluorowodorowym przez 60 s.

EN

ZrO₂-reinforced Li silicate ceramic surface was treated by sandblasting with air-borne 50 μm Al₂O₃ particles, etching with 9% HF, and by combination of both methods. All treatments resulted in increasing bond strength to composite material. Prolonged HF etching did not change significantly surface morphol. The highest bond strength was achieved after sandblasting with Al₂O₃ and 60 s long HF etching of ceramic surface.

2

Naprężenia skurczowe generowane podczas fotoutwardzania eksperymentalnego kompozytu stomatologicznego. Cz. 2

Bociong K., Nowak J., Szczesio A., Krasowski M., Sokołowski K., Domarecka M., Sokołowski J.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 7

1490--1492

PL

Badano naprężenia skurczowe generowane podczas fotoutwardzania eksperymentalnego kompozytu stomatologicznego, jak również materiału, do którego dodano 1-10% mas. dimetakrylanu diuretanu lub dimetakrylanu 1,6-heksanodiolu (monomery). Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że eksperymentalny kompozyt stomatologiczny oraz jego analog zmodyfikowany dimetakrylanem diuretanu (1 lub 5% mas.) generują niewielkie naprężenia skurczowe, znacznie mniejsze od naprężeń generowanych podczas naświetlania komercyjnych materiałów żywiczych o tradycyjnym składzie osnowy polimerowej.

EN

An expt. dental composite was modified by addn. of diurethane or 1,6-hexanediol dimethacrylate (1-10% by mass), photocured and studied for shrinkage stress during its curing. The stress was significantly smaller in comparison with com. dental composite materials.

3

Mechanical properties of composite material modified with essential oil

Szram A., Sokołowski J., Nowak J., Domarecka M., Łukomska-Szymańska M.

Inżynieria Materiałowa

|

2017

|

Vol. 38, nr 2

103--107

EN

Recurrent caries is an omnipresent problem in dental practice. More than half of all restorations need replacement in 10 years time. Upon tooth preparation, dentine is more susceptible to microorganism colonization. Hence antibacterial properties in novel composite materials are crucial issue. Such substances as essential oils may set an alternative compound for antibacterial compounds used in materials available on the market. Essential oils are concentrated hydrophobic liquids, that contain volatile aroma compounds. These compounds, especially terpenes, present antibacterial activity to caries-related microorganisms. The antibacterial effectiveness of several essential oils has been already scientifically proven. For instance, cinnamon oil thanks to its properties is often used in medicine. The essential oil derived from its bark consists of trans-cinnamaldehyde which has antimicrobial effects against plant pathogens, food poisoning, fungi and spoilage bacteria. The aim of the study was to evaluate mechanical properties of commercial composite, modified with essential oil. In the study SDR composite (Dentsply) was modified by adding cinnamon essential oil (Dr Beta, Poland). The material of 2 g was mixed with 1 μl, 2 μl and 5 μl of cinammon oil until homogenous structure was obtained (group I, II and III). Control sample group comprised specimens of SDR material without modification. Mechanical properties were tested by diametral tensile strength test, three-point bending test and Vicker’s hardness. Results showed that modified material gained lower mean values in DTS and HV1 tests for all groups in comparison to control sample group. However, mean TPF values for group I were higher when compared to control sample group. Mechanical properties of experimental material may be accepted from clinical point of view when used as temporary fillings for instance in paedodontics.

PL

Próchnica wtórna to nadal aktualny problem w codziennej praktyce stomatologicznej. Więcej niż połowa wypełnień ulega degradacji w okresie 10 lat, dlatego właściwości przeciwbakteryjne w nowoczesnych materiałach kompozytowych są niezwykle istotne. Celem pracy była ocena właściwości mechanicznych materiałów kompozytowych zmodyfikowanych przez wprowadzenie olejku eterycznego.

