Przestrzeń architektoniczna i przestrzeń utworu muzycznego są konstrukcjami o czytelnej i charakterystycznej budowie, w związku, z czym inspiracja muzyką w pracy projektowej to bardziej lub mniej świadome tłumaczenie form muzycznych na język organizacji przestrzeni. W projektach powstałych z inspiracji muzyką można wyraźnie wskazać konkretne elementy struktury przestrzennej będące bezpośrednią transpozycją struktur muzycznych obecnych w utworze. Istotą jest ciągłość dźwięku i ciągłość przestrzeni, stosunki sąsiadujących ze sobą elementów, dzięki którym zaczynamy rozumieć założenie kompozycyjne. W identyczny sposób dokonuje się odczyt całości kompozycji architektonicznej, kiedy przechodząc przez przestrzeń otwierają się przed obserwatorem coraz to nowe widoki pozwalające zbudować w wyobraźni obraz całości formy architektonicznej. Niniejsza praca dotyczy współczesnego rozumienia architektury i muzyki (XX-XXI wiek) i powiązań między leksykalnymi analogiami, takimi jak: rytm, harmonia, barwa, artykulacja, i inne, stanowiącymi wspólne składowe kompozycyjne. Podjęte badania dotyczą bezpośrednich inspiracji muzycznych w pracy architektów, współpracy projektantów i kompozytorów oraz poszukiwań nowatorskich metod translacji muzyki w przestrzeń. Zakres tematyczny, w który wpisuje się podejmowana w materiale problematyka, obejmuje wielopłaszczyznowo traktowane aktywności interpretacyjne zastanej rzeczywistości, przyczyniając się jednocześnie do rozwoju wyobraźni oraz kreatywności twórczej i projektowej. Badania oparto na podstawie pozyskanych zestawów prac rysunkowych traktowanych, jako reprezentacje obrazów architektury oraz zapisów muzycznych, także jako narzędzia poznawcze, wspierając się na indywidualnych doświadczeniach, wybranych pozycjach naukowych oraz ocenie konkretnych przypadków.
EN
The architectural space and the space of the musical work are constructions with a clear and distinctive structure, therefore, the inspiration of music in the design work is more or less conscious translation of musical forms into the language of space organization. In music-inspired projects, specific elements of the spatial structure can be clearly identified as a direct transposition of the musical structures present in the piece. The essence is the continuity of sound and space, the relations of adjacent elements, thanks to which we begin to understand the compositional assumption. In the same way, the entire architectural composition is read, when, passing through the space, new views are opened to the observer, allowing you to construct in your imagination an image of the whole architectonic form. This work deals with the contemporary understanding of architecture and music (XX-XXI centuries) and the relationships between lexical analogies, such as: rhythm, harmony, color, articulation, and others, constituting common compositional components. The research undertaken concerns direct musical inspiration in the work of architects, the collaboration of designers and composers and the search for innovative methods of translating music into space. The thematic scope, into which the issues undertaken in the material fit, includes multifaceted interpretative activities of the found reality, contributing at the same time to the development of imagination and creative and design creativity. The research is based on the obtained sets of drawing works treated as representations of architectural images and musical recordings.
Przekaz plastyczny zawierający się w złożonej kompozycji zasadzającej się na ekspresji wyrazu zawartej w poszczególnych składowych ekspozycji zintegrowanych z charakterem przestrzeni wystawienniczej stanowi pogłębiony obraz relacji odbiorczej. Wielowarstwowość interpretacyjna opierająca się na merytorycznych założeniach określających kompozycję dzieła artystycznego oraz inkluzywnym traktowaniu przestrzeni architektonicznej, stanowiącej swoisty rodzaj obudowy, implikuje poszerzone spectrum procesów poznawczych samego dzieła, przekazu autorskiego, nadając jednocześnie danej przestrzeni nowych znaczeń. Temat badań naukowych dotyka idei poszukiwania wzajemnych relacji między realizacją z zakresu sztuk czystych oraz projektowych odbywających się na płaszczyźnie symbolicznej, konceptualnej i emocjonalnej, celem aktywizacji twórczej, projektowej i społecznej. Realizacja artystyczna pt. „E-mocje” stanowiła pretekst badawczy mający służyć kreowaniu nowych związków znaczeniowych, formalnych i poznawczych. Celem badań jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy działania badawcze oparto na indywidualnych obserwacjach, ocenie konkretnych przypadków przy użyciu metody analizy formy, związanej z oceną pojedynczych elementów kompozycyjnych i rozpatrywanych pod kątem synergii artefaktów z obszaru sztuk plastycznych i projektowych. Dzieło plastyczne funkcjonujące w sposób symbiotyczny z przestrzenią architektoniczną pogłębia percepcję, poszerza wyobraźnię i generuje nowe kody znaczeniowe skupiając uwagę na kompleksowym przekazie autorskim.
