Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Bioactivity of PLGA-gel-derived bioglass composites

Łączka M., Maślanka E., Pawlik J., Dziadek M., Zagrajczuk B., Cholewa-Kowalska K.

Science, Technology and Innovation

|

2018

|

Vol. 3, no. 2

27--34

EN

A series of PLGA (poly L-lactide-co-glycolide) based composites modified with gel-derived glasses in the form of foils were obtained by solvent casting procedure. As a modifier, glass particles with different chemical compositions from the CaO–SiO2, CaO–P2O5–SiO2,and Al2O3–SiO2 systems were used. All glasses were synthesized by the sol-gel process. Evaluation of bioactive properties of obtained composites was made on the basis of surface changes occurring during contact with simulated body fluid. The changes of Ca, P and Si ions concentration in SBF after incubation of composites were also measured. The result showed that all composites with bioglasses (CaO–SiO2, CaO–P2O5–SiO2) exhibit formation of calcium phosphates layer after SBF test, however, kinetics of Ca, Si ion release and P uptake from SBF was dependent on bioglass chemical composition. The higher solubility, as well as faster consumption of phosphorus from SBF, was observed for materials from CaO–SiO2 (T1/PLGA, S1/PLGA) compared to composites with respective bioglass particles from the CaO–P2O5–SiO2(T2/PLGA, S2/PLGA). Our results showed that rate of Si and Ca release from the gel-derived glasses and P uptake from SBF are dependent on both: the concentration of respective ions in the materials and the presence of phosphates in their structure. For materials modified with gel-derived glasses from Al2O3–SiO2 system no significant surface changes during contact with SBF were observed, and it seems that their behavior in physiological solution indicate that they are bio-inert materials.

2

High-temperature microscopy: a practical tool for bioceramics composites examinations

Pawlik J., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Engineering of Biomaterials

|

2017

|

Vol. 20, no. 143 spec. iss.

45

3

A new strontium and zinc doped bioglasses for tissue engineering

Zagrajczuk B., Dziadek M., Menaszek E., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Engineering of Biomaterials

|

2017

|

Vol. 20, no. 143 spec. iss.

51

4

Twenty years of research on gel-derived CaO-P2O5-SiOo2 bioactive glasses - what next?

Osyczka A. M., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Engineering of Biomaterials

|

2016

|

Vol. 19, no. 138 spec. iss.

87

5

Osteoinductive properties of gel-derived binary CaO-SiOo2 and ternary CaO-P2O5-SiO2 bioactive glasses

Andrysiak K., Cholewa-Kowalska K., Łączka M., Osyczka A. M.

Engineering of Biomaterials

|

2016

|

Vol. 19, no. 138 spec. iss.

86

6

Influence of chemical compositions on the structure and the bioactive properties of SiO2-CaO and SiO2-CaO-P2O5 bioactive glasses

Zagrajczuk B., Dziadek M., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Engineering of Biomaterials

|

2016

|

Vol. 19, no. 138 spec. iss.

69

7

Właściwości optyczne szkieł barwnych modyfikowanych jonami metali przejściowych

Terczyńska-Madej A, Myszkowski M, Bysiek D, Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Szkło i Ceramika

|

2013

|

R. 64, nr 1

26—29

PL

Praca dotyczy wytworzenia nieorganicznych szkieł krzemianowych i borokrzemianowych o składach zbliżonych do składu szkieł gospodarczych, barwionych na niebiesko i zielono przy zastosowaniu odpowiednio dobranych, pod względem jakościowym i ilościowym, związków metali przejściowych: CoO i K2Cr2O7. Przeprowadzono charakterystykę optyczną dla otrzymanych szkieł określając wpływ jonów barwiących na przebieg krzywych transmisyjnych i absorpcyjnych. Praca prezentuje ogólnie znane i najpowszechniej wykorzystywane metody do opisu graficznej i liczbowej charakterystyki barwy badanych szkieł barwnych w oparciu o przestrzenie trójwymiarowe: układ CIE XYZ i CIE Lab.

