Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Geodezja i Kartografia

2 2005

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Terrain-aliasing effects on gravimetric geoid determination

Bajracharya S., Sideris M. G.

Geodezja i Kartografia

2005

Vol. 54, no 1

3-16

This paper investigates the terrain-aliasing effects on geoid determination using different gravimetric reduction schemes. The high resolution of digital terrain model (DTM), if available, should be used for every gravimetric reduction scheme since it can precisely map the details of the terrain. The reduction methods used in this study are the Rudzki inversion method. Helmert`s second method of condensation, the residual terrain model (RTM) method, and the Pratt-Hayford (PH) topographic-isostatic reduction technique. The effect of using different DTM grid resolutions of 6", 15", 30", 45", 1' d 2' on gravity anomalies and absolute geoid undulations is studied for each of these reduction schemes. A rugged area in the Canadian Rockies bounded by latitude between 49'N and 54'N and longitude between 236'E and 246'E is selected to conduct numerical tests. Our results suggest that a DTM grid resolution of 6" or higher is required for precise geoid determination with an accuracy of a decimetre or higher for any gravimetric reduction method chosen to treat the topographical masses above the geoid in rugged areas. The most precise geoid models obtained in this test are the ones obtained using Rudzki, Helmert, and RTM methods with 6" DTM resolution.

W pracy badany jest wpływ rozdzielczości modelu terenu na wyznaczenie geoidy przy użyciu różnych metod redukcji grawimetrycznych. Numeryczny model terenu umożliwia precyzyjne mapowanie szczegółów terenowych, toteż, w miarę dostępności, powinien być on wykorzystywany w każdej redukcji grawimetrycznej. W badaniach użyto następujących metod redukcji grawimetrycznych: metoda inwersji Rudzkiego, druga metoda kondensacji Helmerta, metoda residualnego modelu terenu (RTM) i metoda topograficzno-izostatycznej redukcji Pratta-Hayforda (PH). Dla każdej z wybranych metod redukcji grawimetrycznej badano wpływ rozdzielczości 6", 15", 30", 45", 1' i 2' modelu terenu na obliczone anomalie grawimetryczne oraz na absolutne undulacje geoidy. Do przeprowadzenia testów numerycznych wybrano silnie pofałdowany obszar w kanadyjskiej części Gór Skalistych pomiędzy równoleżnikami 49'N i 54'N i pomiędzy południkami 236'E i 246'E. Uzyskane wyniki wskazują na to, że do wyznaczenia w terenie górzystym geoidy z dokładnością co najmniej decymetrową konieczne jest, niezależnie od wybranej metody redukcji grawimetrycznej, użycie modelu terenu o rozdzielczości co najmniej 6" w celu uwzględnienia efektów mas topograficznych ponad geoidą. W wyniku przeprowadzonych testów numerycznych najdokładniejsze modele geoidy uzyskano przy zastosowaniu metod Rudzkiego, Helmerta i RTM z użyciem DTM o rozdzielczości 6".

Density and gravity interpolation effects on Helmert geoid determination

Bajracharya S., Sideris M. G.

Geodezja i Kartografia

2005

Vol. 54, no 2

51-68

The main theme of this paper is to study two important aspects of precise geoid determination using Helmert's second method of condensation. This work illustrates via numerical investigations the importance of using actual density information of topographical bulk and the effects that different gravimetric reductions have on gravity interpolation in Helmert geoid computational process, in addition to the commonly used Bouguer scheme. A rugged area in the Canadian Rockies bounded by latitude between 49'N and 54'N and longitude between 236'E and 246'E is selected to carry out numerical investigations. The lateral density information is used in all steps of the Helmert geoid computational process. The Bouguer and residual terrain modelling (RTM) topographic reductions, the Rudzki inversion scheme, and the topographic-isostatic reductions of Pratt-Hayford (PH) and Airy-Heiskanen (AH) are for gravity interpolation. Results show that the density information should be applied in all steps of the Helmert geoid computational process and that the topographic-isostatics gravimetric reduction schemes like the PH or AH models or the RTM reduction, should be applied for smooth gravity interpolation instead of the commonly used Bouguer reduction scheme for precise Helmert geoid determination.

Tematem pracy jest badanie dwóch istotnych aspektów wyznaczania geoidy przy zastosowaniu drugiej metody kondensacji Helmerta. Przy użyciu badań numerycznych zilustrowane zostało w pracy znaczenie wykorzystania aktualnej informacji o gęstości topografii terenu oraz efektów różnych rodzajów redukcji grawimetrycznych na interpolację przyspieszenia siły ciężkości w procesie obliczania geoidy Helmerta, uzupełniających powszechnie stosowaną procedurę opartą na anomaliach Bougera. Do przeprowadzenia testów numerycznych wybrano silnie pofałdowany obszar w kanadyjskiej części Gór Skalistych pomiędzy równoleżnikami 49'N i 54'N i pomiędzy południkami 236'E i 246'E. We wszystkich krokach procesu obliczania geoidy Helmerta używano informacji o rozkładzie gęstości warstwy topografii nad poziomem morza. Do interpolacji przyspieszenia siły ciężkości wykorzystano anomalie Bougerta, redukcje topograficzne w oparciu o residualny model terenu (RTM), redukcje Rudzkiego, redukcje topograficzno-izostatyczne Pratta-Hayforda (PH) i Airy-Heiskanena (AH). Uzyskane wyniki wskazują na to, że informacja o gęstości topografii powinna być używana we wszystkich krokach procesu obliczania geoidy Helmerta oraz, że topograficzno-izostatyczna redukcja grawimetryczna, taka jak PH, AH lub RTM, wygładzająca interpolację przyspieszenia siły ciężkości powinna byś stosowana do precyzyjnego wyznaczania geoidy Helmerta zamiast powszechnie stosowanej metody opartej na anomaliach Bouguera.