EN
The visual message contained in a complex composition based on the expression of individual elements of the exhibition, integrated with the nature of the exhibition space, constitutes an in-depth image of the reception relationship. A multi-layered interpretation, based on substantive assumptions defining the composition of artistic work and inclusive treatment of the architectural space, constituting a kind of cover, implies a broadening of the spectrum of cognitive processes of the work itself and the author's work while giving new meanings to a given space. The subject of scientific research touches on the idea of searching for mutual relations between the implementation of pure arts and design occurring at the symbolic, conceptual, and emotional levels in order to activate creative, design, and social activities. The research pretext, aimed at creating new semantic, formal, and cognitive relations, was an artistic realization entitled “E-emotions”. Research activities were based on individual observations, and assessment of specific cases using form analysis, combined with the assessment of individual compositional elements and artifacts from the area of fine arts and design considered in terms of synergy.
Wybór spostrzeżeń według zastanych, określonych warunków kształtowania form architektonicznych odnosi się do sfery doznań zmysłowych, krystalizując cel, jakim jest wykazanie skuteczności zależności i związków zachodzących między pozyskiwanymi danymi oraz ich wpływem na kształt przestrzeni architektonicznych. W badaniach podjęto próbę skonstruowania ciągu logicznego, wskazującego rozwiązanie podjętego problemu, jakim ostatecznie jest optymalizacja procesu kształtowania architektury i jej jakości. Odniesienia do wybranych, modelowych form architektonicznych, reprezentowanych konkretnymi artykulacjami plastycznymi (zapis fotograficzny) i opatrzone skonkretyzowaną formą komentarza słownego stanowią także czynniki służące optymalizacji kategoryzacji przestrzeni. Metody badawcze opierające się na analizie przedstawień modelowej wersji architektury, jej percepcyjnego odbioru oraz interpretacyjnego przedstawienia ułatwić mogą identyfikację właściwej drogi kreacji architektury, ostatecznie implikującej świadomie wybraną przestrzeń egzystencji.
EN
The selection of observations, in accordance with the existing, specific conditions for shaping architectural forms, refers to the sphere of sensory experiences, crystallizing the goal of showing the effectiveness of the dependence and relationship between the acquired data and their influence on the architectural shape. The research is aimed at constructing a logical sequence indicating the solution to the problem of the final optimization of the process of shaping architecture and its quality. References to selected exemplary architectural forms, represented by specific artistic articulations and provided with a specific form of a verbal comment, are also factors that help to optimize the categorization of architectural spaces. Research methods, based on the analysis of the representation of the model version of the architecture, its perceptual reception, and interpretative interpretation, may facilitate the identification of the correct way of creating architecture, ultimately consciously implying a dedicated existence space.
Architektura współczesna w mieście historycznym stanowi naturalny element przeplatającej się symboliki epok. Jest znakiem czasów pozwalającym zdefiniować charakter współbrzmienia w kontekście, dając przy tym pretekst do analizy zjawiska wzajemnego oddziaływania form historycznych i tych powstałych współcześnie. W ogólnym rozumieniu miasta-przestrzeni, która powinna być postrzegana jako utilitas, firmitas, venustas (użyteczność, trwałość, piękno), podjęto badania związane z kompozycją wybranych przestrzeni placów i rynków w Poznaniu, których charakter został zmieniony w ostatnich 20 latach. Celem przeprowadzonych badań jest znalezienie odpowiedzi na pytanie: czy ingerencja formalna w kontekście historycznej tkanki miasta może wykraczać poza ogólnie przyjęte zasady dobrej kontynuacji, czy powinna stanowić wpisującą się w kontekst trwałości kompozycyjnej kompozycję przestrzenną? Działania badawcze oparto na indywidualnych obserwacjach, ocenie konkretnych przypadków oraz wybranych pozycjach naukowych. Istotnym narzędziem w badaniach okazały się również metoda analizy formy, związana z oceną pojedynczych elementów kompozycyjnych i rozpatrywana pod kątem działania artefaktów z obszaru sztuk plastycznych. Całość opracowania jest też próbą określenia, jak dalece projektant może odbiegać od zastanego charakteru przestrzeni, by odbiorca-użytkownik przestrzeni mógł egzystować w poczuciu stabilności i tożsamości miejsca.