4

Influence of polymerization conditions on selected properties and the shrinkage stress generated during solidification of a nanohybrid universal restorative material

Domarecka M., Bociong K., Krasowski M., Szczesio A., Sokołowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

2017

|

Vol. 38, nr 6

290--294

EN

Curing processes of resin dental composites is connected with shrinkage stresses. It might influence the quality of dental restorations. Researchers make effort to reduce generated stresses. One of the methods is physical modification performed by changing the conditions of polymerization process. In this study the effect of the curing mode and the light intensity of selected curing lamps on the properties of Filtek Z550 was investigated. For this purpose, photoelastic studies were performed. Transparent and photoelastically sensitive plates made of epoxy resin were used in evaluation of contraction stress, that generates during photopolymerization of resin composites. The study also included microhardness and diametral tensile strength testing. The results show the relationship between cure method and reduction of generated shrinkage stresses. The concentration of stresses generated by material Filtek Z550 during photopolymerization were reduced significantly (in each case not less than 35%). The conventional cured samples had the highest value of DTS and HV1. There are no statistically significant differences between DTS and HV1 of the differently (method I–V) polymerized samples.

PL

Cel pracy stanowiła analiza wpływu warunków prowadzenia polimeryzacji na wybrane właściwości uniwersalnego materiału nanohybrydowego do wypełnień.

5

Wpływ metody fotopolimeryzacji kompozytów stomatologicznych na bazie żywic dimetakrylanowych na naprężenia skurczowe oraz wybrane właściwości utwardzonego materiału

Bociong K., Krasowski M., Domarecka M., Sokołowski J.

Polimery

|

2016

|

T. 61, nr 7-8

499--508

PL

Materiały kompozytowe na bazie żywic dimetakrylanowych, stosowane w stomatologii zachowawczej, polimeryzowano różnymi metodami za pomocą światła o różnej gęstości mocy. Analizowano wpływ sposobu naświetlania kompozytu na powstające w materiale naprężenia skurczowe oraz wybrane właściwości utwardzonego kompozytu. Próbki naświetlano z jednej strony w sposób: ciągły, przerywany, z zastosowaniem metody soft-start lub pulse delay. Oceniono efektywność polimeryzacji, średnicową wytrzymałość na rozciąganie (DTS) oraz mikrotwardość Vickersa (HV) badanych kompozytów. Stwierdzono, że najmniejsze naprężenia skurczowe są generowane podczas naświetlania kompozytu w sposób konwencjonalny (naświetlanie ciągłe) oraz metodą pulse delay, natomiast największe naprężenia skurczowe występują w materiale naświetlanym w sposób przerywany. Ponadto kompozyt naświetlany metodą pulse delay charakteryzuje się największą twardością HV1. Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic między DTS próbek polimeryzowanych w różny sposób. Niezależnie od czasu i warunków naświetlania kompozytów stopień konwersji jest zadowalający i wynosi nie mniej niż 65%.

EN

The composite materials used in conservative dentistry were obtained through polymerization of dimethacrylate resins by light with different power density. The effects of composite irradiation method on the shrinkage stresses induced in the material and selected properties of the cured product were analyzed. The polymerization was carried out for 60 s irradiating the sample from one side continuously, intermittently (after every 20 sec exposure the samples were conditioned for 5 min), by using the "soft-start” method (10s at 200 mW/cm2, 5 s at 200–1400 mW/cm2, remaining time at 1400 mW/cm2) or "pulse delay” method (2 s at 200mW/cm2, 2 min break, 58 s at 1400 mW/cm2). The efficiency of polymerization, diametral tensile strength (DTS) and Vickers microhardness (HV) of the composites were evaluated. It was found that the smallest stresses are generated during the irradiation of the composite in aconventional way (continuous exposure) and using "pulse delay” method. The largest stresses occur in the material irradiated in an intermittent way. The composite irradiated using "pulse delay” method has the highest hardness HV1. There are no statistically significant differences between DTS of the differently polymerized samples. Regardless of how long and by what method the composites were cured their degree of conversion was satisfactory and not lower than 65%.

