The aim of this survey was to determine the diet composition of the small sandeel (Ammodytes tobianus L.) from coastal waters of the middle coast of Poland. The small sandeel is a fish that is only occasionally caught on an industrial scale in the Polish exclusive economic zone, but it does constitute an important food source for predatory fish, seabirds, and mammals. This species throughout the whole life feeds mostly on zooplankton. The fish for the surveys came from manual trawl hauls carried out in various seasons of the year, between November 2014 and September 2015, in the region of the estuary of the river Łupawa to the southern Baltic Sea. The surveys involved both a macroscopic examination of the stomach fullness degree of the small sandeel and a detailed analysis of its diet composition. Studies results indicated that in the course of the year, over 60% of individuals of the small sandeel had their stomachs filled with food in August, while in the early spring and late autumn their stomachs were often empty. When the samples from all analyzed months were taken into account, the diet of the small sandeel varied and consisted of 26 food components. The basis of the diet was mainly made up of Calanoida: Acartia spp. and Temora longicornis. Moreover, freshwater Cyclopoida had a high frequency of occurrence in the diet of the small sandeel throughout the year of surveys, because as organisms typical for the Lake Gardno, through which the river Łupawa flows, they also occurred in the coastal waters. In May, Harpacticoida also appeared in all analyzed individuals of the small sandeel. Only the largest small sandeels fed on fish larvae and Mysidacea. The diet composition of the small sandeel confirmed that these fish are linked with a specific habitat and do not undertake long-distance food migrations.
PL
Celem pracy było określenie składu pokarmowego tobiasza (Ammodytes tobianus L.) z wód przybrzeżnych środkowego wybrzeża Polski. Tobiasz to ryba jedynie okazjonalnie poławiana komercyjnie w polskich obszarach morskich, natomiast stanowiąca ważne źródło pożywienia dla ryb drapieżnych, ptaków morskich i ssaków. Gatunek ten w ciągu całego swojego życia odżywia się przede wszystkim zooplanktonem. Ryby do badań pochodziły z zaciągów włokiem ręcznym z rejonu ujścia rzeki Łupawy do Bałtyku południowego, prowadzonych o różnych porach roku w okresie od listopada 2014 r. do września 2015 r. Badania uwzględniały zarówno makroskopową ocenę stopnia wypełnienia żołądków tobiasza pokarmem, jak i szczegółową analizę składu pokarmowego. Wyniki badań wykazały, że w ciągu roku ponad 60% osobników w sierpniu miało całkowicie wypełnione żołądki pokarmem, podczas gdy wczesną wiosną, jak i późną jesienią żołądki często były puste. Pokarm tobiasza był różnorodny i w jego skład wchodziło 26 składników pokarmowych, biorąc pod uwagę próbki z wszystkich analizowanych miesięcy. Podstawę diety stanowiły głównie Calanoida: Acartia spp. i Temora longicornis. Ponadto słodkowodne Cyclopoida miały wysoką frekwencję występowania w pokarmie tobiasza w całym roku badań, ponieważ jako organizmy charakterystyczne dla Jeziora Gardno, przez które przepływa rzeka Łupawa, występowały również w wodach przybrzeżnych. U wszystkich przeanalizowanych osobników tobiasza w maju pojawiły się także Harpacticoida. Jedynie największe tobiasze odżywiały się larwami ryb i Mysidacea. Skład pokarmowy tobisza potwierdził, że ryby te związane są z określonym siedliskiem i nie wykazują dalekich wędrówek żerowiskowych.
The assessment of the appearance of non-indigenous species residing in benthic habitats are primarily based on knowledge obtained from their adult stage. However, most of benthic organisms have a planktonic larval stage during their early developmental phase and such a trait is believed to be behind their efficient large-scale spread. The prawn Palaemon elegans invaded into the western part of the Baltic Sea in the 1990s and by 2011 the species had colonized almost the whole sea. Currently, P. elegans has become the most common prawn species inhabiting coastal and open sea areas. The aim of this preliminary survey is to examine spatial distribution, abundance and dispersal ability of the larvae of P. elegans. Material for the studies was collected from the open waters of the southern Baltic Sea (the Gdańsk and Bornholm Basins and the Słupsk Furrow) in summers 2007 and 2008. Larvae (zoeal stages) and also postlarval stages of P. elegans were common in the whole study area and their densities were highest in the Bornholm Basin. Their maximum abundance reached up to 500 ind. · 1000 m-3 in August 2007. In the Słupsk Furrow and the Gdańsk Basin these prawns were found in much lower numbers (about 10 ind. · 1000 m-3). The current study indicates that the dispersal of the larvae of P. elegans with the water currents is one plausible mechanism of the large scale spread of this invasive species to the south-eastern coast of the Baltic Sea as well as, the study confirmed, that the new prawn has high reproductive potential.