EN
Contemporary architecture in a historical city is a natural element of intertwining symbolism of epochs. It is a sign of the times that allows defining the character of resonance in context, while providing a pretext for analyzing the phenomenon of mutual interaction of historical forms and those created contemporarily. In the general understanding of the city - a space that should be perceived as utilitas, firmitas, venustas (utility, durability, beauty) - research was undertaken related to the composition of selected spaces of squares and markets in the city of Poznań, whose character has changed in the last two decades of the 20th century. The aim of the conducted research is to find an answer to the question of whether formal intervention in the context of the historical fabric of the city can go beyond the generally accepted principles of good continuation, or should it constitute a composition that fits into the context of compositional durability? The research activities were based on individual observations, assessment of specific cases, and selected scientific positions. An important tool in the research also turned out to be the method of form analysis, related to the assessment of individual compositional elements and considered in terms of the operation of artifacts from the field of visual arts. The entire study is also an attempt to determine how far a designer can deviate from the existing character of space so that the space user-recipient can exist with a sense of stability and identity of the place.
Wizualizacja projektowa jako ogólna nazwa graficznych metod tworzenia, analizy i przekazywania informacji w procesie projektowania przestrzeni architektonicznej oraz urbanistycznej pełni funkcję wspomagającego narzędzia projektowego, jak i marketingowego. Środki wizualne stanowią pomocne narzędzie w przedstawianiu nieistniejącej tkanki historycznej i obrazowaniu historycznego kontekstu, służą wymianie idei na wcześniejszych etapach procesu, obrazują projektowane wizje, są też elementem konkurencyjnej „sprzedaży” produktu, jakim każdorazowo jest nowo projektowana przestrzeń. Graficzne metody prezentacji przestrzeni, niezależnie od użytego narzędzia i osadzenia w epoce historycznej, mają wpływ na charakter prowadzonych prac badawczych i projektowych. Wizualizacja służy celom poznawczym, a także archiwizacyjnym oraz dydaktycznym. Pojmowana jako środek wyrazu artystycznego, zaliczana może być również do autonomicznej kategorii sztuk plastycznych.
EN
Design visualization as a general name for graphic methods of creating, analyzing, and transmitting information in the process of designing architectural and urban space, serves as a tool supporting design and marketing. Visual means are helpful in presenting the non-existent historical tissue and in depicting the historical context. As a specific graphic language, they are used to exchange ideas at earlier stages of the process, They illustrate the designed visions, and they are also an element of the competitive “sale” of the product, i.e. a newly designed space each time. Graphical ways of presenting space, regardless of the tool used and location in the historical era, have an impact on the nature of research and design work. Visualization has a cognitive, archiving, and didactic function. Conceived as a means of artistic expression, it can also be classified as an autonomous category of fine arts.
This article describes the role of street art in the context of the city’s competitiveness and creativity. In addition, the study examines the perception of street art by residents of various cities in terms of its acceptance, associations, and impact on the image and competitiveness of cities. Based on selected examples from Poland, manifestations of street art were indicated as a determinant of the direction of changes in the image of the city’s architecture and urban layout. The entire discussion was set in the framework of a literature review, case study, and survey research. The article deals with the issues of urban artistic articulations and their impact on the increase in the level of social participation, growing creativity in public space and increasing the attractiveness and competitiveness of the city. By presenting numerous examples, the importance of street art was indicated as an element influencing the city’s popularity and attractiveness. Moreover, the manner of perception of street art among residents was presented, taking into account their place of residence in terms of population. The interdisciplinary approach implemented made it possible to confirm the purposefulness of using the activities of street artists in the space of our existence, in giving a unique identity of urban spaces, thus influencing the competitiveness of cities. Acceptance and positive perception of street art should make city authorities aware of how important this artistic current can become from the perspective of managing the city’s image.
PL
Niniejszy artykuł opisuje rolę sztuki ulicznej w kontekście konkurencyjności i kreatywności miasta. Zbadano także postrzeganie sztuki ulicznej przez mieszkańców różnych miast pod kątem ich akceptacji, skojarzeń oraz wpływu na wizerunek i konkurencyjność miast. Na wybranych przykładach z Polski wskazano przejawy sztuki ulicznej jako determinantę kierunku zmian wizerunku architektury i układu urbanistycznego miasta. Całość rozważań osadzono w ramach przeglądu literatury, studium przypadku oraz badań ankietowych. Artykuł porusza zagadnienia miejskich artykulacji artystycznych i ich wpływu na wzrost poziomu partycypacji społecznej, wzrost kreatywności w przestrzeni publicznej oraz zwiększenie atrakcyjności i konkurencyjności miasta. Prezentując liczne przykłady, wskazano na znaczenie sztuki ulicznej jako elementu wpływającego na popularność i atrakcyjność miasta. Ponadto przedstawiono sposób percepcji sztuki ulicznej wśród mieszkańców z uwzględnieniem ich miejsca zamieszkania pod względem liczby ludności. Zastosowane podejście interdyscyplinarne pozwoliło potwierdzić celowość wykorzystania działań artystów ulicznych w przestrzeni naszej egzystencji, w nadawaniu unikalnej tożsamości przestrzeniom miejskim, wpływając tym samym na konkurencyjność miast. Akceptacja i pozytywny odbiór sztuki ulicznej powinny uświadomić władzom miast, jak ważny może stać się ten nurt artystyczny z perspektywy zarządzania wizerunkiem miasta.