6

Wytrzymałość połączenia uzyskanego podczas naprawy wypełnień kompozytowych w zależności od sposobu przygotowania ich powierzchni

Sokołowski K., Szynkowska M. I., Domarecka M., Sokołowska A., Bociong K., Sokołowski J., Łukomska-Szymańska M.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 8

1437-1443

PL

Przedstawiono wyniki badań doświadczalnych możliwości uzyskania połączenia materiału kompozytowego z mikrohybrydowymi wypełnieniami kompozytowymi podczas ich naprawy w zależności od sposobu przygotowania powierzchni. Stwierdzono różnice w strukturze i składzie chemicznym powierzchni wypełnień w zależności od sposobu przygotowania ich powierzchni. Na podstawie wyników badań doświadczalnych ustalono warunki dla uzyskania połączenia kompozyt-kompozyt o najwyższej wytrzymałości.

EN

Microhydrid polymer-matrix dental composite was photochemically cured then polished and HF – etched or corundum – sandblasted, optionally silanized and joined to flow type dental composite. The bonds were tested for shear strength. The strength depended on the treated surface quality. The best results were achieved after surface polishing or sand blasting.

7

Wybrane właściwości materiałów kompozytowych typu flow o niskim skurczu polimeryzacyjnym

Domarecka M., Sokołowska A., Szynkowska M. I., Sokołowski K., Sokołowski J., Łukomska-Szymańska M.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 5

775-778

PL

Dokonano oceny średnicowej wytrzymałości na rozciąganie, mikrotwardości oraz naprężeń skurczowych generowanych przez materiały kompozytowe o zmodyfikowanej matrycy polimerowej i małym skurczu polimeryzacyjnym w porównaniu z kompozytami o tradycyjnym składzie matrycy polimerowej. Z wyników uzyskanych w badaniach widać jednoznacznie, że oceniane materiały kompozytowe Filtek Bulk Fill oraz SDR generowały małe naprężenia, mniejsze w porównaniu z materiałem X-Flow o tradycyjnym składzie matrycy polimerowej. Materiał SDR charakteryzował się najmniejszą twardością HV1 spośród badanych materiałów. Natomiast materiały Filtek Bulk Fill oraz X-Flow wykazywały zbliżoną twardość. Średnicowa wytrzymałość na rozciąganie w przypadku materiału SDR była mniejsza niż tych materiałów.

EN

Three com. polymer-matrix composites were studied for diam. tensile strength, microhardness and shrinkage stress during light-induced polymerization to compare their applicability in dentistry.

8

Połączenie cementów samoadhezyjnych z zębiną za pomocą samotrawiących systemów wiążących

Sokołowski G., Szynkowska M. I., Sokołowska D., Łapińska B., Domarecka M., Sokołowski J.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 9

1607-1611

PL

Przedstawiono wyniki doświadczalnych badań możliwości uzyskania lepszego jakościowo połączenia cementów samoadhezyjnych z zębiną po zastosowaniu samotrawiących systemów wiążących. Systemy samotrawiące powodowały zmiany struktury i składu chemicznego powierzchni zębiny, zwiększały też istotnie, choć w różnym stopniu, wytrzymałość połączenia cementów samoadhezyjnych z zębiną.

EN

Dentin samples were covered with self-adhesive cements and studied for surface morphol. by scanning electron microscopy and for distribution of Ca, P, C, O and Mg by electron diffraction spectroscopy. Analogical dentin samples were preliminarily covered with self-etching adhesives, then with the cements and studied for shearing strength after curing. Use of the self-etching resulted in creasing the shearing strength of the bonds.

9

Zastosowanie obróbki tribochemicznej do poprawy połączenia kompozyt-kompozyt uzyskanego podczas naprawy wypełnień

Sokołowski K., Sokołowska A., Szynkowska M. I., Domarecka M., Rylska D., Sokołowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