EN

The paper concerns the fabrication of inorganic silicate and borosilicate glasses based on the chemical compositions of the industrial glasses. The examinated glasses were coloured on the green and blue by doped of chosen transition metal compounds: CoO and K2Cr2O7. Optical characteristics of coloured glasses were used to determine influence of the colouring ions on the transmission and absorption spectra. This paper presents the most often used methods to define graphical and numerical characteristics of coloured glasses based on colour spaces: CIE XYZ and CIE Lab.

8

Charakterystyka optyczna tlenkowych szkieł nieorganicznych barwionych jonami manganu

Terczyńska-Madej A., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Materiały Ceramiczne

|

2012

|

T. 64, nr 2

239-243

PL

W pracy określono wpływ zmian zachodzących w składzie chemicznym szkła bazowego, wywołujących zmianę elementu więźbotwórczego oraz charakteru modyfikacji więźby, na najbliższe otoczenie jonów manganu wprowadzonych do struktury szkieł, determinujących stan walencyjny badanych jonów metalu przejściowego, a w efekcie - barwę szkieł. Jako przedmiot badań wybrano modelowe szkła nieorganiczne krzemianowe oraz fosforanowe o składach: 33R2O-67SiO2 i 20R2O-15Al2O3-65P2O5, gdzie R = Li, Na, K, które barwiono tlenkiem manganu MnO2. Mangan w szkłach nieorganicznych może występować w postaci jonów na II oraz III stopniu utlenienia, prawdopodobnie jedynie w koordynacji oktaedrycznej, chociaż obecność jonów manganu w szkle na wyższym stopniu utlenienia jest również możliwa. Podstawową metodą, która pozwala na badanie tych zagadnień jest spektroskopia elektronowa UV-VIS-NIR, a metodami uzupełniającymi są spektroskopia EPR czy XPS. Korzystając z tych metod określono widma elektronowe i opierając się na ich analizie oceniono wpływ zarówno matrycy szklistej, jak i modyfikatora (Li, Na, K) na charakter lokalnego otoczenia jonów manganu w badanych szkłach barwnych.

EN

The aim of this study was to determine the influence of K2O, Na2O and Li2O modifiers of silicate and phosphate glass networks on the valence state of manganese. Our attention was attracted by glass matrices based on the oxide systems composed of 33R2O-67SiO2 and 20R2O-15Al2O3-65P2O5 (where R = Li, Na and K) doped with manganese ions. UV-VIS-NIR spectroscopy is the most often used method allowing to determine the local state of transition metal ions in glasses. We used the method to study influence of the glass matrix on the local state of manganese ions. EPR spectroscopy was used as a supplementary experimental technique to confirm the spectroscopic results. The optical properties of alkali silicate and phosphate glasses, containing manganese additives and manufactured under oxidizing conditions, have been determined and related to the valence state of manganese. It has been found that manganese in the studied glasses was present in divalent and trivalent forms occupying octahedral ligand fields, being the most stable oxidation state.

9

Bioaktywne szkło z układu CaO-P2O5-SiO2 jako składnik kompozytów dla zastosowań medycznych

Kokoszka-Pawlik J., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Materiały Ceramiczne

