We współczesnej gospodarce rynkowej potrzeba aktywnej polityki państwa we wspomaganiu i korygowaniu rynkowych procesów alokacyjnych jest powszechnie uznawana i w praktyce realizowana, co więcej także w krajach gdzie dominuje ideologia wolnego rynku. Należy tu podkreślić, że celem aktywności państwa nie jest zastępowanie mechanizmów rynkowych ale wspieranie ich w celu uzyskania efektów synergicznych w dziedzinach, w których mechanizmy rynkowe nie są zdolne do osiągania oczekiwanych, czy zadawalających efektów rozwojowych. Utrzymywanie w Polsce wysokiego tempa wzrostu gospodarczego stanowi priorytetowy cel na drodze zmniejszania dystansu ekonomicznego między gospodarką polską a gospodarkami Unii Europejskiej. Nadal wysokie bezrobocie (11-14% PKB), wysoki deficyt budżetowy, szybki przyrost długu publicznego powodują zagrożenie dla tempa wzrostu gospodarczego.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
System finansowy Unii Europejskiej składa się z budżetu ogólnego i środków pozabudżetowych, takich jak: operacje pożyczkowe Komisji, Europejski Fundusz Rozwoju i Europejski Bank Inwestycyjny. Jednak najważniejszym elementem tego systemu jest budżet ogólny, który odgrywa podstawową rolę w finansowaniu działań Unii. Dysponuje on jednak znacznie mniejszymi środkami niż budżety narodowe poszczególnych krajów. W UE obowiązuje pułap środków , które mogą być przekazane do budżetu ogólnego. W praktyce oznacza to, że budżet ogólny Unii jest mniejszy od budżetów narodowych, ale odzwierciedla stan aktywności Unii w różnych dziedzinach. Członkostwo Polski w Unii Europejskiej oznacza, że nasz kraj ma swój udział w funduszu publicznym o charakterze ponadnarodowym tj., budżecie UE.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.