2013

|

Vol. 34, nr 6

881--884

PL

W celu uzyskania połączenia materiałów kompozytowych podczas naprawy wypełnień jest konieczne odpowiednie przygotowanie ich powierzchni, umożliwiające wytworzenie tak mikromechanicznego, jak i chemicznego połączenia. Starzenie się matrycy polimerowej z upływem czasu stwarza ograniczone możliwości uzyskania połączeń chemicznych. Rozwiązaniem problemu może być zastosowanie obróbki tribochemicznej w połączeniu z silanizacją powierzchni, zapewniającej oprócz mechanicznego także chemiczne połączenia materiałów kompozytowych. Celem pracy była ocena wpływu obróbki tribochemicznej na wytrzymałość połączenia materiałów kompozytowych z wcześniej spolimeryzowanym kompozytem. Badania przeprowadzono na próbkach mikrohybrydowego materiału kompozytowego Spectrum TPH3/Dentsply, poddanych procesowi starzenia obejmującego przechowywanie w atmosferze powietrza przez 24 miesiące. Następnie próbki szlifowano na mokro papierami ściernymi 500C i po osuszeniu powietrzem poddano obróbce tribochemicznej. Obróbka obejmowała wstępne piaskowanie korundem 110 μm (Rocatec Pre) i końcowe korundem 110 μm modyfikowanym krzemionką (Rocatec Plus), a następnie aplikację silanu. Próbki grup kontrolnych piaskowano korundem 110 μm oraz 50 μm i silanizowano. Na powierzchnię obydwu grup aplikowano i polimeryzowano system wiążący oraz materiał kompozytowy. Wytrzymałość połączenia materiałów badano w próbie ścinania za pomocą urządzenia Zwick Z020Zwick-Rooel. Dodatkowo w badaniach mikroskopowych (SEM-EDS) oceniono strukturę powierzchni próbek kompozytu i skład chemiczny. Zastosowanie obróbki tribochemicznej umożliwia rozwinięcie powierzchni i zapewnia uzyskanie wytrzymałości połączenia kompozyt-kompozyt porównywalnej z obróbką strumieniowo-ścierną korundem 110 μm bądź 50 μm.

EN

The appropriate preparation of the composite surface can guarantee micromechanical and chemical bond between dental composites during repair of resin restoration. The polymer matrix aging leads to lower capability of creating chemical bond. The application of tribochemical process, together with silanization, that provide both chemical and micromechanical bond between dental composites, might be an option. The aim of this study was to evaluate the influence of tribochemical process on the bond strength between dental composites and previously polymerized composite. Research was conducted on speciments of microhybrid dental composite Spectrum TPH3/Dentsply, that had undergone aging process (24 months storage in air). Samples were subsequently wet-polished with 500C abrasive paper, dried with air and treated with tribochemical process. Process included initial sandblasting with 110 μm corundum (Rocatec Pre) and final sandblasting with 110 μm silica-modified corundum (Rocatec Plus) and silane application. Samples from control groups were sandblasted with 110 μm and 50 μm corundum and silanized. All samples were covered with bonding system and dental composite, that were polymerized. Bond strength was evaluated in shear test, using Zwick Z005/Zwizk-Roel testing device. Surface structure and chemical composition was evaluated using SEM-EDS. The application of tribochemical process allows for surface development and provides composite-composite bond comparable to sandblasting with 50 μm or 110 μm corundum.

10

Wpływ sposobu wypełniania ubytku na naprężenia skurczowe indukowane przez materiały kompozytowe typu bulkfill

Sokołowska A., Jaroniek M., Domarecka M., Sokołowski K., Szynkowska M. I., Sokołowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