The article presents the problem of using manual graphic recording and multimedia recording in the process of perception of architectural spaces, with the aim of searching for tools that can optimize the design processes of architecture and urbanism. The material refers to the research conducted by comparative analysis, individual cases (case study) using the heuristic method. Selected sets of graphic, drawing and painting interpretations, as well as records in the nature of film tracks, were analyzed in an effort to assess the merit of the method used in determining the character of a given space and the degree of its recognition. The simultaneous use of both tools contributed to broadening the research field and deepening the diagnosis of the spaces recognized by the students. The research undertaken showed the advisability of using a combined cognitive method, based on the mutual transfer of drawing and multimedia techniques, which can be an effective tool for optimization in creative and design work. The dualistic way of approaching the issue gave confirmation that the synergy of action can result in an expanded analysis of space, the development of imagination and the ability to use new means of expression, consequently forming interesting plastic and multimedia articulations.
PL
W artykule poruszono problem wykorzystania manualnego zapisu graficznego oraz zapisu multimedialnego w procesie percepcji przestrzeni architektonicznych, celem poszukiwania narzędzi mogących zoptymalizować procesy projektowania architektury i urbanistyki. W materiale odniesiono się do badań prowadzonych metodą analizy porównawczej, indywidualnych przypadków (case study) z użyciem metody heurystycznej. Analizie poddano wybrane zestawy interpretacji graficznej, rysunkowej i malarskiej oraz zapisów o charakterze ścieżek filmowych, chcąc ocenić wartość merytoryczną stosowanej metody przy określaniu charakteru danej przestrzeni i stopnia jej rozpoznania. Równoległe stosowanie obu narzędzi przyczyniło się do poszerzenia pola badawczego i pogłębienia diagnozy rozpoznawanych przestrzeni. Podjęte badania wykazały celowość komplementarnego wykorzystywania metod poznawczych opierających się na wzajemnym transferze rysunku i technik multimedialnych, mogących stanowić skuteczne narzędzie optymalizacji w pracy twórczej i projektowej. Dualistyczny sposób podejścia do zagadnienia dał potwierdzenie, że synergia działania skutkować może poszerzoną analizą przestrzeni, rozwojem wyobraźni i umiejętności posługiwania się nowymi środkami wyrazu, w konsekwencji interesującymi w formie artykulacjami plastycznymi oraz multimedialnymi.
Obraz, jako jedna z form komunikacji, służy przekazywaniu odbiorcy emocji, wartości oraz idei i stanowi zbiór odczytywanych w trakcie procesu poznawczego danych na temat form przestrzennych. Może to wpływać na optymalizację procesów projektowych, przekładając się na charakter projektowanych przestrzeni architektonicznych oraz urbanistycznych, poddawanych autorskiej interpretacji i analizie. Ocena ich jakości i komfortu odnosi się do formy, funkcji, struktury oraz kontekstu, a rejestrowana jest z udziałem intuicyjnie działającego zmysłu rozpoznania bezpieczeństwa i wygody. Świadome poszerzenie pola odbioru oraz interpretacji przestrzeni o sfery sensualnej percepcji, otwiera nowe możliwości interpretacji oraz zacieśnia odległe obszary badań, dając nowy wymiar artefaktom (dziełom sztuki), traktowanym, jako czynnik opiniotwórczy, także w środowiskach bezpośrednio niezwiązanych z procesem projektowym oraz wykonawczym. Metody badawcze opierają się na analizie modelowej architektury, w procesie pogłębionej percepcji oraz interpretacyjnego zapisu.
EN
The image, as one of the forms of communication, serves to convey emotions and values, ideas, it is a set of contents read in the cognitive process, a set of data about architectural forms, which, when subjected to original interpretation and analysis, may influence the optimization of design processes, translating into the quality of the designed architectural forms. The assessment of the quality and comfort of a space concerns form, function, structure, and context and is recorded with the participation of an intuitive sense of security and appreciation of comfort. Consciously expanding the field of interpretation and reception of architectural space with the sphere of sensory perception, opens up new possibilities of interpretation and tightens distant areas of research, giving a new dimension to works of art, treated as an opinion-forming factor, also in environments not directly related to the design and implementation process. Research methods are based on the selection, analysis of the selected architecture, in the process of in-depth recording of perceptions and interpretations.
