Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
PL
Podano wyniki badań dotyczących sorpcji jonów Cd²⁺ na łupinach orzecha włoskiego. Wykazano, że jony Cd²⁺ sorbują się z wydajnością 41,9–70,4%. Zbadano wpływ czynników, takich jak stężenie sorbentu, czas mieszania, pH roztworu i temperatura na badany proces sorpcji. Adsorpcję jonów Cd²⁺ na łupinach orzecha włoskiego opisano za pomocą modelu Langmuira i Freundlicha. Maksymalna pojemność sorpcyjna dla badanego sorbentu naturalnego wyniosła 17,5 mg/g.
EN
Cd²⁺ ions were adsorbed onto walnut shells with an efficiency 41.9–70.4%. The effect concn. of natural sorbent, mixing time, pH, and temp. was studied. The process of Cd²⁺ ions sorption on the natural sorbent studied was described by the Langmuir and Freundlich models. The max. adsorption capacity of walnut shells for Cd²⁺ ions was 17.5 mg/g.
PL
W artykule przedstawiono informacje dotyczące możliwości odzysku kobaltu i niklu z oceanicznych konkrecji polimetalicznych. Z uwagi na niskie zawartości tych metali konieczne jest zastosowanie procesów ługowania za pomocą reagentów o charakterze kwaśnym lub alkalicznym. Po zapoznaniu się z wartością stężenia wyługowanego metalu, korzystne jest jego wydzielenie z roztworów potrawiennych za pomocą metody ekstrakcji lub elektrolizy. W przypadku niskiego stężenia metalu należy wykorzystać metodę umożliwiającą jego zatężenie a następnie zastosować metodę selektywnego wydzielenia. Do skoncentrowania składnika w roztworach rozcieńczonych służą metody oparte na wymianie jonowej (np. wymieniacze jonowe) lub flotacji jonów i osadów. Powodzenie tych metod jest w dużym stopniu uzależnione od tego, czy stosowany reagent (lub reagenty) da się regenerować, by ponownie, w jak największej ilości zawrócić go do procesu. Wiąże się to z opłacalnością ekonomiczną oraz z ochroną środowiska naturalnego.
EN
This paper presents the informations about the possibility of cobalt and nickel recovery from some poor raw materials, including ocean concretions. Due to the low content of these metals, it is necessary to apply leaching processes using acidic or alkaline reagents. After reviewing the value of concentration of the leached metal, it is preferable to separate this metal from spent pickling liquors by extraction or electrolysis. In the case of low metal concentration, it is necessary to use a method that allows to concentrate the metal and then to use a method of selective separation. To concentrate the component in dilute solutions, methods based on ion exchange (eg ion exchangers) or ions and precipitates flotation are used. The success of these methods mainly depends on whether the applied reagent (or reagents) can be regenerated, to be used again in the process. This determines the economic viability and environmental protection.
EN
The paper presents an impact of the metallurgical wastes dumping site on the following parts of the environment: air, soil and surface waters. Some of the methods used to prevent wastes interactions were showed. The results of the metallurgical wastes leachate samples research, in which toxic metal ions have been found, are presented results of examinations performed on water extracts derived from two types of metallurgical wastes were given. The chemical analysis of water extracts indicate exceeded concentration of toxic metals, such as: lead, arsenic, barium and others. Preliminary results of some metals elimination from the water extracts with PUROLITE ion-exchangers were also presented. The utilised acidous cationit with Na+ groups exchanges the Ba2+ ions in almost 90%, similar to S 930 ionit with chelating groups (Table 5 and 7). Whereas the anionit with hydroxyl groups removes the arsenic ions(V) from the solution with the 60% efficacy (Table 7).
PL
W pracy omówiono wpływ składowiska odpadów metalurgicznych na sfery środowiska: powietrze atmosferyczne, glebę i wody powierzchniowe. Przedstawiono niektóre sposoby zapobiegania oddziaływania tych odpadów. Podano wyniki badań wyciągów wodnych próbek odpadów metalurgicznych, w których stwierdzono obecność jonów metali toksycznych dla środowiska. Analizy chemiczne wodnych wyciągów wskazują na przekroczenia zawartości metali toksycznych, m.in. takich jak: ołów, arsen, bar i in. Przedstawiono również wstępne wyniki eliminacji zawartości niektórych metali z wyciągów wodnych za pomocą jonitów Firmy PUROLITE. Zastosowany silnie kwaśny kationit z grupami Na+ wykazuje zdolność wymiany jonów Ba2+ prawie w 90%, podobnie jak jonit z grupami chelatującymi S 930 (tab. 5 i 7). Natomiast anionit z grupami hydroksylowymi usuwa z roztworów jony arsenu(V) z wydajnością około 60% (tab. 7).
EN
This article presents the results of the research on the Pb2+ sorption from aqueous solutions on plum stones. For the used sorbent the depletion of Pb2+ in the solution was 47.2-81.3%. The effect of various factors, such as the concentration of natural sorbent, the pH, and the temperature was studied. The process of Pb2+ ions sorption on plum stones was described by the Langmuir and Freundlich models. The maximum sorption capacity of plum stones was for 21.2 mg/g.