2013

|

Vol. 34, nr 5

538--541

PL

Przyczyną niepowodzeń klinicznych przy wykonywaniu wypełnień kompozytowych są głównie naprężenia skurczowe polimeryzującego materiału. Jedną z metod ograniczenia naprężeń indukowanych na granicy wypełnień i tkanek zębów są techniki warstwowej polimeryzacji wypełnień. W ostatnich latach zostały wprowadzone materiały typu bulkﬁll, kompozyty o zmienionych właściwościach, zmodyfikowanej transmisji światła i zmienionym układzie katalitycznym, przystosowane do wypełniania ubytku w grubych, 4 mm warstwach materiału. Przy braku informacji o ich właściwościach zachodzi konieczność oceny naprężeń skurczowych tych materiałów w zależności od sposobu ich aplikacji, co pozwoli na rzeczywistą ocenę wartości lansowanej ostatnio techniki wypełniania ubytków bulkﬁll w porównaniu z tradycyjnymi, warstwowymi technikami aplikacji i polimeryzacji materiałów. W pracy określono wielkości naprężeń skurczowych indukowanych podczas polimeryzacji przez materiały kompozytowe typu bulkﬁll w porównaniu z materiałami tradycyjnymi w zależności od sposobu wypełniania ubytku (technika bulkﬁll, polimeryzacja warstwowa z wykorzystaniem warstw poziomych i skośnych). Przeprowadzono elastooptyczne pomiary wielkości naprężeń zredukowanych w badaniach na płytkach z optycznie czułej żywicy epoksydowej oraz analizę stanu naprężeń wokół wykonanych wypełnień. Pomiary przeprowadzono za pomocą polaryskopu kołowego FL200/Gunt, wykorzystując do analizy program komputerowy ACD-System oraz metody analizy matematycznej. Materiały o tradycyjnym składzie matrycy polimerowej indukowały większe naprężenia skurczowe od materiałów typu bulkﬁll i obserwowano istotne zmniejszanie się naprężeń dla aplikacji warstwowej poziomej (średnie naprężenia) i skośnej (najmniejsze naprężenia). Materiały typu bulkﬁll indukowały mniej sze naprężenia, a dla materiału Tetric Evo Ceram Bulk Fill nie wykazano wpływu sposobu aplikacji na wielkość naprężeń skurczowych.

EN

The reason for clinical failure after appllication of composite restorations is, at most, the phenomenon of shrinkage stresses, occuring during polymerization of dental composites. Among the methods of reducing the stresses, induced on the margin of restoration and tooth hard tissues, are multilayer polymerization techniques. However, in recent years new bulkﬁll dental composites, with changed properties, different cathalitic system and modiﬁed light transmission, adjusted to fill cavities in layers up to 4 mm thick, were released. With the lack of information on their properties, evaluation of shrinkage stresses due to the methods of application is necessary. It should provide the assessment of the real value of bulkﬁll application method in comparison to multilayer application and polymerization techniques. In this research, quantities of shrinkage stresses of various bulkﬁll dental composites in comparison to traditional composites during polymerization were measured in dependance to application method (bulkﬁll, multilayer technique including horizontal and oblique layers). In photoelastic research with use ofplates made of photoelastic sensitive epoxy resin, measurements of reduced stresses quantities and analysis of stresses condition around restorations were made. Measurements were conducted with use of FL200/Gunt circular polariscope, ACD-System software for computer analysis and various methods of mathematical analysis. Materials of traditional matrix compound induced higher stresses than bulkfill dental composites, signiﬁcantly lower stresses for horizontal layers application method (average stresses) and oblique layers application method (lowest stresses) were also obseryed. Bulkﬁll dental composites induced lower stresses, for Tetric Evo Ceram Bulk Fill composite no impact of application method on shrinkage stresses was showed.

11

Wpływ pasywacji elektrochemicznej stopu Wirobond C na jego własności korozyjne

Rylska D., Sokołowski J., Sokołowska J., Domarecka M.