Perception of architectural forms takes place in the processes of conscious and unconscious reception of architecture, during the observation or use of architectural spaces. Deepened perception as a result of sensory interpretation and reinterpretation may be of great importance in the processes of shaping the architectural environment, which is the context of our existence. The article discusses the problem of recognizing and categorizing architecture and the possibility of broadening the cognitive spectrum for the optimization of design processes. An architectural object perceived as an image remains a multi-format commentary also in its written form, accompanying people at every stage of their life, often having an impact on its quality. By careful observation and comparative analysis, based on selected examples from both the country and the world, referring to the author’s artistic interpretations and semantics, an attempt was made to indicate a new opening in the procedures of recognizing architecture. The aim is to confirm the thesis that the choice of observations, according to the existing, specific conditions of shaping architectural forms, relates to the sphere of sensory experience and may constitute another element facilitating the understanding and shaping of architecture. It is also important to show the relationship and links between the data obtained during the analysis and interpretation of images as well as their influence on the shaping of architectural spaces.
PL
Percepcja form architektonicznych zachodzi w procesach świadomego i nieświadomego jej odbioru, w trakcie obserwacji lub użytkowania przestrzeni architektonicznych. Pogłębiona percepcja, odbywająca się w wyniku sensorycznej interpretacji oraz reinterpretacji może mieć duże znaczenie w procesach kształtowania środowiska architektury, stanowiącego kontekst naszej egzystencji. W artykule poruszono problem rozpoznawania i kategoryzacji architektury oraz możliwości poszerzenia spektrum poznawczego dla optymalizacji procesów projektowych. Obiekt architektoniczny, postrzegany jako obraz, pozostaje wieloformatowym komentarzem także w zapisie słownym, towarzysząc człowiekowi na każdym etapie życia, mając często wpływ na jego jakość. Drogą wnikliwej obserwacji, analizy porównawczej, na podstawie wybranych przykładów z kraju i ze świata, odnosząc się do autorskich interpretacji plastycznych i semantyki, podjęto próbę wskazania nowego otwarcia w procedurach rozpoznawania architektury. Celem jest potwierdzenie tezy, że wybór spostrzeżeń według zastanych, określonych warunków kształtowania form architektonicznych odnosi się do sfery doznań zmysłowych i może stanowić kolejny element ułatwiający zrozumienie i kształtowanie architektury. Istotne jest także wykazanie zależności i związków zachodzących między danymi pozyskiwanymi w trakcie analizy i interpretacji obrazów oraz ich wpływem na rozumienie przestrzeni architektonicznych.
W artykule poruszono problem wspomagania procesów myślowych, pogłębiania, rozwijania wyobraźni oraz świadomości w odniesieniu do procesów dydaktycznych i projektowych. Bodziec, aktywacja, interpretacja, wyobrażenie, wzmocnienie - sformułowania znajdujące miejsce w sferze nauki, aktywizowane oraz modyfikowane na potrzeby realizacji konkretnych działań w obszarze edukacji przekładają się na pożądany progres i aktywność twórczą. Uruchomienie autonomii interpretacyjnej implikuje niekonwencjonalne rozwiązania, niejednokrotnie otwierające nowe płaszczyzny działania lub łączące dotąd odległe, tym samym pozytywnie wpływając na podniesienie poziomu kreatywności. Wykraczanie poza standardy ram programowych, w kontekście swobody prowadzenia badań, poszerza spectrum rozwiązań projektowych, autorskich wypowiedzi, a także indywidualnego spojrzenia na problem. Rodzaj swoistego konektywizmu - uczymy się, gdziekolwiek jesteśmy, robiąc cokolwiek i w każdej chwili - zmodyfikowanego na potrzeby danej dziedziny czy obszaru badań stanowi element układanki mającej przełożenie na charakter środowiska zewnętrznego i jakość egzystencji. Wzbogacona doświadczeniem interdyscyplinarność prowadzonych działań objawia się manifestem samodzielnego myślenia i kreatywnych wypowiedzi, będąc przy tym źródłem edukacyjnych doświadczeń i czynnikiem optymalizującym procesy dydaktyczne oraz projektowe.
EN
The article deals with the problem of supporting thought processes, deepening and developing the imagination and awareness about didactic and design processes. Stimulus, activation, interpretation, imagination, strengthening - phrases found in the sphere of science, activated and modified for the needs of specific activities in the area of education, translate into the desired progress and creative activity. Activation of interpretative autonomy implies unconventional solutions, often opening new levels of action, or connecting previously distant ones, thus positively influencing the increase in the level of creativity. Going beyond the standards of the program framework, in the context of the freedom to conduct research, broadens the spectrum of design solutions, original statements, as well as an individual approach to the problem. A kind of connective - we learn, wherever we are, doing anything and at any time - modified for the needs of a given field or area of research, is part of the puzzle, which translates into the nature of the external environment and the quality of existence. The interdisciplinary nature of the activities carried out, enriched with experience, manifests itself in a manifesto of independent thinking and creative statements, being at the same time a source of educational experiences and a factor optimizing didactic and design processes.
