Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Układ zieleni w dotychczasowych granicach Zielonej Góry wraz z terenami włączonymi w strukturę miasta po 1 stycznia br. daje nowe możliwości budowy systemu zieleni miasta w oparciu o zasoby i powiązania przyrodnicze. Należy to w umiejętny sposób uwzględnić w planowaniu rozwoju urbanistycznego miasta z poszanowaniem zasad zrównoważonego rozwoju.
2
Content available Lubuska Przyroda – warta zachodu?
PL
Ziemia Lubuska charakteryzuje się dużym bogactwem przyrodniczym, zawartym w dziewięciu formach ochrony przyrody. Występują tu dwa Parki Narodowe, 65 rezerwatów przyrody, osiem Parków Krajobrazowych, 74 obszary Natura 2000, 36 obszarów chronionego krajobrazu, sześć zespołów przyrodniczo-krajobrazowych, 335 użytków ekologicznych i 1785 pomników przyrody. Wśród chronionych roślin, zwierząt i grzybów jest wiele unikatowych gatunków w skali europejskiej. Ochrona walorów przyrodniczych będzie możliwa dzięki regularnym badaniom naukowym różnorodności biologicznej, rozsądnej gospodarce zasobami przyrody, stałemu monitoringowi stanu środowiska oraz wszechstronnej edukacji przyrodniczej.
EN
Ziemia Lubuska (Lubusz Land) is characterized by rich diversity of nature, which is protected within nine forms of nature conservation. There are two National Parks, 65 nature reserves, eight Landscape Parks, 74 Natura 2000 sites, 36 protected landscape areas, six Nature and land-scape complexes, 335 ecological sites, and 1785 natural monuments. The list of protected plants, animals, and fungi of Ziemia Lubuska includes a lot of rare species at the European scale. The protection of the natural values will be possible in consequence of systematic studies on biological diversity, reasonable management of natural resources, constant monitoring of the state of environment, and comprehensive natural science education.
PL
Bocian biały (Ciconia ciconia) jest ptakiem brodzącym zasiedlającym głównie krajobraz rolniczy, i Jego pisklęta pozostają w gnieździe 54-64 dni od ; wylęgu i w tym czasie narażone są na szereg negatywnych czynników naturalnych i antropogenicznych. Inwazyjne zakażenia grzybicze stanowią ; jeden z głównych czynników śmiertelności wśród ptaków, przy czyni dzikie ptactwo szczególnie narażone jest w pierwszych tygodniach życia. Najczęstszymi grzybicami występującymi u ptaków są: aspergilozą i kandydoza. Celem pracy była ocena częstości występowania grzybów z rodzaju Aspergillus w dziobach i kloakach piskląt bociana białego na obszarach łąk nadrzecznych, terenów podmiejskich oraz obszarach zanieczyszczonych województwa lubuskiego, jako czynnika mogącego świadczyć o ryzyku wystąpienia aspergilozy. Materiał do badań stanowiły wymazy pobrane z dziobów i kloaki piskląt bociana białego w czerwcu 2011 r. Badaniem objęto 98 ptaków. Materiał z wymazówek wysiewany był na płytki Petriego z agarem Sabourauda z penicyliną i streptomycyną. Hodowle inkubowano przez pierwszą dobę w temperaturze 37°C, a przez kolejne cztery dni w temperaturze 25°C. Dalsze badania miały na celu sprawdzenie, od których ptaków izolowano z dziobów i kloak grzyby z rodzaju Aspergillus. Identyfikację przeprowadzono w oparciu o badania makro- i mikroskopowe. Stwierdzono, że spośród 98 badanych piskląt grzyby z rodzaju Aspergillus występowały u 26 (26,5%) ptaków. Spośród nich 57,7% miało skolonizowane tylko dzioby, 23,1% kloakę, a 19,2% - zarówno dzioby, jak i kloaki. W prowadzonych badaniach identyfikowano trzy gatunki z rodzaju Aspergillus - A. fumigatus, A.flavus i A. niger. Najczęściej występującym gatunkiem był A. fumigatus. Na 26 piskląt skolonizowanych przez badane pleśnie powyższy gatunek występował w 80,0% wymazów pobranych z dziobów oraz w 72,7% wymazów z kloaki.