Inżynieria Materiałowa

|

2013

|

Vol. 34, nr 6

814--818

PL

Celem pracy było określenie wpływu utleniania elektrochemicznego na odporność kobaltowo-chromowego stopu dentystycznego na korozję elektrochemiczną. Obecność chromu w tym stopie zapewnia samopasywację, pozwalając stosować go w środowisku jamy ustnej. Warstwa pasywna musi zapewnić odporność na działanie agresywnych składników tego środowiska oraz posiadać zdolność do odbudowy w przypadku mechanicznych uszkodzeń lub powstawania wżerów korozyjnych, więc stabilność i efektywność odbudowy tej warstwy jest ważnym czynnikiem. Charakter warstw pasywnych zależy między innymi od warunków ich powstawania, dlatego polepszenia własności antykorozyjnych można się spodziewać po zastosowaniu zabiegu pasywacji elektrochemicznej, która powinna wzmocnić własności pasywne tak pogrubionych warstw tlenkowych na powierzchni tych stopów. Badano wpływ procesów pasywacji elektrochemicznej powierzchni stopu kobaltowo-chromowego na stabilność i jakość warstwy pasywnej. Ocena odporności korozyjnej po tychże procesach modyfikacji powierzchni służyła ustaleniu najlepszych parametrów pasywacji elektrochemicznej dającej największą odporność na korozję elektrochemiczną w środowisku modelującym środowisko jamy ustnej. Stop dentystyczny na bazie Co-Cr, Wirobond C, pasywowano elektrochemicznie przy różnych potencjałach z zakresu pasywacji anodowej w roztworze soli fizjologicznej. Badania korozyjne pasywowanych powierzchni stopu były przeprowadzone w roztworze 0,9% NaCl za pomocą metody polaryzacji potencjodynamicznej. Po wybraniu najkorzystniejszego potencjału pasywującego przeprowadzono porównawczą charakterystykę korozyjną (badania potencjostatyczne, potencjodynamiczne, polaryzacja liniowa, OCP) tak zmodyfikowanego stopu z materiałem bez dodatkowych zabiegów. Stwierdzono, że wartość potencjału E = 20 mV pozwala uzyskać największą odporność korozyjną stopu Wirobond C. Taki wariant pasywacji pozwala wytworzyć warstwy pasywne o odpowiedniej grubości zapewniające wzrost własności antykorozyjnych w porównaniu ze stopem bez modyfikacji powierzchni.

EN

The main goal of these investigations was to obtain the improvement in protection against the electrochemical corrosion of Co-Cr-base dental alloy in oral cavity environment. Passive surface films are those thin films which spontaneously form to maintain corrosion resistance. The occurrence of passivity makes it possible to use metals in chemically aggressive media, even in the physiological environment ‘which is particularly hostile to metals. Virtually all metallic biomaterials (such as, for instance, Co-Cr-Mo alloys, titanium, and its alloys etc.) must exhibit a minimum level of selfmaintained passivity in the human body. Therefore the passive oxide film on the metallic implant must not only withstand chemical attack by damaging species, like chloride ions which are abundantly available in the body fluids, but it also must effectively redevelop if mechanically removed. Additional surface’s modification should improve the properties of these protective layers. In order to attain this goal we used the method of electrochemical passivation. We examined the influence of different parameters of passivation on layers’ quality. The electrochemical corrosion tests were used to state which passivation potential for modified alloy seems to be an optimal and leads to the creation of a stable oxide film on the surface. The surface of Co-Cr-base dental alloy, Wirobond C, was treated by electrochemical passivation method. These processes were conducted at three different potentials: –200 mV, 20 mV and 600 mV in physiological salt solution. Such passivated surfaces of alloy were examined by means of potentiodynamic polarization technique in 0.5 M Cl solution to determine their corrosion resistance. Then, after choosing the potential value of 20 mV as the best passivation potential for the Wirobond C alloy, SEM metallographic study and electrochemical techniques such as potentiodynamic polarization, potentiostatic tests at different potentials (selected according to the electrochemical regions of the potentiodynamic curves) were employed to characterize the surface of passivated and untreated alloy. The same corrosion mechanisms were observed at different applied potentials, however, the rate of the corrosion reactions which take place on the metallic surfaces is higher for untreated sample.

12

Naprężenia skurczowe materiałów kompozytowych o małym skurczu polimeryzacyjnym

Domarecka M., Jaroniek M., Sokołowska A., Sokołowski K., Szynkowska M. I., Rylska D., Krasowski M., Sokołowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