PL
W niniejszym artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczących sorpcji jonów Pb2+ z roztworów wodnych na pestkach śliwek. Wykazano, że pestki śliwek mogą być wykorzystywane do usuwania jonów Pb2+ z roztworów wodnych. Dla badanego sorbenta redukcja zawartości jonów Pb2+ w roztworze wyniosła 47,2-81,3%. Zbadano również wpływ czynników, takich jak: stężenie sorbenta, pH roztworu i temperatura na badany proces sorpcji. Optymalne stężenie sorbenta wynosi 5 g/dm3, powyżej tej wartości stopień redukcji jonów Pb2+ nie zmienia się istotnie (rys. 4.1). Jest to prawdopodobnie związane ze zjawiskiem agregacji cząstek sorbenta w roztworze, które może ograniczać dostęp jonów metalu do miejsc aktywnych obecnych na powierzchni sorbenta. Do takiego samego wniosku doszedł w swojej pracy zespół Uluozulu (2008). Bardzo ważnym parametrem wpływającym na sorpcję jest odczyn pH. Wykazano, że najlepszą sorpcję na pestkach śliwek uzyskano przy pH 4,0š0,1 (rys. 4.2), w punkcie zerowego ładunku (tzw. pHzpc). W środowisku silnie kwaśnym ołów występuje głównie w postaci jonów Pb2+. Obniżenie sorpcji, występujące przy pH poniżej 4,0 prawdopodobnie jest związane z konkurencyjnym oddziaływaniem jonów wodorowych z jonami dwuwartościowego ołowiu oraz z dodatnio naładowaną powierzchnią sorbenta. Z kolei stopniowy wzrost pH prowadzi do tworzenia jonów kompleksowych i ostatecznie strącania się jonów ołowiowych w formie Pb(OH)2. Przy pH powyżej 5,0š0,1 prawdopodobnie tworzą się już jony hydroksylowe ołowiu i może rozpoczynać się proces strącania wodorotlenku ołowiu (Meena i in., 2008). Wykazano również, że ze wzrostem temperatury w zakresie (293-303)K następuje stopniowy spadek sorpcji (rys. 4.3). To potwierdza egzotermiczną naturę procesu sorpcji jonów Pb2+ na pestkach śliwek. Adsorpcję jonów Pb2+ na pestkach śliwek opisano przy pomocy modelu Langmuira i Freundlicha. Założenia obu modeli podano w tablicy 4.1. Wartość parametru a izotermy Langmuira pozwala oszacować maksymalną pojemność sorpcyjną sorbenta, czyli maksymalną ilość jonów metalu potrzebną do zapełnienia monowarstwy. Dla pestek śliwek stała a przyjmuje wartość 21,2 mg/g. Drugi parametr izotermy Langmuira, stała b reprezentuje energię adsorpcji. Im niższa wartość stałej b tym wyższe powinowactwo sorbentu w stosunku do jonów metalu. Dobry sorbent powinien charakteryzować się niską wartością współczynnika b i wysoką a. Parametr K Freundlicha umożliwia ocenę zdolności sorpcyjnych sorbenta a stała n określa intensywność adsorpcji (Han i in., 2005). Obliczona wartość współczynnika n równa 1,31 dla pestek śliwek, znajduje się w przedziale <1,10> co dowodzi, że proces adsorpcji na tym sorbencie jest "korzystny". Im wartość 1/n jest mniejsza tym większa jest niejednorodność energetyczna układu adsorpcyjnego (Bansal i Goyal, 2009). W przypadku pestek śliwek lepsze dopasowanie funkcji do danych pomiarowych uzyskano dla izotermy Freundlicha, co świadczy o niejednorodności powierzchni (Atkins, 2007).
PL
W artykule przedstawiono przegląd wybranych wyników badań procesu sorpcji jonów metali toksycznych na różnych materiałach pochodzenia naturalnego, m.in. pestkach owoców, łupinach orzechów, pyle tytoniowym, glonach, wodorostach i in. Przeprowadzona analiza prac pozwala stwierdzić, że usuwanie metali toksycznych przy użyciu badanych sorbentów naturalnych jest bardzo obiecującą metodą, a wykorzystywane w tym procesie materiały organiczne są konkurencyjne dla powszechnie stosowanych sorbentów, m.in. takich jak węgle aktywne. Dodatkowo za użyciem sorbentów organicznych przemawia również możliwość ich regeneracji.
EN
This article presents a review of selected literature data on sorption of metal ions on different natural materials (e.g. fruit stones, nut shells, tobacco dust, algaes, seaweeds). The review allows conclude that removal of toxic metals by means of natural sorbents is very promising method. Organic materials used in this process were found to be competitive with refer to commonly used sorbents (e.g. activated carbons). Additionally, important advantage of organic sorbents is possibility of their regeneration.
EN
This article presents the use of organic waste substances for the sorption of toxic metal ions from aqueous solutions. Experiments were conducted concerning the sorption of Pb2+ ions on plum stones to study the effect of various factors, such as the pH, the quantity and particle size distribution of the natural sorbent, and the concentration of ions undergoing adsorption in the solution to be purified. Optimal conditions for adsorption were selected (a pH of 4.0, an amount of biosorbent of 10 g and the particle size class of plum stones (1.25-2.50) mm). Pb2+ ions were shown to undergo chemisorption with an efficiency of 60 to 99%. The process of Pb2+ ion sorption on the natural sorbent studied was described by the Langmuir and Freundlich model.
PL
W artykule zaprezentowano zastosowanie odpadowych substancji pochodzenia organicznego do sorpcji jonów metali toksycznych z roztworów wodnych. Wykonano doświadczenia dotyczące sorpcji jonów Pb2+ na pestkach śliwek w zależności od szeregu czynników takich jak: wartość pH środowiska, ilość i klasa ziarnowa sorbentu naturalnego oraz stężenie adsorbowanych jonów w roztworze poddawanym oczyszczaniu. Dobrano optymalne warunki przeprowadzania procesu adsorpcji (pH środowiska 4,0; ilość biosorbentu 10 g oraz klasa ziarnowa pestek (1,25-2,50) mm). Wykazano, że jony Pb2+ sorbują się chemicznie w wydajnością od 60 do 99%. Proces adsorpcji jonów Pb2+ na badanym sorbencie naturalnym opisano za pomocą modelu Langmuira i Freundlicha.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.