|

2012

|

T. 64, nr 2

203-208

PL

Celem prezentowanej pracy było wytworzenie kompozytów o osnowie metalicznej (Ti) i ceramicznej (TiO2) modyfikowanych bioaktywnymi szkłami. Do badań zastosowano bioszkła otrzymywane na drodze syntezy zol-żel (BGZ) oznaczone symbolami A2 i S2 o składzie chemicznym A2 - 54CaO-40SiO2-6P2O5 (% mol.) oraz S2 - 16CaO-80SiO2-4P2O5 (% mol.). W pracy wytworzono kompozyty Ti modyfikowane 10% wag. oraz TiO2 z udziałem 25% wag. bioaktywnych szkieł pochodzenia żelowego (A2, S2). Stosując skaningową mikroskopię elektronową (SEM) oraz analizę rentgenograficzną (XRD) scharakteryzowano mikrostrukturę oraz skład fazowy otrzymanych kompozytów. Przeprowadzono badania ich parametrów mechanicznych (wytrzymałość na ściskanie). Bioaktywność materiałów oceniono na podstawie zmian morfologii powierzchni próbek po kontakcie przez 21 dni z płynem symulującym ludzkie osocze (SBF). Przeprowadzone badania wskazały, że dodatek bioaktywnych szkieł, zarówno do matrycy Ti jak i TiO2, spowodował otrzymanie materiałów o wytrzymałości na ściskanie odpowiadającej wartościom wytrzymałości części korowej kości ludzkiej. W przypadku kompozytów TiO2-BGZ otrzymano dodatkowo znaczące wzmocnienie materiałów i wytrzymałość na ściskanie wyższą niż materiał odniesienia TiO2. Oba wytworzone w pracy rodzaje kompozytów Ti-BGZ oraz TiO2-BGZ wykazywały właściwości bioaktywne.

EN

The aim of this study was to fabricate and evaluate both Ti- and TiO2-matrix composites modified with bioactive glasses. The glasses were produced by the sol-gel method (BGZ), named A2 and S2, and had the chemical composition of 54CaO-40SiO2-6P2O5 (mol. %) and 16CaO-80SiO2-4P2O5 (mol. %), respectively. Concentrations of added bioglasses were 10 wt% and 25 wt% for the Ti-BGZ and TiO2-BGZ composites, respectively. Scanning electron microscopy and X-ray diffraction were used to characterize the microstructure and phase composition of the obtained materials. The composites were also characterized for their mechanical properties, i.e. compressive strength. The bioactivity of composites was assessed by determining the changes of surface morphology of the composites after soaking in simulated body fluid (SBF) for 21 days. It was found that the addition of bioactive glasses into the Ti matrix results in compressive strength values comparable to cortical bone, and the incorporation of bioactive glasses to the TiO2 matrix leads to the strengthening of the materials which was adequate for bone implants. Both Ti-BGZ and TiO2-BGZ composites showed good bioactive properties.

10

Influence of thin films of bioglass and hydroxyapatite mixture deposited by PLD method on bioactivity of foam titanium implants

Mróz W., Budner B., Załęczny R., Bombalska A., Niedzielski K., Łączka M., Ślósarczyk A., Cholewa-Kowalska K., Douglas T. E. L., Schwarze D.

Engineering of Biomaterials

|

2012

|

Vol. 15, no. 116-117 spec. iss.

148

EN

The introduction of different bioelements into the structure of hydroxyapatite exerts a positive influence on the growth of new bone tissue. One such useful bioelement is silica, which possesses antibacterial properties and also acts as a factor regulating bone mineralization through stimulation of DNA to synthesize osteoblasts. Results of investigations into integration of foam titanium implants (FTI), with rabbit bone are presented. Two groups of implants were investigated: clean titanium implants produced by selective laser melting and FTI coated with a thin film of hydroxyapatite (HA) mixed with 10 wt. % of bioglass (BG) of A2 type (CaO- P2P-SiO2). Analysis of histopathology of implants' integration with bone were performed by staining using the triple chromatographic method of Masson - Goldner, planimetric analysis using the Kruskal - Wallis test, an ANOVA test and microtomography. Application of layers of the type HA+GH showed superior integration with bone than uncoated titanium implants.

11

Modyfikowana szkło-ceramika LAS (Li2O-Al2O3-SiO2)

Łączka K., Kounga A., Górny T., Łączka M., Cholewa-Kowalska K.