2013

|

Vol. 34, nr 6

674--677

PL

Z klinicznego punktu widzenia podczas wykonywania wypełnień kompozytowych najistotniejsze jest maksymalne ograniczenie naprężeń skurczowych generowanych na granicy wypełnienie-tkanki zębów, są one bowiem zasadniczą przyczyną powikłań klinicznych. W ostatnich latach dla ograniczenia naprężeń generowanych na granicy wypełnień i twardych tkanek zębów proponuje się wykorzystanie nowo opracowanych materiałów kompozytowych o zmienionym składzie matrycy polimerowej, wskazywanych jako kompozyty o małym skurczu polimeryzacyjnym. O wielkości powstałych naprężeń decyduje jednak nie tylko skurcz polimeryzacyjny, ale także sprężystość materiału kompozytowego. Brak jakichkolwiek badań oceniających naprężenia skurczowe generowane przez te materiały skłonił do podjęcia badań w tym zakresie. W pracy określono wielkości naprężeń skurczowych generowanych podczas polimeryzacji przez różne materiały kompozytowe o małym skurczu polimeryzacyjnym w porównaniu z kompozytami tradycyjnymi. W badaniach elastooptycznych na płytkach z optycznie czułej żywicy epoksydowej przeprowadzono pomiary wielkości naprężeń zredukowanych oraz analizę stanu naprężeń wokół wykonanych wypełnień. Pomiary przeprowadzono za pomocą polaryskopu kołowego FL200/Gunt, wykorzystując do analizy program komputerowy ACD-System oraz metody analizy matematycznej. W badaniach uzyskano różne wartości naprężeń generowanych przez poszczególne materiały kompozytowe. Oceniane materiały kompozytowe różniły się istotnie pod względem naprężeń skurczowych generowanych podczas polimeryzacji. Najmniejsze naprężenia generowały materiały o małym skurczu polimeryzacyjnym, aczkolwiek część materiałów o tradycyjnym składzie fazy polimerowej generowało stosunkowo niskie naprężenia.

EN

From clinical point of view, maximal reduction of shrinkage stresses, generated on the material-hard tissues margin, is the key factor in avoiding clinical complications during cavity restoration with use of dental composites. In recent years, use of new type of low polymerization shrinkage dental composites including modified matrix was suggested to decrease stresses between material and tissues. Quantity of stresses is determined not only by the polymerization shrinkage, but also by flexibility of the composite. Lack of research evaluating shrinkage stresses generated by the materials mentioned has led to the decision on conducting study on this matter. In the research, quantities of shrinkage stresses of various low-shrinkage dental composites in comparison to traditional composites during polymerization were measured. In photo-elastic research with use of plates made of photoelastic sensitive epoxy resin, measurements of reduced stresses quantities and analysis of stresses condition around restorations were made. Measurements were conducted with use of FL200/Gunt circular polariscope, ACD-System software for computer analysis and various methods of mathematical analysis. In research, various values of stresses generated by certain composites were acquired. Evaluated composites varied significantly in shrinkage stresses generated during polymerization. The lowest stresses were observed in composites of low polymerization shrinkage, but some materials of classic composition of matrix also generated low stresses.

13

Wpływ sposobu przygotowania powierzchni kompozytu na wytrzymałość jego połączenia z materiałem kompozytowym

Sokołowski K., Szynkowska M., Łukomska-Szymańska M., Pacyka A., Rylska D., Domarecka M., Sokołowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

2010

|

Vol. 31, nr 4

1238-1240

PL

W celu uzyskania klinicznie trwałych połączeń materiałów kompozytowych z wypełnieniami kompozytowymi, podczas ich naprawy, konieczne jest odpowiednie przygotowanie powierzchni wypełnień. Sprzeczne opinie, co do skuteczności rożnych metod łączenia kompozytów, skłaniają do porównania wytrzymałości połączenia kompozyt-kompozyt uzyskanej za pomocą rożnych metod przygotowania powierzchni kompozytu. Celem pracy była ocena wpływu sposobu przygotowania powierzchni kompozytu (szlifowanie, piaskowanie, trawienie kwasem fluorowodorowym) na wytrzymałość jego połączenia z materiałem kompozytowym. Próbki spolimeryzowanych kompozytów (40 próbek) szlifowano, bądź trawiono 9,5% kwasem fluorowodorowym (HF) i silanizowano, czy piaskowano. Wszystkie pokrywano systemem wiążącym i polimeryzowano światłem (LED), po czym aplikowano i polimeryzowano materiały kompozytowe. Po 24 godzinach (0,9% NaCl) badano wytrzymałość uzyskanego połączenia w porównaniu z próbkami, w których materiał kompozytowy łączono ze szlifowanym kompozytem systemem wiążącym lub primerem kompozytowym. Wytrzymałość połączenia oceniano testem ścinania w urządzeniu testującym Zwick Z005. W badaniach SEM oceniono strukturę powierzchni kompozytu: szlifowanych, piaskowanych i trawionych HF. Najniższą wytrzymałość połączenia kompozyt-kompozyt zapewnił system wiążący, a nieco wyższą primer kompozytowy. Trawienie kompozytu kwasem fluorowodorowym i silanizacja lub piaskowanie zapewniło istotnie wyższą wytrzymałość połączenia kompozyt-kompozyt za pomocą systemu wiążącego.