EN
White stork (Ciconia ciconia) is a wading bird populating mainly agricultural land. Chicks remain in the nest for 54-64 days after hatching and during this time are exposed to a number of negative natural and anthropogenic factors. Invasive fungal infections are one of the main factors of mortality among birds, but wild birds are especially vulnerable in the first weeks of life. The most common mycoses occurring in birds are: aspergillosis and candidiasis. The aim of this study was to evaluate the prevalence of Aspergillus spp. in beaks and rectum of white stork chicks in areas of riverside meadows, suburban areas and contaminated areas of lubuskie county as a factor which may indicate a risk of aspergillosis. Swabs collected from beaks and rectum of white stork chicks in June 2011 were research material. The study included 98 birds. Material from the swabs were cultured on Sabouraud agar with penicillin and streptomycin. The cultures were incubated at 37°C for the first day, and than at 25°C for the next four days. Further studies were designed to test, from which birds Aspergillus spp. fungi were isolated from beaks and rectum. The identification was based on macroscopic and microscopic observations. It was found that among the 98 tested chicks Aspergillus spp. fungi were present in 26 (26.5%) birds. Among these, 57.7% had colonized only beaks, 23.1% only rectum, and 19.2% - both beaks and rectum. In this study only three species of the Aspergillus genus were identified - A. fumigatus, A.flavus and A. niger. The most common species was A. fumigatus. AspergiRus fumigalus occurred in 80.0% of swabs taken from the beaks and in 72.7% of rectum swabs per 26 chicks colonized by fungi.
EN
The evolution of organisms leads to the elimination of behaviors that are costly in terms of energy. One of such behaviors in the Tree Sparrow Passer montanus is the autumn display during which these birds construct nests. The purpose of this paper is to find out if this behavior is a part of the strategy for winter survival. The study of Tree Sparrows was conducted near Warsaw, Central Poland. During the breeding season, nest boxes were checked to record the presence of Tree Sparrow nests. Before the autumn display, breeding nests were dyed in order to identify nest material added in the period of autumn display. Nestlings in nest boxes, juveniles, and adults captured in mist-nets were banded with different combinations of color bands to identify their age during visual observations in the period of autumn sexual display. Juveniles and adults caught in mist-nets were classified as molted or not molted birds. In winter, nest boxes were checked to catch the birds roosting in them at night. Autumnal sexual display in Tree Sparrows is similar to the spring display. Both adults and juveniles leave the breeding colony in August and return after molt. They form pairs, copulate and build nests in fall. The autumn display is continued from the first ten days of September to early November. The number of Tree Sparrows participating in the autumn display increases with the percentage of the birds that completed molt in the population. In the first half of September, 16% of the population completed molt, while 99% in mid-October. On the average, adult birds formed pairs on 11 September (SD: 7.7 days), and juveniles on 17 September (SD: 8.0 days). Nest construction was started, on the average, 14.2 [plus or minus]8.7 days after pairing. The advance in nest building was dependent on the time of pair formation. Intensive nest building took place in the last 10-days period of September and in October. Early in November, nest building ceased with the onset of cool weather. The last birds to pair did not construct complete autumn nests and in winter they roosted in shrubs or in tree crowns. The building of autumn nest as a consequence of the autumn display, serving as a roosting place in winter, can be a consequence of natural selection promoting this behaviour.
PL
W pracy przedstawiono historię kolonii bociana białego we wsi Kłopot od 1968 do 2003 roku. Liczba par zajmujących gniazda zmieniała się w zakresie od 19 do 33 (średnia = 25,7 pary). Największa liczba par wystąpiła na początku lat 80. XX wieku. Pełne dane dotyczące sukcesu lęgowego przedstawiono w dodatku 1. Znaczny spadek stwierdzono po 1990 roku. Najprawdopodobniej jest to spowodowane zaprzestaniem koszenia wielu łąk i wypasu bydła w dolinie Odry.
EN
We present the long-term history of the white stork colony in the village of Kłopot, west Poland, from 1968 to 2003. The number of breeding pairs fluctuated between 19 and 33 (average = 25,7). The highest number of pairs was observed in 1980. Complete data about the breeding success are presented in appendix 1. We observed a rapid decline in the number of breeding pairs through the 1990s. The probable reason for the decline was the break down in the national farms system and which resulted in a cessation in grass cutting and the removal of cows from pastures.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.