Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Evaluation of the two methods of determining bulk density of sand: tapping fork test and vibrating table test

Szajna W. S., Lechocka P.

Roads and Bridges - Drogi i Mosty

2016

Vol. 15, no. 1

5--20

Celem pracy jest porównanie i ocena metod wyznaczania maksymalnej gęstości objętościowej pd max piasku. Rozpatrywano metodę widełek wibracyjnych i stołu wibracyjnego. Porównywano skuteczność zagęszczania i powtarzalność wyników uzyskanych każdą z metod. Badaniu poddany został piasek kwarcowy. Testy metodą widełek wykonane zostały niezależnie przez dwóch laborantów. Metoda widełek okazała się skuteczna (średnia gęstość pdmax=1,805 g/cm3), jednak mało powtarzalna (względny błąd wynosił 3,35%) i zależna od czynnika ludzkiego. W drugiej metodzie wykorzystano stół wibracyjny o wymuszeniu bezwładnościowym. Tu najważniejszy był dobór częstotliwości drgań. Przy zbyt małych częstotliwościach metoda okazywała się nieskuteczna, przy nadmiernie dużych zaś następowało naprzemienne zagęszczanie i rozluźnianie gruntu. Jako optymalną uznano częstotliwość 39 Hz, przy której uzyskano średnią gęstość p d max=1,795 g/cm3 i błąd względny 1,56% po normatywnych 12 minutach wibrowania. Problem wyłonienia obiektywnej metody badania pd max jest o tyle istotny, że pozornie niewielkie różnice błędów względnych w każdej z metod przekładają się na duże różnice w stopniu zagęszczenia badanego piasku.

The aim of this research is to compare and evaluate the methods used for determining the maximum bulk density of sand pd max. Two methods were considered: tapping fork test and vibrating table test. They were compared in terms of the efficiency of compaction and the repeatability of results. The tested material was quartz sand. The tapping fork test was carried out independently by two lab workers. While the tapping fork method proved to be satisfactory in terms of compaction efficiency (as demonstrated by the mean bulk density of pd max=1.805 g/cm3), it was not as good in terms of repeatability (3.35% of relative error) and showed sensitivity to human factor. The second test was performed using a vibrating table with inertial excitation. Selecting an appropriate frequency of vibrations proved to be a key factor. Too low frequency resulted in poor compaction and in case of too high frequency the density was increasing and decreasing alternately. The frequency of 39 Hz was found to be the optimum value, producing the average density of pd max=1.795 g/cm3 and 1.56% of relative error after vibrating for the standard time of 12 minutes. Even seemingly small variations of relative error between the analysed methods resulted in considerable variations in the degree of compaction of the tested sand. Therefore, the selection of the method is so important due to the criterion of test objectivity.

Trusses of tensegrity type in a concept of train station renovation in Żary

Lechocka P.

Civil and Environmental Engineering Reports

2015

No. 18

97--106

The first railway station in Żary was built in 1843 in Germany. After the Second World War and years of socialism in Poland the meaning of railway decreased and its technical condition deteriorated. Now the building needs renovation and change of function. Tensegrity structures may be useful in renovation of platforms shelter. They are strut and tie construction, in which there is self-stabilization between compressed and tensioned elements. Conception of new platform shelter is based on exemplary tensegrity module consist of three struts and nine cables (called „Simplex”). Tensegrity would make railway station more modern, but not cover its original elevation.

Dworzec kolejowy w Żarach jest jedną z większych tego typu budowli na ziemiach województwa lubuskiego. Dworzec obsługuje połączenia zarówno krajowe (Zielona Góra, Jelenia Góra, Wrocław, Katowice, Kraków), jak i międzynarodowe (Berlin, do niedawna także Hamburg). Mimo to budynek popada w coraz większą ruinę, dając przejezdnym mylne wyobrażenie o stanie całego miasta, będącego przecież jednym z najbardziej prężnych miast w regionie. Dlatego celowe wydaje się opracowanie i wykonanie planu odnowienia tego miejsca, tak, aby zachowało swój tradycyjny charakter, a jednocześnie zyskało pewne elementy nowoczesności. W pracy przedstawiono historię budynku dworca, a także koncepcję jego odnowienia z zastosowaniem struktur tensegralnych jako elementów konstrukcyjnych przekrycia peronów. Kratownice typu tensegrity są to konstrukcje cięgnowo - prętowe, w których następuje wzajemna stabilizacja elementów rozciąganych i ściskanych. Charakterystyczne „zawieszenie” ściskanych prętów w pajęczynie rozciąganych cięgien sprawia, że konstrukcje te są niezwykle lekkie w odbiorze, a co za tym idzie - pozwalają bez przeszkód dostrzec znajdujące się za nimi obiekty. Ponieważ budynek dworca usytuowany jest na wzniesieniu, zastosowanie ażurowych przekryć znacząco polepszyłoby jego widoczność od strony centrum miasta. Struktury tensegralne dodałyby budowli nowoczesności, nie przesłaniając jednocześnie jej oryginalnej elewacji.