Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zabezpieczanie przed ogniem drewnianych obiektów zabytkowych

Kozłowski R., Pyrzyński K., Michalska A., Muzyczek M., Sałaciński K., Rulewicz J.

Budownictwo i Architektura

2015

Vol. 14, nr 4

79--87

Drewno było najczęściej używanym surowcem do konstrukcji obiektów od najdawniejszych czasów, które w czasie jego użytkowania narażone jest na biodeterioracje i całkowite spalenie w wyniku pożaru. Drewniane obiekty zabytkowe są całkowicie palne, a na dodatek często zlokalizowane poza miejskimi ośrodkami z utrudnieniami do ich dostępu przez straż pożarną. Stąd zabezpieczenie przed pożarami takich obiektów jest bardzo ważne, tym bardziej, że pomimo rozwoju techniki i technologii, pożary tych obiektów zdarzają się coraz częściej. A zatem czy aktualnie istnieje możliwość takiego przeciwogniowego zabezpieczenia drewnianych obiektów, aby „w dyskretny” sposób zabezpieczyć je przed rozprzestrzenianiem się ognia z wykorzystaniem nowoczesnych środków ogniochronnych? Obniżenie palności i szybkiego rozprzestrzeniania się płomieni w tych obiektach stwarza nadzieję na zapobiegnięcie kompletnego ich spalenia. Przy doborze środków ogniochronnych i systemów zabezpieczenia należy brać pod uwagę również to, by te środki i systemy nie wywierały niekorzystnego wpływu na wygląd, higroskopijność i trwałość zabezpieczonego drewna zabytkowego. Za wielce efektywne uznaje się miedzy innymi transparentne powłoki pęczniejące w warunkach pożarowych, które to odcinają dostęp tlenu z powietrza poprzez wytworzenie izolacyjnej, niepalnej piany zapobiegającej penetracji ognia wewnątrz elementów drewnianych. Zastosowanie pasywnych systemów ochrony ogniowej, które mogą być połączone z zastosowaniem biocydów w zabytkowych budynkach drewnianych takich jak kościoły, skanseny, obniżając ilość nieszczęśliwych pożarów tych obiektów.

The protection of wooden heritage buildings against fire, biodeterioration, robbery and vandalism is one of the most important tasks in the field of cultural property preservation. In Poland and other European countries, the most popular wood-made objects are historical wooden churches (Catholic and Orthodox ones), rural huts, cottages, sheds, barns and wooden wind mills which are like open air museums. Wood is the most common raw material that was used for the construction of these objects since ancient times. Generally these wooden objects are wholly combustible, they are mostly located beyond towns and difficult to guard and exposed to risk of setting on fire. Not everywhere there is a sufficient supply of water from water tanks and fire hydrant network. Moreover, there is a lack of good access ways for fire brigade vehicles and no fire detecting systems were installed in many of these objects. Unfortunately, fire retardant application is insufficient or totally absent in these heritage buildings. This manuscript presents general possibilities of the application of modern technology of fire retardancy systems intended for the protection the heritage objects against fire disaster. None or only minimal influence on an ancient object wood is the advantage of the above systems. The fire safety strategy for wooden buildings and historical sites requires an agreement and compromise between the point of view of art. Historians and conservators and that of fire-fighting experts.

Przeciwogniowe zabezpieczanie materiałów palnych

Kozłowski R. M., Wertejuk Z., Muzyczek M.

Elastomery

2013

T. 17, nr 2

7--11

W przeglądowym artykule podano informacje związane z przeciwogniowym zabezpieczeniem palnych materiałów, a zawłaszcza polimerów, kompozytów oraz materiałów włókienniczych [1,2]. Artykuł opisuje mechanizmy działania ognioochronnego najczęściej stosowanych środków uniepalniających, które to mechanizmy sklasyfikowano w czterech grupach. Mechanizmy te opierają się na zasadzie fizycznego rozcieńczania palnych gazów (tworzących płomień) niepalnymi gazami, przerywającymi wolnorodnikową reakcję łańcuchową zachodzącą w palnych gazach, chemicznego oddziaływania poprzez wbudowanie w strukturę polimeru niepalnych struktur, hamowania przenikania ciepła oraz jego odbijania, a także stosowania pęczniejących powłok ochronnych. Powszechnie stosowane środki uniepalniające to: trójtlenek glinu, tlenek magnezu, tlenki antymonu, związki chloru i bromu, melamina i jej pochodne, związki fosforowe, związki boru, grafit, grafen i nanorurki węglowe oraz glinokrzemiany. Główne dziedziny ich stosowania to tworzywa sztuczne, kompozyty, drewno i produkty drewnopochodne, papier, materiały włókiennicze, farby i lakiery, a także powłoki ognioochronne konstrukcji stołowych i drewnianych. Ostatnie, bardziej efektywne rozwiązania to środki ognioochronne w postaci nanocząstek, pozwalające na znaczne zmniejszenie ilości wprowadzanych środków ognioochronnych, nawet poniżej 3% wagowych. W większości krajów obowiązują określone regulacje prawne co do stosowania środków ognioochronnych, głównie z powodu ich toksycznych właściwości i problemów związanych z recyklingiem wyrobów, zawierających te środki. Skuteczność zabezpieczenia różnorodnych materiałów przed działaniem ognia, stosowanych w różnych dziedzinach działalności gospodarczej, badano zgodnie z normami ISO oraz normami krajowymi.

The review article consist data connected with flame and fire retardancy of different materials, including polymers, composites, wood, and wooden products, fibres and textiles [1,2]. In paper are presented different mechanisms of flame retardancy, which is classified into 4 different groups. These mechanisms rely on: physical dilution of flammable gases, by inflammable gases, and braking the free-radical reaction of flame, chemical intrinsically built non-flammable structures in structure of polymers, insulation, and reflection of heat transfer, application of protective, especially intumescent coatings. Flame retardants, used and produced in global scale, generally are based on aluminium oxide, magnesium oxide, anti-mony oxide, chlorine and bromine compounds, melamine and their relatives, phosphorus compounds, boron compounds, graphite, graphen, carbon nano-tubes and aluminum silicates. The main area of their application are polymers and composites, wood and wooden products, paper, fibres and textiles, paints, and varnishes and fire retardant coatings e.g. intumescent also for steel and wood constructions. The nano-flame retardants, introduced recently allow for decreasing their dose, even below 3% of their mass. In the most of the world countries, in different area of economy, there are standards to obey, regarding using of flame retardants e.g. ISO standards and domestic in particular countries, mainly due to the existing problems with toxic properties of flame retardants and with recycling of products, which consist flame retardants.