Szkło i Ceramika

|

2011

|

R. 62, nr 6

8-13

PL

Celem niniejszej pracy było uzyskanie tworzyw szkło-ceramicznych z układu Li2O-Al2O3-SiO2, w których jednocześnie krystalizują fazy: dwukrzemian litu (LS) i glinokrzemian litu (LAS). Połączenie właściwości tych dwóch faz stwarza możliwość otrzymania nowych materiałów charakteryzujących się z jednej strony podwyższoną, w stosunku do tworzyw spodumenowych (LAS) wytrzymałością, a z drugiej strony niższym niż w przypadku tworzyw z dwukrzemianem litu, współczynnikiem rozszerzalności termicznej. W związku z tym, przy opracowywaniu składów tlenkowych szkieł kierowano się możliwością uzyskania na ich bazie materiału dwufazowego wybierając 3 grupy szkieł różniące się stosunkiem Li2O do Al2O3. Na podstawie przeprowadzonych badań termicznych (DTA) określono temperatury krystalizacji przy czym czas wygrzewania dobrano doświadczalnie. Analiza składu fazowego uzyskanych tworzyw wskazuje na możliwość jednoczesnej krystalizacji krzemianu i glinokrzemianu litu przy stosunku Li2O:Al2O3 większe lub równe 1, natomiast niższa koncentracja Li2O w stosunku do Al2O3 prowadzi do uzyskania materiału jednofazowego, w którym krystalizują tylko glinokrzemiany litu. Równocześnie obserwuje się bezpośredni wpływ składu fazowego na mikrostrukturę tworzyw i ich parametry mechaniczne: materiały dwufazowe wykazują wyraźnie wyższą wytrzymałość mechaniczną a w obrazie mikrostruktury widoczne są dwie formy krystaliczne o pokroju słupkowym i sferycznym.

EN

The goal of this study was to obtain glass ceramic materials based on Li2O-Al2O3-SiO2 system in which two phases: lithium disilicate (LS) and lithium alumino-silicate (LAS) crystallize simultaneously. The combination of properties of these two phases create possibilities to get new materials characterized, on the one hand, by higher mechanical strength compared to spodumene glass-ceramics and other hand, by lower thermal expansion coefficient in comparison with lithium disilicate glass-ceramics. Therefore the developing of glass chemical compositions is guided by possibilities of obtaining two phases materials - there were selected 3 groups of glasses with different ratio of Li2O and Al2O3. Crystallization temperatures were determined basing on thermal analysis (DTA) and the holding time were chosen experimentally. Phase composition analysis of obtained glass-ceramics indicates that simultaneous crystallization of lithium disilicate and lithium aluminosilicate is possible at ratio Li2O:AI2O3 greater than equal to 1, whereas the lower concentration of Li2O to Al2O3 leads to a single-phase material, in which only lithium alumino-silicates crystallize. Direct effect of phase composition are observed in the materials microstructure and their mechanical parameters: two-phases materials exhibit much higher mechanical strength and microstructure are composed of two kind of crystals in the shape of bars and spherical form.

12

Wpływ modyfikatorów nieorganicznych i organicznych na lepkość zoli, strukturę i własności barwnych powłok hybrydowych

Cholewa-Kowalska K., Kwaśny S., Terczyńska-Madej A., Nocuń M., Olejniczak Z., Łączka M.

