Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Chemia Analityczna

1 2008

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Choice of the optimum method for determination of stability of Heavy oils

Biskupski P., Gaweł I., Skrzętnicka A.

Chemia Analityczna

2008

Vol. 53, No. 4

523-533

Asphaltenes present in heavy oils and residua strongly affect refining operations. When solution of heavy oil and residue is titrated with an asphaltene precipitant, asphaltenes start to precipitate with a specific volume of the precipitant added. The onset of asphaltene precipitation is frequently considered as an indicator of oil stability-. Three methods for determination of stability of heavy oil, residua, and crude oil samples were validated. The Pauli's method is the most accurate and repeatable, and requires shorter sample preparation time than the other two methods, but the analysis time is the longest. This method is particularly useful in the analysis of samples with a moderate stability. The Heithaus' method is the simplest and can be used for both unstable and very stable samples, but it is the least accurate and repeatable. The microscopic method is considered to be intermediately advantageous between the Pauli's and the Heithaus' methods. For all of the methods applied it is recommended to dissolve unstable samples in an appropriate solvent (e.g. THF).

Asfalteny obecne w ciężkich olejach opałowych i pozostałościach wpływają w znacznym stopniu na przebieg procesów rafineryjnych. Jeśli będziemy miareczkować roztwór ciężkiego oleju opałowego lub pozostałości titrantem, w którym asfalteny nie ulegająrozpuszczeniu, to przy określonym dodatku titrantu zacznąsie one wytrącać. Początek wytrącania asfaltenów przyjmuje się jako wskaźnik stabilności badanego produktu. Oszacowano przydatność trzech metod do oceny stabilności różnych produktów naftowych (ciężkiego oleju opałowego, pozostałości) oraz ropy naftowej. Metoda Pauliego jest najdokładniejsza i daje najbardziej powtarzalne wyniki, a czas przygotowania próbek jest krótszy niż w pozostałych dwóch metodach, lecz czas wykonania analizy jest najdłuższy. Ta metoda jest szczególnie przydatna do analizy próbek o średniej stabilności. Metoda Heithausa jest najprostsza i nadaje się do analizowania zarówno próbek niestabilnych jak i bardzo stabilnych, jednak dokładność i powtarzalność wyników sąw tej metodzie gorsze niż w pozostałych metodach. Zalety i wady metody mikroskopowej sytuują ją na miejscu pośrednim między metodą Pauliego a Heithausa. W celu przygotowania próbki do analizy którąkolwiek z omówionych metod, poleca się rozpuścić ją w odpowiednim rozpuszczalniku (np. THF).