Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dotacje. Ostatni dzwonek

Okularczyk M.

Energetyka Cieplna i Zawodowa

|

2011

|

Nr 5

26--28

PL

Rok 2010 przyniósł przedstawicielom sektora ciepłowniczego najwięcej możliwości ubiegania się o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej. Pomimo faktu, iż okres budżetowania unijnego przypada na lata 2007-2013, to właśnie bieżący rok jest ostatnim, w którym dystrybuowane będą fundusze strukturalne i organizowane nabory wniosków. Warto więc przyspieszyć i nie przegapić tej szansy.

2

Czy w połączeniu z funduszami strukturalnymi będzie łatwiej?

Okularczyk M.

Przegląd Komunalny

|

2008

|

nr 4

80-82

PL

We współczesnej polskiej rzeczywistości gospodarczej mamy do czynienia z dwoma nowymi zjawiskami. Z jednej strony, obserwujemy intensyfikację procesu wdrażania funduszy europejskich na lata 2007-2013 (bazującego w dużej mierze na doświadczeniach z poprzedniego okresu budżetowania 2004-2006), z drugiej zaś dostrzegamy rosnące zapotrzebowanie na inicjację strategicznych dla wielu regionów przedsięwzięć infrastrukturalnych i inwestycyjnych, realizowanych łącznie przez partnerów prywatnych i publicznych.

3

Zagospodarowanie odpadów z galwanizerni.

Okularczyk M.

Recykling

|

2007

|

nr 6

22-23

PL

Chromowane balustrady, ocynkowane wiadra, posrebrzane i pozłacane łańcuszki i kolczyki i wiele innych przedmiotów, które są na co dzień używane zawdzięczają swój blask i trwałość technikom galwanizacyjnym. Odpadami ubocznymi podczas procesu galwanizowania są ścieki i odpady.

4

Wykorzystanie mas formierskich na składowiskach komunalnych.

Okularczyk M.

Recykling

|

2007

|

nr 4

32-33

PL

Pod koniec 2003 r. oszacowano, że na terenie kraju funkcjonowało ok. 390 różnych zakładów odlewni. W odlewniach tych wytwarzano ok. 70 tys. ton odpadowych mas formierskich rocznie. Mniej więcej 70% odpadów mas formierskich poddawana jest odzyskowi, a pozostała ilość kierowana jest na składowiska.

5

Organizacja i technologia w recyklingu e-szrotu.

Okularczyk M.

Recykling

|

2007

|

nr 1

24-25

PL

Segregacja, zbiórka, odzysk i recykling zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego stanowią znaczący problem, zwłaszcza że zawiera on substancje niebezpieczne i jest szkodliwy dla środowiska. W systemie zbiórki tego rodzaju sprzętu swoją rolę odgrywa zarówno jego użytkownik, jak i zbierający. W myśl ustawy o zużytym e-sprzęcie zabronione jest jego wyrzucanie wraz z innymi odpadami. Przeciętny Kowalski, korzystający w domu np. z żelazka, po jego wyeksploatowaniu jest zobowiązany do oddania go podmiotowi go zbierającemu. Jeśli nie zrealizuje tego obowiązku, będzie podlegać sankcjom karnym w postaci grzywny.

6

Frakcja mineralna ze zmieszanych odpadów komunalnych.

Okularczyk M.

Recykling

|

2007

|

nr 2

28-30

PL

Zgodnie z obowiązującymi w kraju przepisami i dyrektywami Unii Europejskiej zabrania się składowania nieprzetworzonych odpadów komunalnych na składowisku. Zastosowanie linii do segregacji odpadów powinno przyczynić się do spełnienia obowiązujących wymogów prawnych związanych z zagospodarowaniem odpadów komunalnych.

7

Zagospodarowanie pyłów i szlamów z hutnictwa żelaza i stali.

Okularczyk M.

Recykling

|

2006

|

nr 4

22-23

PL

Wyniki prowadzenia w hutach procesów technologicznych otrzymuje się, oprócz podstawowych produktów, jakimi są surówka przeróbcza i stal, produkty uboczne, m.in. żużle i pyły. Odpady te odzyskiwane zostają w ponad 98%, a ich największe ilości wykorzystywane są do procesów surowcowych w hutach oraz - częściowo - w przemyśle cementowym.

8

Wykorzystanie odpadów w produkcji cementu.

Okularczyk M.

Recykling

|

2006

|

nr 7-8

30-31

PL

Energochłonny i masowy charakter procesu produkcji cementu powoduje, że przemysł ten zużywa duże ilości paliw i surowców naturalnych. Intensywna eksploatacja surowców spowodowała już znaczne ich wyczerpanie. Wysokie ceny paliw przy dużej energochłonności procesu oraz występujący deficyt surowcowy zmuszają przemysł cementowy do poszukiwania nowych technologii, wykorzystujących surowce i paliwa odpadowe.

9

Recykling aerozoli.

Okularczyk M.

Recykling

|

2006

|

nr 10

22-23

PL

W Rozporządzeniu Ministra Gospodarki zdefiniowano wyrób aerozolowy jako jednorazowy pojemnik wykonany z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego, zawierający gaz sprężony, skroplony albo rozpuszczony pod ciśnieniem wraz z cieczą, pastą proszkiem lub bez nich, wyposażony w urządzenie umożliwiające uwalnianie zawartości w formie cząstek stałych bądź ciekłych zawieszonych w gazie w postaci piany, pasty, proszku lub cieczy.