Materiały Ceramiczne

|

2010

|

T. 62, nr 1

93-101

PL

Pokrywanie szkieł powłokami o różnej funkcjonalności jest bardzo aktualnym problemem współczesnego przetwórstwa szkła. Pozwala bowiem otrzymać wyrób o zmodyfikowanych własnościach, adekwatnych do jego użytkowania. Jednym ze sposobów modyfikacji powierzchni szkła jest nakładanie cienkich powłok barwnych doskonale przylegających do podłoża o różnorodnych intensywnych barwach, wytrzymałych mechanicznie i odpornych chemicznie. Warunki takie spełniają powłoki hybrydowe nieorganiczno-organiczne typu ORMOCER. Osnowę tych powłok stanowi sieć krzemionkowa, zawierająca często również inne pierwiastki (Al, Ti, Zr), podstawiające krzem; głównym modyfikatorem takiej sieci są grupy organiczne, powiązane z krzemem wiązaniem Si–C. Barwę powłokom nadają zwykle barwniki organiczne, dla których modyfikowana organicznie sieć krzemionkowa jest bardzo dobrą, kompatybilną matrycą. Roztwory do nakładania powłok otrzymuje się z odpowiednich organicznych związków krzemu, rozpuszczonych w alkoholu. Powłoki nakładane są zazwyczaj na wyroby szklane dwoma alternatywnymi metodami: zanurzeniowo-wynurzeniową i natrysku. Parametrem decydującym o jakości powłoki, a także o jej grubości i intensywności zabarwienia, jest lepkość roztworów wyjściowych, z których powłoki są nakładane. Z kolei, lepkość zoli jest uzależniona od składu roztworu wyjściowego, a w szczególności od rodzaju użytych modyfikatorów nieorganicznych i organicznych sieci krzemionkowej oraz od stopnia rozcieńczenia roztworu. Z punktu widzenia właściwości użytkowych barwnych powłok hybrydowych, dobrym rozwiązaniem są matryce, których skład oparty jest na dwóch związkach: TEOS i GPTMS. Ponieważ dodatek do takich matryc związków organicznych innych pierwiastków, np. tytanu czy cyrkonu ma wpływ na jakość i własności powłok, przeprowadzono badania nad wpływem związków tych pierwiastków na lepkość zoli, strukturę żeli i charakterystykę optyczną UV/VIS wytworzonych powłok barwnych. W badaniach zastosowano, jako prekursory Ti i Zr, tetraetyloortotytanian C8H20O4Ti i tetrapropyloortocyrkonian Zr(OC3H7)4. W celu uzyskania barwy, do roztworów wyjściowych wprowadzono barwniki typu ORASOL (Red BL, Blue GN lub Black RLI), rozpuszczone w alkoholu. Dla wszystkich roztworów wyjściowych przeprowadzono pomiary lepkości w funkcji czasu, którym towarzyszyło równolegle nakładanie cienkich warstw na powierzchnię szkieł płaskich i wyrobów szklanych z roztworów o znanej lepkości. Warstwy nakładano metodą zanurzeniowo-wynurzeniową. Przeprowadzono wizualną ocenę jakości warstw, jak również wykonano dla cienkich powłok na szkle płaskim pomiary spektrofotometryczne UV/VIS. Stosując metody spektroskopowe FTIR i 29Si MAS NMR, badano strukturę żeli otrzymanych z roztworów wyjściowych. Stwierdzono, że rodzaj zastosowanego modyfikatora, w postaci organicznych związków Ti i Zr, wpływa silnie na lepkość zoli, determinując warunki nakładania cienkich powłok.

EN

Coating glasses with coats of various functionalities is an issue of modern glass industry at present, because it allows us to obtain a product with modified properties, which are adequate to the purpose. One of the possible modification of glass is to apply thin colour layers that adhere to the substrate perfectly, having various intensive colours and being mechanically and chemically resistant. The ORMOCER type inorganic-organic hybrid coatings have such properties. A matrix of these coatings is made of the silica network often containing also other elements (Al, Ti, Zr) substituting silicon; organic groups bound with silicon via the Si–C bond are the main modifiers of such a network. Colour of the coatings is mostly given by organic dyes, for which the organically modified silica network is a very good compatible matrix. Solutions used for application of the thin layers are received from adequate organic compounds. The coatings are mostly applied on the glass products by two alternative methods: dipping or spraying. Viscosity of the initial solution used for the glass coating is the parameter, which determines the quality of the coating, and also the layer thickness and colour intensity. Furthermore, the sol viscosity depends on the composition of the initial solution, particularly, on the type of inorganic and organic modifiers used in the silica network and the dilution grade of the solution. From the point of view of colour properties of hybrid coatings, a good solution is to use matrices that composition is based on two compounds, namely TEOS and GPTMS. Since, the addition of other elements, e.g. titanium and zirconium, to such organic compound matrices influences the quality and properties of the coatings, a study of the influence of Ti and Zr containing compounds on the viscosity of sols, the structure of gels and the optical UV/VIS characteristics of colour coatings has been carried out. In the study, tetraethyl ortho-titaniate C8H20O4Ti and tetrapropyl ortho-zirconate Zr(OC3H7)4 were used as precursors for Ti and Zr. In order to obtain colours, ORASOL type dyes (Red BL, Blue GN or Black RLI) were dissolved in alcohol, and added to the initial solution. The measurements of viscosity as a function of time were carried out for each initial solution, and were accompanied by a parallel application of thin layers, using solutions with known viscosity. The films were applied by dipping on surfaces of flat glasses and glass products. Both the visual quality estimation of the applied layers and the spectrophotometric UV/VIS characterization were made. Spectroscopic examinations, i.e. FTIR and 29Si MAS NMR, were used to investigate the structure of the gels, obtained from the initial solutions. It has been found, that the type of the modifier, which was used in a form of organic compound containing Ti and Zr, strongly affected the sol viscosity. Thus, it determines the conditions of thin layer application.