PL
Kolonizowanie siedlisk bentosowych przez gatunki obce stwierdza się przede wszystkim po obecności ich form dorosłych. Większość organizmów bentosowych posiada w swoim cyklu życiowym postać larwalną i to na tym etapie rozwoju następuje efektywne i rozległe rozprzestrzenianie się gatunków obcych. Krewetka Palaemon elegans pojawiła się w zachodniej części Bałtyku w latach 90. XX wieku i do 2011 r. skolonizowała prawie całe morze. Obecnie, P. elegans jest najbardziej powszechnym gatunkiem krewetki zasiedlającym przybrzeżne i otwarte wody Bałtyku. Niniejsze badania wstępne mają na celu przedstawienie rozkładu przestrzennego, liczebności oraz możliwości rozprzestrzeniania się larw P. elegans . Materiał do badań zebrano z wód otwartych południowego Bałtyku (Basen Bornholmski, Rynna Słupska i Basen Gdański) latem 2007 i 2008 r. Larwy (stadia zoea) oraz postlarwy P. elegans były powszechne w całym rejonie badań, jednak najliczniej występowały w Basenie Bornholmskim. Ich maksymalna liczebność wyniosła 500 osob. · 1000 m-3 w sierpniu 2007 r. Krewetki te odnotowano również w Rynnie Słupskiej i Basenie Gdańskim, jednak w dużo niższej liczbie, około 10 osob. · 1000 m-3. Niniejsza praca potwierdziła, że rozprzestrzenianie się larw P. elegans na wielką skalę wraz z prądami morskimi ku południowo-wschodnim wybrzeżom Bałtyku oraz wysoki potencjał rozrodczy krewetki jest jednym ze sposobów kolonizacji Bałtyku przez ten inwazyjny gatunek.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
cod, were studied in some regions (mainly Gdańsk and Bornholm Basins, and the Polish coast) of the southern Baltic Sea in 2007 and 2008. Herring is the dominant zooplanktivorous species in the ecosystem of the Baltic Sea, but apart from mesoplanktonic organisms it also eats macroplanktonic and benthic species in considerable amount. The diet of cod consists of fish and crustaceans from pelagic, hyperbenthic and benthic habitats. The feeding preferences of fish indirectly reflect changes in the whole food chain in the Baltic Sea. This research focuses specifically on these invertebrate species, which are eliminated from the environment by most of the ichthyofauna of this region. The aim of this research is to examine the role of invertebrate organisms belonging to Crustacea in the diet of herring and adult cod to supply updated results about feeding of these fish as little data have been collected since the 1990s. The present study is a preliminary survey and results can not be considered conclusive. The restricted numbers of analyzed stomachs of fish and selected seasons of the year addressed in this paper are a starting point for further studies with a larger scope. In this study, 20 to 90% of herring had empty stomachs. Mesozooplankton dominated the diets of small and large herring. Mysidacea, which were historically important prey for herring, are now scarce and have been replaced by planktonic Amphipoda. In the case of cod, consumption of Mysidacea has never been as low as in this study. As for other invertebrate prey, the benthic isopod Saduria and Crangon shrimp achieved the highest amount by number and weight. These results show distinct changes in diet when compared to previous investigations and require verification at a larger spatial scale.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The paper reports on the occurrence of the epibenthic amphipod Dyopedos monacanthus (Metzger, 1875) in the Baltic Sea. This species belongs to the family Dulichiidae and is found in the North Atlantic and European coastal waters from northern Norway to the English Channel and the Danish Straits. Some 50 years ago, only a few individuals of D. monacanthus were occasionally sighted in the western Baltic (the Arkona and Bornholm Basins). In summer 2006, unusual amphipod specimens were noticed at five deep-water stations over the Slupsk Furrow. This was the first time that D. monacanthus was observed in that area, which is currently the easternmost limit of the species' range in the Baltic Sea.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.