Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zastosowanie triangulacji do wizualizacji kartograficznej i analizy zmian danych czasowo-przestrzennych

Kurpiel N.

Roczniki Geomatyki

2017

T. 15, z. 3(78)

309--318

Wizualizacja danych czasowo-przestrzennych opiera się głównie na wykorzystaniu odpowiednio dobranych metod kartograficznych. Można wyróżnić dwa zasadnicze podejścia do powyższego problemu: wykorzystanie animacji lub sekwencji obrazów, bądź jednoczesne wyświetlanie warstw prezentujących stany obiektów w danych stanach czasowych. Pierwsza z metod świetnie nadaje się do oddania charakteru zjawiska oraz głównego trendu zmian w czasie, jednak nie jest najlepszym rozwiązaniem dla szczegółowych analiz w wielu stanach czasowych. Druga grupa metod (do której należy między innymi Space Time Cube), w której cechy przestrzenne obiektów prezentowane są w dwóch wymiarach, a trzecim wymiarem pozostaje czas, lepiej nadaje się do szczegółowych analiz. W pracy zaproponowano wykorzystanie triangulacji do wizualizacji i parametryzacji zmian czasowo-przestrzennych. Metoda ta opiera się na połączeniu zmodyfikowanej metody Space Time Cube z triangulacją. Atutem prezentowanego rozwiązania jest możliwość adaptacji klasycznych analiz przestrzennych na potrzeby opisu zmian w czasie geometrii obiektów przestrzennych.

Visualisations of spatio-temporal data are mainly based on appropriately selected cartographic methods. Two main approaches to this problem exist: the use of animation or a sequence of images or simultaneous display of layers presenting the state of the objects in given time steps. In the second group of methods (for example Space Time Cube), the spatial characteristics of objects are presented in two dimensions and the third dimension is time. This group of methods is more suitable for detailed analysis. In this paper the use of triangulation for visualisation and analysis of spatio-temporal changes is presented. The presented method is based on combination of the modified Space Time Cube method and triangulation. The advantage of this solution is the possibility to adapt the classic spatial analysis for the description of changes during determination of the geometry of spatial objects.

Model agregacji działek: wstępne wyniki

Grudzień K., Kurpiel N.

Roczniki Geomatyki

2014

T. 12, z. 4(66)

389--399

Znaczne rozdrobnienie działek wpływa negatywnie na gospodarkę rolną, ochronę środowiska oraz planowanie przestrzenne. Łączenie działek w większe kompleksy jest przedsięwzięciem kosztownym, czasochłonnym i pracochłonnym. W niniejszej pracy poruszany jest problem pół-automatyzacji procesu upraszczania struktury działek rolnych. Zaprezentowane zostały dwa podejścia do rozwiązania tego problemu. W pierwszym podejściu przedstawiona została metoda grupowania działek w oparciu o ich reprezentację rastrową. W metodzie tej każdemu pikselowi przypisana jest informacja o właścicielu oraz wartości obliczeniowej danego obszaru. Natomiast w drugim podejściu pokazana została metoda bazująca na wektorach. Zaprezentowano rezultaty obu metod na podstawie danych testowych. W pracy zostały przedstawione także kwestie: rozmieszczenia nowo powstałych działek, ich dostępu do istniejącej sieci drogowej, tworzenia nowych dróg dojazdu oraz weryfikacji otrzymanych wyników przez człowieka. Dla powyższych metod wykonano implementacje w środowisku programistycznym Python. Otrzymane wyniki, dla danych testowych, dowodzą przydatności obu metod w rozwiązywaniu problemu upraszczania struktury działek rolnych.

Fragmentation of agricultural land parcels adversely affects agricultural economy, environmental protection and spatial planning. Aggregation of agricultural land parcels into a larger complex is an expensive, time-consuming and labour-intensive project. This paper describes the process of semi-automatic simplification of the structure of agricultural land parcels. Two approaches to the solution of this problem are presented. In the first one, the method of grouping agricultural land parcels based on their raster representation is presented. In this method, information about the owner and calculated value of area was assigned to each pixel. The second approach is based on the vector representation. This paper also presents the issues of distribution of newly created parcels, their access to the existing road network, creating new access roads and verification of the results obtained. Implementations of these methods were performed in Python software environment. The results of the test data proved usefulness of both methods in solving the problem of simplifying the structure of agricultural parcels.