13

Wpływ dodatku bioszkła na własności kompozytów ceramicznych i polimerowych

Kokoszka J., Cholewa-Kowalska K., Bramowska K., Łączka M., Pamuła E.

Engineering of Biomaterials

|

2009

|

Vol. 12, no. 87

24-31

PL

Celem przeprowadzonych badań było wytworzenie oraz charakterystyka dwóch rodzajów kompozytów: hydroksyapatyt (HA)/bioszkło oraz polimer (PGLA)/bioszkło. Dodatek bioszkła do matryc: polimerowej i hydroksyapatytowej zastosowano w celu modyfikacji własności mechanicznych oraz poprawy bioaktywności wytworzonych kompozytów. Do otrzymania kompozytów zastosowano dwa bioszkła pochodzenia żelowego S2 (80%mol.SiO2, 16%mol.CaO, 4%mol. P2O5) oraz A2 (40%mol.SiO2, 54%mol.CaO, 6%mol. P2O5. Kompozyty hydroksyapatyt/bioszkło zawierały 10% oraz 50%mas. dodatku bioszkła. Za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) i analizy rentgenowskiej (XRD) scharakteryzowano mikrostrukturę oraz skład fazowy otrzymanych kompozytów. Metoda ultradźwiękowa posłużyła do wyznaczenia własności mechanicznych (modułu Younga E) kompozytów. Bioaktywność materiałów została oceniona poprzez zmiany morfologii powierzchni próbek po kontakcie przez 7 i 14 dni z płynem SBF. Na podstawie przeprowadzonych badań określono, iż dodatek 10% A2 (E=12,24GPa) oraz 50% S2 (E=15,54GPa) do matrycy hydroksyapatytowej wpłynął na podwyższenie modułu Younga tych kompozytów w porównaniu do samego hydroksyapatytu (E=9,03GPa). Po kontakcie ze sztucznym osoczem oceniono, iż tworzenie się apatytowej warstwy na powierzchniach kompozytów HA/bioszkło było szybsze dla kompozytów z dodatkiem bioszkła A2 niż w przypadku S2. Wytworzono również kompozyty PGLA/bioszkło, w postaci folii otrzymanych poprzez odlewanie na szalki Petriego roztworów rozpuszczonych: PGLA oraz bioszkła (A2 lub S2). Kompozyty te otrzymano przy udziale objętościowym bioszkła 12%, 21% oraz 33%. Przeprowadzono badania w celu określenia własności mechanicznych (wytrzymałość na rozciąganie, moduł Younga) kompozytów oraz testy w płynie SBF przez okres 5 i 10 dni. Wyniki badań parametrów wytrzymałościowych pokazują, że dodatek, bioszkła do matrycy polimerowej powoduje wzrost zarówno modułu Younga jak i wytrzymałości na rozciąganie tych kompozytów. Po teście w SBF zaobserwowano gwałtowne formowanie się warstwy apatytowej na powierzchni kompozytów - co wskazuje na wysoką bioaktywność otrzymanych materiałów.