EN

Obtaining clinically durable bond of dental composites to previously applied composite restorations, for repair purposes, needs the proper preparation of restoration surface. Conflicting opinion on efficiency of different methods of bonding composites convinced us to compare the durability of composite-composite bond, acquired with use of different surface preparation techniques. The aim of this research was to evaluate the influence of composite surface conditioning method (polishing, air-abrasion, HF etching) on the durability of bond to composite material. Composites (40 samples) were wet polished. Part of the samples was treated with 9.5% HF and silanized, remaining samples were air-abraded. All samples were covered with bonding system and light-cured (LED lamp), then composite materials were applied and again polymerized. After 24 hours (0.9% NaCl) bond strength was evaluated in comparison to samples, in which composite material was bonded to polished composite with use of bonding system or composite primer. Bond strength was evaluated with use of shear test in Zwick Z005/Zwick-Roel device. Additionally, surface structures of composite samples after polishing, air-abrasion and HF application were examined in SEM. The lowest bond strength was provided by bonding system, slightly higher by composite primer. Significantly higher values of bond strength were acquired after HF etching with silane application or air-abrasion.

14

Charakterystyka powłoki SiC na stopie dentystycznym Wironit i jej wpływ na własności korozyjne w środowisku roztworu fizjologicznego NaCl

Rylska D., Domarecka M., Sokołowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

2010

|

Vol. 31, nr 4

1199-1202

PL

Własności chemiczne środowiska ludzkiego ciała są odpowiedzialne za procesy korozji elektrochemicznej zachodzące w nieszlachetnych stopach z grupy Co-Cr stosowanych w protetyce stomatologicznej. Stąd też stosuje się różnorakie metody modyfikacji powierzchni tych stopów w celu uniknięcia niekorzystnych dla organizmu ludzkiego zjawisk, będących efektem korozyjnej degradacji tych stopów. W pracy przedstawiono wyniki badań charakteryzujących powłoki SiC otrzymane na powierzchni Wironitu - stopu z grupy Co-Cr, osadzone za pomocą metody magnetronowej. Powłoki badane były metodą mikroanalizy rentgenowskiej, określono grubość i przyczepność powłok. Do oceny podatności powłok na korozję w środowisku 0,9% NaCl wykorzystano metodę potencjodynamiczną. Powierzchnię próbek przed i po badaniach korozyjnych obserwowano za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego. Stwierdzono poprawienie odporności korozyjnej stopu Wironit pokrytego powłoką SiC.

EN

Chemical properties of human body's environment cause corrosive processes of Co-Cr base alloys widely used in prosthetic dentistry. Thus different methods of modifications of alloys surface are employed. This paper presents the results of investigations of characteristic of magnetron sputtered PVD SiC layers onto Wironit dental alloy. These coatings were examined by means of X-ray microanalysis in order to determine the chemical composition of layers, the approximate thickness and adhesion of layers was also stated. Then the corrosion behaviour was examined. Potentiodynamic polarization technique was used to determine the corrosion resistance of coated and uncoated samples. The surfaces of samples were observed by SEM. The electrochemical corrosion investigations show better corrosion behaviour of alloys coated by SiC layers in comparison with uncoated alloy.