Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Badania nad otrzymywaniem betonu ogniotrwałego z udziałem tialitu

Majchrowicz Izabela, Jedynak Leszek

Materiały Ceramiczne

2020

T. 72, nr 2

111--122

Przeprowadzono badania nad otrzymaniem betonu ogniotrwałego z udziałem tialitu (Al2TiO5). Badania obejmowały dwa sposoby wprowadzenia tialitu do składu betonu ogniotrwałego: 1. – syntezę proszku tialitu i wprowadzenie go do składu korundowego betonu nisko – i ultranisko-cementowego w ilości 10%, 2. – syntezę tialitu in-situ w korundowym betonie nisko-, ultranisko– i bezcementowym. Wykonano próbki betonów oraz oznaczono ich wytrzymałość na zginanie i na ściskanie oraz porowatość otwartą i gęstość pozorną zgodnie z normą PN-EN ISO 1927-6. Wykonano również badania własności wysokotemperaturowych próbek: odporności na wstrząs cieplny przez ogrzewanie w 950 °C i chłodzenie w wodzie, ogniotrwałości pod obciążeniem oraz wtórnej rozszerzalności i skurczliwości cieplnej. Przeprowadzono badania odporności materiałów na korozyjne działanie ciekłego aluminium. Własności otrzymanych betonów z dodatkiem tialitu porównano z własnościami betonów bez tego dodatku. Badania wykazały, że sposób otrzymania betonu tialitowego (wprowadzenie gotowego tialitu lub otrzymanie in-situ) wpływało na jego własności mechaniczne i fizyczne. Betony z dodatkiem gotowego tialitu charakteryzowały się lepszymi własnościami w porównaniu do betonów z tialitem powstałym in-situ. Na własności betonów miała również wpływ zawartość cementu: zwiększenie zawartości cementu prowadziło do poprawy wytrzymałości mechanicznej, zwiększenia gęstości pozornej i obniżenia porowatości otwartej. Można zatem stwierdzić, że zwiększenie dodatku cementu wywierało korzystny wpływ na własności betonu w temperaturze otoczenia. W przypadku własności wysokotemperaturowych badania wykazały, że ogniotrwałość pod obciążeniem i rozszerzalność cieplna betonów z gotowym tialitem były nieco gorsze w porównaniu do betonów referencyjnych (bez dodatku tialitu). Z kolei porównując odporność na wstrząs cieplny betonów ultraniskocementowych, beton z dodatkiem tialitu charakteryzował się nieco większą odpornością. Różnice we własnościach wysokotemperaturowych pomiędzy betonami z tialitem i betonami bez dodatku nie były znaczące prawdopodobnie z powodu małego udziału tialitu w składzie. Być może większy udział tialitu prowadziłby do bardziej wyraźnej poprawy własności wysokotemperaturowych betonów. Betony zawierające tialit były odporne na działanie ciekłego aluminium, co pozwala na ich stosowanie w kontakcie z tym metalem.

Investigation was carried out on the possibility of obtaining a castable with thialite (Al2TiO5) addition. The research involved two ways of introducing tialite into the composition of castable: i. the synthesis of tialite powder and its introduction into the high-alumina low- and ultra-low-cement castable in an amount of 10%, ii. in-situ tialite synthesis in high-alumina low-, ultra-low– and zero-cement castable. Castable samples were prepared and their bending and compressive strength as well as open porosity and bulk density were determined in accordance with standard PN-EN ISO 1927-6. High-temperature properties of samples such as resistance to thermal shock by heating at 950 °C and cooling in water, refractoriness under load and thermal expansion were investigated. Tests of the corrosive resistance to the liquid aluminium were carried out. The properties of castables containing the addition of thialite were compared with the properties of the reference castable. Studies have shown that the method of obtaining thialite castable (introduction of ready-made thialite or prepared in-situ) affected its mechanical and physical properties. Castables with the addition of ready-made thialite had better properties compared to castables with thialite formed in-situ. The alumina cement content also influenced the castable properties: increasing the cement content led to an improvement in mechanical strength, an increase in apparent density and a decrease in open porosity. It can therefore be concluded that increasing the cement addition had a beneficial effect on the concrete properties at ambient temperature. In the case of high temperature properties, studies have shown that refractoriness under load and thermal expansion of castables with ready-made thialite were slightly worse compared to reference castables (without the addition of thialite). In turn, comparing the resistance to thermal shock of ultra-low-cement castables, material with the addition of thialite was slightly more resistant. Differences in high temperature properties between castables with thialite and reference castables were not significant, probably due to the relatively low content of thialite in the composition. Perhaps a larger content of thialite would lead to a more pronounced improvement in the high-temperature properties of castables. Thialite containing castables were resistant to liquid aluminium, which allows their use in contact with this metal.

Powłoki ograniczające utlenianie powierzchni wlewków stalowych w trakcie studzenia i nagrzewania

Majchrowicz Izabela, Barański Józef, Witek Jerzy, Kania Harald

Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych

2018

R. 11, nr 34

49--61

W pracy przedstawiono wyniki badań nad możliwością zmniejszenia ilości zgorzeliny powstającej na powierzchni wlewków ciągłych podczas dwóch cykli produkcyjnych stali, a mianowicie ciągłego odlewania i ogrzewania wsadu (wlewków COS) do procesu walcowania. Cel ten starano się osiągnąć poprzez zastosowanie powłoki ceramicznej. Cztery powłoki wykonane z dwóch zawiesin i dwóch zoli kwasu krzemowego nałożono na powierzchnię wlewka stalowego. Powłoki nakładano w temperaturze otoczenia lub na płytki ogrzane do 850°C, następnie powlekane płytki ogrzewano do 1250°C. Pierwsza metoda symulowała warunki procesu obróbki plastycznej, podczas gdy druga – warunki procesu ciągłego odlewania. Określono zwilżalność stali przez zawiesiny i zole kwasu krzemowego w temperaturze pokojowej oraz w 850 i 1250°C za pomocą mikroskopu wysokotemperaturowego. Badania wykazały, że najlepsze wyniki (najmniejszą grubość zgorzeliny) uzyskano w przypadku zastosowania zawiesiny otrzymanej na bazie sproszkowanego szkła kwarcowego oraz zoli kwasu krzemowego napylonych na zimny wlewek. W przypadku zawiesiny, napylenie jej w temperaturze pokojowej spowodowało, że była ona trwała i nie uległa odspojeniu, jak w przypadku zawiesiny napylonej w 850°C. Z kolei napylenie zoli na zimno, dało w wyniku zdecydowanie cieńszą warstwę zgorzeliny i powłoki.

The paper presents results of investigations into the possibilities to reduce the amount of scale formed on the surface of continuous castings during two steel production cycles, namely continuous casting and heating of the batch (CC ingots) for the rolling process, using ceramic coatings. Four coatings made from two suspensions and two silicic acid sols were applied on the continuous castings surface. The coatings were applied onto the steel plates at ambient temperature, next the coated plates were heated to 1250°C or the coatings were applied onto the plates heated to 850°C. The first method simulated the conditions of the plastic processing process, while the second one – the conditions of the continuous casting process. The wettability of steel by precursors at room temperature as well as at 850°C and 1250°C was measured with a high-temperature microscope produced by Leitz. The investigations have shown that the best results are obtained for cold-spray coatings, in which case cold-spraying of sols resulted in a significantly thinner layer of scale and coating.