EN

The aim of this study was to prepare and evaluate both HA/bioactive glass and resorbable polymer PGLA/bioglass composites. The gel- derived bioglasses were added to HA and PGLA matrix in order to modify mechanical properties and improve bioactivity of obtained composite materials. We have developed two different composites made of hydroxyapatite (HA) and gel derived bioglasses designated S2 (80%mol. SiO2, 16%mol.CaO, 4%mol.P2O5) or A2 (40%mol. SiO2, 54% mol.CaO, 6%mol.P2O5). Concentration of added bioglasses were: 10% and 50 wt.%. Scanning electron microscopy and X- ray diffraction were used to characterize microstructure and phase composition of obtained materials. The elastic properties of HA/bioglass composites (Young modulus E) were analyzed with the use of pulse ultrasonic technique. The bioactivity of composites was assessed by determining the changes of surfaces morphology of composites after soaking in simulated body fluid (SBF) for 7 and 14 days (test in vitro in SBF). We have determined that 10%wt. addition of A2 (E=12,24GPa) and 50wt. % addition of S2 (E=15,54GPa) to the HA matrix results in higher Young's modulus of composites in comparison to pure hydroxyapatite (E=9,03GPa). The rate of Ca-P-rich layer formation in SBF was higher for HA/bioglass composites containing A2 compared to the composites containing S2 bioglass. Moreover, PGLA/bioglass composites were manufactured in the form of foils by solvent casting of the mixtures: dissolved PGLA and bioactive glass A2 and S2 particles. Composites containing 12%, 21% and 33%vol. of bioactive glass were manufactured. Mechanical properties (Rm, E) of composites were evaluated as well as in vitro SBF test was conducted at 5 and 10 days periods times of incubation in SBF. The results of tensile tests show that the addition of bioactive glass increases both tensile strength and Young's modulus of the composites. Rapid formation of apatite-layer on composite surface after incubation in SBF indicates high bioactivity of these materials.

14

Powłoki żelowe na szkle. Cz.2

Łączka M., Terczyńska A., Cholewa-Kowalska K.

Świat Szkła

|

2008

|

nr 11 [124]

40-43

15

Powłoki żelowe na szkle. Cz.1

Łączka M., Terczyńska A., Cholewa-Kowalska K.

Świat Szkła

|

2008

|

nr 9 [122]

52-55

16

Comparative study of hydroxyapatite and hydroxyapatite mixed with bioglass coatings of metallic implants, deposited by PLD method

Mróz W., Jedyński M., Burdyńska S., Prokopiuk A., Ślósarczyk A., Menaszek E., Ścisłowska-Czarnecka A., Łączka M., Cholewa-Kowalska K., Niedzielska A.

Engineering of Biomaterials

|

2008

|

Vol. 11, no. 81-84

121--123

EN

Hydroxyapatite and bioglasses are important bioactive materials as they exhibit direct bonding with human bone. Therefore they are used as coatings for metallic implants. The aim of the present study was to compare two types of layers: monophase hydroxyapatite (HA) and composite-type HA+BG hydroxyapatite mixed with bioglass (BG) (BG 50% of weight) during the initial stage of their interaction with cell medium. In vitro studies were performed in order to determine the effect of the investigated layers on cell response. After 3 and 7 days the behaviour of the cells grown on the above surfaces was estimated through determination of the cell adhesion (CV colorimetric assay). Cell morphology and properties of biomaterials surfaces were analysed by atomic force microscopy (AFM).

17

Bioszkło nowej generacji jako składnik kompozytu z hydroksyapatytem

Kokoszka J., Onyszkiewicz A., Szymańska K., Bramowska K. J., Cholewa-Kowalska K., Ślósarczyk A., Łączka M.