Odbiór architektury jako przestrzennej formy użytkowej stanowi bazę pogłębiania świadomości i percepcji architektury, przybliżając problem i zagadnienie dziedziny zajmującej się kształtowaniem przestrzeni dla potrzeb człowieka. Przeniesienie zjawiska na płaszczyzny plastycznego „komentarza do” poszerzać będzie obszary poznawcze w kontekście odbioru charakteru i jakości form architektonicznych, także konkretnego definiowania architektury jako nauki łączącej dyscypliny projektowe z plastycznymi. Obraz, autorska wypowiedź na temat wybranego fragmentu rzeczywistości, jest komunikatem stanowiącym pretekst do kontynuacji dialogu – reinterpretacji architektonicznych form. Obraz jak kamień filozoficzny nadaje magii technicznemu wyrazowi architektury, wydobywając z niego urok dzieła sztuki, pozwalając dostrzec nieoczywiste w oczywistym. Dualistyczny sposób pojmowania i kreacji architektury zawierający się w kompilacji intuicyjnego oraz logicznego rozumowania – myśl, obraz, skojarzenie – opiera się zarówno na doświadczeniu umysłowym, jak i emocjonalnym, a poparty interdyscyplinarnymi badaniami naukowymi kształtuje sylwetę architekta kreującego kontekst naszej codzienności.
EN
Perception of architecture, as a spatial utility form, lays foundations for encyclopaedic terms which define the issues of the discipline which shapes space for the needs of man. Transposing the phenomena into a 2D artistic ‘comment’ may extend the field of perception of shapes, nature or quality of architectural forms or even sense of a particular definition of architecture as a discipline combining designing and artistic drawing. A painted image – an author’s commentary upon a selected part of reality – is a message intended for the continuation of the dialogue on the topic it features. It is an interpretation which allows us to freely transpose typical elements of a composition into the world where their objective functions become the subjective ones.
The article deals with the issue of the nature and quality of reviews of scientific publications in the research area of architecture and urban planning. The aim of the article is to indicate the unique character of the undertaken research topic, often implying unconventionally undertaken research methods. As a result, the proposals for extending the offer of publishing patterns are discussed, which could enable the presentation of research results in the discipline of architecture and urban planning. These present, in a way that goes beyond the schemas, issues from the border of exact, humanistic, natural, social and artistic sciences. The methods used allow for the characterization of selected scientific publications as well as scientific reviews.
PL
W artykule poruszony jest problem istoty i jakości recenzji publikacji naukowych z obszaru badawczego dyscypliny architektura i urbanistyka. Cel artykułu to wskazanie na specyfikę podejmowanej tematyki badawczej, implikującej często niekonwencjonalnie podejmowane metody badawcze. W rezultacie omówione zostają propozycje rozszerzenia oferty wzorców wydawniczych, mogących umożliwić prezentację wyników badań naukowych z dyscypliny architektura i urbanistyka, które w sposób wykraczający poza schematy, prezentują zagadnienia z pogranicza nauk ścisłych, humanistycznych, przyrodniczych, społecznych oraz plastycznych. Zastosowane metody pozwalają na charakterystykę wybranych publikacji naukowych oraz sporządzanych recenzji naukowych.
Człowiek jako gatunek charakteryzuje się dużą jednorodnością, stanowi jednak odrębne, indywidualne zjawisko. Miasto stworzył na swoje potrzeby i na podobieństwo żywego organizmu, dlatego traktowane jak żywa tkanka, może rozwijać się w sposób harmonijny i zgodnie ze swoją tożsamością, stanowiąc, mimo wielu podobieństw, autonomiczne zjawisko. W artykule poruszono problem identyfikacji miast, uwzględniając ich podobieństwa znajdowane w strukturze i jakości przestrzeni architektonicznych oraz urbanistycznych. Celem artykułu jest wyodrębnienie autorskiego zestawu istotnych elementów kompozycyjnych definiujących tożsamość miasta. W rezultacie omówione zostają, budujące charakter, cechy miasta, pozwalające jednocześnie na stworzenie matrycy, umożliwiającej właściwe rozpoznanie struktury danego miasta i wspierającej jego prawidłowy rozwój. Całość dywagacji osadzona została w ramach zastosowanej metody obserwacyjnej, heurystycznej oraz case study, których celem jest znalezienie właściwej odpowiedzi i potwierdzenia założeń głównych.
