Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 148

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
PL
Już przeszło trzy lata (od 12 grudnia 2008 r.) obowiązuje Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz. Urz. WE L 312 z 22 listopada 2008 r.), zwana dalej dyrektywą ramową o odpadach. Objęła ona swoim zakresem zagadnienia związane z gospodarką odpadami, wprowadzając w tym obszarze pewne nowe rozwiązania.
PL
Artykuł 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (Dz. Urz. WE L 312 z 22 listopada 2008 r.), zwanej dalej dyrektywą ramową o odpadach, określił warunki, kiedy substancja lub przedmiot mogą zostać uznane za produkty uboczne, a nie być traktowane jako odpady.
PL
Ustawa z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (zwana dalej ustawą o obowiązkach przedsiębiorców) weszła w życie 1 stycznia 2002 r. W ciągu 10 lat jej obowiązywania uległ zmianie nie tylko jej zakres, ale również tytuł, który obecnie brzmi: Ustawa z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej.
PL
Zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami, najbardziej pożądanym działaniem jest zapobieganie ich powstawaniu. Hierarchia została określona w art. 4 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (Dz. Urz. L 312 z 22 listopada 2008 r.) i jest stosowana podczas ustalania priorytetów w przepisach prawa i polityce dotyczącej zapobiegania powstawaniu odpadów oraz gospodarowania odpadami. Następnymi działaniami w hierarchii są kolejno: przygotowanie do ponownego użycia, recykling i inne metody odzysku, np. odzysk energii.Najmniej pożądanym działaniem jest unieszkodliwianie odpadów, do którego zalicza się również składowanie.
PL
Państwa członkowskie UE są obowiązane do opracowania programów zapobiegania powstawania odpadów, które mogą być odrębnymi dokumentami lub stanowić element planów gospodarki odpadami.
PL
Na podstawie upoważnień zawartych w Ustawie z 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (DzU nr 79, poz. 666) dotychczas zostało wydanych 20 rozporządzeń. Dotyczą one m.in. poziomów zbierania i stawki opłaty produktowej, sprawozdawczości oraz wymagań w zakresie postępowania z zużytymi bateriami i akumulatorami.
PL
Od przyszłego roku wejdą w życie znowelizowane przepisy dotyczące planowania gospodarki odpadami, zawarte w Ustawie z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (DzU z 2010 r. nr 185, poz. 1243, z późn. zm.). Zostały one wprowadzone Ustawą z 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (DzU nr 152, poz. 897), zwaną dalej ustawą nowelizującą.
PL
Pojęcie "paliwo alternatywne" występuje w polskim prawie w załączniku do Rozporządzenia Ministra Środowiska z 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (DzU nr 112, poz. 1206). Znalazło sie tam w grupie 19 "Odpady z instalacji i urządzeń służących zagospodarowaniu odpadów, z oczyszczalni ścieków oraz z uzdatniania wody pitnej i wody do celów przemysłowych" jako rodzaj odpadów o kodzie 19 12 10 "Odpady palne (paliwo alternatywne)".
PL
Na początku stycznia 2011 r. weszły w życie dwa rozporządzenia Ministra Środowiska: z 27 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu przekazywania i wzorów informacji o pojazdach wycofanych z eksploatacji oraz zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (DzU nr 257, poz. 1746) oraz z 31 grudnia 2010 r. w sprawie minimalnych rocznych poziomów zbierania zużytego sprzętu (DzU z 2011 r. nr 3, poz. 5).
PL
Zgodnie z art. 37 ust. 1 Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (DzU z 2010 r. nr 185 poz. 1243, z późn. zm.), posiadacz odpadów prowadzący ich ewidencję jest obowiązany sporządzić na formularzu zbiorcze zestawienie danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania tych odpadów. Obowiązek ten wszedł w życie 1 października 2001 r.
PL
Zgodnie z art. 27 ust. 1 i 2 Ustawy z 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (DzU nr 138, poz. 865, z późn. zm.), prowadzący obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych jest obowiązany do jego monitoringu zarówno w trakcie eksploatacji, jak i po jego zamknięciu.
PL
Zgodnie z art. 2 ust. 2 Ustawy z 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (DzU nr 138, poz. 865 oraz z 2010 r. nr 28, poz. 145), do odpadów wydobywczych obojętnych, powstałych w wyniku poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin ze złóż oraz ich magazynowania i przeróbki, nie mają zastosowania przepisy ww. ustawy, dotyczące kilku przypadków.
PL
Zgodnie z art. 14 ust. 4 Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (DzU z 2010 r. nr 185, poz. 1243, z późn. zm.), Rada Ministrów uchwala krajowy plan gospodarki odpadami (KPGO), opracowany przez ministra ds. środowiska w porozumieniu z ministrem ds. gospodarki odpadami. W myśl art. 14 ust. 14 ustawy jest on aktualizowany nie rzadziej niż co cztery lata.
PL
Zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy z 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (DzU nr 138, poz. 865 oraz z 2010 r. nr 28, poz. 145), obiekty unieszkodliwiania odpadów wydobywczych dzieli się na należące do kategorii A i na pozostałe.
PL
W styczniu 2012 r. minie dziesięć lat od wejścia w życie Ustawy z 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (DzU nr 63, poz. 638, z późn. zm.). Trzeba zauważyć, że w ciągu tego okresu ustawa była "tylko" pięć razy nowelizowana. Planowane jest zastąpienie jej ustawą o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, nad której projektem aktualnie trwają prace.
PL
Obok rozwiązań techniczno-technologicznych oraz instrumentów ekonomiczno-finansowych, prawo stanowi jeden z filarów gospodarki odpadami, które powinny być oparte na solidnym fundamencie wiedzy. Wszystkie wskazane filary są bardzo ważne i trudno sobie wyobrazić dobry stan gospodarki odpadami bez dobrego stanu każdego z nich.
PL
Zgodnie z art. 37 ust. 6 Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (DzU z 2010 r. nr 185, poz. 1243, z późn. zm.), marszałek województwa prowadzi wojewódzką bazę danych, dotyczącą wytwarzania i gospodarowania odpadami wraz z rejestrem udzielanych decyzji w zakresie wytwarzania i gospodarowania odpadami.
PL
Zgodnie z art. 37 Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, posiadacz odpadów prowadzący ewidencję odpadów jest obowiązany sporządzić na formularzu zbiorcze zestawienie danych o ich rodzajach i ilości, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania odpadów.
PL
W pierwszej połowie stycznia br. Ustawa z 17 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw została rozpatrzona przez Senat, który 13 stycznia 2010 r. przyjął uchwałę w sprawie tego aktu prawnego. W związku z powyższym ustawę ponownie skierowano do Sejmu, którego zadaniem było rozpatrzenie poprawek zgłoszonych przez Senat i uchwalenie ostatecznej wersji ustawy.
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.