Engineering of Biomaterials

|

2008

|

Vol. 11, no. 73

18-20

PL

Celem badań było wytworzenie kompozytu hydroksyapatyt - bioszkło nowej generacji. Badaniom poddano kompozyty o różnej zawartości bioszkła S2: 2,5%, 5%, 10%, 25% oraz 50%, w których resztę składu procentowego stanowił hydroksyapatyt. Otrzymane próbki zostały scharakteryzowane ze względu na skład fazowy, a w celu oceny bioaktywności przeprowadzono badania in vitro w sztucznym osoczu (SBF). Wykorzystując scanningową mikroskopię elektronową oceniono stan powierzchni materiałów po 7 i 14 dniach inkubacji w sztucznym osoczu (SBF).

EN

The aim of this study was to fabricate a new generation bio-glass / hydroxyapatite composite. Bioceramic composites were synthesized by sintering the powders of hydroxyapatite (HAp) mixed directly with an additive of 2.5, 5, 10, 25 and 50 wt. % bio-glass, at different temperatures ranging from 700 to 1300°C. The obtained materials were characterised with respect to phase composition and SBF test for estimation of their bioactive properties was carried out. The surfaces of composites were investigated as a function of soaking time in simulated body fluid (SBF) after 7 and 14 days, using SEM/EDAX analysis.

18

Szkła barwione kombinacją metali przejściowych - charakterystyka optyczna.

Drajewicz M., Wąchal D., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Szkło i Ceramika

|

2007

|

R. 58, nr 2

26-30

PL

Praca dotyczy wytwarzania szkieł sodowo-wapniowo-krzemianowych o zabarwieniu niebiesko-fioletowym, przy zastosowaniu jako barwników związków kobaltu i manganu. W szczególności określono wpływ kobaltu i manganu oraz ich kombinacji na przebieg krzywej transmisji światła w całym zakresie widma oraz na parametry, charakteryzujące daną barwę w ujęciu liczbowym i graficznym tj. składowe trójchromatyczne XYZ, współrzędne trójchromatyczne (x, y, z) pozwlające wyznaczyć położenie szkieł na tórjkącie chromatyczności, długość fali dominującej/dopełniającej oraz stopień nasycenia barwy.

EN

The paper concerns the production of coloured domestic glass using as dyes cobalt and manganese compounds. The effects of cobalt and manganese oxide combination on the spectra of light transmission in the ultraviolet and visible range are determined. As well as characterisation of glasses colours in the XYZ and Lab colour scales are made. The tristimulus values XYZ are calculated from the transmission spectrum of glass. Chromaticity coordinates x, y, z are calculated from XYZ and position of glass on the chromaticity diagram is shown. Dominant wavelength and colour saturation are also determined using chromaticity diagram.

19

Charakterystyka spektrofotometryczna szkieł odbarwianych cerem i neodymem.

Kokoszka J., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Szkło i Ceramika

|

2007

|

R. 58, nr 2

38-42

PL

W pracy oceniono, przy pomocy pomiarów spektrofotometrycznych, efektywność procesu odbarwiania związkami ceru i neodymu szkieł wytopionych z piasków szklarskich o zawartościach Fe2O3 od 0,008-0,05% wag. Wykazano, że zastosowanie mieszanki Nd2O3+CeO2 nie daje pożadanego efektu odbarwiającego przy szkłach wytopionych z piasków o małej zawartości żelaza, efekt ten jest widoczny natomiast przy piaskach silnie zanieczyszczonych żelazem - klasa IV.

EN

The aim of the present paper is the estimation of the effectiveness glass decolourisation applying cerium and neodymium compounds. In glass melting process are used various types of silica sand, with concentration Fe2O3 0,008-0,05% wt. From our results it follows the combination of Nd2O3+CeO2 is very useful for glasses obtained using silica sand with Fe2O3 concentration (class IV). In the case of glass melted with other classes of sand (I-III) the decolourisation efffects are very low.

20

Wpływ mieszaniny odbiałczona kość ludzka+bioszkło+fosforan trójwapniowy (TCP) na gojenie ran kostnych zwierząt doświadczalnych - badania wstępne

Nocoń J., Rauch J., Cieślik M., Łączka M., Ślósarczyk A., Rauch B., Cieślik T.

Engineering of Biomaterials

|

2007

|

Vol. 10, no. 69-72

104-106