EN
Human as a species is very similar to each other but it is also a separate, individual phenomenon. The city was created to resemble it. Treated as living tissue, it can harmoniously develop and follow its identity, constituting an autonomous phenomenon despite many similarities. The article deals with the problem of identifying cities on the basis of their similarities in the structure and quality of architectural and urban spaces. The article aims to distinguish the important, original compositional elements and to indicate universal factors determining the identity of the city. As a result, the characteristics of the city were discussed, while allowing for the creation of a matrix that would allow for proper recognition of the structure of a given city and proper development. The whole discussion was embedded in the framework of the applied observational, heuristic, and case study method, the aim of which is to find the right answer and confirm the main assumptions.
Optimisation of architectural design and its perception involves a comprehensive sensory analysis of the human body response to the stimuli received by the brain. Owing to sensual haptic characteristics, expressed through relevant motor activity, we can reliably create trends among the future users. Proper assessment and sensuality of architecture shall underlie justified, reference parameters predetermining a selection of appropriate measures shaping our daily life context. Opportunities which haptic spatial perception offers facilitate a short-cut in our research to model design processes. Implementation of sensory evaluation methodology into design processes will facilitate a congruent definition of architecture and improve its quality.
PL
Optymalizacja procesów percepcji i projektowania architektury wiąże się z kompleksową analizą sensorycznych doznań, obejmujących kontekst psychofizjologiczny. Praktyki wykorzystujące narzędzia haptyczne, wyrażane za pomocą aktywności motorycznej, pozwalają na wiarygodne kształ- towanie tendencji przyszłego użytkownika, a właściwa ocena problematyki sensualności architektury generuje, pozyskiwanie uzasadnionych naukowo i metodycznie, referencyjnych parametrów, implikując dobór odpowiednich środków, przekładających się na jakość architektury. Możliwości tkwiące w haptycznym postrzeganiu przestrzeni, pozwalają skrócić łańcuch formatowania ciągu badawczo-projektowego modelowych obiektów. Wdrożenie w procedury projektowe, bazującej na empirycznych badaniach sensorycznych metodologii, skutkować będzie kongruentnym definiowaniem oraz podniesieniem poziomu projektowanej architektury.
Architecture and context are the inseparable elements of the scene of existence. They determine its nature and its perception. Architecture does not exist without context, and itself creates another context. The progressing digitalisation of reality begins to create a virtual layer, understood in many ways, existing in the non-material space of zeros and ones that build a new global context for a given object. Buildings are no longer recognized in-situ, but through their (often distorted) image. The image and the essence of the space come apart, disturbing perception, and the surfeit of media and interactivity leads to blurring and relativisation of truth about architecture and its context. The chaos of meanings coded in architectural forms escapes human perceptive abilities, and this may result in reducing architecture to meaningless noise.
PL
Architektura i kontekst to nierozerwalne elementy sceny egzystencji. Determinują jej charakter oraz postrzeganie. Architektura nie istnieje bez kontekstu, sama budując następny. Postępująca cyfryzacja rzeczywistości zaczyna kreować wielorako rozumianą wirtualną warstwę, istniejącą w niematerialnej przestrzeni zer i jedynek, budujących nowy, globalny kontekst obiektu. Budynki nie są już rozpoznawane in-citu, lecz przy pomocy niejednokrotnie zniekształconego wyobrażenia o nich. Obraz i istota przestrzeni rozwarstwiają się, zaburzając percepcję, a przesyt mediów i interaktywności prowadzi do zacierania i relatywizowania prawdy o architekturze oraz jej kontekście. Chaos zakodowanych w formach architektonicznych znaczeń ucieka możliwościom ludzkiego postrzegania, a to skutkować może sprowadzaniem architektury do pozbawionego treści szumu.
Poszukiwanie metod badawczych w porównawczych sferach złożoności psychiki kobiecej ze skomplikowaną strukturą architektury ma na celu optymalizację procesów projektowych w oczekiwaniach skutkujących przestrzenią kształtowaną na miarę wymagań, wygodną, bezpieczną, kroczącą z duchem czasu, ikoniczną, a przy tym wyrażającą się niekwestionowanym pięknem. Weryfikacja podobieństw zachodzi na dwóch płaszczyznach, oceny funkcji i oceny formy, przy uwzględnieniu czynników hormonalnych. W tym kontekście upodmiotowienie architektury do roli kobiety pozwala w jak najszerszym zakresie korzystać z operowania emocjami i zmysłami, stanowiącymi nieprzebyte źródło rodzących się doznań, często fenomenologicznie budujących nasze doświadczenie. Bogactwo charakterologiczne obu, wsparte rzemiosłem budowlanym, rzetelnością wykonawczą, technologią, a nade wszystko wiedzą, wyobraźnią i świadomością architekta, wskazuje na możliwość pojawienia się elementów kontroli poznawczej, co implikuje zwiększenie wpływu na jakość kształtowanej wokół nas rzeczywistości.
EN
Looking for research methods in the comparative spheres of female psychological complexity and complex architectural structure is aimed at optimizing the design processes and expected to result in a space that is shaped to satisfy requirements, comfortable, safe, up– to–date, iconic and at the same time emanates unquestionable beauty. Verification of similarities is made on two levels: evaluation of form and evaluation of function, with taking hormonal factors into account. In this context, subjectification of architecture to the woman’s role allows one to make use, to the widest possible extent, of emotions and senses being an endless source of emerging sensations that often phenomenologically build our experience. Characterological richness of both, supported with construction craftsmanship, reliability of execution, technology, but more importantly by knowledge, imagination and awareness of an architect, points to the possibility of occurrence of cognitive control elements, which implies increased impact on the quality of the reality shaped around us.
Artykuł podejmuje zagadnienia związane z percepcją architektury, z uwzględnieniem procesów sensorycznych, w głównej mierze służących do wyodrębniania cech obiektów (kolor, forma, wielkość, faktura, temperatura itd.) a implikujących dialog poznawczy zachodzący pomiędzy odbiorcą-użytkownikiem i przestrzenią. Uznawana za symbol podstaw oraz komfortu egzystencji przestrzeń egzystencjalna, w kontekście poznawczym, jest elementarną składową większych w skali zespołów, które poszerzając zasięg oddziaływania, anektują w swoją strukturę poszczególne części, by oscylować wokół najistotniejszych dla człowieka potrzeb i ich realizacji. Celem prowadzonych badań jest zwrócenie uwagi na istotną funkcję zobrazowanych przestrzeni, odgrywających rolę komunikatu w kodzie językowym, w którym duże znaczenie ma charakter danej przestrzeni, zwrotnie przekładając się na jakość samego obrazu. Obiekt architektoniczny, traktowany jako dzieło sztuki, warunkuje formę przedstawienia-zobrazowania, jednocześnie wzmacniając relacje pomiędzy odbiorcą a konkretną przestrzenią lub jej fragmentem. Niezależnie od stopnia nasycenia związku emocjonalnego autora kreacji z kontekstem obraz przestrzeni (przestrzeń zobrazowana) kieruje uwagę na walory, szczegóły, zjawiska przynależne ściśle do określonych miejsc. Współzależność działań plastycznych oraz technicznego charakteru pracy architekta wzbogaca ofertę możliwości sposobu prowadzenia procesów projektowych, podkreślając wagę zależności pomiędzy dziedziną nauk technicznych i sztuk plastycznych.
EN
The article presents the processes involved in the perception of architecture, including the sensory processes inherent in the differentiation of features of facilities (colour, form, size, texture, temperature, etc.) which imply a cognitive dialogue between space and its user. Existential space deemed as a designator of basic living conditions and comfort assumes another meaning in the cognitive context, where it constitutes a basic component of larger forms which expand by annexing individual components within its structure to address and meet the most vital needs of man.The research aims to highlight the important function of space represented in images. Such images then play certain roles in our verbal communication, which is predetermined with the nature of the portrayed space, and as such translates into the quality of the picture/drawing/image itself. An architectural facility perceived as a piece of art underlies the form of its representation/imaging and strengthens the relations between particular space or a part thereof and its user. Irrespectively of the degree of emotional saturation existing between the designer and the context, the image of space (space imaging) attracts the viewers’ attention to the qualities, details or phenomena closely correlated with particular places. The process of transforming independent ideas of the author into the artistic expression effectively reveals the purposefulness of the application of the cognitive approach which allows for self-corrections of the design processes. Such an approach simultaneously demonstrates correlations between engineering and fine arts.An image of an architectural facility can be a source of extensive information thereon and, in the form of design documentation, it can further, testify to individual approaches of the globally renowned leaders in the field and evidence the interdisciplinary nature of the profession of an architect. Therefore, the communicative and educative values of such images need to be particularly exposed and protected. As such they should rank higher both in the design process and collections of works classified as our national heritage.The adopted research methods consist in the observations and the analysis of hand-made drawings and pictorials combined with the heuristic approach to architectural designing. This methodology assumes that the selection of observations made in the specific conditions of perception of architecture and its designing transposed upon autonomous artistic activities in fine arts in relation to a specific goal – being the optimisation of architectural output – will define the efficiency of interdependencies and correlations between the input data and, thus, will form a logical continuum, which implies the compliance with the guidelines discussed herein.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.